Τέλος τα «συσσίτια» στις ευάλωτες οικογένειες, έρχονται οι προπληρωμένες κάρτες – Το σχέδιο της Δόμνας Μιχαηλίδου
Μεταρρύθμιση του προγράμματος ΤΕΒΑ με τη σφραγίδα της υπουργού Οικογένειας – Η συμφωνία με την Κομισιόν που μετατρέπει την επισιτιστική βοήθεια σε εργαλείο αξιοπρέπειας
Η Κύπρος αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ: Το στοίχημα της Μαρίνας Χατζημανώλη για τη ναυτιλία
Η ανάληψη της Κύπρου της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης δημιουργεί τεράστιες προσδοκίες
The Wiseman
Τα μαθηματικά της Metlen, η σύγκρουση Βασιλειάδη – Πολυχρονόπουλου, το νέο πρόσωπο της Ideal, η αξία των πλοίων των Σαρακάκηδων, η παρέμβαση της πρέσβειρας και ένας καυγάς με νόημα
Ο διχασμός για το γκέι φιλί και η καταγγελία, οι φήμες για τα κανάλια που πωλούνται, το «όχι» του Σαββίδη, η επιτυχία του Κυριακού, το ντέρμπι στο ΑΠΕ και όσα έγιναν στη Γιορτή των Κορυφαίων
Οι γυναίκες του ελληνικού εφοπλισμού καταγράφουν πρωτιές και ισχυροποιούν διαρκώς τη θέση τους. Με ονόματα που κυριαρχούν σε χωρητικότητα, αριθμό πλοίων και στρατηγική επιρροή, οι σύγχρονες «καπετάνισσες» συνεχίζουν μια ιστορική παράδοση, διαμορφώνοντας το παρόν και το μέλλον της ελληνικής ναυτιλίας.
Κυριαρχία και έναντι των ανδρών:
Η Μαρία Αγγελικούση πρώτη σε χωρητικότητα με 23.544.723 dwt και 158 πλοία και η Αγγελική Φράγκου πρώτη με 171 πλοία και 15 εκατ. dwt και 287.243 teu
Η παρουσία των γυναικών στην ηγεσία των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών ενδυναμώνεται συνεχώς.
Το «άρωμα γυναίκας» στην ελληνική ναυτιλία, δεν περιορίζεται μόνο στην πλοιοκτησία και στην πλοιοδιαχείριση, αλλά επεκτείνεται και σε καίριες διευθυντικές θέσεις στα γραφεία των ναυτιλιακών εταιρειών, στα πλοία, στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, στις Τράπεζες, στους Νηογνώμονες, αλλά και με αποτελεσματική συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει το mononews, δέκα επτά γυναίκες του ελληνικού εφοπλισμού, κατέχουν και διαχειρίζονται συνολικά περί τα 700 ποντοπόρα πλοία, που η συνολική τους αξία ανέρχεται σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια.
Μάλιστα δύο γυναίκες κατέχουν και δύο πρωτιές στο σύνολο του ελληνικού εφοπλισμού, δεδομένου ότι η Μαρία Αγγελικούση είναι πρώτη σε χωρητικότητα με 23.544.723 dwt και 158 πλοία και η Αγγελική Φράγκου με 171 πλοία και 15 εκατ. dwt και 287.243 teu, πρώτη σε αριθμό πλοίων.
Επίσης, να αναφέρουμε ότι τέσσερις γυναίκες, η Αγγελική Φράγκου, η Σεμίραμις Παληού, η Αλίκη Παληού και η Ισμήνη Παναγιωτίδη, ηγούνται ναυτιλιακών εταιρειών που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
Παλαιότερα, υπήρξε και η Φωτεινή Αχ. Καραμανλή, που διέθετε την Hellenic Carriers, εισηγμένη ναυτιλιακή εταιρεία στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου.
Σήμερα, θα παρουσιάσουμε τις 17 γυναίκες του ελληνικού εφοπλισμού, που είναι, η Μαρία Αγγελικούση, η Αγγελική Φράγκου, η Μελίνα Τραυλού, η Άννα Αγγελικούση, η Σουζάνα Λασκαρίδη, η Ιωάννα Προκοπίου, η Σεμίραμις Παληού, η Ισμήνη Παναγιωτίδη, η Ευγενία Ανδριανοπούλου, η Αλίκη Παληού, η Μαρίλη Φραγκίστα, η Αλεξάνδρα Γκανά, η Μιλένα Παππά, η Μαριέλενα Προκοπίου, η Ελπινίκη - Έλπη Πετράκη, η Αικατερίνη Φαμέλλου και η Αμαλία Μήλιου – Θεοχαράκη,
Οι σημερινές «καπετάνισσες», στην πλειοψηφία τους είναι δεύτερης γενιάς, προερχόμενες από μεγάλες ναυτιλιακές οικογένειες.
Ωστόσο συνεχίζουν μια σημαντική και ιστορική δραστηριότητα, της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, της Μαντώς Μαυρογένους και της Δόμνας Βισβίζη, που τα εμπορικά τους πλοία τα μετέτρεψαν σε πολεμικά και συμμετείχαν ενεργά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821.
Η πιο σύγχρονη καπετάνισσα είναι η Καδιώ Σιγάλα που σε ηλικία 40 ετών ήρθε στον Πειραιά από τη Σαντορίνη και θεωρείται η πρώτη γυναίκα που ασχολήθηκε τον προηγούμενο αιώνα με τη ναυτιλία.
Κορυφαία γυναίκα της μεταπολεμικής ελληνικής ναυτιλίας, θεωρείται η Αθηνά - Νουνού Μαρτίνου, που τα παιδιά της και τα εγγόνια της, αλλά και πάνω από σαράντα υπάλληλοι της που εργάστηκαν στην εταιρεία της Thenamaris, έγιναν εφοπλιστές.
Το δικό της άρωμα έδωσε και η Χριστίνα Ωνάση, κόρη του Αριστοτέλη Ωνάση, που ήταν και η πρώτη γυναίκα που συμμετείχε στα διοικητικά της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών.
Όπως και η Άννα Δρακοπούλου, κόρη του Γιώργου Δρακόπουλου, αλλά και η Μαρία Π. Τσάκου, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή και είχε επιδείξει εξαιρετικές ικανότητες και άφησε το δικό της αποτύπωμα στην σύγχρονη ιστορία της ναυτιλίας.
Σημαντικό ρόλο έχουν οι γυναίκες και σε διεθνείς φορείς και οργανισμούς της ελληνικής ναυτιλίας, όπως είναι η Έλπη Πετράκη, που κατέχει την προεδρία στην WISTA International, η Σεμίραμις Παληού, που είναι πρόεδρος στην Intermepa και στην Helmepa, η Ιωάννα Προκοπίου που είναι αντιπρόεδρος στην BIMCO, η Μαρίλη Φραγκίστα, που είναι πρόεδρος στην Ένωση Εφοπλιστών Μάλτας, η Μεταξία Ψάλτη, που είναι αντιπρόεδρος της Intercargo, η Θεοδώρα Ρήγα, πρόεδρος της Medcruises, η Βιβή Κολλιοπούλου, πρόεδρος της WISTA Hellas, και με σημαντικές θέσεις, η Δωροθέα Ιωάννου, η Φωτεινή Ιωαννίδη, η Ελίνα Παπαγεωργίου, η Μαρία Δεληγιάννη, η Παγιέτ Παλαιολόγου, η Έλενα Τασιούλα, η Δανάη Μπεζαντάκου, η Λασκαρίνα Καρασταμάτη, η Ειρήνη Νοτιά και η Ειρήνη Νταϊφά, Άννα Λουδάρου, Χρυσάνθη Στεφάνου.
Σημαντικό είναι το γεγονός ότι η γυναικεία απασχόληση συνεχίζει να παρουσιάζει ισχυρή αυξητική τάση πάνω στα πλοία . Αναλυτικότερα, το 2023, οι γυναίκες ναυτικοί, που ήταν εγγεγραμμένες στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο, εκπροσωπούσαν το 7,1% της συνολικής ναυτικής απασχόλησης στην Ελλάδα και στο Μητρώο ήταν καταγεγραμμένες 1.838 γυναίκες, υπερβαίνοντας σημαντικά τον διεθνή και ευρωπαϊκό μέσο όρο (1,2% για το 2021 και 2,4% για το 2022 αντίστοιχα).
Αλλά ας δούμε αναλυτικά τις 17 γυναίκες του ελληνικού εφοπλισμού
Η Μαρία Αγγελικούσηείναι τρίτης γενιάς καραβοκύρισσα, κόρη του Γιάννη Αγγελικούση και εγγονή του Αντώνη Αγγελικούση, που στην Κατοχή συμμετείχε στην απαγωγή του Γερμανού Στρατηγού Κράϊπε στην Κρήτη και θεωρείται ο ιδρυτής της οικογενειακής ναυτιλιακής επιχείρησης. Φέρει το όνομα της γιαγιάς της Μαρίας Παπαλιού, της ιστορικής ναυτικής οικογένειας. Σπούδασε γιατρός, συμμετείχε σε αποστολές στη Ζούγκλα της Αφρικής, αλλά τώρα διευθύνει την μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία, από το Μέγαρο της εταιρείας που καταλαμβάνει ένα ολόκληρο τετράγωνο στην Καλλιθέα. Διαχειρίζεται 158 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 23.544.723 dwt. Η Μαρία Αγγελικούση θεωρείται η ραχοκοκαλιά της ελληνικής σημαίας, δεδομένου ότι τα περισσότερα πλοία της ταξιδεύουν με ελληνική σημαία και απασχολεί εκατοντάδες Έλληνες ναυτικούς.
Η Αγγελική Φράγκου είναι από τις κορυφαίες Ελληνίδες που διαπρέπουν στην παγκόσμια ναυτιλία. Διαθέτει την εισηγμένη ναυτιλιακή εταιρεία Navios, η οποία διαχειρίζεται συνολικά 171 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 15.000.000 dwt και 287.243 teu. Κόρη του Καρδαμυλίτη Νικόλα Φράγκου, γεννήθηκε το 1965 και σπούδασε μηχανολογία στο Πανεπιστήμιο Farleigh Dickinson και πήρε το Master από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα τα έκανε στη Wall Street ως αναλύτρια, ενώ το 2004 αγόρασε τη Navios την οποία μετέτρεψε σε μια μητρική εταιρεία με τεράστια δύναμη και μεγάλο στόλο.
Η Άννα Αγγελικούση, είναι κόρη του Αντώνη Αγγελικούση και αδερφή του Γιάννη Αγγελικούση είναι από τις πλουσιότερες γυναίκες στον κόσμο, δεδομένου διαχειρίζεται τις εταιρείες Alpha Bulkers, με 34 πλοία, χωρητικότητας 4.546.945 dwt, την Alpha Gas με 11 πλοία και 4 υπό ναυπήγηση και την Pantheon Tankers, με 40 πλοία. Συνολικά διαθέτει 89 πλοία. Στο πλευρό της είναι τα παιδιά της, Φραγκίσκος και Αντώνης Κανελλάκης.
Η Μελίνα Τραυλού, διευθύνει την Neptune Lines που διαχειρίζεται 21 πλοία. Είναι Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για δεύτερη θητεία. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Northeastern στη Βοστώνη των ΗΠΑ. Είναι Πρόεδρος των ναυτιλιακών εταιρειών Neptune Lines Shipping and Managing Enterprises S.A., που κυριαρχεί στην Ελλάδα πάνω από τέσσερις δεκαετίες στον κλάδο των θαλάσσιων μεταφορών οχημάτων και της Neptune Dry Management Company, που δραστηριοποιείται στον κλάδο των θαλάσσιων μεταφορών ξηρού φορτίου.
Η Σεμίραμις Παληού, είναι σήμερα πρόεδρος της Intermepa και της Helmepa, ηγείται της εισηγμένης εταιρείας Diana Shipping, η οποία διαχειρίζεται 36 πλοία, ενώ ναυπηγεί άλλα δύο πλοία. Με σπουδές υψηλού επιπέδου, απέκτησε πτυχίο μηχανολογίας από το Imperial College του Λονδίνου και MSc στη Ναυπηγική από το University College του Λονδίνου. Επίσης, παρακολούθησε σεμινάρια εξειδικευμένα στα Οικονομικά και σε θέματα Ηγεσίας στο Harvard Business School. Τον Μάρτιο του 2015 μπήκε στο διοικητικό συμβούλιο της Diana Shipping, ενώ τον Αύγουστο του 2018 ανέλαβε Chief Operating Officer και από τον Οκτώβριο του 2019 έγινε αναπληρωτής CEO. Επισημαίνεται ότι από το 1996 μέχρι και το 1998 εργάστηκε στο Lloyd’s Register, ως ασκούμενη επιθεωρήτρια πλοίων, ενώ στη συνέχεια, εντάχθηκε στις οικογενειακές ναυτιλιακές επιχειρήσεις και ειδικότερα στην Diana Shipping Agencies, για δέκα περίπου χρόνια.
Η Τζένη (Ευγενία) Ανδριανοπούλου σήμερα διαχειρίζεται 24 πλοία με την εταιρεία Cape Shipping. Είναι κόρη του Ανδρέα Ανδριανόπουλου και της Φιφής Γιανναγά. Το 1999 ήταν η πρώτη γυναίκα που συμμετείχε στην Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου – Greek Shipping Co-operation Committee. Την οικογενειακή εταιρεία ίδρυσε ο πατέρας της Ανδρέας Ανδριανόπουλος μαζί με τον Κασιώτη εφοπλιστή Μιχάλη Λεντάκη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ενώ από το 1987 αυτονομήθηκε και από το 2013 η Τζένη Ανδριανοπούλου, εκτός από τα χύδην φορτίου, αγόρασε και διαχειρίζεται 9 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.
Η Σουζάνα Λασκαρίδη, Διευθύντρια της BlueCycle, Director της Laskaridis Shipping και Γενική Γραμματέας Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη. Διαχειρίζεται περί τα 100 πλοία. Το 2020, τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Guiltless Plastic της Ροσάνα Ορκάντι (σε συνεργασία με τη Zara Home) στην κατηγορία του βιομηχανικού ντιζάιν. Το πρωτοποριακό πρόγραμμα Blue Cycle εντάσσεται στη γαλάζια και κυκλική οικονομία. Αποβλέπει στην αέναη αξιοποίηση πλαστικών για τη δημιουργία πρώτης ύλης υψηλού επιπέδου, που σε δεύτερο χρόνο επανεντάσσεται στη βιομηχανία. Το 2020 καινοτόμησε ακόμη περισσότερο με τη δημιουργία αντικειμένων ντιζάιν από 100% ανακυκλώσιμα υλικά. Πριν στραφεί στις σπουδές της στο Ship Management και πριν ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό της στο Ναυτικό Δίκαιο στο City University του Λονδίνου, η Σουζάνα Λασκαρίδη σπούδασε Καλές Τέχνες και πήρε Master στις Ψηφιακές Τέχνες και την Επικοινωνία. Εργάζεται στη Lavinia Corp και τη Laskaridis Shipping από το 2007 και ασχολείται με όλους τους τομείς καθημερινής διαχείρισης. Το 2018 ίδρυσε την BlueCycle, η οποία είναι το πρώτο ολοκληρωμένο πρόγραμμα Γαλάζιας και Κυκλικής Οικονομίας στην ΕΕ με μια ολιστική προσέγγιση στο πρόβλημα των θαλάσσιων πλαστικών απορριμμάτων.
Η Μαρία Φραγκίστα, διευθύνει την ναυτιλιακή εταιρεία Franco Compania Naviera, που διαθέτει 11 πλοία. Είναι πρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Μάλτας (MISC). Γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Η επαγγελματική της δραστηριότητα ξεκίνησε το 1979, όταν εργάστηκε στο τμήμα πωλήσεων της COPAIS CANNING INDUSTRY, μιας βιομηχανίας παραγωγής και εμπορίου γεωργικών προϊόντων, που έχει την έδρα της στην Ελλάδα. Στη συνέχεια εργάστηκε στην έδρα της ναυτιλιακής και εταιρείας διαχείρισης πλοίων FRANCO SHIPPING στο Λονδίνο, και κατόπιν μετακόμισε στην Αθήνα προκειμένου να εργαστεί στην εταιρεία διαχείρισης πλοίων FRANCO COMPANIA NAVIERA Α.Ε., που ιδρύθηκε στην Ελλάδα. Είναι Διευθύνουσα Σύμβουλος της FRANCO COMPANIA NAVIERA Α.Ε. από το 1995. Η Μ. Φραγκίστα είναι ενεργό μέλος πολυάριθμων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, μουσείων, πολιτιστικών οργανισμών και ΜΚΟ. Έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Ελλάδας «Deree».
Η Ιωάννα Προκοπίου, διαχειρίζεται δύο εταιρείες, την Prominence Maritime, που κατέχει 10 πλοία, χωρητικότητας 398.317 dwt και την Sea Traders, που διαχειρίζεται 5 πλοία. Είναι αντιπρόεδρος της BIMCO, και το 2027 θα γίνει πρόεδρος της. Είναι κάτοχος πτυχίου Ηλεκτρολόγου και Ηλεκτρονικού Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο του Bath της Αγγλίας και μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη Ναυτιλία από το Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου. Ο πατέρας της είναι ο Γιώργος Προκοπίου. Η επαγγελματική της σταδιοδρομία ξεκίνησε το 2003 σε διάφορα τμήματα της Dynacom Tankers Management και της Dynagas Ltd. Από το 2007 έως το 2009 διετέλεσε επικεφαλής των τμημάτων S&P and Projects των εταιρειών αυτών.
Η Αλίκη Παληού, είναι μη εκτελεστικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου, της εισηγμένης ναυτιλιακής εταιρείας Performance η οποία διαχειρίζεται σήμερα 12 πλοία, ενώ ναυπηγεί άλλα δύο πλοία, τα οποία θα παραλάβει τους επόμενους μήνες. Ο σύζυγος της Ανδρέας Μιχαλόπουλος ήδη έχει αναλάβει διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. Έχει εργαστεί ως Διευθύντρια της εταιρείας από τον Φεβρουάριο του 2020. Επίσης, έχει διατελέσει Διευθύντρια, Αντιπρόεδρος και Ταμίας της Unitized Ocean Transport Limited από τον Ιανουάριο του 2020. Είναι κόρη του Συμεών Παλιού.
Η Ισμήνη Παναγιωτίδη, είναι κόρη του Γαβριήλ – Βίλι Παναγιωτίδη και αδερφή του Πέτρου Παναγιωτίδη. Διευθύνει την εισηγμένη ναυτιλιακή εταιρεία Icon Energy που διαθέτει 3 πλοία και την Pavimar που διαχειρίζεται 4 πλοία. Mε σπουδές στο Boston University και Cass Business School του Λονδίνου. Η Pavimar ξεκίνησε τη λειτουργία της το καλοκαίρι του 2014.
Η Μαριέλενα Γ. Προκοπίου, η μικρότερη κόρη του Γιώργου Προκοπίου, πρόσφατα τιμήθηκε με το βραβείο Next Generation Shipping - Προσωπικότητα της Νέας Γενιάς, κάτω των 40 ετών, των Greek Shipping Awards 2025. Διαχειρίζεται τις ναυτιλιακές εταιρείες Delos Navigation και Akrotiri Tankers, που διαθέτουν 15 πλοία. Είναι η μικρότερη από τις τέσσερις κόρες του Γιώργου Προκοπίου και της Αλεξάνδρας Μαμαλίγκα. Το 2019 ίδρυσε την Delos Navigation, ναυτιλιακή εταιρεία που δραστηριοποιείται στη μεταφορά χύδην ξηρού φορτίου. Το 2024 δημιούργησε μια νέα εταιρεία, την Akrotiri Tankers, με τον σύζυγο της Κωνσταντίνο Π. Λάμψια, που διαχειρίζεται δεξαμενόπλοια μεταφοράς πετρελαϊκών προϊόντων.
Η Κατερίνα Φαμέλλου, διευθύνει την ναυτιλιακή εταιρεία F-Maritime, που διαθέτει 7 πλοία. Όλα τα πλοία της εταιρείας είναι νηολογημένα στη σημαία Marshall Islands. Ο πατέρας της Αικατερίνης Χ. Φαμέλλου και ιδρυτής της ναυτιλιακής εταιρείας F-Maritime S.A. ήταν ο Πλοίαρχος Χαράλαμπος Φαμέλλος. Ο Πλοίαρχος Χαράλαμπος Φαμέλλος ήταν ο Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος (Founder and Managing Director) της F-Maritime S.A. Από το έτος 2020, η Αικατερίνη Φαμέλλου έχει αναλάβει την ευθύνη της εταιρείας, συνεχίζοντας τη ναυτιλιακή δραστηριότητα της οικογένειας.
Η Έλπινίκη – Έλπη Πετράκη, είναι πρόεδρος της WISTA International, η οποία είναι και Β’ Αντιπρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων (EENMA), καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ναυτικού Επιμελητηρίου. Έχει πάντα ως στόχο να ενθαρρύνει τη διαφορετικότητα και την πολυμορφία στους οργανισμούς και να υποστηρίζει την ενδυνάμωση των γυναικών σε όλους τους τομείς ναυτιλίας. Πιστεύει στη βιώσιμη ανάπτυξη με επίκεντρο τον άνθρωπο που εκμεταλλεύεται την τεχνολογία και την καινοτομία προς όφελος του ιδίου και του περιβάλλοντος. Η εταιρεία της ΕΝΕΑ Management διαθέτει 7 πλοία, χωρητικότητας 93.594 dwt.
ΗΜιλένα Π. Παππά, είναι επικεφαλής της ναυτιλιακής εταιρείας Oceanbulk Maritime και πρόσφατα συνδέθηκε με νέα παραγγελία για ναυπήγηση δύο πλοίων feeder containerships, χωρητικότητας περίπου 3.100 TEU στο κινεζικό ναυπηγείο Zhoushan Changhong International. Είναι Director of S&P και Projects’ Manager, όπως και Investor Relations Manager, στην εταιρεία Starbulk Carriers που ίδρυσε ο πατέρας της Πέτρος Παππάς. Διετέλεσε ακόμη Director της Star Bulk Carriers Corp από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον Αύγουστο του 2014. Την περίοδο 2008-2019, εργάστηκε ως chartering broker και έκτοτε είναι σύμβουλος του εμπορικού τμήματος της Interchart Shipping, ενώ την περίοδο 2006-2007 απασχολήθηκε στο οικονομικό τμήμα της Oceanbulk Maritime S.A. Το διάστημα 2004-2005, η Μιλένα Παππά εκπαιδεύτηκε στη Merrill Lynch ως private wealth department και ακολούθως στο CoeClerici Group στον τομέα risk management department.
ΗΑμαλία Μήλιου-Θεοχαράκη είναι Managing Director στη ναυτιλιακή οικογενειακή επιχείρηση Teo Shipping Corporation Greece και είναι εγγονή του Βασίλη Θεοχαράκη. Είναι κόρη της Αννίτας Θεοχαράκη και του Νίκου Μήλιου. Η εταιρεία που διευθύνει διαθέτει σήμερα έξι πλοία. Άρχισε τη ναυτιλιακή της καριέρα το 2009 ως αναλύτρια για τους κλάδους ξηρού φορτίου και εμπορευμάτων στην ICAP Shipping στο Λονδίνο. Μετακόμισε στο Λονδίνο και έγινε ανταγωνιστική ναυλομεσίτης και στη συνέχεια εργάστηκε στη Σιγκαπούρη μέχρι το 2013. Ακολούθως, εργάστηκε στο τμήμα εμπορίας εμπορευμάτων του παγκόσμιου κολοσσού εμπορευμάτων Bunge SA στη Γενεύη μέχρι το 2015. Σήμερα, είναι υπεύθυνη ναυλώσεων και πωλήσεων και αγορών στην TEO Shipping Corporation, μια οικογενειακή ναυτιλιακή επιχείρηση διαχείρισης πλοίων που δραστηριοποιείται στην αγορά ξηρού χύδην φορτίου. Η Αμαλία σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο London School of Economics & Political Science (LSE) και με διάκριση M.A. στο Διεθνές Εμπόριο, τα Χρηματοοικονομικά Εμπορευμάτων και τη Ναυτιλία από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης.
ΗΑλεξάνδρα Γκανά ασχολείται με την Ναυτιλία είναι manager στην GANMAR SHIPPING, Γενική Γραμματέας της Ε.Κ.Ο. Ναυτιλίας της ΝΔ και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Εφοπλιστών Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων. Βρίσκεται στο πηδάλιο της επιχείρησης Ganmar Shipping ΜSs. BSc Maritime and marine Operations, που διαθέτει 5 πλοία.
Έλληνες, ομογενείς και ξένοι επενδυτές συνδιαμορφώνουν τον χάρτη της κατοικίας στο Ελληνικό, με διαφορετικά κίνητρα, προσδοκίες και επενδυτικές λογικές. Τα πρώτα στοιχεία για το μωσαϊκό όσων επιλέγουν να ζήσουν ή να τοποθετήσουν κεφάλαια στην ιδιωτική ανάπλαση των 8 δισ. ευρώ σκιαγραφούν ένα πολυεπίπεδο αγοραστικό κοινό, που εκτείνεται από καθαρά επενδυτικά funds έως οικογένειες που αναζητούν μόνιμη κατοικία σε ένα νέο αστικό περιβάλλον.
Τα δεδομένα που έχει συλλέξει και παρουσιάσει η εταιρεία επιβεβαιώνουν ότι το νέο «παράκτιο city» της Αθήνας δεν απευθύνεται σε ένα ενιαίο κοινό. Αντίθετα, φιλοδοξεί να φιλοξενήσει κατοίκους με διαφορετικά κοινωνικά, οικονομικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά. Σχεδόν οι μισοί αγοραστές (47%) προσεγγίζουν το ακίνητο ως καθαρό επενδυτικό προϊόν, επιλέγοντας να τοποθετηθούν σε ένα asset που εκτιμάται ότι θα ανατιμηθεί σημαντικά τα επόμενα χρόνια ή θα αποφέρει υψηλές αποδόσεις μέσω μακροχρόνιας ή βραχυχρόνιας μίσθωσης.
Την ίδια στιγμή, ένα αξιοσημείωτο ποσοστό της τάξης του 29% αγοράζει για να στεγάσει την κύρια κατοικία του, στοιχείο που δείχνει ότι το Ελληνικό δεν αποτελεί μόνο «βιτρίνα» διεθνών κεφαλαίων, αλλά απευθύνεται και σε ελληνικές οικογένειες που επιδιώκουν μόνιμη εγκατάσταση σε ένα οργανωμένο περιβάλλον. Επιπλέον, το 21% αντιμετωπίζει το ακίνητο ως δεύτερη κατοικία – είτε ως θερινό καταφύγιο είτε ως σταθερό σημείο αναφοράς στην πρωτεύουσα – ενώ μόλις το 3% κινείται με αποκλειστικό στόχο τη Golden Visa.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι επιλογές ως προς το μέγεθος των κατοικιών. Η πλειονότητα των αγοραστών (43%) προτιμά διαμερίσματα δύο υπνοδωματίων, ένδειξη ότι η αγορά δεν στρέφεται μόνο σε υπερπολυτελείς και μεγάλες κατοικίες, αλλά και σε λειτουργικές λύσεις που καλύπτουν τις ανάγκες ζευγαριών και οικογενειών. Το 29% επιλέγει κατοικίες τριών υπνοδωματίων, το 20% προσανατολίζεται σε πιο compact διαμερίσματα ενός υπνοδωματίου, ενώ οι μεγαλύτερες κατοικίες συγκεντρώνουν σαφώς περιορισμένο ενδιαφέρον: 7% για τέσσερα υπνοδωμάτια και μόλις 1% για πέντε.
Από που προέρχονται
Στο σκέλος της διεθνούς ζήτησης, το 65% των αγοραστών προέρχεται από την Ευρώπη, το 15% από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το 12% από τη Μέση Ανατολή και το 4% από την Αυστραλία. Πιο αναλυτικά, το 21% των ξένων αγοραστών έρχεται από τις ΗΠΑ, το 11% από το Ηνωμένο Βασίλειο, το 9% από την Αυστραλία και το 8% από τον Καναδά, ενώ έντονη παρουσία καταγράφουν επίσης Γερμανοί, Τούρκοι και Ελβετοί (7% ο καθένας). Από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο προέρχεται το 5% αντίστοιχα, ενώ το Ισραήλ καλύπτει το 4%. Ακολουθούν με χαμηλότερα ποσοστά η Κύπρος, η Ολλανδία και η Γαλλία.
Παρά τη διεθνή διάσταση του έργου, το Ελληνικό παραμένει κατά βάση μια ελληνική υπόθεση. Περίπου το 60% των αγοραστών είναι Έλληνες, ενώ επιπλέον 20%-25% προέρχεται από την ελληνική διασπορά, ομογενείς που ζουν κυρίως σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Μέση Ανατολή ή συνδέονται με ελληνικά κεφάλαια. Οι υπόλοιποι είναι καθαρά αλλοδαποί επενδυτές, στοιχείο που αναδεικνύει τον διττό χαρακτήρα του project.
Στο μεταξύ, η Lamda εντείνει την οικιστική της δραστηριότητα, προετοιμάζοντας τρία νέα έργα μέσα στο επόμενο εξάμηνο. Ανάμεσά τους το Skyline Havens, ένα project 150 πολυτελών κατοικιών με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, το οποίο αναμένεται να παραδοθεί το 2028, ενώ 330 νέες κατοικίες θα λανσαριστούν στην αγορά τους πρώτους μήνες του 2026. Ιδιαίτερα ισχυρή είναι ήδη η ζήτηση στη Little Athens, στην περιοχή δίπλα στον Άλιμο, όπου το 93% των σχεδόν 500 διαμερισμάτων έχει πωληθεί. Κατά την πρώτη φάση, περίπου 2.000 κατοικίες της Lamda και συνεργαζόμενων developers θα είναι έτοιμες να υποδεχθούν τους πρώτους ενοίκους, σηματοδοτώντας τη μετάβαση του Ελληνικού στη νέα του εποχή. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Lamda, από τις πωλήσεις κατοικιών της πρώτης φάσης, η εισηγμένη θα έχει μεικτό κέρδος 750 εκατομμυρίων ευρώ και περιθώριο 32%, αφού η μέση τιμή πώλησης είναι 10.600 ευρώ ανά τετραγωνικό.
Διαβάστε επίσης:
Γιώργος Στέγγος: Διπλό χτύπημα στο real estate και συμμαχία με την ΠειραιώςΓιάννης Βαρδινογιάννης: Προχωρούν οι εγκρίσεις για την πρώτη τουριστική επένδυση 500 εκατ.Ελληνικό: Νέα συμφωνία Lamda – Bouygues για την παράδοση του Riviera Tower στα μέσα του 2027"
["post_title"]=>
string(133) "Ελληνικό: Ποιοι αγοράζουν τα σπίτια στο πρώην αεροδρόμιο - Το προφίλ τους"
["post_excerpt"]=>
string(132) "Το προφίλ των αγοραστών κατοικιών στην παράκτια ανάπτυξη της Lamda Development
"
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(70) "elliniko-poioi-agorazoun-ta-spitia-sto-proin-aerodromio-to-profil-tous"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-26 12:01:17"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-26 10:01:17"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2022370"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
Ελληνικό: Ποιοι αγοράζουν τα σπίτια στο πρώην αεροδρόμιο – Το προφίλ τους
array(24) {
["ID"]=>
int(2022372)
["post_author"]=>
string(7) "9192339"
["post_date"]=>
string(19) "2025-12-25 00:00:15"
["post_date_gmt"]=>
string(19) "2025-12-24 22:00:15"
["post_content"]=>
string(11415) "Το... «υπερόπλο» των φορολογικών ελέγχων θεωρείται το νέο σύστημα που θα αποκτήσει σύντομα η ΑΑΔΕ και θα πραγματοποιεί άκρως στοχευμένους ελέγχους φορολογουμένων. Το νέο Σύστημα Προηγμένης Επιχειρησιακής Νοημοσύνης (ΒΙ) και Ανάλυσης Δεδομένων (Data Analytics), το οποίο έχει ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης με προϋπολογισμό 6,2 εκατ. ευρώ, θα έχει τη δυνατότητα να ελέγχει σε πραγματικό χρόνο τις συναλλαγές μέσω POS, τα στοιχεία που «ανεβάζουν» οι επιχειρήσεις στο MyDATA, το σύστημα Εισροών-Εκροών για τα καύσιμα, έως και τη δημιουργία ξεχωριστού προφίλ για κάθε φορολογούμενο, χτυπώντας «καμπανάκι» στις φορολογικές αρχές, αν κάτι παρεκκλίνει από το πλαίσιο της νομιμότητας.
Όλες οι διασταυρώσεις θα πραγματοποιούνται real time από μια τεράστια «δεξαμενή» πληροφοριών τις οποίες θα αναλύει σχεδόν σε μηδενικό χρόνο το νέο σύστημα, το οποίο θα παρέχει λογισμικό και κατάλληλα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης και μηχανικής μάθησης, όπως μοντέλα πρόγνωσης, εξόρυξης δεδομένων, στατιστικής και ποσοτικής ανάλυσης. Θα μπορεί παράλληλα, να εκτελεί πολύπλοκα συνδυαστικά σενάρια αξιοποιώντας αυτοματοποιημένες τεχνικές ανάλυσης κινδύνου, για την διεξαγωγή στοχευμένων ελέγχων, τόσο σε πραγματικό χρόνο όσο και εκ των υστέρων. Μέσω αυτής της τεχνολογίας ο φοροελεγκτικός μηχανισμός θα λαμβάνει άμεσες ειδοποιήσεις για δράση (alerting) σε πραγματικό χρόνο.
Έτσι, ελεύθεροι επαγγελματίας, μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες και επιχειρήσεις θα βρίσκονται ανά πάσα στιγμή στο ψηφιακό «έξυπνο μάτι» της εφορίας και θα ελέγχονται όλες οι συναλλαγές τους, για να εντοπιστούν φαινόμενο απόκλισης δηλωμένων και πραγματικών εισοδημάτων ή παραστατικών.
Ξεχωριστό προφίλ για κάθε φορολογούμενο
Στόχος είναι η Α.Α.Δ.Ε. να χρησιμοποιεί όσο πιο αποτελεσματικά τα δεδομένα της και με στρατηγικό τρόπο για να μπορεί να προβλέπει και να επηρεάζει συμπεριφορές που θα βελτιώνουν τη συμμόρφωση και την απόδοση ως προς την είσπραξη δημοσίων εσόδων και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου. Θα σχεδιαστούν μάλιστα διάφορα use cases που θα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα των επιχειρησιακών περιοχών της υπηρεσίας. Ενδεικτικά αναφέρονται τα παρακάτω:
• Διασύνδεση με τα Πληροφοριακά Συστήματα του ελέγχου
• Ανάλυση δεδομένων για σκοπούς στόχευσης ελέγχων
• Έγκαιρη ανίχνευση περιστατικών φοροδιαφυγής
• Ανακάλυψη δυναμικών σχέσεων μεταξύ των φορολογουμένων
• Κατηγοριοποίηση φορολογουμένων
• Profiling φορολογουμένων
• Εκτίμηση ρίσκου και αξιολόγηση κινδύνου
• Πρόβλεψη εσόδων και οφειλών
• Επίβλεψη λειτουργίας.
Με αυτό τον τρόπο κάθε φορολογούμενος θα έχει το δικό του προφίλ στα αρχεία της ΑΑΔΕ. Μισθωτοί, ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρήσεις δεν θα βρίσκονται στο «μάτι» της εφορίας μετά από δειγματοληπτικούς ελέγχους ή καταγγελίες (ανώνυμες ή επώνυμες), αλλά με βάση αποκλίσεις στα εισοδήματά τους και «ασυνήθιστες» συναλλαγές και φορολογικές δηλώσεις.
Στόχος της ΑΑΔΕ είναι να υπάρχει real time ανάλυση δεδομένων για περιπτώσεις φοροδιαφυγής, που θα αποτυπώνει ακόμα και τις περιοχές, αλλά και τους κλάδους που επιχειρούν να περάσουν κάτω από το «ραντάρ» του φοροελεγκτικού μηχανισμού.
Το υπερόπλο με το ΑΙ
Μέσω της προμήθειας Συστήματος Προηγμένης Επιχειρησιακής Νοημοσύνης (ΒΙ) και Ανάλυσης Δεδομένων (Data Analytics), αναμένεται να υπάρξει ακόμα πιο αποτελεσματική αξιοποίηση των δεδομένων, για πρόβλεψη και βελτίωση συμπεριφορών που θα ενισχύσουν τη συμμόρφωση και την απόδοση στην είσπραξη των δημοσίων εσόδων, καθώς και θα συνεισφέρουν στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου.
Το Σύστημα περιλαμβάνει την προμήθεια κατάλληλων λύσεων λογισμικού και την ανάπτυξη τεχνικών και εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης και μηχανικής μάθησης, όπως μοντέλα πρόγνωσης, εξόρυξης δεδομένων, στατιστικής και ποσοτικής ανάλυσης, κ.α., και θα οδηγήσει στην καλύτερη αξιοποίηση των δεδομένων της ΑΑΔΕ. Για την υποστήριξη του Συστήματος αυτού, θα δημιουργηθεί και μονάδα ανάλυσης μαζικών ψηφιακών δεδομένων και διασταυρώσεων.
Το έργο περιλαμβάνει την προμήθεια ενός συστήματος ανάλυσης και εξόρυξης δεδομένων που θα περιλαμβάνει την υιοθέτηση ισχυρής αρχιτεκτονικής δεδομένων, την ανάπτυξη κοινού αποθετηρίου μεταδεδομένων, την προμήθεια κατάλληλων λύσεων λογισμικού και την ανάπτυξη τεχνικών και εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης και μηχανικής μάθησης όπως μοντέλα πρόγνωσης, εξόρυξης δεδομένων, στατιστικής και ποσοτικής ανάλυσης, προσημειώσεις κτλ θα οδηγήσει στον εκσυγχρονισμού των δυνατοτήτων εκμετάλλευσης των δεδομένων που έχει η Α.Α.Δ.Ε..
Μάλιστα, θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον ψηφιακό μετασχηματισμό των φορολογικών και τελωνιακών ελέγχων με στόχο την βελτίωση της απόδοσης ως προς την είσπραξη δημοσίων εσόδων, τη μείωση του φορολογικού κενού Εισοδήματος και ΦΠΑ, την ενίσχυση της φορολογικής συμμόρφωσης και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου. Τα βασικά χαρακτηριστικά του συστήματος ανάλυσης και εξόρυξης δεδομένων είναι:
• Ευελιξία στη διασυνδεσιμότητα καθώς θα έχει πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα της ΑΑΔΕ καθώς και σε δεδομένα εξωτερικών πηγών με στόχο την προ-επεξεργασία, την ενοποίηση, τον μετασχηματισμό και την αξιοποίηση τους.
• Δυνατότητα παραγωγής στατιστικών και διαδραστικών αναφορών επιχειρησιακής ευφυΐας για το σύνολο των δεδομένων και πληροφοριών στους επιχειρησιακούς χρήστες.
• Επεξεργασία των δεδομένων σε πραγματικό χρόνο προκειμένου να επιτευχθεί η παραγωγή αναφορών σε πραγματικό χρόνο, η λήψη απόφασης και δράσης βάσει αυτών και η άμεση ενημέρωση των εφαρμογών.
• Σύστημα τεχνική νοημοσύνης και μηχανικής μάθησης το οποίο θα περιλαμβάνει τεχνικές με τις οποίες θα γίνεται επεξεργασία δεδομένων και εξαγωγή πληροφορίας από μεγάλα σύνολα δεδομένων με σκοπό να γίνουν προβλέψεις για μελλοντικά γεγονότα. Αρχικά τα ιστορικά δεδομένα χρησιμοποιούνται για να χτίσουν ένα μαθηματικό μοντέλο το οποίο συλλαμβάνει τις σημαντικές μελλοντικές τάσεις. Στη συνέχεια, το μοντέλο πρόβλεψης που δημιουργείται, χρησιμοποιείται σε τρέχοντα δεδομένα για να προβλέψει τι θα συμβεί μελλοντικά ή για να προτείνει δράσεις με τις οποίες θα επιτευχθούν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
• Δυνατότητα ανάπτυξης αποθετηρίου μεταδεδομένων τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεταξύ άλλων και για πρόβλεψη μελλοντικών τάσεων."
["post_title"]=>
string(110) "Πως το ΑΙ θα «ξεσκονίζει» τα εισοδήματα κάθε φορολογούμενου"
["post_excerpt"]=>
string(59) "Σε εφαρμογή το υπερόπλο της ΑΑΔΕ"
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(59) "pos-to-ai-tha-xeskonizei-ta-eisodimata-kathe-forologoumenou"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-25 00:01:16"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-24 22:01:16"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2022372"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
Το νομικό πλαίσιο είναι σαφές, αλλά λίγοι το γνωρίζουν.
Αποτελούσε ανέκαθεν πρόβλημα, αλλά πλέον η κατάσταση έχει ξεφύγει. Στις πολυκατοικίες, οι κοινόχρηστοι χώροι δεν αποτελούν απλώς σημεία διέλευσης ή εξυπηρέτησης των ενοίκων. Αντιθέτως, έχουν εξελιχθεί σε μείζονες εστίες συγκρούσεων, νομικών αμφισβητήσεων και επιχειρηματικών κινδύνων, ιδίως όταν στο κτίριο συνυπάρχουν κατοικίες, επαγγελματικοί χώροι και επενδυτικά ακίνητα.
Οι περισσότερες νομικές διαμάχες στις πολυκατοικίες δεν ξεκινούν από μεγαλεπήβολα σχέδια για αλλαγή χρήσης, αλλά από μικρές διευκολύνσεις που με τον χρόνο παγιώνονται, ύστερα αμφισβητούνται και τελικά ουκ ολίγες φορές οδηγούν τους εμπλεκόμενους στα δικαστήρια.
Ωστόσο, το νομικό πλαίσιο είναι σαφές και η γνώση του θα αποσοβούσε το ρίσκο της μείωσης της αξίας του ακινήτου που είναι αναμενόμενο να συμβεί σε χρόνιες και σφοδρές διαμάχες.
Τι θεωρείται κοινόχρηστος χώρος και ποιος έχει δικαίωμα χρήσης
Κατά κανόνα, κοινόχρηστοι χώροι θεωρούνται εκείνοι που εξυπηρετούν το σύνολο των συνιδιοκτητών και δεν ανήκουν αποκλειστικά σε κάποιο διαμέρισμα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται συνήθως η είσοδος της πολυκατοικίας, το κλιμακοστάσιο, ο ανελκυστήρας, οι διάδρομοι, η ταράτσα, οι ακάλυπτοι χώροι και, υπό προϋποθέσεις, η πυλωτή.
Ειδικότερα, η πυλωτή είναι κοινόχρηστη στα σημεία που δεν καταλαμβάνονται από χώρους αποκλειστικής χρήσης (π.χ. για στάθμευση).
Ωστόσο, το κρίσιμο σημείο δεν είναι μόνο ο χαρακτηρισμός ενός χώρου ως κοινόχρηστου, αλλά και το περιεχόμενο του δικαιώματος χρήσης.
Η χρήση των κοινόχρηστων χώρων επιτρέπεται σε όλους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν αναιρείται ο κοινός τους προορισμός και δεν παρεμποδίζεται η αντίστοιχη χρήση από τους λοιπούς συνιδιοκτήτες.
Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι ένας χώρος χρησιμοποιείται επί χρόνια από κάποιον δεν δημιουργεί αυτομάτως αποκλειστικό δικαίωμα επ’ αυτού. Αντίθετα, μάλιστα, αν κάποιος χρησιμοποιεί κοινόχρηστο χώρο σαν να του ανήκει, τότε θεμελιώνεται δικαίωμα των υπόλοιπων συνιδιοκτητών να παύσουν αυτή τη χρήση.
Οι συχνότερες παραβάσεις στους κοινόχρηστους χώρους
Οι περισσότερες διαμάχες στις πολυκατοικίες δεν ξεκινούν από μεγάλες αποφάσεις, αλλά από μικρές παρεκκλίσεις που σταδιακά παγιώνονται. Ένα ντουλάπι που τοποθετείται «προσωρινά» στον διάδρομο, λίγα προσωπικά αντικείμενα στην πυλωτή ή μια κατασκευή στην ταράτσα που υποτίθεται ότι εξυπηρετεί τεχνικές ανάγκες, συχνά αντιμετωπίζονται αρχικά με ανοχή. Ωστόσο, όταν η χρήση αυτή αποκτά μόνιμο χαρακτήρα ή περιορίζει την αντίστοιχη χρήση από τους υπόλοιπους συνιδιοκτήτες, η ανοχή μετατρέπεται σε σύγκρουση και, όχι σπάνια, σε νομική αντιπαράθεση.
Ιδίως η κατάληψη κοινόχρηστων χώρων αποτελεί τη συνηθέστερη πηγή εντάσεων. Οι διάδρομοι που γεμίζουν με αποθηκευτικά αντικείμενα, οι πυλωτές που λειτουργούν ως ιδιωτικά πάρκινγκ ή χώροι φύλαξης και οι ταράτσες που φιλοξενούν αυθαίρετες κατασκευές δημιουργούν τετελεσμένα τα οποία δύσκολα ανατρέπονται χωρίς αντιδράσεις. Στην πράξη, το πρόβλημα δεν είναι μόνο λειτουργικό ή αισθητικό, αλλά νομικό, καθώς θίγεται ο κοινός προορισμός του χώρου και το δικαίωμα ισότιμης χρήσης από όλους.
Ακόμη πιο σύνθετες είναι οι συγκρούσεις που προκύπτουν όταν αλλάζει η χρήση ενός κοινόχρηστου χώρου χωρίς την απαιτούμενη συναίνεση. Η μετατροπή ενός τμήματος της πολυκατοικίας σε επαγγελματικό χώρο ή η εγκατάσταση κλιματιστικών μονάδων, φωτοβολταϊκών ή καμινάδων χωρίς προηγούμενη απόφαση της γενικής συνέλευσης συχνά παρουσιάζεται ως τεχνική αναγκαιότητα, όμως τις περισσότερες φορές τέτοιες παρεμβάσεις επηρεάζουν τη λειτουργία του κτιρίου και τα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών, ιδίως όταν επιφέρουν θόρυβο, αλλοίωση της όψης ή περιορισμό της πρόσβασης.
Ένα άλλο πρόβλημα που έχει αναδυθεί τα τελευταία χρόνια είναι η επαγγελματική χρήση των διαμερισμάτων, η οποία φαινομενικά είναι νόμιμη (π.χ. μετατροπή διαμερίσματος σε ιατρείο ή κατάλυμα βραχυχρόνιας μίσθωσης). Όμως, όταν αυτή η αλλαγή χρήσης έχει επιπτώσεις στους κοινόχρηστους χώρους με αυξημένη κίνηση, συχνή εναλλαγή χρηστών και εντατικότερη φθορά δημιουργούνται εντάσεις και γεννιέται το ερώτημα αν η δραστηριότητα μπορεί να συνυπάρξει με τον κανονισμό της πολυκατοικίας και τον κοινό προορισμό των χώρων χωρίς να διαταράσσει την εύρυθμη λειτουργία του κτιρίου.
Ποιος λογοδοτεί, ποιος πληρώνει και ο ρόλος του Κανονισμού
Όταν προκύπτει ζήτημα σε κοινόχρηστο χώρο, το πρώτο ερώτημα που τίθεται δεν είναι ποιος ενοχλείται, αλλά ποιος ευθύνεται. Στο δίκαιο της πολυκατοικίας, η ευθύνη δεν κατανέμεται αυτόματα, αλλά εξαρτάται από τον ρόλο κάθε εμπλεκόμενου και από το αν η επίμαχη χρήση συνδέεται με ιδιωτική πρωτοβουλία ή με κοινή λειτουργία του κτιρίου.
Κατά κανόνα, ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος φέρει την τελική ευθύνη για τον τρόπο με τον οποίο το ακίνητό του χρησιμοποιείται, ακόμη και όταν αυτό έχει εκμισθωθεί. Αν ο ενοικιαστής προβαίνει σε πράξεις που παραβιάζουν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα χώρων ή τον κανονισμό της πολυκατοικίας, ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να αποποιηθεί την ευθύνη επικαλούμενος άγνοια ή έλλειψη ελέγχου. Η αξίωση των λοιπών συνιδιοκτητών στρέφεται συνήθως κατά του ιδιοκτήτη, ο οποίος στη συνέχεια διατηρεί δικαίωμα αναγωγής έναντι του μισθωτή.
Ο ενοικιαστής, από την πλευρά του, δεσμεύεται από τους ίδιους κανόνες χρήσης που δεσμεύουν και τον ιδιοκτήτη. Η μίσθωση δεν του παρέχει αυτοτελές δικαίωμα επέμβασης ή αποκλειστικής χρήσης κοινόχρηστων χώρων. Ιδίως σε περιπτώσεις επαγγελματικής δραστηριότητας, η υπέρβαση των ορίων της συνήθους χρήσης δημιουργεί άμεσες νομικές συνέπειες, ακόμη και αν αυτή έχει γίνει με τη σιωπηρή ανοχή του εκμισθωτή.
Όταν διαπιστώνεται παράβαση ή κατάληψη κοινόχρηστου χώρου, το πρώτο και αναγκαίο βήμα είναι η παρέμβαση του διαχειριστή, ο οποίος οφείλει να συγκαλέσει γενική συνέλευση της πολυκατοικίας. Η συνέλευση εξετάζει το περιεχόμενο του Κανονισμού, επιβεβαιώνει ότι ο επίμαχος χώρος έχει κοινόχρηστο χαρακτήρα και διαπιστώνει αν η χρήση του υπερβαίνει τα επιτρεπόμενα όρια. Εφόσον διαπιστωθεί παράβαση, λαμβάνεται απόφαση με την οποία ζητείται η άρση της κατάληψης και, εφόσον συντρέχει λόγος, η αποκατάσταση του χώρου και η καταβολή αποζημίωσης από τον ιδιοκτήτη για τυχόν ζημίες. Αν οι αποφάσεις αυτές δεν τηρηθούν ή η παράνομη χρήση συνεχιστεί, τότε η διαφορά εξέρχεται από το πλαίσιο της εσωτερικής διαχείρισης και οδηγείται στη δικαστική οδό.
Πρακτικές συμβουλές για ιδιοκτήτες και επενδυτές
Πάντως, οι συγκρούσεις για κοινόχρηστους χώρους σπάνια προκύπτουν αιφνιδιαστικά. Συνήθως είναι το αποτέλεσμα παραλείψεων που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Για τον λόγο αυτό, ο έλεγχος του Κανονισμού πριν από την αγορά ή τη μίσθωση ενός ακινήτου δεν αποτελεί τυπικό βήμα, αλλά βασικό εργαλείο εκτίμησης ρίσκου, ιδίως όταν υπάρχει πρόθεση επαγγελματικής ή επενδυτικής αξιοποίησης.
Παράλληλα, κάθε απόφαση που αφορά τη χρήση κοινόχρηστων χώρων πρέπει να λαμβάνεται και να αποτυπώνεται εγγράφως από τη γενική συνέλευση, ώστε να μην αφήνονται περιθώρια αμφισβήτησης στο μέλλον.
Εξίσου κρίσιμη είναι η αποφυγή της λεγόμενης «σιωπηρής ανοχής». Η μη αντίδραση σε μια παράβαση δεν δημιουργεί δικαίωμα και, αντιθέτως, συχνά επιβαρύνει τη θέση εκείνων που ανέχθηκαν μια παράνομη κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Φυσικά, να διευκρινίσουμε εδώ ότι οι επεμβάσεις σε κοινόχρηστους χώρους δεν είναι πάντοτε αυθαίρετες ή καταχρηστικές, αλλά συχνά προκύπτουν από πραγματικές τεχνικές ανάγκες, όπως η τοποθέτηση κλιματιστικών μονάδων, καμινάδων, εξοπλισμού στην ταράτσα ή άλλων εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τη λειτουργία ενός διαμερίσματος ή μιας επαγγελματικής δραστηριότητας.
Ωστόσο, ακόμη και όταν η ανάγκη είναι υπαρκτή, η παρέμβαση δεν μπορεί να γίνεται μονομερώς. Ο ιδιοκτήτης ή ο επενδυτής οφείλει, πριν προχωρήσει, να ελέγξει αν ο Κανονισμός της πολυκατοικίας επιτρέπει τη συγκεκριμένη χρήση, να διαπιστώσει αν απαιτείται απόφαση της γενικής συνέλευσης και με ποια πλειοψηφία, καθώς και να βεβαιωθεί ότι η επέμβαση δεν αλλοιώνει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του χώρου ούτε παρεμποδίζει την αντίστοιχη χρήση από τους λοιπούς συνιδιοκτήτες. Η παράλειψη αυτών των βημάτων συχνά οδηγεί σε αμφισβητήσεις εκ των υστέρων, με τον κίνδυνο η επέμβαση να χαρακτηριστεί παράνομη, να ζητηθεί η άρση και αποκατάσταση του χώρου και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να εγερθούν αξιώσεις αποζημίωσης.
"
["post_title"]=>
string(196) "Κοινόχρηστοι χώροι στις πολυκατοικίες: Οι συχνότερες συγκρούσεις και πώς να μην καταλήξετε στα δικαστήρια"
["post_excerpt"]=>
string(176) "Κατά κανόνα, κοινόχρηστοι χώροι θεωρούνται εκείνοι που εξυπηρετούν το σύνολο των συνιδιοκτητών"
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(107) "koinochristoi-choroi-stis-polykatoikies-oi-sychnoteres-sygkrouseis-kai-pos-na-min-katalixete-sta-dikastiria"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-25 00:01:42"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-24 22:01:42"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2021603"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
