Επιχείρηση «Πυρετός το Σαββατόβραδο»: Πως οι «ράμπο» της εφορίας ελέγχουν με τεχνητή νοημοσύνη μπουζούκια, bar και club
Το ειδικό λογισμικό στα tablets, ο μυστικός αλγόριθμος για τα social media και τα στοιχεία
The Wiseman
Τα μαθηματικά της Metlen, η σύγκρουση Βασιλειάδη – Πολυχρονόπουλου, το νέο πρόσωπο της Ideal, η αξία των πλοίων των Σαρακάκηδων, η παρέμβαση της πρέσβειρας και ένας καυγάς με νόημα
Τα Χριστουγεννιάτικα Ρεβεγιόν της Αθήνας, η μαγική βραδιά του Lifeline Hellas, μια βραδιά για αγαπημένους φίλους, η μεγάλη γιορτή της Ε.ΕΝ.Ε., το πρώτο brunch του 2026 και 20 χρόνια Glow Magazine
«Η πρώτη γενιά δημιουργεί, η δεύτερη ξοδεύει και η τρίτη καταστρέφει» , λέει μια παροιμιώδης έκφραση που κυκλοφορεί εδώ και πάνω από έναν αιώνα στον κόσμο των επιχειρήσεων και του οικογενειακού πλούτου. Παρότι πρόκειται για ρητό, στην εγχώρια αγορά του οργανωμένου λιανεμπορίου τροφίμων μοιάζει περισσότερο με επιβεβαίωση του κανόνα τουλάχιστον ως προς το σκέλος που αφορά την πρώτη και τη δεύτερη γενιά.
Οι τρεις από τους κορυφαίους παίκτες στην αγορά των σούπερ μάρκετ διαθέτουν διοικήσεις που πήραν μικρές επιχειρήσεις και τις μετέτρεψαν σε ομίλους με χαρακτηριστικά πολυεθνικών. Με διαφορετικές αφετηρίες, διαφορετικές ταχύτητες και διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης, Μασούτης, Σκλαβενίτης και όμιλος Metro αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα επιχειρήσεων όπου η διαδοχή δεν ήρθε ως ρήξη, αλλά ως συνέχεια.
Κοινός παρονομαστής και στις τρεις περιπτώσεις είναι ότι η μετάβαση στη δεύτερη γενιά δεν περιορίστηκε στη διαχείριση ενός κεκτημένου μεγέθους. Αντιθέτως, συνοδεύτηκε από επέκταση δικτύων, επενδύσεις σε υποδομές, οργανωτικά άλματα και μετασχηματισμό σε εταιρείες με δομές, συστήματα και διαδικασίες που ξεπερνούν κατά πολύ το παραδοσιακό μοντέλο της οικογενειακής επιχείρησης, παραμένοντας ωστόσο αμιγώς οικογενειακές.
Σκλαβενίτης: Η αθηναϊκή αλυσίδα που έγινε leader της αγοράς
Στην περίπτωση της Σκλαβενίτης, η συνέχεια αυτή αποκτά ιδιαίτερο βάρος. Όχι μόνο λόγω μεγέθους, αφού σήμερα αποτελεί τον leader της αγοράς με τζίρο που ξεπερνά τα 5,56 δισ. ευρώ, αλλά κυρίως επειδή η μετάβαση από την πρώτη στη δεύτερη γενιά δεν έγινε σε μια ώριμη, «βολική» φάση της εταιρείας. Έγινε σε μια περίοδο που το μοντέλο έπρεπε να αλλάξει και να επεκταθεί.
Από μια αμιγώς αθηναϊκή αλυσίδα, η Σκλαβενίτης εξελίχθηκε σταδιακά στον κορυφαίο όμιλο του οργανωμένου λιανεμπορίου τροφίμων, με παρουσία σε Ελλάδα και Κύπρο, 542 καταστήματα και περισσότερους από 42 χιλ. εργαζόμενους. Μια διαδρομή που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50, όταν τα αδέλφια Σπύρος και Γιάννης Σκλαβενίτης, μαζί με τον Μιλτιάδη Παπαδόπουλο, ίδρυσαν στα Πετράλωνα μια μικρή χονδρεμπορική επιχείρηση τροφίμων. Το πραγματικό κομβικό σημείο, ωστόσο, έρχεται το 2006. Τότε η πλειοψηφία των μετοχών περνά στα παιδιά του Σπύρου Σκλαβενίτη, με τη Μαρία Σκλαβενίτου στη θέση της προέδρου και τους Γεράσιμο και Στέλιο Σκλαβενίτη στο τιμόνι της διοίκησης. Με 36 καταστήματα τότε, η δεύτερη γενιά ανοίγει τον κύκλο της εξωστρέφειας, επιταχύνει την ανάπτυξη του δικτύου και βάζει τις βάσεις για τις μεγάλες κινήσεις που θα ακολουθήσουν.
Το σημείο καμπής ήρθε το 2017, όταν η Σκλαβενίτης, με μια κίνηση υψηλού ρίσκου σε μια περίοδο που η αγορά παρέμενε εύθραυστη, προχώρησε στην εξαγορά της Μαρινόπουλος στο πλαίσιο συμφωνίας εξυγίανσης. Για τη Σκλαβενίτης, ωστόσο, η εξαγορά δεν αποτέλεσε απλώς ευκαιρία μεγέθους, αλλά στρατηγική επιλογή που άλλαξε οριστικά τον χάρτη του οργανωμένου λιανεμπορίου. Με την ενσωμάτωση του δικτύου, ο όμιλος πέρασε από την περιφερειακή ισχύ στην πανελλαδική κυριαρχία, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα το βάρος της διάσωσης χιλιάδων θέσεων εργασίας και της επαναλειτουργίας εκατοντάδων καταστημάτων.
Σήμερα, η Σκλαβενίτης με τη Μαρία και τον Γεράσιμο Σκλαβενίτη στο τιμόνι δείχνει ότι ο κύκλος της ανάπτυξης δεν έχει κλείσει. Ο όμιλος κοιτάζει την επόμενη ημέρα πέρα από τα σύνορα, χαρτογραφεί ήδη την πολωνική αγορά ως το επόμενο βήμα εκτός συνόρων, μετά την Κύπρο όπου ήδη έχει ισχυρή παρουσία, επενδύει σε νέες παραγωγικές υποδομές, όπως το μεγαλύτερο εργοστάσιο έτοιμων γευμάτων που κατασκευάζεται στη Μαγούλα Αττικής στοχεύοντας σε παράλληλη αξιοποίηση με την αλυσίδα Σπιτική Κουζίνα, που εξαγόρασε πρόσφατα, επανατοποθετεί ακίνητα-τοπόσημα, όπως το πρώην εργοστάσιο Πίτσος στον Ρέντη, που μετατρέπεται σε πολυχώρο. Κινήσεις που δείχνουν ότι για τη Σκλαβενίτης η μετάβαση στη δεύτερη γενιά δεν αποτέλεσε κορύφωση, αλλά αφετηρία ενός νέου κύκλου.
Οι κομβικοί σταθμοί για τον όμιλο Metro
Στην περίπτωση του Όμιλος Metro, η διαδοχή έχει όνομα και χρονισμό. Ο Αριστοτέλης Παντελιάδης αναλαμβάνει τα ηνία σε ηλικία μόλις 33 ετών και για περισσότερες από δύο δεκαετίες ηγείται ενός ομίλου που από οικογενειακή επιχείρηση εξελίχθηκε σε έναν από τους τέσσερις ισχυρότερους παίκτες του οργανωμένου λιανεμπορίου τροφίμων στην Ελλάδα. Η METRO ιδρύθηκε το 1976 από τον Παντελή Παντελιάδη, ο οποίος ξεκίνησε από το εμπόριο τροφίμων και εισήγαγε στην ελληνική αγορά ένα μοντέλο που τότε ήταν άγνωστο.
Το πρώτο κατάστημα Cash and Carry στην οδό Πέτρου Ράλλη αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για έναν όμιλο που έμαθε να κινείται παράλληλα στη χονδρική και τη λιανική. Λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησαν τα πρώτα καταστήματα λιανικής, με το δίκτυο να μεγαλώνει σταθερά και χωρίς εκρηκτικούς ρυθμούς. Το πέρασμα στη δεύτερη γενιά δεν συνοδεύτηκε από ρήξη, αλλά από αναδιάρθρωση και καθαρούς ρόλους.
Το 2004 τα καταστήματα λιανικής αποκτούν την επωνυμία My market, διαχωριζόμενα οργανωτικά από τη χονδρική δραστηριότητα METRO Cash and Carry. Η πιο καθοριστική κίνηση, ωστόσο, έρχεται το 2016 με την εξαγορά της αλυσίδας Βερόπουλος, μια συμφωνία που άλλαξε το μέγεθος και τη γεωγραφία του ομίλου και τον τοποθέτησε οριστικά στην πρώτη γραμμή του ανταγωνισμού.
Σήμερα, ο Όμιλος Metro συνεχίζει να κινείται με ρυθμούς που δείχνουν ότι η μετάβαση στη δεύτερη γενιά συνοδεύτηκε από επιτάχυνση και όχι από στασιμότητα, με τις πωλήσεις να εκτιμάται ότι θα φτάσουν φέτος το 1,7 δισ. ευρώ, επενδύσεις ύψους 95 εκατ. ευρώ και δίκτυο 270 καταστημάτων σε όλη τη χώρα.
Μασούτης: Το επόμενο κεφάλαιο για τη βορειοελλαδίτικη αλυσίδα
Με τον Γιάννη Μασούτη στο τιμόνι της εταιρείας, η Δ. Μασούτης ετοιμάζεται να κάνει ένα από τα μεγαλύτερα άλματα στην πορεία της. Η εξαγορά του 100% της ΑΝΕΔΗΚ Κρητικός, εφόσον ολοκληρωθεί, αναμένεται να αλλάξει ριζικά το μέγεθος και τη γεωγραφική παρουσία της βορειοελλαδίτικης αλυσίδας, τοποθετώντας την πολύ κοντά στη δεύτερη θέση του κλάδου από πλευράς πωλήσεων.
Με κύκλο εργασιών που εκτιμάται ότι θα προσεγγίσει τα 2 δισ. ευρώ μετά την απορρόφηση της Κρητικός και με περισσότερα από 1.200 σημεία πώλησης σε όλη τη χώρα, το ενιαίο σχήμα θα αποκτήσει ισχυρό πανελλαδικό αποτύπωμα. Τα 385 καταστήματα της Μασούτης, συμπεριλαμβανομένων των Cash & Carry, θα συνδυαστούν με το εκτεταμένο και σε μεγάλο βαθμό franchise δίκτυο της Κρητικός που αριθμεί άνω των 874 καταστημάτων, ενισχύοντας τη γεωγραφική διείσδυση και το αποτύπωμα της Μασούτης.
Η ιστορία της Δ. Μασούτης ξεκινά το 1976, όταν ο Διαμαντής Μασούτης άνοιξε το πρώτο κατάστημα στη Θεσσαλονίκη, σε μια περίοδο που το οργανωμένο λιανεμπόριο τροφίμων βρισκόταν ακόμη σε εμβρυακό στάδιο. Η ανάπτυξη της εταιρείας υπήρξε σταδιακή και γεωγραφικά στοχευμένη, με έμφαση αρχικά στη Βόρεια Ελλάδα. Το 1986 ακολούθησε το πρώτο υπερμάρκετ, ενώ ένα χρόνο αργότερα η είσοδος στη χονδρική, με το πρώτο Cash & Carry, άνοιξε έναν δεύτερο άξονα δραστηριότητας.
Τρεις δεκαετίες μετά, η Μασούτης είχε ήδη διαμορφώσει ένα δίκτυο άνω των 150 καταστημάτων λιανικής και ισχυρή παρουσία στη χονδρική, πριν περάσει στον νέο κύκλο επέκτασης που περιλάμβανε την είσοδο στην Αττική, την Κρήτη και στα νησιά, μέσα από εξαγορές και στρατηγικές συνεργασίες. Σήμερα, με δίκτυο εκατοντάδων καταστημάτων και πανελλαδικό αποτύπωμα, η εταιρεία βρίσκεται μπροστά στο μεγαλύτερο άλμα της ιστορίας της.
Διαβάστε επίσης:Jackaroo, Pizza Hut, Taco Bell, Mailo’s: Σκληρή μάχη στο νέο «Ελντοράντο» των Fast FoodΠοια είναι η lululemon και γιατί βάζει την Ελλάδα στο ραντάρ τηςΔέσποινα Τσαγγάρη: Αυτή είναι η πρώτη διοικήτρια της νέας Ανεξάρτητης Αρχής Ελέγχου της Αγοράς- Επιλογή Θεοδωρικάκου"
["post_title"]=>
string(168) "Από μπακάλικα... πολυεθνικές: Οι σουπερμαρκετάδες που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της διαδοχής"
["post_excerpt"]=>
string(329) "Οι τρεις από τους κορυφαίους παίκτες στην αγορά των σούπερ μάρκετ διαθέτουν διοικήσεις που πήραν μικρές επιχειρήσεις και τις μετέτρεψαν σε ομίλους με χαρακτηριστικά πολυεθνικών."
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(88) "apo-bakalika-polyethnikes-oi-soupermarketades-pou-epivevaionoun-ton-kanona-tis-diadochis"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-24 13:33:08"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-24 11:33:08"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2021952"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
Το 2025 αποτελεί χρονιά-ορόσημο για τις πλουσιότερες οικογένειες του πλανήτη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσε το bloomberg, oι 25 ισχυρότερες δυναστείες του κόσμου κατέχουν συνολικά περιουσιακά στοιχεία ύψους 2,9 τρισ. δολαρίων, έχοντας αυξήσει τον πλούτο τους μέσα σε έναν μόλις χρόνο κατά 358,7 δισ. δολάρια.
Η άνοδος των χρηματιστηρίων, η εκρηκτική ζήτηση για πρώτες ύλες και καταναλωτικά αγαθά, αλλά και η συσσωρευμένη ισχύς δεκαετιών, λειτούργησαν ως καταλύτες για την εξέλιξη αυτή.
Στην κορυφή της κατάταξης βρίσκονται –και πάλι– οι Walton, η ιδρυτική οικογένεια της αμερικανικής αλυσίδας Walmart, με καθαρή περιουσία 513,4 δισ. δολαρίων, ξεπερνώντας για πρώτη φορά το ψυχολογικό όριο του μισού τρισεκατομμυρίου.
Το ακριβό «εισιτήριο»
Την ίδια στιγμή, το «εισιτήριο» για τη λέσχη των πλουσιότερων δυναστειών γίνεται ολοένα και πιο ακριβό, καθώς για την είσοδο σε αυτήν απαιτείται πλέον περιουσία ύψους τουλάχιστον 46,4 δισ. δολαρίων.
Η λίστα του 2025 φέρνει και νέες αφίξεις: τέσσερις οικογένειες από τέσσερις διαφορετικές ηπείρους κάνουν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους.
New entries
Από τα μεταλλεία χαλκού της Λατινικής Αμερικής (Larrea Mota Velasco και Luksics), μέχρι την ευρωπαϊκή βιομηχανία οπτικών (Del Vecchios) και τα πολυσχιδή επιχειρηματικά δίκτυα της Μέσης Ανατολής (Olayans), οι νέες δυναστείες έρχονται να προστεθούν σε ένα κλειστό κλαμπ όπου η οικονομική ισχύς κληρονομείται, ενισχύεται και σπανίως χάνεται.
Τα ποσά αφορούν στην εικόνα των περιουσιακών στοιχείων της 9η Δεκεμβρίου 2025, αναφέρει το bloomberg. Η κατάταξη εξαιρεί περιουσίες πρώτης γενιάς καθώς και περιουσίες που ελέγχονται από έναν μόνο κληρονόμο. Εξαιρούνται επίσης οικογένειες των οποίων η πηγή πλούτου είναι υπερβολικά διάσπαρτη ή αδιαφανής ώστε να αποτιμηθεί.
1. Οικογένεια Walton, 513,4 δισ. δολάρια
Η οικογένεια Walton παραμένει αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής στον παγκόσμιο χάρτη του πλούτου, με καθαρή περιουσία που ανέρχεται στα 513,4 δισ. δολάρια.
Στον πυρήνα αυτής της κολοσσιαίας δυναστείας βρίσκεται η Walmart, η μεγαλύτερη αλυσίδα λιανεμπορίου στον κόσμο βάσει εσόδων, η οποία κατέγραψε κύκλο εργασιών 681 δισ. δολαρίων στο πιο πρόσφατο οικονομικό έτος και διαθέτει 10.750 καταστήματα παγκοσμίως.
Οι Walton κατέχουν περίπου το 44% της αλυσίδας, η οποία μέσω των καταστημάτων της και της ιστοσελίδας της, εξυπηρετεί 270 εκατομμύρια πελάτες κάθε εβδομάδα.
2. Οικογένεια Al Nahyan, 335,9 δισ. δολάρια
Η οικογένεια Al Nahyan, η άρχουσα δυναστεία του Άμπου Ντάμπι, κατατάσσεται ως η δεύτερη πλουσιότερη οικογένεια στον κόσμο, συνδυάζοντας πολιτική εξουσία, ενεργειακό πλούτο και παγκόσμιες επενδύσεις, με έμφαση στην τεχνητή νοημοσύνη.
Το Άμπου Ντάμπι, ένα από τα επτά εμιράτα που συγκροτούν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αποτελεί την πρωτεύουσα της χώρας και φιλοξενεί τη συντριπτική πλειονότητα των πετρελαϊκών της αποθεμάτων.
Επικεφαλής του εμιράτου είναι ο σεΐχης Mohamed bin Zayed Al Nahyan, ο οποίος ασκεί παράλληλα καθήκοντα προέδρου των ΗΑΕ. Μέλη της οικογένειας διαδραματίζουν καίριους ρόλους τόσο στον κρατικό μηχανισμό όσο και στον επιχειρηματικό κόσμο, σε ένα περιβάλλον όπου τα όρια μεταξύ δημόσιας εξουσίας και ιδιωτικών συμφερόντων συχνά αλληλοεπικαλύπτονται.
3. Οικογένεια Al Saud, 213,6 δισ. δολάρια
Στην τρίτη θέση βρίσκεται η βασιλική δυναστεία της Σαουδικής Αραβίας από την οποία πήρε το όνομά της η ίδια η χώρα και η οποία κυβερνά αδιάλειπτα εδώ και 93 χρόνια.
Ο αμύθητος πλούτος της οικογένειας έχει τις ρίζες του στα τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα του βασιλείου, που μετέτρεψαν τη Σαουδική Αραβία σε έναν από τους ισχυρότερους ενεργειακούς παίκτες διεθνώς.
Η οικογένεια Al Saud αριθμεί περίπου 15.000 μέλη, τα οποία συνολικά ελέγχουν περιουσία που εκτιμάται ότι είναι ακόμη μεγαλύτερη από τις επίσημες αποτιμήσεις. Πολλά μέλη της δυναστείας έχουν ενισχύσει τον πλούτο τους μέσω κρατικών συμβολαίων, συμφωνιών γης και επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται γύρω από κρατικούς κολοσσούς, με κυριότερο παράδειγμα τη Saudi Aramco, τη μεγαλύτερη πετρελαϊκή εταιρεία στον κόσμο.
Επικεφαλής της νέας εποχής της δυναστείας είναι ο διάδοχος του θρόνου, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ο οποίος συγκεντρώνει στα χέρια του τεράστια πολιτική και οικονομική ισχύ και ελέγχει προσωπικά περιουσιακά στοιχεία αξίας άνω του 1 δισ. δολαρίων.
4. Οικογένεια Al Thani, 199,5 δισ. δολάρια
Η κυριαρχία της οικογένειας Al Thani στο Κατάρ ξεκίνησε στα μέσα του 19ου αιώνα και κατάφερε να αντέξει κατά τη διάρκεια του οθωμανικού και βρετανικού ιμπεριαλισμού, της ίδρυσης του σύγχρονου κράτους, των πολέμων και των δύο πραξικοπημάτων.
Το πετρέλαιο στην περιοχή ανακαλύφθηκε γύρω στο 1940, όμως η απόφαση για την εκμετάλλευση των τεράστιων υπεράκτιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου ήταν εκείνη που πραγματικά μεταμόρφωσε τη χώρα και εκτόξευσε τους κυβερνώντες της στα υψηλότερα κλιμάκια του παγκόσμιου πλούτου.
Μέλη της οικογένειας κατέχουν πολυάριθμα πολιτικά αξιώματα και κυριαρχούν στην οικονομία της χώρας, έχοντας στην ιδιοκτησία τους επιχειρήσεις που εκτείνονται από ξενοδοχεία και ασφαλιστικές εταιρείες έως κατασκευαστικούς ομίλους.
Παράλληλα, διατηρούν πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό, όπως κατοικίες στο Mayfair του Λονδίνου, εκτροφεία καθαρόαιμων ίππων, ιδιωτικές τράπεζες και τον οίκο μόδας Valentino.
5. Oικογένεια Hermes, 184,5 δισ. δολάρια
Η γαλλική οικογένεια Hermès αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές και διαχρονικές δυναστείες του κλάδου πολυτελών ειδών.
Έξι γενιές και περισσότερα από 100 μέλη της οικογένειας ελέγχουν τον ιστορικό οίκο μόδας Hermès International, διάσημο κυρίως για τις εμβληματικές τσάντες Birkin και Kelly. Αντικείμενα-σύμβολα που συχνά δημοπρατούνται για εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια.
Καίριους ρόλους στη διοίκηση συνεχίζουν να κατέχουν μέλη της οικογένειας. Ο Pierre-Alexis Dumas, καλλιτεχνικός διευθυντής, διασφαλίζει τη δημιουργική συνέχεια και την αισθητική ταυτότητα του οίκου, ενώ ο Axel Dumas, εκτελεστικός πρόεδρος, βρίσκεται στο τιμόνι της στρατηγικής και της επιχειρηματικής ανάπτυξης.
Παράλληλα, η οικογένεια διαχειρίζεται τον πλούτο της και μέσω επενδυτικών οχημάτων όπως τα Krefeld και Breithorn Holding, διατηρώντας τον έλεγχο και την ανεξαρτησία του ομίλου.
6. Οικογένεια Koch, 15ο,5 δισ. δολάρια
Η οικογένεια Koch αποτελεί μία από τις πιο ισχυρές και επιδραστικές επιχειρηματικές δυναστείες των Ηνωμένων Πολιτειών, με ρίζες στον ενεργειακό τομέα και παρουσία που εκτείνεται σε δεκάδες βιομηχανικούς κλάδους.
Η ιστορία της ξεκινά από τον Fred Koch, ο οποίος ίδρυσε μια πετρελαϊκή εταιρεία που αργότερα πέρασε στα χέρια των τεσσάρων γιων του: Frederick, Charles, David και William .
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, μια έντονη οικογενειακή διαμάχη για τον έλεγχο της επιχείρησης οδήγησε σε ρήξη μεταξύ των αδελφών. Οι William και Frederick αποχώρησαν από την οικογενειακή εταιρεία, ενώ ο Charles και ο David διατήρησαν τον έλεγχο και έθεσαν τις βάσεις για τη μετεξέλιξή της σε έναν από τους μεγαλύτερους ιδιωτικούς ομίλους στον κόσμο.
Σήμερα, η Koch Industries, με έδρα τη Γουίτσιτα του Κάνσας, καταγράφει ετήσια έσοδα που προσεγγίζουν τα 125 δισ. δολάρια.
Παράλληλα με την επιχειρηματική τους δράση, τα μέλη της οικογένειας Koch διαχειρίζονται σημαντικό μέρος του πλούτου τους μέσω του family office 1888 Management.
7. Οικογένεια Mars, 143,4 δισ. δολάρια
Η ιστορία της αμερικανικής οικογένειας Mars ξεκινά το 1902, όταν ο Frank Mars, σε ηλικία μόλις 19 ετών, άρχισε να πουλά καραμέλες με μελάσα, θέτοντας τα θεμέλια για έναν από τους μεγαλύτερους οικογενειακούς ομίλους τροφίμων παγκοσμίως.
Η επιχείρηση απογειώθηκε υπό την ηγεσία του γιου του, Forrest Mars του πρεσβύτερου, ο οποίος την μετέτρεψε σε παγκόσμιο brand, λανσάροντας εμβληματικά προϊόντα όπως τα M&M’s, Milky Way και Snickers.
Αν και η εταιρεία παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένη με τη σοκολάτα, το επιχειρηματικό της κέντρο βάρους έχει μετατοπιστεί: σήμερα, τα προϊόντα φροντίδας κατοικιδίων αντιστοιχούν σε περισσότερο από το μισό των συνολικών της εσόδων.
Ενδεικτικό της δυναμικής της είναι και η πρόσφατη συμφωνία εξαγοράς της εταιρείας σνακ Kellanova.
8. Οικογένεια Ambani, 105,6 δισ. δολάρια
Η οικογένεια Ambani αποτελεί τη σημαντικότερη επιχειρηματική δυναστεία της Ινδίας και μία από τις ισχυρότερες παγκοσμίως.
Την δεκαετία του 1950 ο Dhirubhai Ambani, πατέρας των Mukesh και Anil ξεκίνησε από το εμπόριο και δημιούργησε τον πυρήνα αυτού που εξελίχθηκε στη Reliance Industries.
Μετά τον θάνατο του το 2002, χωρίς να έχει αφήσει διαθήκη, η οικογένεια βρέθηκε αντιμέτωπη με έντονες εσωτερικές συγκρούσεις για τον έλεγχο της περιουσίας. Η χήρα του, Νita Ambani, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στον διαχωρισμό των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της οικογένειας μεταξύ των δύο γιων της.
Σήμερα, ο Mukesh Ambani βρίσκεται στο τιμόνι της Reliance Industries, ενός κολοσσού με έδρα τη Βομβάη, ο οποίος δραστηριοποιείται από την ενέργεια και τα πετροχημικά έως τις τηλεπικοινωνίες και το λιανεμπόριο. Στον πυρήνα του ομίλου βρίσκεται το μεγαλύτερο συγκρότημα διύλισης πετρελαίου στον κόσμο, σύμβολο της βιομηχανικής ισχύος της οικογένειας.
Ζει σε μια πολυτελή κατοικία 27 ορόφων, που θεωρείται η ακριβότερη ιδιωτική έπαυλη στον κόσμο.
9. Οικογένεια Wertheimer, 85,6 δισ. δολάρια
Η οικογένεια Wertheimer αποτελεί μία από τις πιο χαμηλών τόνων αλλά ισχυρές δυναστείες του παγκόσμιου luxury, έχοντας συνδέσει το όνομά της άρρηκτα με τον ιστορικό, γαλλικό οίκο Chanel.
Η βάση της σημερινής της περιουσίας τέθηκε τη δεκαετία του 1920, όταν ο παππούς των Alain και Gerard Wertheimer χρηματοδότησε τη σχεδιάστρια Κοκό Σανέλ στο Παρίσι, σε μια συνεργασία που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της μόδας.
Σήμερα, τα δύο αδέλφια ελέγχουν τον ιδιωτικό οίκο Chanel, έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους οίκους μόδας στον κόσμο, που σύστησε το «μικρό μαύρο φόρεμα» και επαναπροσδιόρισε τη γυναικεία κομψότητα. Κατέγραψε έσοδα ύψους 18,7 δισ. δολαρίων το 2024, επιβεβαιώνοντας τη διαχρονική του δυναμική και την παγκόσμια απήχησή του.
Η οικογένεια διαθέτει επίσης αγωνιστικά άλογα και αμπελώνες. Ο ετεροθαλής αδελφός τους, Charles Heilbronn, ηγείται του family office της οικογένειας, Mousse Partners.
10. Οικογένεια Thomson, 82,1 δισ. δολάρια
Ο πλούτος της ισχυρότερης οικογένειας του Καναδά έχει τις ρίζες του στις αρχές της δεκαετίας του 1930, όταν ο Roy Thomson άνοιξε έναν ραδιοφωνικό σταθμό στο Οντάριο. Στη συνέχεια επεκτάθηκε στις εφημερίδες και εξελίχθηκε στον κορυφαίο ιδιοκτήτη μέσων ενημέρωσης της χώρας, αποκτώντας αργότερα τον τίτλο του 1ου Βαρόνου Thomson του Φλιτ.
Σήμερα, η οικογένεια κατέχει περίπου το 70% της εταιρείας παροχής χρηματοοικονομικών δεδομένων και υπηρεσιών Thomson Reuters μέσω της επενδυτικής εταιρείας Woodbridge. Η εταιρεία, με έδρα το Τορόντο, εμφάνισε έσοδα σχεδόν 7,3 δισ. δολάρια το περασμένο έτος.
Στις υπόλοιπες 15 θέσεις βρίσκονται οι εξής:
11. Οικογένεια Johnson (HΠΑ), εταιρεία Fidelity Investments, περιουσία 76,4 δισ. δολάρια
12. Οικογένεια Cargill, MacMillan (ΗΠΑ), εταιρεία Cargill, περιουσία 73,9 δισ. δολάρια
13. Οικογένεια Hoffmann-Oeri (Ελβετία), εταιρεία Roche, περιουσία 69,4 δισ. δολάρια
14. Οικογένεια Pritzker (ΗΠΑ), επενδύσεις σε διάφορους κλάδους, περιουσία 65,6 δισ. δολάρια
15. Οικογένεια Quandt (Γερμανία), εταιρεία BMW, περιουσία 61,3 δισ. δολάρια
16. Οικογένεια Ofer (Ισραήλ), διάφορες εταιρείες, περιουσία 60,7 δισ. δολάρια
17. Οικογένεια Larrea Mota Velasco (Μεξικό), εταιρεία Grupo Mexico, περιουσία 58,5 δισ. δολ.
18. Οικογένεια Del Vecchio (Ιταλία), εταιρεία EssilorLuxottica, περιουσία 56,2 δισ. δολάρια
19. Οικογένεια Albrecht (Γερμανία), εταιρεία Aldi, περιουσία 55,2 δισ. δολ.
20. Οικογένεια Ferrero (Ιταλία), εταιρεία Ferrero, περιουσία 54,9 δισ. δολ.
21. Οικογένεια Van Damme, De Spoelberch, De Mevius (Βέλγιο), εταιρεία Αnheuser-Busch InBev, περιουσία 53,8 δισ. δολ.
22. Οικογένεια Chearavanont (Ταϊλάνδη), εταιρεία Charoen Pokphand Group, περιουσία 53,3 δισ. δολ.
23. Οικογένεια Olayan (Σαουδική Αραβία), εταιρεία Olayan Group, περιουσία 50 δισ. δολ.
24. Οικογένεια Duncan (ΗΠΑ), εταιρεία Enterprise Products Partners, περιουσία 48 δισ. δολάρια
25. Οικογένεια Luksic (Χιλή), εταιρεία Antofagasta, περιουσία 46,4 δισ. δολάρια
Διαβάστε επίσης:«Καταρρέει» η πολυτέλεια; Γιατί οι αγοραστές στρέφονται στη δευτερογενή αγορά που αγγίζει τα 360 διςChanel: Η στρατηγική της εταιρείας που διχάζει αλλά συνεχίζει να πουλάειΗ ακρίβεια ως κληρονομιά: Lange & Söhne Lange 1 Daymatic HONEYGOLD®"
["post_title"]=>
string(181) "Οι 25 πλουσιότερες οικογένειες του πλανήτη ελέγχουν 2,9 τρισ. δολ. - To ακριβό «εισιτήριο» και τα new entries"
["post_excerpt"]=>
string(93) "Ποιες δυναστείες βρέθηκαν στη λίστα του bloomberg το 2025"
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(35) "plousioteres-dynasteies-tou-planiti"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-24 15:46:27"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-24 13:46:27"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2022321"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
Οπτασία: από το ουσιαστικό της αρχαίας ελληνικής ὀπτασία, δηλαδή «όραση», «όραμα» ή «εμφάνιση».
Η λέξη παράγωγο του ὀπτάνομαι σημαίνει «κοιτάζω», «βλέπω» ή «επιτρέπω στον εαυτό μου να γίνει ορατός». Στην αρχαία ελληνική και βιβλική χρήση, αναφέρεται συγκεκριμένα σε μια εμφάνιση θεϊκή ή υπερφυσική.
Συχνά, είναι κάτι που δεν είναι αληθινό, αλλά εμφανίζεται στη συνείδηση, όπως ένα όνειρο ή μια ψευδαίσθηση. Μια εξαιρετικά όμορφη εικόνα ενός ατόμου ή αντικειμένου. Η οπτασία είναι αυτό που «παίζει» με τα μάτια μας και μπορεί να είναι πραγματικότητα, όνειρο ή φαντασία.
Στην περίπτωση όμως της Golden Yachts, το σούπερ γιοτ 85 μέτρων O’Ptasia είναι απολύτως πραγματικό — και δικαιώνει πλήρως το όνομά του.
Golden Yachts: ελληνική πρωτοπορία στη διεθνή ναυπήγηση
Ιδρυμένη το 1996 στην Ελλάδα, η Golden Yachts έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πλέον αναγνωρισμένους κατασκευαστές σκαφών αναψυχής παγκοσμίως. Με χαρτοφυλάκιο που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο εμβληματικά σύγχρονα superyachts, το ελληνικό ναυπηγείο ξεχωρίζει για τη σχολαστικότητα στην κατασκευή, την έμφαση στην ποιότητα και τη συνεχή αναζήτηση τεχνικής και σχεδιαστικής υπεροχής.
Ανάμεσα στα πιο αξιοσημείωτα έργα της συγκαταλέγεται το O’Ptasia (2018), ενώ τα νεότερα κατασκευαστικά της σχέδια περιλαμβάνουν το 78 μέτρων Malia και τις ανακαινίσεις των O’Eva, O’Neiro και O’Riana.
Studio Vafiadis: σχεδιασμός με ταυτότητα
Για τον σχεδιασμό του O’Ptasia, η Golden Yachts συνεργάστηκε με το ιταλικό στούντιο Vafiadis, το οποίο υπογράφει τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό του σκάφους. Σε στενή συνεργασία με τον ιδιοκτήτη, Πάρη Δράγνη, δημιουργήθηκε ένα σκάφος που εξυπηρετεί έναν ενεργό τρόπο ζωής, χωρίς καμία έκπτωση στην άνεση και τη λειτουργικότητα.
Εσωτερικό: σύγχρονη κομψότητα με Art Deco αναφορές
Ο κορυφαίος κατασκευαστής υπερπολυτελών σκαφών στην Ευρώπη οραματίστηκε ένα σκάφος που σήμερα αποτελεί δείγμα της πολυτέλειας και της ελληνικής ναυπηγικής τεχνογνωσίας. Το εσωτερικό του O’Ptasia ακολουθεί μια σύγχρονη αισθητική με διακριτικές επιρροές Art Deco, συνδυάζοντας σκούρα ξύλα με μια ανοιχτόχρωμη παλέτα που αποπνέει ηρεμία και ισορροπία.
Το κύριο σαλόνι, ενιαίο και ευρύχωρο, φιλοξενεί δύο καθιστικούς χώρους και έναν ξεχωριστό χώρο τραπεζαρίας στο μπροστινό τμήμα, ενώ το σαλόνι του άνω καταστρώματος λειτουργεί ως πιο ιδιωτικός χώρος χαλάρωσης με μπαρ.
Η κύρια σουίτα 95 τ.μ. βρίσκεται στο άνω κατάστρωμα και προσφέρει πανοραμική θέα 180 μοιρών, με μαρμάρινο μπάνιο και αίσθηση απόλυτης ιδιωτικότητας. Στο ίδιο κατάστρωμα υπάρχουν δύο διπλές καμπίνες και μία twin, επιτρέποντας σε μια οικογένεια να φιλοξενείται στο ίδιο επίπεδο. Η VIP σουίτα πλήρους πλάτους στο κύριο κατάστρωμα είναι ισοδύναμη με την κύρια, διαθέτοντας ιδιωτικό σαλόνι και άνετους αποθηκευτικούς χώρους.
Συνολικά, το γιοτ φιλοξενεί έως και 22 επισκέπτες σε 10 καμπίνες (8 διπλές και 2 twin), ενώ υπάρχουν χώροι για έως 29 μέλη πληρώματος σε 17 καμπίνες. Η μετακίνηση γίνεται εύκολα μέσω ανελκυστήρα που εξυπηρετεί όλα τα καταστρώματα των επισκεπτών, καθώς και μέσω μιας εντυπωσιακής κεντρικής σκάλας.
Εξωτερικοί χώροι: σχεδιασμένοι για τη ζωή στη θάλασσα
Οι εξωτερικοί χώροι του O’Ptasia έχουν σχεδιαστεί για να αξιοποιούνται στο έπακρο. Στο κύριο κατάστρωμα δεσπόζει μια μεγάλη πισίνα με ξαπλώστρες, ενώ στο κατάστρωμα της γέφυρας βρίσκεται ένα πλήρως εξοπλισμένο γυμναστήριο με ανεμπόδιστη θέα.
Στο κατάστρωμα της πλώρης το ελικοδρόμιο touch-and-go προσφέρει εύκολη πρόσβαση και μπορεί να μετατραπεί σε χώρο παρατήρησης ή παιχνιδιού.
Στο πίσω μέρος του κάτω καταστρώματος, το εντυπωσιακό beach club συνδυάζεται με κέντρο ευεξίας που περιλαμβάνει χαμάμ, ατμόλουτρο, αίθουσα μασάζ και χώρους χαλάρωσης, ενώ η μεγάλη πλατφόρμα κολύμβησης και τα σκαλοπάτια εξασφαλίζουν άμεση επαφή με το νερό.
Το O’Ptasia είναι ένα μηχανοκίνητο γιοτ 84,73 μέτρων, με ολική χωρητικότητα 2.342 GT, πλάτος 13,8 μέτρα, κατάστρωμα από τικ, σκάφος από χάλυβα και υπερκατασκευή από αλουμίνιο.
Το σκάφος συνδυάζει τα πλεονεκτήματα και των δύο υλικών: τον ανθεκτικό, γερό χάλυβα που προσφέρει σταθερότητα και αντοχή και το ελαφρύ αλουμίνιο για την υπερκατασκευή, που μειώνει το συνολικό βάρος, βελτιώνοντας την απόδοση και την οικονομία καυσίμου.
Αυτή η κατασκευή προσφέρει ισορροπία μεταξύ αντοχής, βάρους και πολυτέλειας.
Εξοπλίζεται με δύο κινητήρες ντίζελ Caterpillar 3.386 hp, προσφέροντας μέγιστη ταχύτητα έως 19,5–20 κόμβους, ταχύτητα πλεύσης 16 κόμβους και αυτονομία που φτάνει έως 10.015 ναυτικά μίλια. Οι σταθεροποιητές μηδενικής ταχύτητας εξασφαλίζουν υψηλό επίπεδο άνεσης τόσο εν πλω όσο και αγκυροβολημένο.
Το γιοτ ανήκει στο κορυφαίο 5% παγκοσμίως ως προς το μήκος, ενώ πλέει υπό τη σημαία της Μάλτας.
Επιστρέφοντας στην αγορά τον Οκτώβριο του 2024, το O’Ptasia προσφέρεται προς πώληση από τους αρχικούς του ιδιοκτήτες, έπειτα από επτά χρόνια ιδιωτικής χρήσης. Πωλείται μέσω των Βασίλη Φωτίλα (Fraser) και Crispin Baynes και Δημήτρη Μαρούλη (Burgess), στα 82,5 εκατ. ευρώ. Το σκάφος βάφτηκε εξ ολοκλήρου το 2024 και συγκαταλέγεται σήμερα στα 50 πιο ακριβά γιοτ προς πώληση για το 2025.
Το O’Ptasia δεν είναι απλώς ένα ακόμα superyacht. Είναι μια μελετημένη σύνθεση σχεδιασμού, τεχνικής αρτιότητας και ελληνικής ναυπηγικής ταυτότητας. Ένα όραμα που δεν περιορίζεται στη φαντασία — αλλά ταξιδεύει, με σταθερή πορεία, στις πιο απαιτητικές θάλασσες του κόσμου.
"
["post_title"]=>
string(171) "O’Ptasia: Το κορυφαίο σκάφος του εφοπλιστή Πάρη Δράγνη ανάμεσα στα 50 πιο ακριβά προς πώληση το 2025"
["post_excerpt"]=>
string(258) "Το σούπερ γιοτ 85 μέτρων με την υπογραφή των Golden Yachts και Studio Vafiadis, δεν αποτελεί όραμα αλλά μια πραγματικότητα που δικαιώνει πλήρως το όνομά του"
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(88) "optasia-to-koryfaio-skafos-tou-pari-dragni-anamesa-sta-50-pio-akriva-pros-polisi-to-2025"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-26 22:28:58"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-26 20:28:58"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2023084"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
Σε έναν κλάδο όπου η ιστορία των επιχειρήσεων γράφεται συχνά μέσα στην ίδια την οικογένεια, η βιομηχανία τροφίμων αποδεικνύεται το πιο χαρακτηριστικό πεδίο «γενεαλογικής συνέχειας».
Από τα Μπισκότα Παπαδοπούλου έως τη ΜΕΒΓΑΛ και την Όλυμπος, οι επιχειρήσεις που χτίστηκαν πάνω σε θεμέλια παράδοσης και επιχειρηματικού ενστίκτου περνούν σταδιακά στη νέα γενιά, στρώνοντας άλλες πιο οργανωμένα και άλλες πιο αθόρυβα το χαλί της διαδοχής.
Όμως πίσω από τις ιστορίες επιτυχούς μετάβασης, οι αριθμοί δείχνουν ότι η διαδοχή κάθε άλλο παρά αυτονόητη είναι. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΕΥ για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, η διαχείριση της διαδοχής και της μετάβασης από γενιά σε γενιά αναδεικνύεται ως μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τις οικογενειακές επιχειρήσεις, με το 52% των επιχειρηματιών να τη θεωρεί κρίσιμο ζήτημα, ενώ το 54% επισημαίνει την ανάγκη εξισορρόπησης οικογενειακών και επιχειρηματικών συμφερόντων.
Παρά το γεγονός ότι το 62% των συμμετεχόντων δηλώνει ότι εκπροσωπεί οικογενειακή επιχείρηση, μόλις ένας στους τρεις (32%) διαθέτει επίσημο σχέδιο διαδοχής, ενώ μόλις 6% έχουν αναθέσει τον σχεδιασμό της μετάβασης σε εξωτερικούς συμβούλους. Την ίδια στιγμή, ένα σημαντικό ποσοστό περιορίζεται σε άτυπες οικογενειακές συζητήσεις (37%), ενώ σχεδόν ένας στους πέντε (19%) δεν έχει ακόμη ασχοληθεί με τον σχεδιασμό της διαδοχής.
Τα στοιχεία αυτά αναδεικνύουν το χάσμα ανάμεσα στην «αυτονόητη» επιχειρηματική συνέχεια και στη δομημένη προετοιμασία της επόμενης ημέρας, επιβεβαιώνοντας ότι η διαδοχή δεν είναι μόνο θέμα παράδοσης, αλλά ζήτημα στρατηγικού σχεδιασμού και θεσμικής οργάνωσης.
Η σημασία του θέματος δεν περιορίζεται στην ελληνική πραγματικότητα. Διεθνείς μελέτες δείχνουν ότι οι οικογενειακές επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις και αναζητούν πρακτικές λύσεις για να διατηρήσουν την κληρονομιά τους στο πέρασμα των γενεών. Σε πρόσφατη έκθεση του Global Family Business Report της KPMG, που βασίζεται σε δεδομένα από σχεδόν 2.700 οικογενειακές επιχειρήσεις σε πάνω από 80 χώρες, αναδεικνύεται ότι η εστίαση στη βιωσιμότητα των οικογενειακών επιχειρήσεων διαμέσου των γενεών, μέσω ξεκάθαρων πλαισίων διακυβέρνησης και στρατηγικού σχεδιασμού, αποτελεί κρίσιμη παράμετρο για τη μελλοντική ανάπτυξη και επιβίωση των επιχειρήσεων. Η μελέτη υπογραμμίζει ότι οι οικογενειακές επιχειρήσεις που ενσωματώνουν στη στρατηγική τους τη διαδοχή και τη διακυβέρνηση είναι καλύτερα εξοπλισμένες να διαχειριστούν την αλλαγή, την καινοτομία και τις παγκόσμιες προκλήσεις, ενισχύοντας την επιχειρηματική τους ανθεκτικότητα και τη μακροπρόθεσμη αξία τους.
Και κάπου εδώ ξεχωρίζουν τα παραδείγματα των επιχειρήσεων στον κλάδο τροφίμων, που έχουν ήδη «κλειδώσει» τη συνέχεια και πέρασαν ή περνούν μεθοδικά στη δεύτερη και τρίτη γενιά, επενδύοντας σε επαγγελματική διοίκηση, θεσμικές δομές και σαφές πλάνο διαδοχής.
Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν, με διαφορετικό αποτύπωμα η καθεμία, η Ε.Ι. Παπαδοπούλου, η γαλακτοβιομηχανία ΜΕΒΓΑΛ και η Ελληνικά Γαλακτοκομεία, όπου η νέα γενιά δεν... κληρονομεί απλώς το τιμόνι αλλά αναλαμβάνει να γράψει το επόμενο κεφάλαιο ανάπτυξης.
Ελληνικά Γαλακτοκομεία: Παράδειγμα οικογενειακής διαδοχής
Ένα από τα μεγαλύτερα deal στην αγορά τροφίμων και ποτών των τελευταίων ετών, η εξαγορά της Δωδώνη από την Ελληνικά Γαλακτοκομεία φέρει τις υπογραφές των δύο ξαδέλφων που εκπροσωπούν τη δεύτερη γενιά της οικογένειας. Του Στέλιου Σαράντη, γιου του Δημήτρη (Τάκη), ως προέδρου του ΔΣ και του συνονόματου Στέλιου Σαράντη, γιου του Μιχάλη, στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Από τον Ιούλιο του 2024 και τα έξι παιδιά των αδελφών Σαράντη, Μιχάλη και Τάκη, που έστησαν από ένα τυροκομείο στα Τρίκαλα έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους στην εγχώρια βιομηχανία με τζίρο που αγγίζει τα 900 εκατ. ευρώ, έχουν αναλάβει θέσεις ευθύνης στο πλαίσιο ενός ξεκάθαρου και οργανωμένου σχεδίου διαδοχής. Μοντέλο που θεωρείται ήδη παράδειγμα μεταξύ των ελληνικών οικογενειακών επιχειρήσεων, καθώς η μετάβαση στη δεύτερη γενιά δεν προέκυψε συγκυριακά, αλλά ως μέρος μιας διαδικασίας μεθοδικά σχεδιασμένης και θεσμικά κατοχυρωμένης.
Η πορεία της Ελληνικά Γαλακτοκομεία προς την κορυφή της εγχώριας βιομηχανίας τροφίμων δεν ήταν ούτε τυχαία ούτε πρόσφατη, αλλά αποτέλεσμα 40 ετών σταδιακής ανάπτυξης, εξαγορών και στρατηγικών επιλογών που ξεκίνησαν από τους αδελφούς Τάκη και Μιχάλη Σαράντη. Το 1985 ιδρύεται επίσημα η ΤΥΡΑΣ στα Τρίκαλα, βάζοντας τις βάσεις για μια διαδρομή που θα άφηνε ισχυρό αποτύπωμα στον κλάδο. Στη δεκαετία του ’90 ξεκινά η διεθνοποίηση του ομίλου, με την είσοδο στη ρουμανική αγορά, ενώ το 2000 έρχεται η πρώτη μεγάλη καμπή με την απόκτηση της συνεταιριστικής Όλυμπος, που σηματοδοτεί τη μετάβαση σε ένα πολυεταιρικό και ταχέως αναπτυσσόμενο επιχειρηματικό σχήμα. Τρία χρόνια αργότερα, ο όμιλος επεκτείνεται στη Βουλγαρία, όπου κατασκευάζει εργοστάσιο με κύρια δραστηριότητα την παραγωγή κίτρινων τυριών, ενώ το 2008 ακολουθεί η εξαγορά της συνεταιριστικής Ροδόπη.
Έκτοτε, η ανάπτυξη συνεχίζεται με έναν νέο κύκλο εξαγορών και επενδύσεων. Το 2020 εντάσσονται στο χαρτοφυλάκιο η τρικαλινή εταιρεία αναψυκτικών Κλιάφα και το φυσικό μεταλλικό νερό Δουμπιά, ενώ το 2022, μέσω πλειστηριασμού, περνούν στον έλεγχο του ομίλου τα εμπορικά σήματα της ΑΓΝΟ μαζί με το βιομηχανοστάσιο της Θεσσαλονίκης. Την ίδια χρονιά αποκτάται και η βουλγαρική United Milk Company, κίνηση που ενισχύει την παρουσία του ομίλου στα Βαλκάνια.
Στο τέλος του 2022, η δραστηριότητα επεκτείνεται και στην Κύπρο, με την απόκτηση του 49% της Ν.Θ. Κουρούσιης Ltd στον κλάδο του χαλλουμιού. Τον Οκτώβριο του 2024 εγκαινιάζεται η νέα ιδιόκτητη μονάδα στο Τσέρι Λευκωσίας, όπου μεταφέρεται πλήρως η παραγωγή για το δημοφιλές τυρί. Στις αρχές του 2025 η εταιρεία προχώρησε στην εξαγορά της χιώτικης βιομηχανίας χυμών «Κάμπος Χίου» και η χρονιά έκλεισε με την εξαγορά της Δωδώνη από τη Vivartia, συμφερόντων CVC.
Σήμερα η Ελληνικά Γαλακτοκομεία βρίσκεται στην κορυφή της ελληνικής γαλακτοβιομηχανίας, συγκροτώντας τον μεγαλύτερο όμιλο του κλάδου με brands όπως Ολυμπος, Ροδόπη, Τυράς, Αγνό, Δουμπιά, Κλιάφα, Κάμπος Χίου και πλέον Δωδώνη. Μπορεί τα αδέλφια Μιχάλης και Τάκης Σαράντης να μην βρίσκονται πλέον στο Διοικητικό Συμβούλιο, έχοντας παραδώσει τη σκυτάλη στη νέα γενιά, ωστόσο τόσο ως βασικοί μέτοχοι όσο και ως οι άνθρωποι που δημιούργησαν το επιχειρηματικό αυτό οικοδόμημα παραμένουν παρόντες στο επίπεδο των στρατηγικών αποφάσεων, υποστηρίζοντας θεσμικά την ομαλή μετάβαση στη δεύτερη γενιά.
Ε.Ι. Παπαδόπουλου: Η επόμενη γενιά σε μια υπεραινώβια οικογενειακή ιστορία
Η «σιδηρά κυρία» της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων, η Ιωάννα Παπαδοπούλου, παραμένει σταθερά στο τιμόνι της εταιρείας εδώ και πέντε δεκαετίες. Σε μία από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις της, τον περασμένο Οκτώβριο, στη συνέντευξή της στη σειρά «My Stories» του Mononews, όταν ρωτήθηκε από τη Μάριον Μιχελιδάκη αν είναι έτοιμη να παραδώσει τη σκυτάλη, απάντησε χωρίς δισταγμό: «Όχι. Θα ήθελα να φύγω από εδώ όταν με... διώξει το μυαλό μου».
Η φράση συμπυκνώνει τη σχέση της με την εταιρεία, μια σχέση ευθύνης, συνέχειας και προσωπικής ταύτισης με την πορεία της. Ωστόσο, παρότι παραμένει η σταθερή αναφορά της επιχείρησης και συνεχίζει να ηγείται ενεργά, η διαδοχή δεν αφήνεται στην τύχη της. Η Ιωάννα Παπαδοπούλου προετοιμάζει μεθοδικά τη μετάβαση, μέσα από μια θεσμικά οργανωμένη δομή όπου η νέα γενιά έχει ήδη ενεργό ρόλο στη διοίκηση.
Στο σημερινό εταιρικό σχήμα, η νέα γενιά έχει ήδη τοποθετηθεί σε καίριες θέσεις ευθύνης. Ο Ευάγγελος Αργυρόπουλος-Παπαδόπουλος κατέχει τη θέση του αντιπροέδρου και αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου, συμμετέχοντας ενεργά στη λήψη στρατηγικών αποφάσεων και στη διοικητική λειτουργία της εταιρείας. Δίπλα του, ο Κωνσταντίνος ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, αποτελώντας μέρος της ομάδας που σχεδιάζει την επόμενη ημέρα της επιχείρησης.
Η παρουσία των δύο γιων στη διοικητική πυραμίδα δεν αποτελεί απλώς οικογενειακή συνέχεια, αλλά μέρος ενός οργανωμένου μοντέλου διαδοχής, όπου η επόμενη γενιά εντάσσεται θεσμικά στη διοίκηση, αποκτά εμπειρία και συμμετέχει ήδη στη διαμόρφωση της στρατηγικής κατεύθυνσης πάντα με τη σταθερή καθοδήγηση της Ιωάννας Παπαδοπούλου.
Η ιστορία των μπισκότων Παπαδοπούλου ξεκινά έναν αιώνα πριν, από μια συνταγή που ταξίδεψε με την οικογένεια από την Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα. Από τότε μέχρι σήμερα, η εταιρεία εξελίχθηκε παράλληλα με τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, όμως το πιο καθοριστικό κεφάλαιο της διαδρομής της γράφτηκε υπό την ηγεσία της Ιωάννας Παπαδοπούλου.
Η «σιδηρά κυρία» της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων βρίσκεται στο τιμόνι της εταιρείας επί δεκαετίες, οδηγώντας τη μέσα από περιόδους ανάπτυξης αλλά και δύσκολων αποφάσεων. Σταθμός στη διαδρομή της υπήρξε η επαναπόκτηση της εταιρείας από τη Danone, μετά από μια μακρά περίοδο συνύπαρξης με τον πολυεθνικό όμιλο, μια κίνηση που αποτύπωσε τη στρατηγική επιλογή της οικογένειας να διατηρήσει την αυτονομία και την ελληνική ταυτότητα της επιχείρησης.
Υπό τη δική της καθοδήγηση, η Ε.Ι. Παπαδόπουλος μετατράπηκε σε μια σύγχρονη, εξωστρεφή βιομηχανία με ισχυρή παραγωγική βάση. Σήμερα η Ε.Ι. Παπαδόπουλος λειτουργεί τέσσερα εργοστάσια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο και Οινόφυτα, διαθέτει εκατοντάδες κωδικούς προϊόντων και έχει παρουσία σε περισσότερες από 70 αγορές του εξωτερικού, με κύκλο εργασιών που ξεπερνά τα 243 εκατ. ευρώ. Ένα επιχειρηματικό οικοδόμημα που πατά γερά στο παρελθόν, αλλά σχεδιάζει μεθοδικά την επόμενη ημέρα.
ΜΕΒΓΑΛ: Από τις αναταράξεις στη μεθοδική διαδοχή και τον νέο κύκλο ανάπτυξης
Η ΜΕΒΓΑΛ δεν είναι μια τυπική ιστορία οικογενειακής επιχείρησης που πέρασε ομαλά από γενιά σε γενιά. Είναι μια εταιρεία που «πέρασε δια πυρός και σιδήρου», κουβαλώντας στις πλάτες της δεκαετίες εσωτερικών εντάσεων, επιχειρηματικών ανατροπών και σκληρών αποφάσεων. Από τα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, όπου ιδρύθηκε το 1950 από τον Κωνσταντίνο Χατζάκο, η εταιρεία βρέθηκε σε μια πορεία που δεν εξελίχθηκε πάντα γραμμικά και η διαδοχή της δεν υπήρξε ποτέ αυτονόητη.
Το πρώτο σημείο καμπής ήρθε το 2016, όταν η Μαίρη Χατζάκου επέστρεψε ενεργά στη διοίκηση, σε μια περίοδο που η γαλακτοβιομηχανία αντιμετώπιζε πίεση και αβεβαιότητα για την επόμενη ημέρα. Η απόφασή της να παραμείνει η εταιρεία «όρθια», να στηριχθεί η παραγωγή και να προστατευθούν οι θέσεις εργασίας, άνοιξε τον δρόμο για μια δύσκολη αλλά συνειδητή διαδικασία επανατοποθέτησης.
Η καθοριστική καμπή ήρθε το 2021, όταν η οικογένεια Χατζάκου απέκτησε το ποσοστό του ομίλου Vivartia, εξασφαλίζοντας τον πλειοψηφικό έλεγχο της εταιρείας, με μειοψηφούντα μέτοχο τον Σπύρο Θεοδωρόπουλο. Μετά τη μεταβολή αυτή, η ΜΕΒΓΑΛ πέρασε σε ένα πιο συνεκτικό και σταθερό μετοχικό σχήμα, αφήνοντας πίσω της τις εκκρεμότητες και τις εντάσεις του παρελθόντος.
Η γαλακτοβιομηχανία μπήκε έκτοτε σε τροχιά διαρκούς ανάπτυξης, με επενδύσεις, ενίσχυση της εξαγωγικής δραστηριότητας και βελτίωση των οικονομικών επιδόσεων. Ήταν η στιγμή όπου η διαδοχή έπαψε να αποτελεί ζήτημα ισορροπιών και μετατράπηκε σε συνειδητή στρατηγική επιλογή συνέχειας, καθώς την ίδια χρονιά ο γιος της Μαίρης Χατζάκου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος Χατζάκος αναλαμβάνει τη θέση διευθύνοντος συμβούλου.
Σήμερα, η Μαίρη Χατζάκου παραμένει στη θέση της προέδρου της εταιρείας, διατηρώντας τον ρόλο της ως σταθερού σημείου αναφοράς και θεματοφύλακα της επιχειρηματικής συνέχειας, ενώ ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος κατέχει τη θέση του αντιπροέδρου, λειτουργώντας ως στρατηγικός εταίρος στη νέα φάση ανάπτυξης της εταιρείας. Στο πλευρό τους, ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος-Χατζάκος από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου εκπροσωπεί τη νέα γενιά στη διοίκηση, έχοντας ενεργό ρόλο στον μετασχηματισμό της ΜΕΒΓΑΛ, με έμφαση στην εξαγωγική δραστηριότητα, την ενίσχυση του χαρτοφυλακίου προϊόντων και τη λειτουργική αναβάθμιση της παραγωγικής βάσης.
Σήμερα η βορειολλαδίτικη γαλακτοβιομηχανία με πωλήσεις που προσεγγίζουν τα 200 εκατ. ευρώ καταγράφει σταθερά ανοδική αναπτυξιακή πορεία. Κεντρικός μοχλός της δυναμικής αυτής είναι η ενίσχυση της εξωστρέφειας, με αύξηση των εξαγωγών κατά περίπου 15,8% σε αξία και 24,1% σε όγκο, στη χρήση του 2024, στοιχεία που αποτυπώνουν την ενδυνάμωση της παρουσίας της εταιρείας σε διεθνείς αγορές. Παράλληλα, η εταιρεία ολοκλήρωσε επενδύσεις άνω των 26 εκατ. ευρώ τη διετία 2023–2024 σε νέες μονάδες παραγωγής και γραμμές, με στόχο τον εκσυγχρονισμό της παραγωγικής βάσης και τη βελτίωση της αποδοτικότητας επενδύσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και την ποιοτική διαφοροποίηση του προϊόντικού της χαρτοφυλακίου.