Πάνος Καμμένος: Τα τσάμικα κι οι παρελάσεις, τα ελικόπτερα κι οι υδατάνθρακες, η Μπουμπουλίνα κι ο μικρός Αλέξης

«Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα, / κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,/ θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό. / Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει, / πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό. / Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.» …

Ποιητική η εισαγωγή από τον μέγα Καβάφη, αλλά ήρθε στο νου μου αυτόματα, βλέποντας τον Πάνο Καμμένο στην τηλεόραση.

Και πολύ άντεξε μακριά της. Ενάμιση χρόνο πάνω-κάτω. Αλλά πώς να συγκρατηθεί ο άνθρωπος; Να μη δώσει το παρών, αφού είναι χωρίς κόμμα; Γιατί μπορεί οι Ανεξάρτητοι Έλληνες να μπήκαν ως συνομιλητές του Τσίπρα στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όμως μετά δεν έμεινε τίποτε από δαύτους.

Αλλά τι φταίει αυτός; Φταίνε εκείνοι που του έκλεψαν τους βουλευτές, «τους εξαγόρασαν», όπως δηλώνει για να ψηφίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών. Κι αφού λοιπόν ο δρόμος προς ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται πια να βγαίνει -είπε κι αυτός ο Τσίπρας, ότι ο Καμμένος ήταν αναγκαίο κακό- προς τα πού θα κοιτάξει; Όπου και ο ήρωας του Καβάφη: Προς πάσα κατεύθυνση, αρχίζοντας μάλιστα εγκαίρως τις δηλώσεις, διότι σου λέει, του χρόνου μπορεί και να ΄χουμε εκλογές… Γιατί τόσο καιρός μακράν της πολιτικής δεν αντέχεται…

Άντε και να οργώνει τις θάλασσες με το πολυτελές σκάφος των 20 και πλέον μέτρων. Πόσο καιρό όμως, να ζει κανείς μεσ΄ την αλμύρα… Άντε και να επιβλέπει τα ακίνητα που έχει στην κατοχή του. Αλλά όσο κι αν φθάνουν τον εντυπωσιακό αριθμό των 66 (!) κάποιους διαχειριστές, θα τους έχει… Ούτε η καλοπέραση γενικώς, του έχει λείψει.

Το αντίθετο μάλιστα, ξέρει ο άνθρωπος να χαίρεται τη ζωή του, ταξιδεύοντας σε μέρη εξωτικά και στα καλύτερα θέρετρα του κόσμου, διότι αλίμονο κι αν δεν μπορεί αυτός.

Εξάλλου, πλήρως εμβολιασμένος όπως είναι, δεν κινδυνεύει φυσικά από την πανδημία. Αν και μένει να απαντηθεί, πόσο διαρκεί το ρωσικό Sputnik με το οποίο έχουμε αντιληφθεί ότι εμβολιάστηκε στους «αδελφούς Σέρβους, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπούς», όπως έχει δηλώσει (σήμερα λέει ότι εμβολιάστηκε με Pfizer, αλλά άντε να βγάλεις άκρη με το άτομο). Κι εδώ όμως, θα πρέπει να ομολογήσω, ότι είναι η πρώτη φορά, που ο πρώην υπουργός αισθάνθηκε κι αυτός αλλοδαπός. Πολυτελείας βέβαια…

Βαρετά όμως όλα αυτά. Η πολιτική είναι το παν. Να οδηγείς τα πλήθη, να βγαίνεις στα μπαλκόνια και να σε χειροκροτούν, να μιλάς στη Βουλή κι οι άλλοι να σωπαίνουν(;). Να σηκώνεις το τηλέφωνο και να μιλάς με τον φίλο σου τον Ακάρ από απέναντι κι άμα τύχει και καμιά κρίση να βάζεις τον Αποστολάκη να κάνει τα υπόλοιπα. Να καμαρώνεις μέσα στη στολή παραλλαγής όπως στις παλιές κωμωδίες ο Κωνσταντάρας και να απογειώνεσαι όταν σε χαιρετάει στρατιωτικά το άγημα. Να πετάς με το ελικόπτερο και να τρομάζουν τα ψάρια. Κι εκείνες οι παρελάσεις, αχ, οι παρελάσεις, πόσο σου ΄χουν λείψει…

Κι εμάς μας έλειψε.

Όταν οργάνωνε με τη Δούρου εορτασμούς με τσάμικα και καλαματιανά στην πλατεία Συντάγματος ανήμερα της 25ης Μαρτίου για να τιμήσουν την εθνική επέτειο.

Όταν τον βλέπαμε με στολή στρατηγού να ρίχνει από το ελικόπτερο στεφάνι στα Ίμια.

Όταν απένειμε τον βαθμό υποναυάρχου στην Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα.

Όταν διαβεβαίωνε από το βήμα της Βουλής ότι οι …υδατάνθρακες είναι ελληνικοί!

Όταν τιμούσε την επέτειο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας σε στάση προσοχής πάνω σε κόκκινο χαλί στρωμένο σε παλέτες… στα βότσαλα της παραλίας, συνοδεία στρατεύματος και νεάνιδων με αρχαιοελληνικές ενδυμασίες (Πού ΄σαι Θεμιστοκλη!)

Όταν καμάρωνε δίπλα σ΄έναν καρχαρία που ψάρεψε με τους φίλους του (προστατευόμενο είδος ο καρχαρίας, ας σημειωθεί) κάνοντας σχόλια για μεγαλοκαρχαρίες!

Όταν μάθαινε τρενάκι στον μικρό Αλέξη κι ύστερα τον πήγαινε στο νοσοκομείο, γιατί είχε σπάσει το χεράκι του (το αριστερό). Μα, τι υψηλοί συμβολισμοί! Ακόμη φαντάζομαι ότι τους θαυμάζει.

Ω, οι ευτυχισμένες μέρες! Είναι δυνατόν να μην τις αναπολεί; Το ποιοι θα θελήσουν να τις αναπολήσουν μαζί του, άγνωστο. Γι΄ αυτό θα κλείσω πάλι με Καβάφη:

«Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ./ Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ. / Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί / να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό. / Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν». (Από το ποίημα «Ας φρόντιζαν», που αν εξαιρέσει κανείς το …οικονομικό σκέλος, του πάει γάντι).

Διαβάστε επίσης:

«Έσταξε μέλι» για την κυβέρνηση ο Πάνος Καμμένος

Μα καλά δεν υπήρχαν άλλες λέξεις εκτός από διαφορετικότητα και συμπερίληψη;

Εισφορές σε είδος και διαφθορά