• Επι-θετικά

    Οι συριζοφρουροί της Τασίας, οι κακοί δικαστές και άλλα διηγήματα

    Οι συριζοφρουροί της Τασίας, οι κακοί δικαστές και άλλα διηγήματα


    Το αστείο με την κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου είναι, ότι δεν την απασχολεί καν, πώς στην ευχή θα καταφέρουν να τους ξαναψηφίσει ο ελληνικός λαός

    Ο παλιός είναι αλλιώς. Και η παλιά επίσης. Ξέρει τα κόλπα. Τα έχει μελετήσει και τα παίζει στα δάχτυλα. Κι έχοντας περάσει από την «πρώτη φορά Αριστερά» έμαθε κι από τα λάθη της.

    Στη «δεύτερη φορά Αριστερά» (!) λοιπόν, ονειρεύεται να μην αφήσει τίποτε όρθιο. Διότι έτσι είναι η επανάσταση. Τα σαρώνει όλα. Και δίκαιο και δικαιοσύνη και δημόσια διοίκηση και Μέσα Ενημέρωσης, τα πάντα λέμε.

    Η κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου, υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής επί ΣΥΡΙΖΑ, που έμεινε στην ιστορία χάρις στις διάσημες ατάκες της για τους μετανάστες στην Ομόνοια, που τη μια «λιάζονταν » και την άλλη «εξαφανίζονταν » φρονεί λοιπόν, ότι η τεράστια εμπειρία που αποκόμισε δεν μπορεί να πάει χαμένη. Και ως παλαιά στα κομματικά μετερίζια, που είναι, δίνει σαφείς οδηγίες διάβρωσης της εξουσίας! Με απλά λόγια, πώς θα αλωθεί το κράτος από τους συριζοφρουρούς!

    Για να θυμηθούμε το παρελθόν, τέτοιες συζητήσεις γίνονταν πάντα εν κρυπτώ και παραβύστω.

    Συνωμοτικά δηλαδή και οπωσδήποτε σε μικρό κύκλο μυημένων για να μην τις μαθαίνουν οι αντίπαλοι αλλά και γιατί, κάτι τέτοιες «επεμβάσεις», στην Δικαστική εξουσία αίφνης, μπορεί να θεωρούνταν από μερικούς …περίεργους ως αντιδημοκρατικές, ανήθικες και άλλα τέτοια… Το αστείο επιπλέον με την κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου είναι, ότι δεν την απασχολεί καν, πώς στην ευχή θα καταφέρουν να τους ξαναψηφίσει ο ελληνικός λαός. Για εκείνην όμως, που ζει στο ροζ συννεφάκι της κομματικής ουτοπίας, τέτοιο θέμα δεν υφίσταται. Το προσπερνάει επομένως και πάει κατ΄ ευθείαν στο ψητό.

    Γιατί, ναι, τόσο καιρό που η πρώην υπουργός είναι εκτός Βουλής δεν κάθεται άπραγη. Μελετά τακτικές άλλων κομμάτων και παίρνει ιδέες, εντοπίζει λάθη και προτείνει διορθωτικές λύσεις. Μέγας δάσκαλος φυσικά το ΠΑΣΟΚ. Ακόμα δεν μπορεί να χωνέψει ο ΣΥΡΙΖΑ, πώς το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να μείνει τόσα χρόνια στην εξουσία αλλά η κυρία Τασία μας βρήκε την απάντηση.

    «Είχανε ρίξει όλο το κόμμα μέσα σε όλους τους θεσμούς και προσπαθούσαν να τους ανατρέψουνε μέσα στο ίδιο τους το σπίτι», είναι το μυστικό για την ίδια. Και επειδή τέτοια μαθήματα δεν μπορεί να πηγαίνουν χαμένα συμβουλεύει απερίφραστα: «Να προετοιμαστούμε για να μην έχουμε εχθρικό περιβάλλον στη Δικαιοσύνη».

    Και τότε όμως, καλή μου κυρία, τι την θέλουμε την κοινοβουλευτική δημοκρατία; Ας πάμε μια και καλή σε άλλα καθεστώτα πιο …αποτελεσματικά.

    Το κόμμα άλλωστε υπεράνω όλων κι όχι μόνον της Δικαιοσύνης αλλά και της Διοίκησης. Διότι, σου λέει, τι τους θέλαμε τους γενικούς γραμματείς και τους διευθυντές εξετάζοντας τα προσόντα τους;

    Άχρηστα τελείως.«Οι θεσμοί του κράτους έπρεπε να στελεχωθούν μόνο με πρόσωπα που είναι πιστά στο κόμμα»!!! Κάπως έτσι εξηγείται βέβαια κι εκείνο το ρουσφέτι για την παρά λίγο μετάταξη της κόρης της στη Βουλή, αξιοποιώντας κάποιες «διασυνδέσεις, γνωριμίες και τα λοιπά» κατά δήλωσή της, όπου μία εξ αυτών ήταν ο σύζυγός της Θοδωρής Δρίτσας, επίσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ… «Είναι έγκλημα που υπερασπίστηκα το παιδί μου;», έλεγε αργότερα και τι να απαντήσει κανείς.

    Κανονικά δεν θα ΄πρεπε να την αφήνουν να μιλάει. Αλλά εδώ είναι αμολητός ο Πολάκης, πόσο μεγαλύτερο κακό μπορεί να κάνει η Τασία; Κι όμως. Ο Πολάκης λέει όλες αυτές τις χοντροκομμένες εξυπνάδες, ωρύεται και αυτοθαυμάζεται στήνοντας κάθε φορά ένα κακόγουστο θεατρικό σκηνικό _κι όποιος τσιμπήσει …τσίμπησε_ όμως εδώ που τα λέμε, κρύβει λόγια. Την «άλλη φορά θα είναι αλλιώς», μας απειλεί, αλλά δεν δίνει λεπτομέρειες. Βεβαίως το στίγμα είχε δοθεί από τον Τσίπρα προ διετίας, που έλεγε πως την επόμενη φορά θα ελέγξει τους «αρμούς της εξουσίας», προκαλώντας ανατριχίλα ακόμη και εντός του κόμματός του… Ενώ η Τασία… χαρτί και καλαμάρι. Πόσο χρήσιμες μπορεί να είναι αυτές οι αποκαλύψεις για το κόμμα της, εκείνοι θα κρίνουν.

    Εμείς απλώς ξέρουμε: Πώς αλώνεται το κράτος; Από τους θεσμούς του. Τασία Χριστοδουλοπούλου έφα.



    ΣΧΟΛΙΑ