Χάρη πόσα χρήματα θα είχα τώρα εάν είχα επενδύσει σε εσένα

Δισεκατομμύρια, δεξιώσεις, πανηγυρισμοί, παρών ο Jamie Dimon με την ελληνική καταγωγή, ο ισχυρότερος τραπεζίτης στον κόσμο, μαζί και  ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Στα πηγαδάκια έχουν ανάψει οι συζητήσεις, μα καλά 2 δισεκατομμύρια έδωσε η JP Morgan για μια ελληνική εταιρεία;

Αυτός δεν είναι σκέτος μονόκερος (μονόκερος είναι μια νεοφυής εταιρεία με αξία πάνω από 1 δισεκατομμύρια δολάρια) αλλά ζευγάρι μονόκερων.

Εισέρχεται ο Χάρης στην δεξίωση, και στην είσοδο τον χαιρετάει κάποιος από τους πολλούς που δεν τον είχαν πιστέψει.

Είχε απορρίψει τότε το επενδυτικό σχέδιο να επενδύσει στην εταιρεία πληρωμών και τώρα μετά από μερικά χρόνια, κάνει υπολογισμούς στο μυαλό του, αλλά επειδή δεν είναι αρκετά σίγουρος για τα μαθηματικά του ρωτάει για να το ξεκαθαρίσει.

Χάρη πόσα χρήματα θα είχα τώρα εάν είχα επενδύσει σε εσένα όταν μου το είχες προτείνει;

Αλλά δεν τον πίστεψε, δεν αγόρασε το όραμα, δεν κατάλαβε την δυναμική της ομάδας, το δέσιμό της, ούτε την ποιότητα των ανθρώπων και την τεχνολογική και επιχειρηματική τους πρωτοπορία.

Και δεν ήταν ο μόνος, ήταν αρκετοί που του είχαν αρνηθεί, τον είχαν ακούσει και δεν τον είχαν χρηματοδοτήσει.

Αρκετοί από αυτούς παρόντες στην δεξίωση.

Έχει ο καιρός γυρίσματα.

Ίσως αυτό το διαφορετικό προφίλ του Χάρη ήταν που έκανε τα νούμερα που τους παρουσίαζε  να χοροπηδάνε και να μην είναι πιστευτά.

Ένας ραδιοφωνικός παραγωγός του Jeronimo Groovy που αφουγκράστηκε την πορεία της τεχνολογίας, σχετίστηκε με την εξέλιξή της, την αγάπησε, και εύρισκε συνεχώς τρόπους να την χρησιμοποιεί σαν υπόβαθρο για να προσφέρει υπηρεσίες.

Τεχνολογική εξέλιξη ως πλαίσιο, υλικό για να δημιουργήσεις ένα προϊόν που άλλες φορές είναι πρωτοποριακό, άλλες φορές είναι απλά απλό, άλλες εναλλακτικό, και κάποιες άλλες απαιτεί πολλές ώρες δουλειάς για να το στήσεις και να το κάνεις λειτουργικό.

Ξεκίνησε από παροχή υπηρεσιών internet, (κάτι σαν Cosmote, Vodafone σήμερα) συνέχισε στην πώληση εισιτηρίων ηλεκτρονικά, (ακτοπλοϊκά, θεάματα) , στην παροχή τεχνολογικών υπηρεσιών σε τραπεζικά ιδρύματα και στο τέλος ήρθαν και οι ηλεκτρονικές πληρωμές.

Όπου εύρισκε ευκαιρίες έστριβε την πυξίδα και ορμούσε. Και άφηνε όλα τα κέρδη μέσα στην εταιρεία. Πίστευε σε αυτήν τοις πράγμασι, και τα νούμερα μεγάλωναν.

Βοηθήθηκε από τις νομοθετικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στόχευαν στην ανάπτυξη του ανταγωνισμού και την μείωση της δύναμης των τραπεζών με τις ντιρεκτίβες που απελευθέρωναν τις πληρωμές.

Στάθηκε τυχερός με την εφαρμογή των capital controls το 2015 όταν στην τηλεόραση η διαφήμιση της Viva wallet ήταν από τις ελάχιστες που προβαλλόντουσαν.

Τότε οι περισσότεροι έμποροι συνωστιζόντουσαν σε ουρές για να παραλάβουν ένα μηχανάκι αποδοχής καρτών, αφού τα μετρητά είχαν εξαφανιστεί, ή φυλασσόντουσαν σε περίπτωση καταστροφικού σεναρίου.

Για να γίνεις μονόκερος όμως χρειάζονται πολύ περισσότερα.

Χρειάζεται να πιστεύεις στην ομάδα σου.

Να βρίσκεις απίστευτες και δημιουργικές λύσεις όταν τα πράγματα ξεφεύγουν και δυσκολεύουν.

Να θέλεις να επεκταθείς στην Κύπρο και αντί να στήνεις γραφείο στην Λεμεσό να το στήνεις στο Λονδίνο για να βλέπουν οι Κύπριοι πως τους παίρνεις από αγγλικό τηλέφωνο και αγγλική διεύθυνση ώστε να εντυπωσιάζονται και να σε ακούνε με διαφορετική διάθεση.

Να στήνεις μια υποδομή στο cloud όταν ακόμα στην Ελλάδα δεν μιλούσε σχεδόν κανείς για αυτό.

Να πηγαίνεις σε κάθε χώρα ξεχωριστά και να σχεδιάζεις εφαρμογές πληρωμών κομμένες και ραμμένες μόνο για την συγκεκριμένη χώρα, για το συγκεκριμένο οικονομικό μίκρο-οικοσύστημα.

Μια προσέγγιση από κάτω προς τα πάνω, που ξεκινά από την λεπτομέρεια για να καταλήξει στη ολιστική στρατηγική.

Να έχεις γραφεία σε κάθε χώρα για να μην κάνεις εκπτώσεις στην εξυπηρέτηση των πελατών σου και στην βαθιά κατανόησης της τοπικής αγοράς.

Να έχεις δέσει την ομάδα σου με την οποία είσαι μαζί περισσότερο από 20 χρόνια με ένα από τα πιο γενναιόδωρα σχήματα δικαιωμάτων προαίρεσης (stock option plan).

Και όταν έρχεται η ώρα να κάνεις το μεγάλο άλμα με την εξαγορά της αποτυχημένης ελληνικής fintech τράπεζας  έρχεσαι δεύτερος, και είναι όλα έτοιμα να χαθούν.

Εσύ σώζεις την παρτίδα με απίθανους τρόπους λέγοντας στον πωλητή να σε πάρει τηλέφωνο γιατί είσαι έτοιμος να ανεβάσεις προσφορά.

Έστω και εάν τυπικά τα πράγματα είχαν τελειώσει.

Και δεν είχαν τελειώσει.

Αγοράζεις την τραπεζική άδεια και την συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι.

Δεν ήταν τρίποντο στη  λήξη του αγώνα η επιτυχία της Viva wallet.

Ήταν μια μακροχρόνια πορεία φίλων και παρεών που έγιναν επιχειρηματίες,  τεχνολόγων που μέσα από αλλεπάλληλες αλλαγές πορείας και εμποδίων ανέπτυξαν δυνάμεις πρωτόγνωρες, εφευρετικότητά Οδυσσέα, σοφία Αριστοτέλη και υπομονή φιγούρας της Παλαιάς Διαθήκης.

Στη σοφία της εταιρείας συμβάλλει τα μέγιστα και ένας πραγματικός σοφός που είναι και ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Viva.

Αρκετοί σε ρωτάνε μα γιατί δεν πούλησες και εσύ το μερίδιό σου;

Γιατί κράτησες το 51%;

Τώρα που κερδίζω θα φύγω;

Τώρα που έχω μια ομάδα που έχει μοιραστεί 100 εκατομμύρια και μέσα στην εταιρεία επικρατεί παροξυσμός ενεργητικότητας;

Τώρα που βλέπω στα μάτια όσων δεν με πίστεψαν όλα τα συναισθήματα που προκαλεί η επιτυχία;

Τώρα που έχω έναν παγκόσμιο συμπαίχτη να μου δίνει πάσες και εγώ να βάζω γκολ;

Από ενεργός παίχτης να γίνω νέο-βετεράνος και βαριεστημένο μέλος κάποιου διοικητικού συμβουλίου;

Η επιτυχία της Viva που παραμένει ένα ελληνικό ΑΦΜ, θα συνεχίζει να δίνει αξία στην ελληνική οικονομία, θα είναι ένας παγκόσμιος συμμετέχων στον ταχύτατα αναπτυσσόμενο χώρο των πληρωμών και μέλλει να δούμε ποια θα είναι η εξέλιξη της συνεργασία της  με μια παγκόσμια τράπεζα.

Ο εφευρετικός, εκρηκτικός, διορατικός αλλά και διαφορετικός Χάρης Καρώνης θα καταφέρει να δώσει ζωντάνια και χαρακτήρα στον γίγαντά συνεταίρο του; ή θα αρχίσει να ψάχνει στην agenda του  τηλέφωνα private bankers για να διαχειρίζονται τα χρηματικά απότοκα της ωραίας ιστορίας της Viva;

ΥΓ. στο ερώτημα πόσα θα είχε βγάλει εάν είχε πιστέψει τον Χάρη, το family office που τον πίστεψε επένδυσε 6 εκατομμύρια το 2015 και αποεπένδυσε με 221 εκατομμύρια μετά από 7 χρόνια…

Διαβάστε επίσης

Πώς μια ομιλία στο Κογκρέσο έκανε μια κυριακάτικη εφημερίδα να μοιάζει με βορεοκορεατική