Ποιος μιλάει, ποιος κοιτάει μέσα από την κλειδαρότρυπα και ποιος βιάζεται

Κοίτα ποιος μιλάει

«Αρχή άνδρα δείκνυσι» έλεγαν οι αρχαίοι αλλά μπορούμε να το πάρουμε και αλλιώς: Τι κάνει ο άνδρας —και η γυνή στις μέρες μας— όταν χάσει την εξουσία; Πολλές οι εκδοχές συμπεριφοράς, ανάλογες του ήθους καθενός, εξαρτώμενες σε μεγάλο βαθμό από το χαρακτήρα του, την πορεία του στη ζωή, στο δημόσιο στίβο κλπ. κλπ. Γιατί εκτός από την εξουσία και οι κρίσεις αποδεικνύουν την ποιότητα του ανθρώπου κι ό,τι έχει κρύψει στα κατάβαθά του. Αν ας πούμε αδιαφορήσει για τα γυναικόπαιδα και μπει πρώτος στη σωσίβια λέμβο, όταν βουλιάζει το καράβι, όπως στον Τιτανικό, για να σωθεί μόνον αυτός. Ή ακόμη, όπως στην περίπτωση του ευρωβουλευτή Στέλιου Κούλογλου και άλλων φίλων του, αν δεν μπορεί να το χωνέψει, που ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε την εξουσία και κομπορρημονεί σαν λεβέντης και μάγκας που είναι. Δεν περιμένει φυσικά κανείς να αναγνωρίσουν τις προσπάθειες που γίνονται για να βγει η χώρα, όσο μπορεί πιο αλώβητη από την τρικυμία —τέτοιο σθένος ψυχής δεν συναντάται εύκολα…— αλλά τουλάχιστον ας μας κάνουν τη χάρη να κλείσουν το στόμα τους και να μας αφήσουν ήσυχους να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημά μας. Που είναι όλων, άλλωστε. Γιατί ράμματα για τη γούνα τους υπάρχουν πολλά. Προσωπικά δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνες τις μέρες, που χωρίς κορωνοϊούς αλλά με την επιδημία Τσίπρα να μας απειλεί με εξόντωση, στεκόμουν ώρες στην ουρά των ΑΤΜ για το περιορισμένο όριο ρευστού που δικαιούμουν, αφού έτυχε κάποιοι να μην είμαστε απ΄αυτούς που έβαζαν τα λεφτά στο στρώμα… Απ΄ όσο θυμάμαι και τα capital controls είχαν στείλει ανθρώπους στο νοσοκομείο. Η μήπως όχι;

 Σπουδή έργου

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού. Ανέκαθεν. Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης από την άλλη, είναι υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Πώς γίνεται όμως, τις αποφάσεις του ΚΑΣ να τις ανακοινώνει αυτός, πριν από τον καθ΄ ύλην αρμόδιο υπουργό Πολιτισμού; Παράδειγμα, η προχθεσινή συνεδρίαση του ΚΑΣ για την κατεδάφιση κτισμάτων στο Ελληνικό, που δεν έχουν κριθεί διατηρητέα. Μόλις η συνεδρίαση ολοκληρώθηκε ο κ. Γεωργιάδης την ανακοίνωσε περιχαρής σε τηλεοπτική του συνέντευξη. Έτσι γίνεται όμως με τα υπουργεία; Σαν να λέμε δηλαδή, μπορεί και ένας άλλος υπουργός, π.χ.  Δικαιοσύνης να βγαίνει και να λέει τις αποφάσεις συμβουλίων του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων; Και κάποιος άλλος να κάνει το αντίστοιχο σε άλλο υπουργείο; Είναι εικόνα αυτή; Και το θέμα δεν είναι, αν νομιμοποιείται να το πράξει αλλά ο στοιχειώδης σεβασμός προς την συνάδελφό του, αφού πώς να το κάνουμε, είναι δική της δουλειά. Επίσης βιάζεται. Διότι το ΚΑΣ είναι γνωμοδοτικό συμβούλιο και υπάρχει μία εκ του νόμου διαδικασία, που απαιτείται τόσο για τη λειτουργία του όσο και για την επικύρωση των εισηγήσεών του. Μπορεί λοιπόν οι γνωμοδοτήσεις του να γίνονται γνωστές άμεσα —οι συνεδριάσεις δεν πραγματοποιούνται εκ κρυπτώ— αλλά θα πρέπει και να οριστικοποιηθούν ως αποφάσεις. Αυτά.

 Η κλειδαρότρυπα

 Σε εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια, σάιτ, σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παντού διαγκωνισμός των celebritis (ο θεός να τους κάνει βέβαια, προκειμένου για την Ελλάδα αλλά τέλος πάντων…): «Μένω σπίτι και βλέπω τις παλιές φωτογραφίες μου. Να σας δείξω μερικές!». «Μένω σπίτι και παίζω με τον σκύλο μου». «Μένω σπίτι και γράφω τις σκέψεις μου…».  Τι λέτε, αγαπητοί και αγαπητές; Συγκλονίστηκα! Ποιον μπορεί να νοιάζει, πώς περνάει το χρόνο της η τάδε αυτοδιαφημιζόμενη τηλεπερσόνα ή ό,τι άλλο έχει δηλώσει; Και πόσο απογοητευτικό είναι όμως, που στο «παιχνίδι» έχουν παρασυρθεί και άνθρωποι σοβαροί κατά τα άλλα… Η απάντηση φυσικά είναι μία: Η δημοσιότητα. Με όποιον τρόπο, ακόμη και στην εποχή του κορονωϊού. Γιατί λίγοι μπορούν να αντισταθούν και να μην κοιτάξουν από μια κλειδαρότρυπα, που μένει επίτηδες ανοιχτή και προσκαλεί τον θεατή, χωρίς μάλιστα να του δημιουργεί ενοχές. Διπλή η ικανοποίηση έτσι. Της αυταρέσκειας του ενός και της αρρωστημένης περιέργειας του άλλου. Στην απέναντι πλευρά εικόνες, όπως εκείνη του νεαρού που έκανε καντάδα στην υπερήλικη μητέρα του που είναι σε απομόνωση ή του πατέρα που έδινε ένα φιλί μέσα από το τζάμι στην μικρή του κόρη ή και άλλες αληθινές στιγμές ζωής από ανώνυμους ανθρώπους στους δύσκολους καιρούς. Διαλέξτε.