Κύριε Πούτιν, πόσο πάει το κατσίκι σε ρούβλια;

«Μεταξύ μας, αρέσκεται να παραπονιέται για τους δύσκολους καιρούς που ζούμε, ωστόσο έχει βάλει στην άκρη μια μικρή καβάντζα… κάπου σαράντα ή πενήντα χιλιάδες ρούβλια. Όσο για μένα, δεν έχω ένα καπίκι όνομά μου, τίποτα…», λέει ο Τσέχωφ στις «Βλαβερές συνέπειες του καπνού».

Αλλά βέβαια δεν είχε γνωρίσει τον Πούτιν. Γιατί εκείνος θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα των ηρώων του μεγάλου Ρώσου δραματουργού με μία τσαρική διαταγή: Θα με πληρώνετε σε ρούβλια. Αλλιώς φυσικό αέριο, δεν έχει.

Νομίζω λοιπόν, πως πρέπει ν’ αρχίσουμε να το συνηθίζουμε: Το 1 (ένα) ευρώ αντιστοιχεί σε 94,86 ρωσικά ρούβλια. Και το 1 (ένα) ρούβλι έχει 100 καπίκια.

Άρα για ν’ αγοράσω αρνί για το Πάσχα προς 10 ευρώ το κιλό (επί του παρόντος) και έστω, ότι θα είναι 9, 5 κιλά, χρειάζομαι 9.011,7 ρούβλια.

Επίσης θέλω και παπούτσια, εκείνες τις γόβες με την μπαρέτα που κάνουν 199,90 ευρώ, δηλαδή 18.962,514 ρούβλια. Τέλεια! Το μόνο δύσκολο είναι, ότι δεν μπορώ να κουβαλάω επάνω μου τόσα χρήματα, γι’ αυτό σκέφτομαι να πάω σε μια ρωσική τράπεζα, ν’ ανοίξω λογαριασμό και να βγάλω μία κάρτα. Είναι ένα θέμα βέβαια, αν θα προλάβω ως το Πάσχα και μην τυχόν σουβλίσω το αρνί τον Δεκαπενταύγουστο, αλλά θα το ρισκάρω…

«Μην τον φοβάσαι τον πλούσιο. Τον γιο της πλύστρας να φοβάσαι», είχε πει ο Λένιν με την απλή σκέψη, ότι ο γιος της πλύστρας ως καταπιεσμένος και αδικημένος θα εξεγερθεί για να διεκδικήσει όσα του στερούνται. Έχοντας όμως, προβεί ήδη σε πατροκτονία του Λένιν, αφού τον κατηγόρησε για την απώλεια του Κιέβου, της ιστορικής κοιτίδας των Ρως, ο Πούτιν δεν έχει σταματήσει από νεαρός κιόλας, να αγωνίζεται για να βγάλει τον ηγέτη της Ρωσικής Επανάστασης, άχρηστο.

Ο γιος μιας εργάτριας και ενός ναύτη του Σοβιετικού Ναυτικού, με μόνο ενδιαφέρον στην καταγωγή του, την ιδιότητα του παππού του, που ως μάγειρας βρέθηκε να δουλεύει για τον Βλαντιμίρ Λένιν αλλά και για τον Στάλιν, πάσχισε πολύ, όχι για να επαναστατήσει, αλλά για να ενταχθεί στο σύστημα. Και στη συνέχεια βέβαια να το διαβρώσει από μέσα. Ποιος κομμουνισμός; Εδώ μιλάμε για αυτοκρατορικά μεγαλεία.

«Τσάρο της Νέας Ρωσίας», «χαλύβδινο και αποφασισμένο ηγέτη» και εν τέλει «πρόσωπο της χρονιάς», τον είχε ανακηρύξει το 2011 το περιοδικό Time, για να μην ξεχνιόμαστε. Κι εκείνος, ταγμένος στην ιστορική αποστολή του, έχει αποκτήσει ως σήμερα περιουσία άνω των 200 εκατομμυρίων δολαρίων (όχι ρούβλια βέβαια…), όπως λέγεται.

Κάπου στον υπόλοιπο κόσμο βέβαια, αυτό το δυσθεώρητο ποσό, γιατί η φορολογική του δήλωση στη Ρωσία περιλαμβάνει μόνον κάτι λίγα. Ένα διαμέρισμα των 74 τετραγωνικών στην Αγία Πετρούπολη, δύο σοβιετικά αυτοκίνητα κι ένα μικρό φορτηγάκι με τρέιλερ για να πηγαίνει στις λίμνες, στα ποτάμια και στα βουνά για άσκηση και φωτογράφηση. Τα 140.000 δολάρια των ετήσιων αποδοχών του, δεν τα λέει βέβαια κανείς λίγα, αλλά όπως και να το κάνουμε για τον ηγέτη πασών των Ρωσιών πρόκειται…

Τι φανταζόμασταν όμως; Γιατί όλοι, ως αθώες κορασίδες έπεσαν από τα σύννεφα, για τα ρούβλια που ζητάει. Έχει μπει από το ’14 στην Κριμαία, λέει και ξαναλέει για τους Ρωσόφωνους του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και πόσο υποφέρουν από τους «ναζιστές ναρκομανείς» του Ζελένσκι, αρχίζει να συγκεντρώνει στρατεύματα στα σύνορα με την Ουκρανία και κάποιοι είχαν μείνει έκπληκτοι, που έκανε τελικά εισβολή. Και λίγες μέρες μετά, τα ίδια.

Πόσες φορές τον έχουμε ακούσει να λέει, ότι η Δύση κάνει οικονομικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας; Με τόσες κυρώσεις δεν θα έμενε άπρακτος. Αν το πρώτο του χαρτί, ο περίφημος ρωσικός στρατός δεν του βγήκε και τόσο, όσο πίστευε -και όσο νομίζαμε- το δεύτερο, το φυσικό αέριο, που καίει πολύ περισσότερους, είναι ήδη σε εφαρμογή. Γιατί ο δήθεν μυστικοπαθής Πούτιν δεν κρύβεται τελικά και τόσο…

Η επόμενη απαίτηση; Να γίνει το ρούβλι νόμισμα της Ευρώπης! Ξέρω, η πρωταπριλιά πέρασε, αλλά μήπως θα είναι το μόνο παρανοϊκό, που γίνεται στις μέρες μας;

Διαβάστε επίσης:

Από πού πάνε για την Επανάσταση; Τα κοντογούνια της Γιάννας, το κρυφό σχολειό και η εμμονή με τους Ρώσους