Τι ζητούν οι Έλληνες της διασποράς: Οι ιστορίες πίσω από την εντυπωσιακή προσέλευση στο Rebrain Greece στη Νέα Υόρκη
Από την Καλιφόρνια μέχρι τον Καναδά, από το Δουβλίνο ως τη Βοστώνη και τη Νέα Υόρκη, οι ιστορίες όσων προσήλθαν στο event του Rebrain Greece σκιαγραφούν ένα νέο μείγμα κινήτρων
Aktor: Στο 4,70% με 5% το εύρος απόδοσης της δημόσιας προσφοράς ομολογιών
Η δημόσια προσφορά πραγματοποιείται το τριήμερο 9-11 Δεκεμβρίου για ομολογιακό δάνειο έως 140 εκατ. ευρώ
The Wiseman
Ο πόλεμος Χατζηδάκη – Κρητικών, η επιτυχία της Νίκης, οι μετοχές, το end year rally και το FOMO, το νέο deal που έρχεται, τι αγοράζει ο Παπαλέκας, το κάλεσμα του Καίσαρη και το θηριώδες beef Σαρακάκη – Καρρά
H σύσκεψη στο ΜΜ για το αγροτικό και η απορία, το στοίχημα που κέρδισε η Κεραμέως στη Νέα Υόρκη, τι είπε ο Παπασταύρου για τους Τούρκους και νέος πάγος για τα Γλυπτά
Η ενεργειακή αναβάθμιση φαίνεται μονόδρομος να επιβάλλεται τόσο από το νομοθετικό πλαίσιο όσο και από τη βούληση της πλειοψηφίας στις πολυκατοικίες.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που ζει σε παλιά σπίτια. Πάνω από το 80% του κτιριακού αποθέματος έχει χτιστεί πριν το 1985, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες διαμερίσματα παραμένουν ενεργειακά υποβαθμισμένα. Η γήρανση των κτιρίων επιτείνει το στεγαστικό πρόβλημα, ανεβάζει τους λογαριασμούς ενέργειας και περιορίζει την προσφορά κατοικίας, καθώς χιλιάδες διαμερίσματα μένουν κλειστά και ακατάλληλα για χρήση.
Την ίδια στιγμή, η ελληνική πραγματικότητα της πολυκατοικίας δυσχεραίνει κάθε προσπάθεια ανακαίνισης, αφού οι συνελεύσεις σπάνια καταλήγουν σε σύγκλιση, οι διαφωνίες είναι διαρκείς και η ομοφωνία, η οποία είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις σημαντικών παρεμβάσεων, όπως η ενεργειακή αναβάθμιση, λειτουργεί ως τροχοπέδη στις προσπάθειες βελτίωσης των υφιστάμενων κτιρίων.
Μέσα σε αυτό το τοπίο, η νέα ευρωπαϊκή πολιτική για την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων φέρνει ένα κύμα υποχρεώσεων που θα αλλάξουν αναγκαστικά τον τρόπο λειτουργίας και λήψης αποφάσεων στις πολυϊδιοκτησίες. Οι συζητήσεις, βέβαια, βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη, όμως η μέρα που θα αποτελεί νομική υποχρέωση των παλιών κτιρίων να αναβαθμιστούν, με κίνητρα προφανώς από το κράτος, αλλά αναγκαστικά και ιδία συμμετοχή, δεν είναι και τόσο μακρινή.
Πώς θα ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων
Η αναθεωρημένη Οδηγία 2024/1275 για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (EPBD) θέτει συγκεκριμένους στόχους για τη σταδιακή αναβάθμιση του κτιριακού αποθέματος σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν και δεν επιβάλλει αυτοτελώς στους ιδιοκτήτες την υποχρέωση να ανακαινίσουν κάθε παλιό σπίτι, επηρεάζει άμεσα τα κράτη-μέλη, τα οποία υποχρεούνται να μειώσουν δραστικά την ενεργειακή κατανάλωση των κατοικιών έως το 2030.
Για παράδειγμα, η Οδηγία απαιτεί από κάθε κράτος-μέλος να μειώσει κατά περίπου 16% τη μέση ενεργειακή κατανάλωση του οικιακού κτιριακού αποθέματος έως το 2030. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε διαμέρισμα πρέπει να ανακαινιστεί, αλλά ότι η χώρα συνολικά πρέπει να επιτύχει μια μετρήσιμη μείωση μέσω στοχευμένων ανακαινίσεων στα πιο ενεργοβόρα κτίρια, νέων προγραμμάτων “Εξοικονομώ”, κινήτρων και πιθανών υποχρεωτικών παρεμβάσεων.
Η Ελλάδα οφείλει να ενσωματώσει την Οδηγία μέχρι τον Μάιο του 2026 και να καταρτίσει Εθνικό Σχέδιο Ανακαίνισης Κτιρίων, όπου θα εξειδικεύσει πώς θα επιτευχθούν οι ευρωπαϊκοί στόχοι.
Με άλλα λόγια, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θεσπίζει -αυτή τη στιγμή τουλάχιστον- κάποια υποχρέωση ανακαίνισης συγκεκριμένων κτιρίων, όμως απαιτεί από το κράτος την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων. Και το κράτος, με τη σειρά του, θα χρειαστεί να προσαρμόσει τη νομοθεσία του έτσι ώστε το παλιό κτιριακό απόθεμα να ανακαινιστεί σε βάθος χρόνου. Άλλωστε, για να επιτευχθούν αυτοί οι φιλόδοξοι στόχοι, είναι ξεκάθαρο ότι ολόκληρες κατηγορίες κτιρίων θα πρέπει να αναβαθμιστούν ενεργειακά με γενναίες επιδοτήσεις, αλλά και την επιβολή της υποχρέωσης αναβάθμισης.
Για να γίνει αυτό, ωστόσο, πρέπει να ξεπεραστεί ένα χρόνιο ελληνικό εμπόδιο: το αδιέξοδο στη λήψη αποφάσεων στις πολυκατοικίες.
Η ομηρία της ομοφωνίας: Πώς αποφασίζουν σήμερα οι πολυκατοικίες και γιατί δεν προχωρά τίποτα
Το ελληνικό μοντέλο διαχείρισης πολυκατοικιών βασίζεται σε έναν ιδιαίτερα αυστηρό κανόνα, σύμφωνα με τον οποίο για κάθε σοβαρή βελτίωση στο κτίριο - πέρα των αναγκαίων για τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασής του- απαιτείται ομοφωνία των ιδιοκτητών, εκτός αν ο κανονισμός ορίζει διαφορετικά. Η ομοφωνία αυτή αφορά όχι μόνο έργα αισθητικής αναβάθμισης αλλά και ενεργειακές βελτιώσεις, ακόμη κι όταν αυτές οδηγούν σε μικρότερη κατανάλωση ενέργειας και αύξηση της αξίας των διαμερισμάτων.
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Μία και μόνο αντίρρηση συνιδιοκτήτη στην πολυκατοικία αρκεί για να ακυρώσει ένα έργο θερμομόνωσης ή ακόμη και την ένταξη της πολυκατοικίας σε επιδοτούμενο πρόγραμμα όπως το «Εξοικονομώ». Η καθημερινή πρακτική επιβεβαιώνει ότι οι συνελεύσεις οδηγούνται συχνά σε αδιέξοδο, τα έργα καθυστερούν και τα κτίρια συνεχίζουν να υποβαθμίζονται, ενώ το κόστος ανακαίνισης αυξάνεται συνεχώς.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο φορείς της αγοράς του real estate έχουν πλέον ανοίξει δημόσια τη συζήτηση για αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου. Στο τραπέζι βρίσκεται το «γαλλικό μοντέλο», το οποίο επιτρέπει να λαμβάνονται στις πολυκατοικίες ορισμένες αποφάσεις ανακαίνισης με ειδική πλειοψηφία, χωρίς να απαιτείται συναίνεση όλων των ιδιοκτητών. Η λογική είναι απλή: Τα κτίρια είναι συλλογική επένδυση και η αδράνεια ενός μόνο συνιδιοκτήτη δεν μπορεί να στερεί από τους υπόλοιπους τη δυνατότητα αναβάθμισης, με την εφαρμογή τέτοιων ρυθμίσεων στην Ελλάδα να συζητείται πλέον ως απαραίτητη προϋπόθεση ώστε τα κτίρια να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις νέες ενεργειακές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις.
Θα υποχρεωθούν τα παλιά σπίτια σε ενεργειακή αναβάθμιση;
Η θετική απάντηση φαίνεται πλέον ορατή από όποια σκοπιά και αν το δει κανείς. Αφενός, η ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής Οδηγίας στο ελληνικό δίκαιο θα θέσει συγκεκριμένους εθνικούς στόχους ενεργειακής αναβάθμισης. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, το κράτος ενδέχεται να καθορίσει υποχρεωτικές παρεμβάσεις για τα πιο ενεργοβόρα κτίρια ή να συνδέσει τη δυνατότητα πώλησης, μίσθωσης ή μεταβίβασης με ελάχιστα επίπεδα ενεργειακής απόδοσης, όπως συμβαίνει ήδη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Αφετέρου, η πιθανή αλλαγή του καθεστώτος λήψης αποφάσεων στις πολυκατοικίες θα απελευθερώσει τις ανακαινίσεις. Αν η ομοφωνία σταματήσει να είναι αυστηρή προϋπόθεση και αντικατασταθεί από απλή ή ενισχυμένη πλειοψηφία, τότε ένα μεγάλο μέρος των παλιών κτιρίων θα μπορεί να αναβαθμιστεί ακόμη και αν ορισμένοι ιδιοκτήτες διαφωνούν. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε πραγματική τομή στο ελληνικό δίκαιο, αλλά και μια αναγκαία προσαρμογή για τη συμμόρφωση με τα νέα ενεργειακά δεδομένα.
Με λίγα λόγια, τα παλιά σπίτια μπορεί να βρεθούν σύντομα αντιμέτωπα με μια νέα πραγματικότητα: είτε μέσω άμεσων εθνικών κανόνων ενεργειακής αναβάθμισης είτε μέσω ενός πιο ευέλικτου συστήματος λήψης αποφάσεων που θα επιτρέπει στις πολυκατοικίες να προχωρούν σε έργα χωρίς τα σημερινά αδιέξοδα. Στην πράξη, η αναβάθμιση ενδέχεται να γίνει όχι μόνο επιθυμητή, αλλά και αναπόφευκτη, ιδίως όσο η ενεργειακή αναποτελεσματικότητα μετατρέπεται σε οικονομικό βάρος και η ευρωπαϊκή νομοθεσία πιέζει για συνολική ανανέωση του κτιριακού αποθέματος.
"
["post_title"]=>
string(201) "Αλλαγή στο νομικό καθεστώς των πολυκατοικιών: Η άγνωστη υποχρέωση που θα κληθούν να πληρώσουν τα παλιά σπίτια"
["post_excerpt"]=>
string(255) "Η Οδηγία απαιτεί από κάθε κράτος-μέλος να μειώσει κατά περίπου 16% τη μέση ενεργειακή κατανάλωση του οικιακού κτιριακού αποθέματος έως το 2030"
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(112) "allagi-sto-nomiko-kathestos-ton-polykatoikion-i-agnosti-ypochreosi-pou-tha-klithoun-na-plirosoun-ta-palia-spitia"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-08 11:24:13"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-08 09:24:13"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2005922"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
Η Ρουμανία δεν θυμίζει πια την εκρηκτική αγορά των προηγούμενων ετών.
Το 2025 βρίσκει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ανατολικής Ευρώπης να κινείται με χαμηλότερες στροφές, με την εκτίμηση για ανάπτυξη στο 0,7%, τα πακέτα δημοσιονομικής εξυγίανσης πιέζουν το διαθέσιμο εισόδημα και η καταναλωτική δαπάνη υποχωρεί σε ένα περιβάλλον παρατεταμένης αβεβαιότητας. Παρά ταύτα η χώρα εξακολουθεί να λειτουργεί ως προνομιακό πεδίο για ορισμένους από τους ισχυρότερους Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι όχι μόνο διατηρούν τη θέση τους αλλά την ενισχύουν.
Και αυτό δεν είναι τυχαίο. Παρά την επιβράδυνση της ρουμανικής οικονομίας, η χώρα εξακολουθεί να διαθέτει χαρακτηριστικά που την καθιστούν ιδιαίτερα ελκυστική για το ελληνικό επιχειρείν. Μεγάλη και δυναμική αγορά, γεωγραφική εγγύτητα, σταθερή ζήτηση για τρόφιμα, καλλυντικά και βιομηχανικά προϊόντα, καθώς και σημαντική ροή ευρωπαϊκών κονδυλίων που συνεχίζουν να στηρίζουν έργα ενέργειας, υποδομών και ψηφιακού μετασχηματισμού. Σε αυτό το περιβάλλον, όσοι Έλληνες όμιλοι έχουν επενδύσει έγκαιρα και μεθοδικά αποκομίζουν σημαντικά οφέλη, αξιοποιώντας ένα επιχειρηματικό οικοσύστημα που ευνοεί την παρουσία και τη δικτύωση ελληνικών εταιρειών.
Τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτή τη σταθερή ελληνική παρουσία. Με βάση τα τελευταία δεδομένα της Εθνικής Τράπεζας της Ρουμανίας, όπως αποτυπώνονται σε πρόσφατο ενημερωτικό δελτίο του Γραφείου Οικονομικών Εμπορικών Υποθέσεων της Ελληνικής Πρεσβείας στο Βουκουρέστι, η Ελλάδα είναι η 9η μεγαλύτερη επενδύτρια χώρα με συνολικό stock επενδύσεων 3,8 δισ. ευρώ ή ποσοστό 3,04% στο τέλος του 2024.
Στην 6η θέση ως προς επενδεδυμένο κεφάλαιο
Την ίδια ώρα σύμφωνα με το ρουμανικό εμπορικό μητρώο (ONRC), τον Οκτώβριο του 2025 η Ελλάδα ανεβαίνει στην 6η θέση ως προς το επενδεδυμένο κεφάλαιο, με 8.942 εταιρείες, εκ των οποίων περίπου οι 2.000 ενεργές, με ελληνική συμμετοχή στο κεφάλαιό τους, με συνολικό καταβεβλημένο κεφάλαιο 2,54 δις ευρώ ποσό που μεταφράζεται σε 5,03% του συνόλου.
Οι ελληνικές επενδύσεις εκτείνονται σε έναν από τους ευρύτερους τομείς δραστηριότητας όπως ενέργεια, ΑΠΕ, λιανική, κατασκευές, τρόφιμα, καλλυντικά, δομικά υλικά, fintech, τραπεζικά και ιατρικές υπηρεσίες.
Η ελληνική δραστηριότητα στην τοπική αγορά έχει αποκτήσει σημαντικό εύρος, καλύπτοντας κλάδους που αποτελούν βασικούς πυλώνες της ρουμανικής οικονομίας. Από την ενέργεια και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας όπου ελληνικοί όμιλοι συμμετέχουν σε μεγάλα έργα παραγωγής και δικτύων, μέχρι τον κλάδο των κατασκευών, της λιανικής, των τροφίμων, των καλλυντικών και των δομικών υλικών, η ελληνική παρουσία είναι βαθιά και πολυεπίπεδη. Σε αυτή την εικόνα προστίθενται επίσης ο κλάδος fintech, οι τραπεζικές υπηρεσίες, τα call centers και οι ιατρικές υποδομές, τομείς που συνεχίζουν να προσελκύουν ελληνικό ενδιαφέρον λόγω της ταχείας ανάπτυξης της τοπικής αγοράς και της σταθερής ζήτησης. Το αποτέλεσμα είναι ένα ισχυρό, διακλαδικό αποτύπωμα, που εξηγεί γιατί η Ρουμανία παραμένει στρατηγικός προορισμός για το ελληνικό επιχειρείν, ακόμη και σε μια περίοδο χαμηλότερων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης.
Μεγάλοι όμιλοι και εταιρείες όπως η ΔΕΗ, η Metlen, η Motor Oil, η HelleniQ Energy, η Βιοχάλκο, η Intrakat/ΑΚΤΩΡ, η Intracom, η Alumil, τα Πλαστικά Κρήτης και το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, αλλά και εταιρείες όπως η Eurofit, η ISOMAT, η Druckfarben Hellas, η Austrian Card–Inform Lykos, η Stoiximan/Kaizen, η Viva Credit και η Vista Bank, έχουν πρωταγωνιστική παρουσία στη ρουμανική αγορά, συμμετέχοντας σε έργα ενέργειας, υποδομών, ψηφιακών υπηρεσιών, βιομηχανίας και χρηματοοικονομικής τεχνολογίας.
Υψηλές επιδόσεις για τη Jumbo του Απόστολου Βακάκη
Την επεκτατική στρατηγική στη Ρουμανία ως πυλώνα μεγέθυνσης του αποτυπώματός τους ακολουθούν και μεγάλοι παίκτες του λιανεμπορίου, με πρώτο τον όμιλο Jumbo με επικεφαλής τον Απόστολο Βακάκη, ενώ ισχυρή παρουσία καταγράφουν επίσης ελληνικές εταιρείες στα τρόφιμα, τα καλλυντικά και τα καταναλωτικά αγαθά.
Η Ρουμανία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αγορές για την εισηγμένη, με τη χώρα να καταγράφει συνεχή άνοδο στη συμβολή της στα συνολικά μεγέθη του Ομίλου. Σήμερα λειτουργούν 20 καταστήματα, καθώς και το ηλεκτρονικό κατάστημα, με τη Ρουμανία να αντιπροσωπεύει στο εννεάμηνο του 2025 το 19,38% του κύκλου εργασιών και το 16,99% των καθαρών κερδών. Στο επενδυτικό πλάνο περιλαμβάνεται η περαιτέρω ενίσχυση της παρουσίας της εταιρείας, με νέο κατάστημα στο Baia Mare, το οποίο αναμένεται να συμβάλει ουσιαστικά στη μελλοντική ανάπτυξη του δικτύου. Η αγορά της Ρουμανίας, πάντως, δεν έμεινε ανεπηρέαστη από το πρόσφατο κύμα πολιτικής αστάθειας και τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης, με σημαντικότερη την αύξηση του ΦΠΑ κατά 2% από τον Αύγουστο. Η μεταβολή αυτή άσκησε πίεση στα περιθώρια κέρδους και στο διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών, γεγονός που απαιτεί προσεκτικότερη διαχείριση και προσαρμογή της εμπορικής πολιτικής. Παρά τις προκλήσεις, η Jumbo διατήρησε την ανταγωνιστικότητά της, προχωρώντας σε αναπροσαρμογή του προϊοντικού μείγματος ώστε να απορροφήσει τις επιβαρύνσεις και να προστατεύσει τη σχέση τιμής–ποιότητας που τη χαρακτηρίζει στη ρουμανική αγορά. Παρά τις βραχυπρόθεσμες πιέσεις, η πορεία της Jumbo στη Ρουμανία παραμένει θετική. Οι πωλήσεις στο εννεάμηνο του 2025 καταγράφουν άνοδο περίπου 6% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ένδειξη ότι η εταιρεία εξακολουθεί να ενισχύει τη θέση της σε μια αγορά που, παρά τις αναταράξεις, παραμένει δυναμική.
Από το 1998 η παρουσία της Υφαντής στη ρουμανική αγορά
Η Υφαντής ΑΒΕΕ, αποτελεί μία από τις πιο εξωστρεφείς ελληνικές βιομηχανίες τροφίμων, με παρουσία που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της εγχώριας αγοράς. Το 1998, σε μια κίνηση που θεωρήθηκε τότε τολμηρή για τον κλάδο, ο όμιλος ίδρυσε τη θυγατρική του στη Ρουμανία, αποκτώντας παραγωγική δραστηριότητα στη χώρα και σηματοδοτώντας την πρώτη φάση της μετεξέλιξής του σε πολυεθνική εταιρεία. Η επιλογή αποδείχθηκε στρατηγική, καθώς η Ρουμανία λειτούργησε ως πύλη για τη Νοτιοανατολική και την Κεντρική Ευρώπη, δίνοντας στον Όμιλο τη δυνατότητα να επεκτείνει το χαρτοφυλάκιό του και να αναπτύξει ισχυρά κανάλια διανομής.
Σήμερα, η Υφαντής έχει εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους τροφίμων της χώρας, με δραστηριότητα σε πέντε διαφορετικούς τομείς – από αλλαντικά και κατεψυγμένα τρόφιμα μέχρι σαλάτες, τυροκομικά και ελαιόλαδο – παράγοντας περισσότερους από 500 κωδικούς προϊόντων. Η διεθνής της ανάπτυξη επιβεβαιώνεται από την παρουσία της σε αγορές όπως η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Γαλλία και οι ΗΠΑ, ενώ πρόσφατα ενίσχυσε ακόμη περισσότερο το αποτύπωμά της στο Ηνωμένο Βασίλειο με την ίδρυση της Esti Foods UK στο Λονδίνο.
Η δυναμική του Ομίλου αποτυπώθηκε εκ νέου με την πρόσφατη ολοκλήρωση της εξαγοράς της ιστορικής Π.Γ. Νίκας ΑΒΕΕ από τη Bespoke SGA Holdings, του Σπύρου Θεοδωρόπουλου, μέσω της οποίας δημιουργείται πλέον ένα ενιαίο επιχειρηματικό σχήμα με τζίρο άνω των 280 εκατ. ευρώ. Η συνένωση των brands Υφαντής, Θράκης Γεύσεις, Νίκας και Έδεσμα επανακαθορίζει τις ισορροπίες στην ελληνική αλλαντοβιομηχανία και διαμορφώνει έναν νέο ηγέτη στον κλάδο, με ισχυρές βάσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Για τη Ρουμανία ειδικότερα, η νέα εταιρική δομή αναμένεται να λειτουργήσει ενισχυτικά, προσφέροντας μεγαλύτερο εύρος προϊόντων και πιο ανταγωνιστικές προοπτικές σε μια αγορά όπου η Υφαντής έχει ιστορική παρουσία και σταθερό μερίδιο.
Ισχυρή δύναμη στα Βαλκάνια η Ελληνικά Γαλακτοκομεία
Η Ελληνικά Γαλακτοκομεία (Όλυμπος) της οικογένειας Σαράντη βρέθηκε στο προσκήνιο λόγω της εξαγοράς της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη από τη Vivartia του CVC, ένα από τα μεγαλύτερα deal των τελευταίων ετών στον κλάδο τροφίμων και ποτών. Η κίνηση αυτή δημιουργεί έναν όμιλο με τζίρο που αναμένεται που θα ξεπεράσει τα 800 εκατ. ευρώ, εδραιώνοντας την Ελληνικά Γαλακτοκομεία ως τον μεγαλύτερο όμιλο τροφίμων ελληνικών συμφερόντων με έδρα την Ελλάδα. Μετά και την προσθήκη της Δωδώνη στο χαρτοφυλάκιο του, ο Όμιλος αποκτά τρία από τα πλέον αναγνωρίσιμα εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας, ελληνικό γιαούρτι, φέτα και χαλούμι.
Η στρατηγική εξωστρέφειας της εταιρείας, όμως, δεν είναι καινούργια. Η «απόβαση» στα Βαλκάνια ξεκίνησε ήδη από το 1999 με την εξαγορά της TYROM SA στη Ρουμανία και την απόφαση για κατασκευή εργοστασίου στη χώρα, λίγο μετά τη μετατροπή της εταιρείας από ΟΕ σε ΑΕ το 1992. Δώδεκα χρόνια αργότερα, ο όμιλος ενίσχυσε περαιτέρω την παρουσία του με τη δημιουργία δεύτερης μονάδας, της Fabrica de Lapte Brasov SA, επιβεβαιώνοντας την πρόθεσή του να κατακτήσει μια από τις μεγαλύτερες αγορές γαλακτοκομικών στην Ανατολική Ευρώπη. Παράλληλα, η δραστηριότητα επεκτάθηκε σταδιακά και σε άλλες χώρες- Βουλγαρία, Κύπρο, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο- μετατρέποντας την Ελληνικά Γαλακτοκομεία σε όμιλο με ολοκληρωμένη διεθνή παρουσία. Η πιο πρόσφατη μεγάλη επένδυση στη Ρουμανία αφορά την ολοκλήρωση ενός νέου logistics hub αξίας 40 εκατ. ευρώ, με ψυχόμενους χώρους συνολικής επιφάνειας 13.500 τ.μ., που εξυπηρετεί τόσο την εγχώρια αγορά όσο και εξαγωγές προς τη Γερμανία, την Ιταλία και τη Βρετανία. Με αυτή την κίνηση, το συνολικό επενδυτικό αποτύπωμα του ομίλου στο εργοστάσιο του Μπρασόβ φτάνει τα 180 εκατ. ευρώ, επιβεβαιώνοντας τη Ρουμανία ως κομβικό πυλώνα της στρατηγικής μεγέθυνσης στην ευρύτερη βαλκανική αγορά.
Τρεις δεκαετίες η παρουσία της Sarantis στη Ρουμανία
Η Sarantis Group έχει παρουσία στη ρουμανική αγορά από το 1996, δραστηριοποιούμενη στους τομείς των καλλυντικών και των προϊόντων οικιακής φροντίδας. Η εισηγμένη εταιρεία, με βασικούς μετόχους τα αδέλφια Γρηγόρη και Κυριάκο Σαράντη, έχει ως κεντρικό άξονα στρατηγικής την προσθήκη αξίας μέσω στοχευμένων εξαγορών, εξελισσόμενη σήμερα σε έναν πολυεθνικό όμιλο με θυγατρικές σε 12 χώρες και παρουσία μέσω εξαγωγών σε περισσότερες από 50 αγορές παγκοσμίως. Επτά στα δέκα ευρώ του τζίρου της προέρχονται από το εξωτερικό, με τη Ρουμανία να αποτελεί μία από τις σημαντικότερες διεθνείς αγορές του Ομίλου. Η Ρουμανία αποτελεί σταθερό πυλώνα της διεθνούς δραστηριότητας του Ομίλου, με τις πωλήσεις να διαμορφώνονται στα 46 εκατ. ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2025, αντιπροσωπεύοντας το 15,1% των συνολικών εσόδων. Η κερδοφορία παραμένει επίσης ισχυρή, με περιθώριο EBIT στο 6,9%, επιβεβαιώνοντας τη δυναμική της αγοράς για τα προϊόντα καλλυντικής φροντίδας και οικιακής χρήσης του Ομίλου.
H LAMDA Development ενημερώνει ότι σήμερα το μεσημέρι, 6 Δεκεμβρίου 2025, σημειώθηκε δυστύχημα σε εργοτάξιο του Ελληνικού, με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός εργάτη.
Τα αίτια του τραγικού αυτού δυστυχήματος δεν έχουν εξακριβωθεί μέχρι στιγμής. H LAMDA Development συνεργάζεται με τις αρμόδιες αρχές και τους εμπειρογνώμονες για τη διερεύνησή τους.
Εκφράζουμε την βαθύτατη λύπη μας για την απώλειά του καθώς και τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του. Αυτή τη στιγμή, προτεραιότητά μας είναι να παρέχουμε κάθε δυνατή υποστήριξη στην οικογένεια του εκλιπόντος.
Η ασφάλεια όλων των εργαζομένων και η διαχείριση θεμάτων υγείας γίνεται σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία και τα διεθνή πρότυπα και αποτελεί πάγια προτεραιότητα για τη LAMDA Development. Η εταιρεία εφαρμόζει πιστά τις αυστηρότερες προδιαγραφές στα εργοτάξια εστιάζοντας στην πρόληψη των κινδύνων και στη διασφάλιση της υγείας και της ασφάλειας του συνόλου των εργαζομένων.
Διαβάστε επίσης:Μακρόν: Συνάντηση με Ζελένσκι, Στάρμερ και Μέρτς την Δευτέρα στο ΛονδίνοΣδούκου για αγροτικές κινητοποιήσεις: Θέλουμε ρεαλιστικό διάλογο – Εργαζόμαστε συστηματικά για την επιτάχυνση των πληρωμώνΑναλυτές για Intralot: Αγοράστε τη μετοχή με περιθώριο ανόδου που ξεπερνά το 45%"
["post_title"]=>
string(156) "Lamda Development: Εργάτης σκοτώθηκε στο εργοτάξιο του Ελληνικού - Η ανακοίνωση της εταιρείας"
["post_excerpt"]=>
string(114) "Τα αίτια του δυστυχήματος δεν έχουν εξακριβωθεί μέχρι στιγμής"
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(91) "lamda-development-ergatis-skotothike-sto-ergotaxio-tou-ellinikou-i-anakoinosi-tis-etaireias"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-06 18:51:31"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-06 16:51:31"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2005987"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
«Όταν παντρεύεσαι την ερωμένη σου, δημιουργείς μια κενή θέση εργασίας».
Η φράση που ειπώθηκε με την πονηρή χροιά του Sir James Goldsmith αντηχεί εδώ και δεκαετίες στους τοίχους του Annabel's, της ιδιωτικής λέσχης στη Mayfair του Λονδίνου. Πήρε το όνομά της από τη γυναίκα του Sir Goldsmith, τη Lady Annabel Vane-Tempest-Stewart. Η αριστοκράτισσα, μούσα και κοσμική κυρία συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία ενός από τα πιο διάσημα prive club του Λονδίνου.
Ένα όνομα, μια γυναίκα, μια αρχή
Η Lady Annabel γεννήθηκε στην αγγλοϊρλανδική αριστοκρατία και ήταν κόρη του 8ου Μαρκήσιου του Londonderry. Κομψή, με καλές γνωριμίες αλλά ισορροπημένη, ενηλικιώθηκε σε μια μεταπολεμική Βρετανία που ανακάλυπτε την όρεξή της για το γκλάμουρ.
[caption id="attachment_2006179" align="aligncenter" width="594"] H Lady Annabel-Vane-Tempest-Stewart και ο σύζυγός της Mark Birley[/caption]
Πριν τον Sir James, υπήρξε ο πρώτος της σύζυγος, ένα ανερχόμενο επιχειρηματικό ταλέντο ονόματι Mark Birley — ο άνδρας του οποίου το δημιουργικό μάτι και τελειομανία θα γίνονταν σύντομα θρύλος.
Η υπόγεια αποθήκη άνθρακα που έγινε μύθος
Όταν ο Birley άνοιξε το κεφάλαιο του τολμηρού του νέου εγχειρήματος το 1963 — ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης κρυμμένο σε ένα ανακαινισμένο κελάρι άνθρακα κάτω από το Clermont κλαμπ στην πλατεία Berkeley — το ονόμασε Annabel’s, προς τιμήν της συζύγου του.
[caption id="attachment_2006167" align="aligncenter" width="594"] Ο Mark Birley, ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Annabel᾽s έως το 2007[/caption]
Εκείνη ένιωσε κολακευμένη αλλά και ντροπή. Στην αρχή, δεν της άρεσε ιδιαίτερα η ιδέα, κάτι που μετά από χρόνια, και πριν τον πολύ πρόσφατο θάνατό της, στις 18 Οκτωβρίου, αναθεώρησε.
Ο Birley δανείστηκε τότε 175.000 λίρες Αγγλίας, ποσό που ισοδυναμεί με πάνω από 4,7 εκατομμύρια σήμερα για την ίδρυση του Annabel's. Δεν ήταν απλώς ένα ακόμα κλαμπ, ήταν μια αύρα, ένα λαμπερό σταυροδρόμι της αριστοκρατίας, των διασημοτήτων, των πολιτικών ιντριγκών, των γαλαζοαίματων και της απελευθερωμένης συμπεριφοράς του Λονδίνου της δεκαετίας του ᾽60 και του σουίνγκ.
Σε εκείνο το υπόγειο στην οδό Berkeley Square 44, ο Mark Birley δημιούργησε αυτό που πολλοί θεωρούν το πιο διάσημο ιδιωτικό νυχτερινό κέντρο διασκέδασης του 20ού αιώνα. Με τα χαμηλά ταβάνια, την οικεία κόκκινη λάμψη και τον μεθυστικό συνδυασμό βασιλέων και ροκ σταρ, το Annabel's γρήγορα έγινε το καταφύγιο της νύχτας για την ελίτ του κόσμου.
Η βασίλισσα Ελισάβετ, η πριγκίπισσα Νταϊάνα και ο βραχνάς της βασιλικής οικογένειας
Ήταν το μόνο νυχτερινό κλαμπ που επισκέφθηκε η βασίλισσα Ελισάβετ Β' το 2003 για να δειπνίσει και να γιορτάσει τα 70ά γενέθλια της Virginia Ogilvy, Κόμισσας του Airlie και κυρίας της συνοδείας της. Ήταν η πρώτη φορά που η βασίλισσα επισκέφθηκε κέντρο νυχτερινής διασκέδασης μετά τον γάμο της, και ήπιε το αγαπημένο της ποτό, τζιν μαρτίνι χωρίς λεμόνι.
[caption id="attachment_2006166" align="aligncenter" width="989"] Η βασίλισσα Ελισάβετ με τη Lady Annabel[/caption]
Η πριγκίπισσα Νταϊάνα επίσης χόρεψε εδώ πολλές φορές. Με τη Sarah Ferguson, τον Ιούλιο του 1986, μπήκαν στο Annabel's κρυφά ντυμένες ως αστυνομικοί, λίγες μέρες πριν τον γάμο της Sarah με τον τέως Πρίγκιπα Άντριου και μελλοντικό βραχνά της βασιλικής οικογένειας.
Γκλαμ και γκλίτερ ενάντια σε κάθε πιθανότητα
Ο Φρανκ Σινάτρα, η Έλλα Φιτζέραλντ, η Κέιτ Μος, ο Τζακ Νίκολσον, μέλη των Rolling Stones, πρόεδροι, και ολιγάρχες ανεβοκατέβηκαν την κεντρική, στριφογυριστή του σκάλα — η λίστα των καλεσμένων και θαμώνων εντυπωσιάζει. Τα πάρτι μετά τις επιδείξεις εβδομάδας μόδας του Λονδίνου και τα βραβεία Bafta, γίνονται εδώ.
Το Annabel’s, μεταμορφώθηκε από νυχτερινό κλαμπ στο απόλυτο hot spot για συναντήσεις επιχειρηματικού χαρακτήρα και πάρτι, με την εμμονική προσοχή του Birley στη λεπτομέρεια που διαμόρφωσε την κουλτούρα του: άψογη εξυπηρέτηση, απόλυτη ιδιωτικότητα και μοναστική ευλάβεια για τη διακριτικότητα.
Αν και πολλοί πίστευαν ότι σύντομα δεν θα ήταν παρά μια σελίδα στο ημερολόγιο της Lady Annabel, η ναυαρχίδα της αυτοκρατορίας των κλαμπ της οικογένειας Birley, βασίλεψε για 44 χρόνια, και πωλήθηκε το 2007 στον Richard Caring.
Ο Richard Caring και η αναγέννηση του θρύλου
Το 2007, το Annabel’s μπήκε σε ένα νέο κεφάλαιο όταν ο μεγιστάνας της φιλοξενίας, Richard Caring, μαζί με τη σύζυγό του Patricia, εξαγόρασαν τον όμιλο Birley για 100 εκατομμύρια. Υπό την ιδιοκτησία τους, η ταυτότητα του κλαμπ επεκτάθηκε, διατηρώντας παράλληλα το DNA του Birley. Στη συνέχεια, ήρθε η πιο δραματική κίνηση στην ιστορία του.
Η μετακόμιση και η ανακαίνιση
Το 2018, το Annabel's άνοιξε ξανά, δύο πόρτες πιο κάτω, σε ένα τεράστιο, διατηρητέο γεωργιανό αρχοντικό — ένα νέο σπίτι με σουρεαλιστική πολυτέλεια και αίσθηση όπερας του Παρισιού, που επανασχεδιάστηκε από το στούντιο σχεδιασμού Martin Brudnizki Design Studio (MBDS).
[caption id="attachment_2006165" align="aligncenter" width="758"] H πρόσοψη του Annabel᾽s την άνοιξη[/caption]
Η πρόκληση ήταν τεράστια: να αποκατασταθεί η ιστορική δομή του κτιρίου, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια νέα φαντασία που τιμά την παράδοση του παρελθόντος και την ιστορία.
Το στούντιο MBDS αναβίωσε με σχολαστικότητα τα αρχικά στοιχεία — μεγαλοπρεπείς πέτρινες σκάλες, ροκοκό οροφές, αρχοντικά τζάκια — και τα συνδύασε με καλειδοσκοπική διακόσμηση, μάρμαρο, τολμηρές ταπετσαρίες και μια συλλογή έργων τέχνης παγκόσμιας κλάσης.
[caption id="attachment_2006180" align="aligncenter" width="1304"] Annabel᾽s, The Jungle Bar[/caption]
Με έκταση 2.500 τετραγωνικών σε τέσσερις ορόφους, το κλαμπ συνδυάζει την κομψότητα της ημέρας με τη λάμψη της νύχτας. Τα μέλη μπορούν να εργαστούν, να δειπνήσουν, να χορέψουν, να καπνίσουν πούρα, να αφεθούν σε μια θεραπεία στο σπα ή να γλιστρήσουν σε ένα από τα ιδιωτικά δωμάτιά του, σαν να διασχίζουν σκηνές από ένα μυθιστόρημα ή ασπρόμαυρη ταινία.
Για ένα μικρό μέρος της ελίτ, αυτή είναι η αισθητική του Λονδίνου σήμερα — ο απόλυτος μαξιμαλισμός με χρυσές λεπτομέρειες με τo joie de vivre, εμπνευσμένo από τον Birley, να έχει εκραγεί στη διακόσμηση.
[caption id="attachment_2006177" align="aligncenter" width="1900"] Annabel᾽s, Rose Room[/caption]
Μπαρ, εστιατόρια, δωμάτια
Το σουρεαλιστικό σκηνικό της όπερας ξεδιπλώνεται σε πολλά δωμάτια, το κάθε ένα με διαφορετική λειτουργία και ύφος. Το Rose Bar είναι ρομαντικό και λαμπερό, με ταπετσαρίες σαν κοσμηματοθήκη, όπου το απογευματινό τσάι γίνεται ιεροτελεστία. Λέγεται ότι οι θαμώνες που κάθονται εδώ είναι αυτοί που δεν κατάφεραν να κάνουν κράτηση στον καταπράσινο χώρο της κεντρικής αυλής, το Garden Terrace.
Ανάμεσα στο Rose Bar και το Garden Terrace, υπάρχει το Garden Room. Ένα εστιατόριο με επιχρυσωμένη οροφή με τριαντάφυλλα ζωγραφισμένα από τον Gary Myatt και τοίχους με καθρέφτες. Οι πολυέλαιοι με τουλίπες είναι κατασκευασμένοι από την Sogni di Cristallo στο Murano της Βενετίας.
Από αυτό τον χώρο υπάρχει πρόσβαση στην εξωτερική αυλή με κήπο, συκιές και πορτοκαλιές, που μπορεί να φιλοξενήσει έως και 120 άτομα. Διαθέτει αναδιπλούμενη οροφή κατασκευασμένη από την Waagner-Biro.
Σε αυτή την αυλή, ανάμεσα σε δέντρα και ήχους από ποτήρια και καλογυαλισμένα σερβίτσια, οι επισκέπτες νιώθουν σαν να βρίσκονται σε κρυμμένο παράδεισο στο κέντρο της πόλης. Απολαμβάνουν γεύματα εξαιρετικής ευρωπαϊκής κουζίνας, αφού γευτούν ένα πούρο στο Humidor.
Το καταφύγιο για τους λάτρεις των πούρων, ο ναός του καπνού, με πλούσια, βελούδινα και δερμάτινα καθίσματα, προσφέρει βαθιά, στοχαστική ηρεμία και ήσυχες συζητήσεις, μακριά από τον θόρυβο και την κοσμικότητα της αυλής. Είναι ένας χώρος που μοιάζει σχεδόν τελετουργικός, όπου οι κινήσεις είναι αργές και μετρημένες.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, σερβίρεται πρωινό από τις 7, και το Elephant Room, ένας χώρος φαντασίωσης σαφάρι μεγαλοπρέπειας, με σκαλιστά στοιχεία, ζεστούς τόνους και μια αίσθηση παλιάς βρετανικής εκκεντρικότητας, λειτουργεί ως lounge. Εδώ η εργασία σε υπολογιστή και η τηλεφωνική συνομιλία επιτρέπεται μέχρι τις 6 το απόγευμα.
[caption id="attachment_2006188" align="aligncenter" width="674"] Η σκάλα που οδηγεί στο νυχτερινό κλαμπ[/caption]
Το αποκλειστικό, νυχτερινό κλαμπ των γενεθλίων
Και φυσικά, η κόκκινη, μυστήρια σκάλα, στα αριστερά του ισογείου, μετά τον χώρο της γκαρνταρόμπας και της κεντρικής σκάλας, οδηγεί σε ένα από τα πιο αποκλειστικά κλαμπ του κοσμοπολίτικου Λονδίνου.
Το υπόγειο, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης είναι αφιέρωμα στην αρχική μορφή του κλαμπ. DJ και καλλιτέχνες γεμίζουν τον χώρο που μοιάζει να κουβαλά δεκαετίες ψιθύρων. Η ατμόσφαιρα στο υπόγειο έχει κάτι από μυστικισμό: οι σκιές των χορευτριών κινούνται μαζί με τις νότες, σαν να έχουν δική τους ζωή.
[caption id="attachment_2006168" align="aligncenter" width="1900"] Annabel᾽s, The Jungle Bar[/caption]
Σε αυτό το θρυλικό σημείο γιόρτασαν τα γενέθλιά τους τα παιδιά του Νίκου Τσάκου και της Σήλιας Κριθαριώτη: Παναγιώτης, Ειρήνη και Ελισάβετ. Το κόκκινο φως κυριαρχεί στο Jungle Bar και το Legacy Bar. H ταπετσαρία de Gournay με ελέφαντες, μαχαραγιάδες και σκηνές από τη ζούγκλα φωτίζεται από φοίνικες κατασκευασμένους από γυαλί και ορείχαλκο, ενώ η αίσθηση μπουντουάρ ξεχύνεται στον χώρο με μια δόση BDSM πολυτελείας.
Αν και οι φωτογραφίες και το βίντεο απαγορεύονται ρητά στους κανόνες του Annabel’s, η επιθυμία να αποτυπώσει κανείς αυτή την ονειρική ατμόσφαιρα γίνεται σχεδόν ακατανίκητη. Ίσως αν κανείς κλείσει ολόκληρο το κλαμπ, για αποκλειστική χρήση, οι κανόνες κάμπτονται και το Instagram πλημυρίζει μυστήριο, γοητεία και την επιθυμία του ανήκειν.
Πέρα από το Jungle Bar, το Legacy Bar είναι για 100 μόλις μέλη που έχουν ιδιότητα μέλους εφόρου ζωής. Το δάπεδο από πράσινο αχάτη και οι τοίχοι με καθρέφτες-αντίκες συνοδεύονται από πίνακες των Marc Chagall, Amedeo Modigliani και Pablo Picasso.
[caption id="attachment_2006189" align="aligncenter" width="682"] Annabel᾽s, the Powder Room (τουαλέτα γυναικών)[/caption]
What happens in the Powder Room, stays in the Powder Room
Αν και σε όλους τους χώρους απαγορεύονται αυστηρά οι φωτογραφίες και το βίντεο, και τα μέλη πρέπει πάντα να συνοδεύουν τους καλεσμένους τους, ανεπίσημα, το γυναικείο μπάνιο, ή αλλιώς το Powder Room, στον τελευταίο όροφο, έχει γίνει το γνωστό μυστικό σημείο φωτογράφισης.
Έχει οροφή με ροζ τριαντάφυλλα από μετάξι και διαθέτει νιπτήρες σε σχήμα οστρακοειδούς, σκαλισμένους από μάρμαρο, με χρυσές βρύσες σε σχήμα κύκνων που θυμίζουν κάτι από το Ritz του Παρισιού. Είναι ένα δωμάτιο που μοιάζει να μην ανήκει στον πραγματικό κόσμο, ένας ναός θηλυκότητας και θεατρικής υπερβολής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ένα μέλος κάποτε ρώτησε αν θα μπορούσε να διοργανώσει ένα δείπνο στο μπάνιο, καθώς «σίγουρα δεν υπάρχει τίποτα πιο γοητευτικό από ένα δείπνο στην τουαλέτα... αν η τουαλέτα μοιάζει με αυτή».
Με πάνω από 575.000 likes, το Powder Room του Annabel’s ήταν η δεύτερη πιο δημοφιλής τουαλέτα στο Instagram το 2019, μετά τα φουτουριστικά αυγά της τουαλέτας του εστιατορίου Sketch.
Οι κανόνες του Annabel's είναι μέρος της γοητείας του. Όχι φωτογραφίες. Όχι φασαρίες. Η παραβίαση των κανόνων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση από τον χώρο αλλά και την απαγόρευση εισόδου εφόρου ζωής.
Tη δεκαετία του ᾽90 αυτό εφαρμόστηκε στην περίπτωση της διάσημης τραγουδίστριας Shirley Bassey, όταν φέρθηκε με αγένεια στον επί χρόνια Maître d' του Annabel's, Louis Emanuelli.
Σε όλους τους χώρους, το βράδυ, ενθαρρύνεται η κράτηση τραπεζιών με ισορροπημένη αντιπροσώπευση των φύλων. Παρέες αποτελούμενες μόνο από άντρες ή μόνο από γυναίκες, γενικά δεν είναι αποδεκτές, και κάτι τέτοιο, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ανεπίσημη προειδοποίηση του μέλους που φιλοξενεί τους καλεσμένους.
Ο κώδικας ενδυμασίας, με τις συνεχείς αλλά λεπτές του μεταμορφώσεις, λειτουργεί σαν σιωπηλή υπενθύμιση ότι εδώ ο κόσμος γυρίζει λίγο πιο αργά, λίγο πιο κομψά. Η προσδοκία δεν είναι απλά η κομψότητα — είναι η προσπάθεια. Το κλαμπ παραμένει προπύργιο της εθιμοτυπίας σε έναν κόσμο που κινείται όλο και περισσότερο προς το casual.
Το savoir-vivre δεν είναι κώδικας ενδυμασίας μόνο, αλλά συμπεριφοράς. Μια σιωπηλή συμφωνία ευγένειας και αυτοσυγκράτησης που γίνεται αισθητή σε κάθε όροφο. Η λεπτότητα, η κομψότητα και ιδιωτικότητα τυγχάνουν τεράστιας εκτίμησης πίσω από τους τοίχους του προστατευόμενου κτηρίου γεωργιανής εποχής. Αφού μπει κανείς στο Annabel's πρέπει να αποδείξει ότι όντως είναι αυτός που εξέτασε η ειδική επιτροπή αποδοχής μελών στο χαρτί.
Η ιδιότητα μέλους είναι εξαιρετικά ανταγωνιστική, απαιτώντας συστάσεις και υπομονή. Είναι, με κάθε έννοια, μια επιμελημένη κοινότητα. Είναι μια πόρτα που δεν ανοίγει εύκολα — κι αυτό είναι μέρος της γοητείας.
Όταν ιδρύθηκε το 1963, το Annabel's είχε 500 μέλη, τα οποία πλήρωναν 5 γκινέες ετησίως. Τα 69 ιδρυτικά μέλη ήταν εν ζωή κατά τη μετακόμιση του κλαμπ το 2018 στην οδό 46 Berkeley Square. Τα αρχικά μέλη συνεχίζουν να πληρώνουν 5 λίρες ετησίως μέχρι και σήμερα.
Το 2018, το κλαμπ είχε 1.000 μέλη και λίστα αναμονής με 14.000 υποψήφια μέλη. Υπάρχουν ξεχωριστά επίπεδα συνδρομών για άτομα ηλικίας κάτω των 27, κάτω των 35 και άνω των 35 ετών. Η ταυτότητα των μελών της επιτροπής που εξετάζουν τις αιτήσεις παρέμεινε πάντα μυστική.
100 άτομα, γνωστά ως μέλη Legacy, διαθέτουν ιδιότητα μέλους εφόρου ζωής που μάλιστα είναι κληρονομική για τα παιδιά τους. Το ένα τέταρτο των μελών Legacy προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ τα πρώτα 100 μέλη του νέου Annabel's επιλέχθηκαν προσωπικά από τον Richard Caring και έλαβαν ένα ειδικό κλειδί. Σήμερα, η ετήσια συνδρομή ξεκινά από 4.000 ευρώ.
Η επιχείρηση πίσω από τη μαγεία
Στον όμιλο Birley ανήκουν εκτός από το Annabel's, και τα Harry's Bar, Mark's Club, George, Bath & Racquets Club — και όλα έχουν γίνει συνώνυμα της ελίτ του Λονδίνου.
Τα πρότυπα της εντέλειας, της εμμονής και της αριστείας κληρονόμησε ο γιος του Mark, ο Robin Birley, του οποίου οι επιχειρήσεις —5 Hertford Street και Oswald’s— συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση για βελούδινη αποκλειστικότητα.
Πίσω από τη φαντασία και το όνειρο κρύβεται μια ισχυρή επιχείρηση. Ο όμιλος του δισεκατομμυριούχου Richard Caring αποφέρει, σύμφωνα με πηγές, περίπου 106 εκατομμύρια δολάρια σε ετήσια έσοδα. Αυτοί οι αριθμοί, ψυχροί μα αποκαλυπτικοί, φωτίζουν μια αλήθεια: πίσω από τα βελούδινα καθίσματα και τους πολυελαίους υπάρχει μια τεράστια εμπορική μηχανή που κινεί τον μύθο.
Εν μέρει, από την τεράστια πολιτιστική προβολή και εμπορική επιτυχία του κλαμπ, το 2019, ο Richard και η Patricia Caring ίδρυσαν και τροφοδοτούν το Ίδρυμα Caring Family (TCFF), έναν φιλανθρωπικό οργανισμό. Αυτή η συνεργασία έχει μετατρέψει το Annabel's σε μια πλατφόρμα με παγκόσμιο κοινωνικό αντίκτυπο.
Κάθε χρόνο, ο οργανισμός αποκαλύπτει μια θεαματική, περίτεχνη χριστουγεννιάτικη πρόσοψη —συχνά η πιο φωνογραφημένη στο Λονδίνο— που έχει σχεδιαστεί όχι μόνο για να προσφέρει αισθητική απόλαυση, αλλά και για να συγκεντρώνει μεγάλα ποσά για την αναδάσωση του Αμαζονίου και να υποστηρίζει τις αυτόχθονες κοινότητες.
Η πρόσοψη δεν είναι ποτέ απλώς διακόσμηση· είναι μια δήλωση. Πέραν της χριστουγεννιάτικης, περίτεχνης εμφάνισης, το Annabel's στήνει επίσης και μια από τις πιο εντυπωσιακές αλλά και τρομακτικές διακοσμήσεις για τον εορτασμό του Halloween. Στόχος πολλών κατοίκων της πόλης είναι να περάσουν μια βόλτα από την πλατεία Berkley, ειδικά για να το φωτογραφίσουν.
Και έτσι εξαπλώνεται η φήμη του prive club αλλά και του TCFF που προωθεί επίσης πρωτοβουλίες όπως το Food From The Heart, για την καταπολέμηση της παιδικής πείνας στο Ηνωμένο Βασίλειο και την υποστήριξη γυναικών που αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακή βία στη Βρετανία.
Το Annabel’s λειτουργεί ως πλατφόρμα προβολής υψηλού προφίλ αυτών των προσπαθειών. Η γοητεία του γίνεται μεγάφωνο και η φαντασμαγορική πρόσοψή του, κάλεσμα για δράση.
Το Annabel’s σήμερα είναι ένα παράδοξο με την καλύτερη έννοια: ένα κλειστό καταφύγιο απόδρασης που ταυτόχρονα είναι ανοιχτό προς τα έξω, διεκδικώντας έναν ρόλο στην παγκόσμια σκηνή πολυτελείας και φιλανθρωπίας.
Είναι ταυτόχρονα χρονοκάψουλα και σύγχρονος ναός, βραδινή έξοδος και χώρος εργασίας, θερμοκοιτίδα επιχειρηματικών ιδεών και συμφωνιών, και χώρος όπου τα ξεχνάς όλα πριν τον φαύλο κύκλο της επόμενης ημέρας.
Η Lady Annabel κάποτε ένιωθε αμηχανία που ο σύζυγός της έδωσε το όνομά της σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης. Ωστόσο, αυτό που θα μπορούσε να ήταν μια τάση του ᾽60 έχει εξελιχθεί σε ένα πολιτιστικό, παγκόσμιο φαινόμενο που διαρκεί έξι δεκαετίες. Κάτι που συνεχίζει να εξελίσσεται, διατηρώντας παράλληλα την άρρητη λάμψη των αρχών του.
Από υπόγειο, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης σε ιδιωτική λέσχη τεσσάρων ορόφων, η λάμψη, ο παλμός και η αίσθηση ότι πίσω από την πόρτα του η νύχτα γίνεται πολύ πιο φωτεινή, παραμένει.
Και όπως αποδεικνύει η ιστορία, η Lady Annabel, αν και έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, παραμένει αθάνατη.
Διαβάστε επίσης:Christian Dior: Η ιστορία αγάπης του σχεδιαστή για το ρόδο και η μεσονύχτια τελετουργία της συγκομιδής Σήλια Κριθαριώτη-Νίκος Τσάκος: Οι τούρτες-υπερπαραγωγή για τις δίδυμες κόρες και τον γιο τους ZZ’s NYC: Το μυστηριώδες privé club που επισκέφθηκαν οι Δήμητρα Κούστα και Άννα Βίσση – πόσο κοστίζει τελικά η ανωνυμία "
["post_title"]=>
string(153) "Annabel's: Η ιστορία του club όπου γιόρτασαν τα γενέθλιά τους τα παιδιά Τσάκου - Κριθαριώτη"
["post_excerpt"]=>
string(234) "Από υπόγειο κελάρι σε αρχοντικό γεωργιανής εποχής, το φημισμένο καταφύγιο για την παγκόσμια ελίτ κρύβει εξήντα χρόνια ιστοριών"
["post_status"]=>
string(7) "publish"
["comment_status"]=>
string(6) "closed"
["ping_status"]=>
string(6) "closed"
["post_password"]=>
string(0) ""
["post_name"]=>
string(103) "annabels-i-istoria-tou-apokleistikou-club-opou-giortasan-ta-genethlia-tous-ta-paidia-tsakou-kritharioti"
["to_ping"]=>
string(0) ""
["pinged"]=>
string(0) ""
["post_modified"]=>
string(19) "2025-12-08 00:45:49"
["post_modified_gmt"]=>
string(19) "2025-12-07 22:45:49"
["post_content_filtered"]=>
string(0) ""
["post_parent"]=>
int(0)
["guid"]=>
string(34) "https://www.mononews.gr/?p=2006125"
["menu_order"]=>
int(0)
["post_type"]=>
string(4) "post"
["post_mime_type"]=>
string(0) ""
["comment_count"]=>
string(1) "0"
["filter"]=>
string(3) "raw"
}
H Lady Annabel-Vane-Tempest-Stewart και ο σύζυγός της Mark Birley[/caption]
Ο Mark Birley, ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Annabel᾽s έως το 2007[/caption]
Η βασίλισσα Ελισάβετ με τη Lady Annabel[/caption]
H πρόσοψη του Annabel᾽s την άνοιξη[/caption]
Annabel᾽s, The Jungle Bar[/caption]
Annabel᾽s, Rose Room[/caption]
Annabel's, Roof Bar[/caption]
Annabel's, Elephant Room[/caption]
Annabel's Garden Terrace[/caption]
Annabel's, Humidor[/caption]
Annabel's, Matteos Restaurant[/caption]
Η σκάλα που οδηγεί στο νυχτερινό κλαμπ[/caption]
Annabel᾽s, The Jungle Bar[/caption]
Annabel᾽s, the Powder Room (τουαλέτα γυναικών)[/caption]