Αχάραγα με φόντο τη Βάθεια αναρωτιέμαι αν έχουν ψυχή οι πέτρες, αν ο χρόνος αλλάζει την αξία, αν η Giulia είναι η τελευταία καλλονή με ψυχή.
«Τη Lancia την έκλεισαν οι μάνατζερ αλλά ζει ακόμη μέσα από το πάθος των ανθρώπων της» έλεγα τις προάλλες προλογίζοντας την Stratos στην παρουσίαση του επετειακού Ράλι Ακρόπολις των 70 ετών. Αναρωτιέμαι αν η ιστορία επαναλαμβάνεται στην Alfa Romeo χωρίς να κλείσουν οι πόρτες. Η Βάθεια είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, χτισμένη στρατηγικά σ’ ένα λόφο 200m πάνω από τη θάλασσα. Κατοικούνταν περισσότερα από 500 χρόνια και είχε πάνω από 300 κατοίκους μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα παρατημένη, ακατοίκητη αλλά άφθαρτη αποτελεί σημείο αναφοράς για την Ελλάδα. Αν το λέει η καρδιά σου, να περπατήσεις νύχτα στα σοκάκια της, θα ακούσεις ουρλιαχτά, θα ψυχανεμιστείς το μαρτύριο, τον πόθο, την ανάγκη, το μόχθο. Οι πέτρες αυτές ποτίστηκαν με ιδρώτα, αίμα και λάδι αιώνες τώρα, σ’ αυτό οφείλεται η απόχρωσή τους. Μιχαλακιάνοι, Γεραντωνιάνοι, Καραμπατιάνοι…
H Alfa Romeo έχει 113 χρόνια ιστορίας, συνυφασμένη με την Ιταλική ιστορία. Η Anonima Lombarda Fabbrica Automobili με θυρεό από το οικόσημο της οικογένειας Βισκόντι έχει φτιάξει δεκάδες μοντέλα όλα αυτά τα χρόνια. Γι’ αυτή έχουν οδηγήσει ο Έντσο Φεράρι, ο Νίνο Φαρίνα και ο Χουάν Μανουέλ Φάντζιο. Η πρώτη νίκη στην ιστορία της F1 πίσω το 1950 ανήκει στην Alfa Romeo. Μοντέλα θρύλοι όπως η Giulia, η GTA, η Montreal, η GTV, η Spider, η 8C/4C στοιχειώνουν τα όνειρα των απανταχού Alfisti. Η Alfa Romeo είχε και την λαϊκή της πλευρά: Alfa Sud, 33, 145/146, 147, Giullietta. Η εξαγορά από τη Fiat, ο όμιλος Stellantis η νέα εξηλεκτρισμένη εποχή θέτουν διαφορετικές προκλήσεις.
Ο αείμνηστος Σέρτζιο Μαρκιόνε, χαρισματικός μάνατζερ του γκρουπ Fiat, είχε ως όνειρο την διατήρηση του πνεύματος της Alfa Romeo, αυτό γέννησε τη σημερινή Giulia. Ένα αυτοκίνητο φτιαγμένο από μηχανικούς, για οδηγούς, χωρίς να ερωτηθεί το marketing και το τμήμα προδιαγραφών ασφαλείας. Ένα αυτοκίνητο που απευθύνεται σ’ αυτούς που θυμούνται, γνωρίζουν, ποθούν, καρδιοχτυπούν και αντιλαμβάνονται, νιώθουν τη διαφορά. Σε ανθρώπους που αντιπαθούν την συμπεριφορά των SUV γιατί έχουν ψηλό κέντρο βάρους, σε ανθρώπους που αρέσκονται στον ήχο του κινητήρα, σε ανθρώπους για τους οποίους η γραμμική αίσθηση είναι το παν.
Άλλο πράγμα να πάρεις ένα κουστούμι Νο 52, άλλο να ράψεις ένα κουστούμι στα μέτρα σου. Σπάνιο να βρεις ερωτικό ταίρι, που να το νιώθεις ως το άλλο σου μισό, απίθανο ν’ αγκαλιάσεις και να γαληνέψεις. Υπάρχουν τόσα μυστήρια σ’ αυτή τη ζωή.
Να ‘μαι λοιπόν ολοΐδρωτος και αγκρισμένος, αξημέρωτα στη Βάθεια να προσπαθώ να μαζέψω τους παλμούς και τις σκέψεις μου. «Απλά ένα ηλεκτρικό σήμα είναι» επαναλαμβάνω σκεπτόμενος τις αλλαγές σχέσεων: «Μα τότε πως γίνεται τόσο ομαλά, τόσο αβίαστα, χωρίς διακοπή ισχύος;» αναρωτιέμαι. Το σετάρισμα, διαφορικών, κιβωτίου, κινητήρα μοιάζει να έχει γίνει από κάποιον που ξέρει και απευθύνεται σε ομοϊδεάτες, δε θα με εξέπληττε αν έχει παίξει ρόλο και ο Iceman σ’ αυτό.
Ξαναφέρνω στο μυαλό μου το τιμόνι, τις αλλαγές πορείας, την κατευθυντικότητα. Εντάξει είναι τετρακίνητη, έχει φαρδιά μετατρόχια, ανάρτηση με διπλά ψαλίδια, αμορτισέρ μεταβαλλόμενης σκληρότητας αλλά δεν αρκούν αυτά. Είναι η κατανομή βάρους και η ακαμψία που κάνουν τη διαφορά. Προφανώς το τιμόνι δεν κόβει πολύ στις επιτόπιες μανούβρες, αυτό είναι το τίμημα της άψογης αίσθησης.
Δεν έχω να σας πω πολλά για τα προγράμματα χαρτογράφησης «Νormal και «All weather». Απλά επέλεγα Dynamic και τα αμορτισέρ στο soft. Ραλιτζίδικο σετάρισμα, αγχολυτική συμπεριφορά πρώτα γέρνει μετά στρίβει, γλιστράει μόνο λίγο, όταν θες κι αν ξέρεις, να ξεγελάσεις τα ηλεκτρονικά. Μέχρι και το «keep lane assist» απενεργοποιείται με ένα πάτημα στον αριστερό λεβιέ. Έτσι απλά, ούτε καν παρατεταμένο πάτημα. Αυτή η λεπτομέρεια φωνάζει «ξέρω τι θες, το ίδιο νιώθω», ο πραγματικός οδηγός δεν χρειάζεται βοηθό για τις γραμμές.
«Πόσο καίει» με ρωτάει φίλος δεικτικά: «Δεν πρόσεξα» απαντώ (11lt/100km) αποφεύγοντας να πάρει η συζήτηση υβριδικές, οικολογικές, ηλεκτρικές προεκτάσεις. Η Giulia δεν ανήκει εκεί, αποτελεί ένα λαμπρό δείγμα μιας εποχής που τελειώνει, μιας τεχνολογίας που πορώνει, μιας μάρκας που στοιχειώνει τα όνειρα όσων αρέσκονται να οδηγούν και όχι να μετακινούνται.
«Σε τι διαφέρει η Alfa Romeo μπαμπά;» με ρωτά η κόρη μου: «Ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις» απαντώ χωρίς να το σκεφτώ «τη γεύση πως;» επιμένει «μέσω των υπολοίπων» αντιδρώ. Νιώθεις σα να φοράς το αυτοκίνητο σε κάθε περίσταση, ακόμη και στις καθημερινές μετακινήσεις. Στο ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο είναι αθόρυβο, ήσυχο, άνετο. Εντός πόλης, το κιβώτιο περνάει απαρατήρητο, είναι απρόσμενα άνετη, συνηθίζεις κάποια στιγμή ότι σε κοιτούν όλοι.
Αλλά εκεί από την Αρεόπολη ως το Ταίναρο, είναι όλα αλλιώς: Ο τρόπος που στρίβει, η σιγουριά στο φρενάρισμα, το γλυκό γλίστρημα, ο ήχος του κινητήρα ψηλά, οι αβίαστες αλλαγές, το ακριβές τιμόνι, τα φώτα led, η ενδοτικότητα της ανάρτησης. Αρμονία σχεδίου, συμπεριφοράς, απόδοσης. Σα να βλέπεις έναν πρωταθλητή να γράφει ιστορία στην καλή του μέρα.
«Θαύμασα τον Παρθενώνα και σε κάθε του κολώνα, βρήκα το χρυσό κανόνα, σήμερα όμως βρίσκω το καλό και ωραίο, σε μια σπορ Alfa Romeo», έγραφε πετυχημένα πριν δεκαετίες ο Ελύτης. Σήμερα η Alfa Romeo εξηλεκτρίζεται οι επόμενες θα είναι ηλεκτρικές και πιθανότατα η σπορ οδήγηση στους στενούς δρόμους της Μάνης, θα είναι απαγορευμένη. Φοβάμαι πολύ ότι η Giulia είναι η τελευταία πραγματική Alfa Romeo. Νιώθω τυχερός που έζησα αυτή την εποχή, που οδήγησα αυτό το αυτοκίνητο. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίαση της νέας Giulia με όλα τα στοιχεία.
Τεχνικά χαρακτηριστικά Alfa Romeo Giulia Veloce
Κινητήρας: 1.995 cc
Ισχύς: 280 PS/5.250 rpm
Ροπή: 400 Nm/2.250 rpm
Μετάδοση: Στους τέσσερις τροχούς
Κιβώτιο: Αυτόματο 8 σχέσεων με μετατροπέα ροπής
Επιτάχυνση 0-100 km/h: 5,2 sec
Τελική ταχύτητα: 240 km/h
Μέση κατανάλωση δοκιμής:11,0 lt/100 km
Εκπομπές CO2: 182 gr/km
Βάρος: 1.620 kg
Διαστάσεις (Μ/Π/Υ): 4.650/1.860/1.438 mm
Μεταξόνιο: 2.820 mm
Χώρος αποσκευών: 480 lt
Τιμή: 69.000 € (Competizione)