Ο Ρένος Ξίππας γιορτάζει τριάντα χρόνια στο Παρίσι με τους κορυφαίους του

Με Τάκη και Βικ Μουνίζ μεταξύ πολλών άλλων γιορτάζει ο Ρένος Ξίππας τη νέα χρονιά που σηματοδοτεί τα τριάντα χρόνια ζωής της ομώνυμης γκαλερί του στο Παρίσι.

Η γκαλερί Ξίππας (Galerie Xippas) υπήρξε η πρώτη από τις πέντε, πρωτοποριακές γκαλερί που εν συνεχεία εξάπλωσε σε διάφορα σημεία του κόσμου, στις Βρυξέλλες, στη Γενεύη, στο Μοντεβιδέο και προσφάτως στην Πούντα Ντελ Έστε στην Ουρουγουάη. Συνολικά, έχει διοργανώσει πάνω από πεντακόσιες εκθέσεις σε διάφορες τοποθεσίες ανά τον κόσμο. Έχει επιμεληθεί και εκδόσει μεγάλο αριθμό καταλόγων που συνοδεύουν τους καλλιτέχνες της στα περίοπτα ιδρύματα και τους εκθεσιακούς χώρους που κατά καιρούς φιλοξενούνται.

Πολλοί Έλληνες επιθυμούν και προσπαθούν να διακριθούν στο εξωτερικό, ελάχιστοι τα καταφέρνουν. Και μάλιστα στο χώρο τέχνης, στην «ακατάδεχτη» Πόλη του φωτός.

Τα έργα που διαδοχικά θα παρουσιάσει η εμβληματική του γκαλερί ανήκουν σε καλλιτέχνες παγκόσμιας εμβέλειας, οι οποίοι έχουν συνδεθεί με την ιστορία της όπως οι προαναφερθέντες.  Βέρα Λούτερ (Vera Lutter), Μπετίνα Ράιμς (Bettina Rheims), Μάθιου Πόρτερ (Matthew Porter), Λουκάς Σαμαράς, Τζέιμς Σαϊένα (James Siena), Πίτερ Χάλεϊ (Peter Halley), Βαλερί Ζουβ (Valérie Jouve), Σελέστ Μπουρσιέ – Μουζνο (Céleste Boursier-Mougenot).

Η γκαλερί Ξίππας στο Παρίσι ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1990 στη νεανική «γειτονιά» Μαρέ (Marais) του Παρισιού στο 108 της οδού Vieille du Temple. Δεσπόζει ακριβώς μέσα στην καρδιά της. Τότε ακόμη δεν είχε εδραιωθεί ο καλλιτεχνικός, αριστοκρατικός χαρακτήρας για τον οποίο σήμερα φημίζεται αυτό το καρτιέ.

Είχε τότε εγκαινιαστεί με μεγάλη έκθεση του Τάκη που κάλυψε και τα τρία επίπεδά της, πράγμα που είχε προκαλέσει αίσθηση. Με οδηγό την υπάρχουσα αρχιτεκτονική του, ο δημιουργός αναδιαμόρφωσε το χώρο με τα μαγνητικά του γλυπτά.

Στο ισόγειο παρουσίασε τα επιτοίχια μουσικά γλυπτά (παραλλαγή των διάσημων Μουσικών του), εκπέμποντας πάλι θαρρείς υπερφυσικούς, μυστηριώδεις, ποιητικούς ήχους. Στο δεύτερο επίπεδο, ο Τάκης εγκατέστησε τα φωτεινά σινιάλα, κεραίες που συναρμόζονται με τη βίδα του Αρχιμείδη. Κατά τα πρότυπα και εν προκειμένω του ιστορικού Δάσους των Σινιάλων (Signaux Lumineux-Vis d’Archimède) που είχε δημιουργήσει στο Παρίσι ύστερα από πρόσκληση της δημοτικής αρχής στο Esplanade – Bassin της Défense -τη μεγαλύτερη δημόσια περιοχή που είχε ποτέ παραχωρήσει σε καλλιτέχνη.

Στο υπόγειο είχε τοποθετήσει το αινιγματικό, γιγαντιαίο μαγνητικό του σκάκι για να τιμήσει έναν από τους «δασκάλους» του, τον περίφημο Μαρσέλ Ντυσάν (Marcel Duchamp). πάνω από το σκάκι υπερίπτονταν μεταλλικοί ράβδοι και βελόνες -σαν μεταφυσικός, μελλοντολογικός γρίφος.