Ταράζει τα νερά ο «πυροβολισμός» Κ. Μαμιδάκη

Η αυτοχειρία του 84χρονου επιχειρηματία Κυριάκου Μαμιδάκη την Κυριακή το μεσημέρι είναι αναμφισβήτητα ένα συγκλονιστικό μάθημα παιδείας. Δεν γνώριζα προσωπικά τον άνθρωπο όμως η πράξη του με συγκλόνισε. Είχα ξεχάσει ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι σαν αυτόν.  Έχουμε βλέπετε, συνηθίσει να ζούμε σε μια παρακμάζουσα κοινωνία όπου τα ιδανικά, οι αξίες και η ηθική θεωρούνται χρόνια τώρα παρωχημένες αντιλήψεις.

Γιατί το λέω αυτό;

Πόσους γνωστούς επιχειρηματίες έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια της κρίσης να έχουν βρεθεί σε παρόμοια οικονομική θέση με τον Κ.Μαμιδάκη;

Αρκετοί. Κάποιοι πιθανόν να έκαναν τα δέοντα να πληρώσουν  ότι μπορούσαν.

Πολλοί όμως κυρίως η γενιά των νεόπλουτων Ελλήνων που κατάφεραν να βγάλουν χρήματα μέσα από τη διαφθορά, τα βρώμικα κόλπα και το δημόσιο χρήμα άφησαν απλήρωτο το λογαριασμό στις πλάτες των απολυμένων εργαζομένων, στις τράπεζες και το δημόσιο. Τόσο απλά.

Δεν είναι λίγοι δε αυτοί που συνεχίζουν να ζουν με ‘άνεση’ ανάμεσα μας χωρίς ίχνος ευαισθησίας και ενοχής αναμασώντας τη γνωστή ρήση ‘ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος’.  Κι αυτό γιατί η προσωπική σκοπιμότητα , οι στόχοι και η ιδιοτέλεια τους έχει αλλοτριώσει τόσο που δεν ελέγχουν πλέον τις πράξεις και την συνέπεια αυτών στους γύρω τους.

Όμως ο Κ.Μαμιδάκης δεν ήταν ένας σαν αυτούς.

Είχε το θάρρος και την ηθική επίγνωση να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του. Δεν λέω ότι ένα όπλο στον κρόταφο είναι η λύση. Σίγουρα όχι. Αν όμως εκείνος ‘λύγισε κάτω από το βάρος του ηγέτη’ ενώ διοικούσε  μια μεγάλη επιχείρηση με κάποιες χιλιάδες εργαζομένων τότε τι πρέπει να κάνουν όλοι αυτοί που οδήγησαν σε πτώχευση τη χώρα;

Που είναι το δικό τους συναίσθημα βάρους της ηγεσίας;

Η ηθική επίγνωση είναι μια αρετή άρρηκτα συνδεδεμένη με την παιδεία που αποκτούμε από τους κόλπους της οικογένειας. Ουδεμία σχέση έχει με τρανταχτούς τίτλους μόρφωσης. Έχει να κάνει  με το συναίσθημα της ευθύνης και την ηθική βούληση που είναι επίκτητα.

Αλήθεια, πόσους ανθρώπους ξέρουμε που τα διαθέτουν;

Λίγοι έχουν απομείνει και τώρα που ο Κ. Μαμιδάκης «έφυγε» ακόμη λιγότεροι.

Σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται επιχειρηματίες που αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο  και  έπειτα έκαναν τα πάντα να γλυτώσουν μονάχα τον εαυτό τους. Ούτε όμως και τους πολιτικούς που μας έφεραν στο σημείο που είμαστε σήμερα.

Θα ήταν άλλωστε άδικο να μιλήσω μόνο για την σημερινή κυβέρνηση.

Αυτή απλά ήρθε να αποτελειώσει ότι ξεκίνησαν όλες οι προηγούμενες και δείχνει να τα καταφέρνει θαυμάσια αφού η χώρα έχει ήδη βουλιάξει στην απελπισία και την μιζέρια.

Ζούμε σήμερα την οικονομική και κοινωνική βιτρίνα του «δήθεν» στηριγμένη σε  συνήθεις εκφράσεις του τύπου ‘είπα, ξείπα’ η ‘έλα μωρέ θα τα βρούμε’ κλπ που με τόση ευκολία συναλλάσσεται μεγάλο μέρος της κοινωνίας γύρω μας.

Ποιος φταίει;

Όταν το ίδιο το κράτος δεν δίνει πρώτο το καλό παράδειγμα δείχνοντας ήθος,  κοινωνική ευαισθησία,  ανθρωπιά και αλληλεγγύη προς το λαό που της εμπιστεύεται το μέλλον του τότε πως περιμένει κάτι ανάλογο από εκείνο;

Ο φαύλος κύκλος είναι δεδομένος και ίσως ένας πυροβολισμός από το όπλο του Κ.Μαμιδάκη να χρειάστηκε για να ταράξει τα νερά.

Να μας θυμίσει τις ηθικές αξίες πάνω στις οποίες οι προγονοί μας στήριξαν τους αγώνες τους και που πιθανόν να παραμένουν ακόμη στο DNA μας.

Εκείνες που πρέπει άμεσα να ενεργοποιήσουμε γιατί ίσως αυτή να είναι και η μοναδική ελπίδα για να σωθεί η πατρίδα μας και η επόμενη γενιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

http://www.mononews.gr/barclays-brexit-apeleftherose-tzini-tis-katastrofis/59344

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

http://www.mononews.gr/polemos-metaxi-elenas-akrita-ke-thetoc/59287