** Ωχ ωχ ωχ, προβλέπω μεγάλο ρεζιλίκι. Έρχονται στην Αθήνα μεγάλοι επενδυτές, συντονισμένοι, για να συναντήσουν εκπροσώπους της κυβέρνησης. Αν συναντήσουν άλλους πέραν εκείνων που έζησαν στην αλλοδαπή, το ρεζιλίκι είναι βέβαιο λόγω των εγγλέζικων επιπέδου γηπέδων. Δεν είμαι οπαδός του ποδοσφαίρου παρά το γεγονός ότι κάποτε δήλωνα Πανιώνιος, για χάρη μιας νεοσμυρνιάς. Τέλος πάντων, τα εγγλέζικα της κυβέρνησης θυμίζουν Νίκο Βαμβακούλα. Σε παιχνίδι με τη Γιουβέντους, όταν ο Καλιτζάκης έκανε ένα άγριο τάκλιν, ο Βαμβακούλας δείχνοντας τον συμπαίκτη έλεγε στον διαιτητή «You foul, you, you?». Το ωραίο ήλθε μετά. Δήλωσε χρόνια αργότερα ότι επίτηδες έκανε το γλωσσικό λάθος: «Το έχω πει φυσικά. Λέω συνέχεια τέτοια πράγματα για να γελάσουμε και να κοροϊδέψω καταστάσεις, επίτηδες τα λέω μην νομίζεις».

Ο Αλέξης Τσίπρας και οι παρατρεχάμενοι επίτηδες κάνουν λάθη ώστε να δείξουν την πολιτισμική ανυποταξία τους. Είναι ιδεολογικό το θέμα. Οι επενδυτές οφείλουν να μάθουν ελληνικά, σύγχρονα και αρχαία σε ερασμιακή προφορά. Αναμένονται λοιπόν τρεις επενδυτές οι οποίοι διαθέτουν μετοχές στις ελληνικές τράπεζες και μεγάλες ελληνικές εταιρείες. Πρόκειται για τους κυρίους Πρεμ Γουάτσα, Γουίλμπορν Ρος και Τζον Πόλσον, τους οποίους δεν γνωρίζω προσωπικά ή εγκυκλοπαιδικά. Αν είναι επενδυτές και όχι «κοράκια» κατά την ορολογία της κυβέρνησης, καλώς να κοπιάσουν.

** Έχω κι ένα μικρό σχόλιο για την ομιλία του πρωθυπουργού, με αφορμή το κεράκι στην κυβερνητική τούρτα. Ο Αλέξης Τσίπρας δίνει μεγάλη σημασία στον αντίπαλό του. Δίνοντας σημασία, τον ενισχύει. Αναφέρθηκε σε δύο πόλους ταξικής αντιπαράθεσης, της νεοφιλελεύθερης Νέας Δημοκρατίας που αναδείχθηκε «από τα πλούσια προάστια της Αθήνας και εκπροσωπεί τους λίγους που θέλουν να κυριαρχήσουν εις βάρος των φτωχών» και του ΣΥΡΙΖΑ «που στηρίζεται στους πολλούς και αγωνίζεται για τα λαϊκά στρώματα».

Το πρώτο στρατηγικό λάθος είναι ότι επιλέγει αντίπαλο. Με αυτόν τον τρόπο τον δυναμώνει. Είναι διαφορετικό να λέει ότι η πλουτοκρατία στηρίζει τα αστικά κόμματα και να τσουβαλιάσει το Ποτάμι με το ΠΑΣΟΚ και τον Κυριάκο, διαφορετικό να προτείνει, να δείχνει «ιδού ο αντίπαλος στην περίπτωση που εγώ δεν σας κάνω».

Το δεύτερο στρατηγικό λάθος είναι ότι επιτίθεται σε ψηφοφόρους ανάλογα με την γεωγραφική και την ταξική προέλευση. Ζεις σε καλό προάστιο; Δεν είσαι δικός μας. Έχεις καλό εισόδημα; Δεν είσαι δικός μας. Είσαι μπουρζουάς; Δεν είσαι δικός μας. Πείτε μου δηλαδή, εγώ ως κάτοικος Κολωνακίου, εισοδηματίας, πώς θα μπορούσα να ψηφίσω Αλέξη με τόση απόρριψη; Δεν θα μπορούσα.

** Έχω σκοπό να απονείμω βραβείο της ατυχέστερης πολιτικής δήλωσης για το 2016. Η ανθολόγηση ξεκίνησε. Σοβαρή υποψηφιότητα έθεσε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Νίκος Ξυδάκης. Είπε για το προσφυγικό ότι Η Ελλάδα φυλάει τα εθνικά και ευρωπαϊκά σύνορα και δεν θα βυθίζει βάρκες ούτε θα πνίγει γυναικόπαιδα. Πόση κακογουστιά και πόση αφέλεια σε μια δήλωση… Αναρωτιέμαι ποιος θα μας σώσει από τούτον εδώ το συρφετό. Ακούς εκεί να δηλώσει ότι δεν θα πνίγει γυναικόπαιδα. Το αυτονόητο.

Να σημειώσω ότι δεν έχω δει ποτέ δια ζώσης τον Νίκο Ξυδάκη ούτε καν όταν ήταν διορισμένος στον Πολιτισμό. Πάω παντού, γι’ αυτό μου κάνει εντύπωση. Θα μου πείτε, πού να τον δω, στη Διπλάρειο Σχολή όπου θα πάω την Παρασκευή να παρακολουθήσω τη «Σωφρονιστική Αποικία», μια όπερα του Φίλιπ Γκλας πάνω σε κείμενο του Κάφκα; Ο Ξυδάκης όταν έγινε υπουργός, είχε μιλήσει για τον Τσιτσάνη κι εγώ δεν το μπορώ το μπαγλαμαδάκι, δεν το μπορώ το μπουζουκάκι, δεν το μπορώ, ειλικρινά.