Ειρήνη Παναγιώτου: η γνώμη μου για την ευθανασία

Mε αφορμή τον θάνατο του δημοσιογράφου Α. Βέλιου που επήλθε με μη υποβοηθούμενη ευθανασία, ζητήσαμε τη γνώμη των αναγνωστών μας και σας παραθέτουμε μερικές ενδιαφέρουσες απόψεις τους. Ακολουθεί το κείμενο της κ. Ειρήνης Παναγιώτου

“Σας ευχαριστούμε για τη δυνατότητα να γράψουμε για αυτό το θέμα. Κατ’ αρχές ο κ. Βέλιος είναι νεκρός κι οι νεκροί πάντα δεδικαίωνται. Είχατε άραγε διαβάσει το βιβλίο του για να δείτε πόσο υπέφερε ανείπωτα Ψυχολογικά- όχι σωματικά; Δεν θα μπορούσε ομάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας με γιατρό, νοσηλευτή, ψυχολόγο να τον προσεγγίσει και να τον Ανακουφίσει; Δεν θέλησε. Έχετε διαβάσει το Μύχιο Θάνατο της Μαρι Ντεχενζελ που σε ειδικό Ξενώνα Ανακουφιστικής Φροντίδας διασφάλισε ένα θάνατο με αξιοπρέπεια στον Πρόεδρο τότε της Γαλλίας Φρανσουα Μιτεράν; Ο κ. Βέλιος δεν ήθελε να γνωρίζει…έχουμε συνοδεύσει στο θάνατο πάρα πολλούς ασθενείς, με ενσυναίσθηση, με μοίρασμα συναισθημάτων, με ψυχολογική υποστήριξη, με φαρμακευτική και μη- αντιμετώπιση του σωματικού, άλλα και ψυχικού πόνου…και τους περισσότερους τους έχουμε ανακουφίσει. Ξέρετε τη προϋποθέτει η ευθανασία στις άλλες χώρες: διαρκή αξιολόγηση από γιατρούς, ψυχιάτρους, ψυχολόγους, νοσηλευτές, τον προσωπικό νοσηλευτή του ασθενούς, και την οικογένεια του… Η αυτοκτονία, γιατί για αυτό επρόκειτο στην προκειμένη περίπτωση, ας μην γίνει αντικείμενο θάρρους και θαυμασμού. Ήταν μια ιδιαίτερα σπάνια προσωπικότητα ο ασθενής αυτός…οι περισσότεροι παλεύουν μέχρι την τελευταία ανάσα, άλλοι διατηρούν την ελπίδα, άλλοι κλείνουν εκκρεμότητες, άλλοι συμφιλιώνονται με το θάνατο, άλλοι πεθαίνουν όρθιοι και με τέτοιες ασθένειες…ας φροντίσουμε να ενημερωθούμε και κυρίως η πολιτεία για τους όρους Ευθανασία και Υποβοηθούμενη Αυτοκτονία· άλλα κυρίως ας φροντίσουμε όλοι οι επαγγελματίες υγείας να αναπτύξουμε τις Αρχές της Διεπιστημονικής Ομάδας της Ανακουφιστικής Φροντίδας για τη Βέλτιστη Παροχή Υπηρεσιών στους Χρόνιους Πάσχοντες. Κι η Ανακουφιστική Φροντίδα προβλέπει την Καταστολή για την αντιμετώπιση του ανείπωτος υποφέρειν…ο Θάνατος έχει αξιοπρέπεια, όταν γίνεται υπό προϋποθέσεις..οι πράξεις εν ζωή συνήθως δεν έχουν αξιοπρέπεια”

Κείμενο της κ. Ειρήνης Παναγιώτου