Ποιο αόρατο χέρι αθωώνει, μέσω της PQH, Λαυρεντιάδη, Ρέστη και Κυριάκο Γριβέα για την υπόθεση του ΤΤ;

Οι ειδήσεις απο το δικαστικό ρεπορτάζ είναι καταιγιστικές. 

Ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του ειδικού εκκαθαριστή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που «ξέχασε» να καταθέσει στο δικαστήριο δήλωση για συνέχιση της ποινικής διαδικασίας σε βάρος όσων κατηγορούνταν για απιστία, θα αναζητήσει ο εισαγγελέας.

Το αποφάσισε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ενώπιον του οποίου εκδικάζεται εδώ και ενάμιση χρόνο η πολύκροτη υπόθεση με τα φερόμενα ως επισφαλή δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου της περιόδου 2008-2010.

Η PQH δηλαδή ο ειδικός εκκαθαριστής των ελληνικών τραπεζών που χρεοκόπησαν τα προηγούμενα χρόνια, δεν πρόλαβε ενώ είχε στην διάθεση της 4 μήνες, να δηλώσει “έγκληση” προκειμένου να συνεχιστεί η δίκη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. 

Ένα απο τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της τελευταίας 50ετίας που σύμφωνα με το κατηγορητήριο “εξαφανίστηκαν” 208 εκατ. ευρώ που φέρονται να τα καρπώθηκαν  4-5 μεγάλοι  επιχειρηματίες.

Με την απόφαση του διευθύνοντος συμβούλου της PQH Ξάνθου Βράχα, αθωώνονται περίπου 30 άτομα μεταξύ αυτών  στελέχη του ΤΤ και  οι Λαυρεντιάδης, Ρέστης, Μπακατσέλος και το ζεύγος Γριβέα. 

Η δίκη θα συνεχιστεί μόνο για ένα αδίκημα και για μόνο 5 άτομα (μεταξύ αυτών Φιλλιπίδης, Βαρώτσης, Ρώρης, Κοντομηνάς). Όμως τα ερωτήματα είναι πολλά. 

Ποιο αόρατο χέρι υπαγόρευσε στον επικεφαλής της PQH  να υποβάλλει εκπρόθεσμα την “έγκληση” (δηλαδή οτι επιθυμεί να συνεχιστεί η δίκη)  για αυτό το τεράστιο σκάνδαλο. 

Απο ποιον πιέστηκε; 

Ποιο είναι αυτό το πρόσωπο που υπέδειξε να αθωώσει, όσους σύμφωνα με το κατηγορητήριο και την δίκη η οποία είναι σε εξέλιξη, φέρονται να είναι υπεύθυνοι για την κατάρρευση του Ταχυδρομικού Tαμιευτηρίου;

Χρησιμοποιήθηκε ως πιόνι στην επιχειρηματική σκακιέρα ο CEO της εταιρείας; 

Ο CEO  γνωμάτευσε, απο μόνος του, οτι δεν χάθηκαν 208.000.000 ευρώ από το τέως Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; 

Ποιους νομικούς συμβούλους είχε;  

Σε κάθε περίπτωση προκύπτει μείζονος σημασίας πολιτικό  ζήτημα. Για την ίδια την δημοκρατία. 

Το χρονικό διάστημα που είχε στην διάθεση της να κατάθεσει ένα απλό χαρτί (έγκληση) στο δικαστήριο που να αναγράφει οτι η PQH επιθυμεί  να συνεχιστεί η δίκη,  ήταν 4 ολόκληροι μήνες. Η εαν θέλετε 120 ημέρες. Για να συνταχθεί το περιεχόμενο της έγκλησης νομίζω χρειάζονται κάποιες ώρες. Τι συνέβη όμως;

Δεν πρόλαβαν; Τι άλλες δουλειές είχαν να κάνουν;

Ποιοι είχαν συμφέρον να παύσουν οι ποινικές διώξεις για αυτούς τους επιχειρηματίες; Τελικά η PQH τι κέρδισε από  αυτή την υπόθεση;

Συστηματικές καθυστερήσεις

H υπόθεση Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ήταν απο τις πιο σοβαρές των τελευταίων δεκαετιών, η οποία όμως κατά ένα περίεργο τρόπο απο ημέρα που αποκαλύφθηκε, καθυστερούσε συστηματικά.

Ήταν Ιούνιος του 2012 όταν επί θητείας Παναγιώτη Νικολούδη η Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος ζήτησε από την Τράπεζα της Ελλάδος τη διενέργεια ειδικού επιτόπιου ελέγχου στο Νέο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και στο υπό εκκαθάριση Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Το πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδος αποστέλλεται στην Εισαγγελία Διαφθοράς (επικεφαλής Ελένη Ράικου) η οποία τον Ιανουάριο του 2014, ασκεί ποινικές διώξεις σε 35 άτομα και εκδίδει και εντάλματα σύλληψης. Μέχρι εδώ όλα καλά.

Όμως η δίκη ξεκινάει 2 χρόνια μετά και για την ακρίβεια το 2016.  Προ 24 μηνών η δίκη … σταμάτησε καθώς διαφώνησαν μεταξύ τους 2 μέλη του δικαστηρίου. Στην συνέχεια ξεκίνησε απο την αρχή. Έως σήμερα είναι ζήτημα να έχουν εξεταστεί 3/4 μάρτυρες.

H μεγάλη αποκάλυψη

Το σκάνδαλο του ΤΤ ήταν μια απο τις επιτυχίες της τότε επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς Ελένης Ράικου το 2013 -2014. Επικεφαλής των ερευνών ήταν η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου. 

Τότε ειχαν ασκηθεί ποινικές διώξεις  σε δεκάδες επιχειρηματίες και τότε στελέχη του ΤΤ. 

Διαβάστε τι έλεγε στις 6 Μαιου του 2015 στην πρότασή της προς το Συμβούλιο Εφετών, που τελικά αποφάσισε την παραπομπή σε δίκη περίπου 35 ατόμων, η Εισαγγελέας Μαρία Σουκουρά-Κατσιδάκη. 

Σύμφωνα με την Εισαγγελέα, οι κατηγορούμενοι πρέπει να λογοδοτήσουν για σειρά κακουργηματικών πράξεων, ορισμένες από τις οποίες τιμωρούνται ακόμη και με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης.

Η εισαγγελική λειτουργός υπολογίζει τη ζημία του Δημοσίου σε πολλά εκατομμύρια ευρώ, ενώ γίνονται αναφορές για δάνεια που έγιναν σπίτια ή κατέληξαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς.

Χαρακτηριστικά η εισαγγελέας αναφερόμενη στην εκκαθάριση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και τον διαχωρισμό της τράπεζας σε υγιή και προβληματικά περιουσιακά στοιχεία αναφέρει ότι: 

«Στην κατηγορία των ‘’Μη Μεταβιβαζόμενων Στοιχείων’’, υπήχθη μια σειρά από δανειακές συμβάσεις, τις οποίες το νέο Τ.Τ. αναγκάσθηκε να καταγγείλει την 3-10-2011, καθόσον τα δάνεια αυτά δεν εξυπηρετούνταν και οι δανειολήπτες δεν τηρούσαν τους όρους των συμβάσεων. 

Πρέπει δε να τονιστεί, ότι η ανωτέρω μεταβίβαση, χρηματοδοτήθηκε από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το οποίο, ιδρύθηκε με το Ν. 3864/2010, με σκοπό την στήριξη του Ελληνικού Τραπεζικού Συστήματος».

Αναφορικά με τη ζημία που προκλήθηκε σε βάρος της Τράπεζας και του Δημοσίου, η Εισαγγελέας τονίζει στην πρότασή της ότι «η συνολική εκτιμηθείσα ζημία της περιουσίας της ανέρχεται στο ποσό των 209.768.000 ευρώ, με τη συνολική ανεπάρκεια προβλέψεων να διαμορφώνεται στο ποσό των 88.077.000 ευρώ- συγκεκριμένα η πιθανή ζημία για τις ελεγχθείσες επιχειρηματικές πιστοδοτήσεις… ανήλθε στο ποσό των 208.154.000 ευρώ και επακόλουθα η ανεπάρκεια των προβλέψεων ανήλθε στο ποσό των 87.699.000 ευρώ».

Το εκπληκτικό είναι οτι η δίκη ξεκίνησε στις 19 Σεπτεμβίου του 2016. Εκτοτε η δίκη σταμάτησε 1 φορά και εως σήμερα σχεδόν 4  χρόνια μετά δεν έχουν εξεταστεί ούτε οι μισοί μάρτυρες.

Στην δίκη κατηγορύμενοι ήταν οι Λαυρεντιάδης, Ρέστης, Μπακατσέλος, Κοντομηνάς και ο πολύς Κυριάκος Γριβέας με την συζυγό του Αναστασία Βάτσικα. Ειδικά ο Γριβέας σύμφωνα με το κατηγορητήριο πήρε ενα δάνειο 17 εκατ. ευρώ και εξαφανίστηκε στο Λονδίνο.

Ο Κυριάκος και η Αναστασία Γριβέα – Βάτσικα

Οι δύο κατηγορούμενοι Κυριάκος Γριβέας και Αναστασία Γριβέα-Βάτσικα, οι οποίοι καταζητούνταν επί εννέα μήνες το 2014 για τα επισφαλή δάνεια του Τ.Τ. που φέρονται να ξεπερνούν τα 17 εκατομμύρια ευρώ, δικάζονταν με τις κατηγορίες για άμεση συνέργεια σε απιστία και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το 2009 πήραν από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δάνειο 17 εκατ. ευρώ για την εταιρεία τους C&C που ασχολείτο με συνέδρια ιατρικού περιεχομένου, χωρίς τις απαραίτητες εγγυήσεις. 

Σύμφωνα με την εισαγγελέα, από αυτά περίπου 15 εκατ. ευρώ διοχετεύθηκαν για την εξαγορά τριών δικών τους κυπριακών εταιρειών που είχαν αρνητική θέση.

Από την εισαγγελική έρευνα φέρεται να προκύπτει ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο συνέστησε την εταιρεία Postbank Green Institute από κοινού με την C&C International με αντικείμενο την πράσινη ανάπτυξη και μετοχικό κεφάλαιο 500.000 ευρώ. 

Μάλιστα η C&C κατέβαλε το ποσοστό της μέσω δανεισμού από την τράπεζα ενώ η νέα εταιρεία έλαβε δάνειο από το Τ.Τ. ποσού 2.500.000 ευρώ τον Οκτώβριο του 2010.

Σύμφωνα με την Εισαγγελέα, τα χρήματα του δανείου μέσω τιμολογήσεων για διαφημιστικές προβολές ή συνέδρια κ.α. φαίνεται να διατέθηκαν σε άλλες εταιρείες του ζεύγους.

Ο Λαυρεντιάδης

Ήταν Ιούνιος του 2012 όταν επί θητείας Παναγιώτη Νικολούδη η Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος ζήτησε από την Τράπεζα της Ελλάδος τη διενέργεια ειδικού επιτόπιου ελέγχου στο Νέο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και στο υπό εκκαθάριση Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Η ΤτΕ, που είχε τότε Διοικητή τον Γιώργο Προβόπουλο, προχώρησε στη σχετική διερεύνηση και συνέταξε το Νοέμβριο του 2012 έκθεση ελέγχου την οποία έστειλε στη Αρχή και στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Επιπροσθέτως προχώρησε και σε ειδικό έλεγχο του δανειακού χαρτοφυλακίου του ΤΤ, ο οποίος ολοκληρώθηκε με καθυστέρηση τον Ιανουάριο του 2014. 

Από τους ελέγχους προέκυψαν πλήθος επιβαρυντικών ευρημάτων για την εταιρεία Alapis ABEE, ιδιοκτησίας του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, η οποία είχε ιδρυθεί το 2007 (κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης έξι χρόνια μετά, ήτοι το Νοέμβριο του 2013).

Η χρηματοδότηση της Alapis ABEE από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 2009 και αφορούσε σε ομολογιακό δάνειο 100 εκατ. ευρώ που εκταμιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2009. 

Οι έρευνες των Αρχών απεκάλυψαν πως στην περίπτωση αυτή, όπως και σε άλλες χρηματοδοτήσεις του ΤΤ προς επιχειρήσεις μέσω ομολογιακών δανείων, η χρηματοδότηση έγινε χωρίς η τράπεζα να έχει εκ των προτέρων θεσμοθετήσει κανονισμό πιστοδοτήσεων, ο οποίος να καθορίζει τα όρια ανάλυσης κινδύνων, χωρίς να έχει διασφαλίσει την ύπαρξη κατάλληλων συστημάτων για αξιολόγηση, μέτρηση και παρακολούθηση των δανείων που έδινε και χωρίς να διαθέτει τις υποδομές για την κατάλληλη διαχείρισή τους.

Απόδειξη της ανυπαρξίας ικανοποιητικών διαδικασιών ελέγχου για τα δάνεια που δόθηκαν στην Alapis, πέραν από τη μη επιστροφή των δανείων, αποτελεί το γεγονός ότι το Τ.Τ. έκανε επικαιροποίηση του Εγχειριδίου Διαδικασιών Ομολογιακών Δανείων, τον Ιούνιο του 2010, συμμορφούμενο προς τις υποδείξεις της ΤτΕ, δηλαδή απέκτησε διαδικασία ελέγχου «κατόπιν εορτής». 

Από τις έρευνες των Αρχών αποκαλύφθηκε πως ενώ στα δύο εισηγητικά σημειώματα της τράπεζας (14-9-2009 και 21-9-2009) σχετικά με την αξιολόγηση της ενδεχόμενης συμμετοχής του Τ.Τ. στο ομολογιακό δάνειο της Alapis ABEE αναφερόταν ότι σκοπός του ομολογιακού δανείου ήταν η αναχρηματοδότηση υφιστάμενων τραπεζικών υποχρεώσεων και η πραγματοποίηση επενδύσεων της εκδότριας μέσω στοχευμένων εξαγορών, στο πρόγραμμα εκταμίευσης που συντάχθηκε την 2 Οκτωβρίου 2009, ξεκαθαριζόταν ότι το δάνειο θα χορηγούταν για τη χρηματοδότηση της εταιρείας με κεφάλαιο κίνησης.

Σύμφωνα με το πόρισμα Νικολούδη, οι υπεύθυνοι του Τ.Τ. κατά την έγκριση και χορήγηση του ως άνω δανείου και τη διάθεση των σχετικών κεφαλαίων (100 εκατ. ευρώ) ενήργησαν κατά τρόπο ο οποίος ζημίωσε την περιουσία της τράπεζας, καθώς δεν μερίμνησαν να λάβουν εμπράγματες διασφαλίσεις (υποθήκη ή έστω προσημείωση υποθήκης επί ακινήτων), κάτι που ήταν απαραίτητο εν όψει του μεγάλου ύψους του δανείου, δεν μερίμνησαν να λάβουν εγγυήσεις έστω με τη μορφή ενεχύρου καταθέσεων ή ενεχύρου ομολόγων και δεν ζήτησαν και δεν έλαβαν ούτε καν προσωπικές εγγυήσεις του κυρίου μετόχου της πιστούχου εταιρείας, δηλαδή του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. 

Αντίθετα, κατά το πόρισμα, η Διοίκηση του Τ.Τ. αρκέστηκε στο να λάβει εταιρικές εγγυήσεις, επιχειρήσεων οι οποίες, σημειωτέον, ανήκαν στον ίδιο όμιλο με την Alapis ABEE και δεν ήταν καν εισηγμένες στο Χρηματιστήριο και για τους λόγους αυτούς ήταν αφερέγγυες. 

Αποτέλεσμα ήταν η πρόκληση ζημιάς στην περιουσία του Τ.Τ., αφού το δάνειο των 100 εκατ. ευρώ ουδέποτε επεστράφη, εκτός από την πρώτη δόση, ποσού 5 εκατ. ευρώ!

Η πορεία του χρήματος είναι αποκαλυπτική για τις κινήσεις του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη

Τα 100 εκατ. ευρώ πιστώθηκαν τον Οκτώβριο του 2009 αρχικά σε λογαριασμό της Alapis ABEE στο ΤΤ και αυθημερόν μεταφέρθηκαν σε λογαριασμό της εταιρείας DALL AE στην τότε τράπεζα Millennium. Την ίδια ημέρα (6-10-2009) μεταφέρθηκαν 30 εκατ. ευρώ σε λογαριασμό της εταιρείας Blue Island, τα οποία πέρασαν την ίδια ημέρα σε λογαριασμό της εταιρείας EΛΦΕ AΒΕE -ιδιοκτησίας Λαυρεντιάδη- στην ίδια τράπεζα ( Millennium).

Στις 7-10-2009 άλλα 25 εκατ. ευρώ μεταφέρθηκαν σε λογαριασμό της εταιρίας Blue Island και στις 8-10-2009 τα εν λόγω 25 εκατ. ευρώ δόθηκαν με επιταγή σε υπάλληλο της Alapis. Στις 12-10-2009 από το λογαριασμό της DALL άλλα 35 εκατ. ευρώ μεταφέρθηκαν σε λογαριασμό της Blue Island και από εκεί στον προσωπικό λογαριασμό του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.

Τέλος, στις 13-10-2009 από τον προαναφερθέντα λογαριασμό της DALL ΑΕ στην Millennium μεταφέρθηκαν 4 εκατ. ευρώ σε λογαριασμό της Blue Island, εν συνεχεία σε λογαριασμό της ΕΛΦΕ ΑΒΕΕ και εν συνεχεία σε λογαριασμό της W.G.R και τέλος κατέληξαν στον προσωπικό λογαριασμό του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. 

Πως κατέληξαν στον λογαριασμό του;

Συνολικά οι εκθέσεις της ΤτΕ και της Αρχής για το Ξέπλυμα Χρήματος κατέδειξαν πως τα 95 εκατ. ευρώ του ομολογιακού δανείου του ΤΤ διακινήθηκαν μέσα από το τραπεζικό σύστημα, με αλλεπάλληλες μεταφορές από λογαριασμό σε λογαριασμό των εταιρειών του Ομίλου, αναμίχθηκαν με άλλα κεφάλαια προερχόμενα από την εταιρία Blue Island και ένα μεγάλο μέρος από αυτά (39 εκατ. ευρώ) κατέληξαν στον προσωπικό λογαριασμό του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη στην Millennium και από εκεί στον προσωπικό λογαριασμό του στην Τράπεζα Πειραιώς.

«Προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις του παρανόμως οφεληθέντα από την παραπάνω κακουργηματική πράξη, Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, για συνέργεια στην παραπάνω απιστία και επιπλέον για την πράξη της νομιμοποίησης του εγκληματικού προϊόντος που προέκυψε από το έγκλημα αυτό, δηλαδή τα 95 εκατ. ευρώ, τα οποία διακίνησε μέσω του τραπεζικού συστήματος, τα ανέμειξε με άλλα χρήματα, τα μετέτρεψε σε τραπεζικές επιταγές και τέλος τα απέκρυψε με το σκοπό, πάντοτε, να συγκαλύψει την αληθινή προέλευσή τους και να πετύχει τη νομιμοποίηση τους», αναφέρει το πόρισμα της Αρχής για το Ξέπλυμα Χρήματος στη βάσει του οποίου ασκήθηκαν οι εισαγγελικές διώξεις.

Απλά να σημειωθεί πως η Αρχή για το Ξέπλυμα Χρήματος δεν βρήκε ούτε σεντ από το παραπάνω εγκληματικό προϊόν και για το λόγο αυτό δεν κατέστη δυνατή η δέσμευσή χρημάτων.

 Όμως, ο τότε επικεφαλής της Αρχής Παναγιώτης Νικολούδης μερίμνησε και δέσμευσε περιουσιακά στοιχεία του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, αξίας αντίστοιχης με το προαναφερθέν εγκληματικό προϊόν και κυρίως ακίνητα της εταιρείας ΕΛΦΕ ΑΒΕΕ (της πρώην Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων, την οποία απέκτησε ο Λαυρεντιάδης το 2009).

Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία είναι μεν δεσμευμένα, ωστόσο θα περάσουν πλήρως στο Δημόσιο μόνον όταν ολοκληρωθεί η δίκη του Τ.Τ. και επιβεβαιωθεί η ζημία της τράπεζας από τους χειρισμούς του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.