Μπράβο! Εφοπλιστές χωρίς ΕΝΦΙΑ, ψαράδες με ΕΝΦΙΑ

Νησιώτες δύο ταχυτήτων…

Όπως προκύπτει από την εξειδίκευση των μέτρων για την απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ των μικρών, ακριτικών νησιών (σ.σ. άσχετα αν ο ίδιος ο πρωθυπουργός μίλησε από την Θεσσαλονίκη για μικρά νησιά), απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ οι Οινούσσες, το νησί των εφοπλιστών, στις οποίες είναι καταγεγραμμένο το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα με περισσότερα από 22 χιλιάδες ευρώ, και δεν απαλλάσσονται άλλα νησιά, όπως π.χ. τα Τριζόνια ή το νησί Παλαιό Τρίκερι στον νομό Μαγνησίας, τα οποία αν και έχουν χαρακτηριστεί άγονη γραμμή δεν έχουν καν πλοίο και το χειμώνα μένουν περισσότεροι από 20 κάτοικοι.

Απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ νησιά, όπως τα Ψαρά, που έχει χαρακτηριστεί νησί των καπεταναίων, και θα πληρώσουν κανονικά τον ΕΝΦΙΑ οι φτωχοί ψαράδες του Τρικερίου, που στην Επανάσταση του 1821 ήταν η τέταρτη ναυτική δύναμη στον αγώνα εναντίον των Τούρκων.

Το 1/3 των κατοίκων των Οινουσσών είναι… εφοπλιστές. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το νησί έχει 826 κατοίκους και μέσα σε αυτούς κατατάσσονται και μερικοί από τους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές, όπως οι Λαιμός, Πατέρας, Χατζηπατέρας, Λύρας, Λύρας, Νικολός, Λυγνός και άλλοι.

Αν το κίνητρο είναι να δοθούν κίνητρα για να ζήσει κανείς στις Οινούσσες, τότε δεν πάει σε ένα ακριτικό νησί, αλλά στο… Μανχάταν. Αν, όμως, δοθεί κίνητρο να ζήσει κανείς στο Τρίκερι των 70 χιλιάδων ελαιόδεντρων, όπου δεν υπάρχει συγκοινωνία με την ξηρά, ει μη μόνο δια θαλάσσιων ταξί που στοιχίζουν όσο ένα αεροπορικό εισιτήριο για τη… Ρώμη με την Ryanair για ένα μίλι απόσταση από την ηπειρωτική χώρα, τα οφέλη θα ήταν πολλαπλά.

Και, τέλος πάντων, η λίστα με τα μικρά, ακριτικά νησιά ήταν 26 και διαβάσαμε σήμερα ότι ανέβηκε στα 28. Το δε κόστος για τον προϋπολογισμό είναι μόλις 1,1 εκατ. ευρώ. Αναρωτιέμαι, πόσο θα επιβαρυνόταν ο προϋπολογισμός από τους 64 κατοίκους των Τριζονιών ή τους 20 του Τρικερίου; Γιατί, ναι, πρέπει να ενισχυθούν τα ακριτικά νησιά, αλλά παράλληλα πρέπει να στηριχθεί και ο λιγοστός κόσμος που κρατάει ζωντανή και την παραμικρή σπιθαμή ελληνικού εδάφους. Τα μέρη που μας φιλοξενούν το καλοκαίρι, που μας διαφημίζουν εκτός Ελλάδος, που φυλάσσουν ως άλλοι Ακρίτες τις παραδόσεις και την ιστορία του τόπου μας. Και που έχουν ζωή και μπορούν να μας προσφέρουν όλα αυτά χάρη στους μετρημένους στα δάχτυλα κατοίκους τους που επιμένουν με πείσμα να αγνοούν τους δύσκολους χειμώνες – κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Η ζωή τον χειμώνα δεν είναι εύκολη σε κανένα νησί. Είτε ακριτικό, είτε μικρό, είτε κοσμικό, είτε μεγάλο. Η κυβέρνηση οφείλει να δει πιο ζεστά τη νησιωτική της πολιτική, για να μην φύγουν και οι… τελευταίοι.