H δημόσια προσφορά του Ιβάν Σαββίδη για το Mega και που θα βρει 20 εκατ. ευρώ ο Μίλτος Καμπουρίδης;

Συμπτώσεις: Την ίδια ημέρα που το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) μας πληροφορούσε πως δεν χωρούν περισσότερα από 4 – 6 τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας κυκλοφορούσε η πληροφορία σύμφωνα με την οποία ο Ιβάν Σαββίδης απέκτησε περί το 20% της Τηλέτυπος που ελέγχει το Mega Channel, με πωλητή τον όμιλο Μπόμπολα (Πήγασος). Η διοίκηση της Πήγασος ανακοίνωσε χθες στο χρηματιστήριο πως πώλησε το 19,64% των μετοχών της Τηλέτυπος Α.Ε. (MEGA), χωρίς αναφορά στον αγοραστή, με αποτέλεσμα το ποσοστό της να περιορίζεται στο 13,1%. “Δεν τα φοβάται τα χρέη ο Ιβάν Σαββίδης” σχολιάζουν στην αγορά των media που προσπαθούν να εξηγήσουν τις πρωτοβουλίες του αεικίνητου επιχειρηματία.

Ο ίδιος, πάντως, ο Ιβάν Σαββίδης είχε δηλώσει πως θα αποκτήσει τηλεοπτικό κανάλι, ενώ μπορεί να τον δούμε και στο χώρο των εφημερίδων εντός των ημερών…

Ο Δημοσιογραφικός Όμιλος Λαμπράκη κατέχει ποσοστό 22,11% του μετοχικού κεφαλαίου της Τηλέτυπος, ενώ στις 31 Μαΐου θα ολοκληρωθεί η διαδικασία κατάθεσης προσφορών από τους ενδιαφερόμενους για την απόκτηση του συνόλου του ενεργητικού και των περιουσιακών στοιχείων του ΔΟΛ.

Αν ο Ιβάν Σαββίδης είναι ο πλειοδότης τότε θα ελέγχει “με το καλημέρα” το 42,11% του Mega Channel. Τότε όμως υποχρεούται να προχωρήσει σε δημοσια προσφορα για το υπόλοιπο των μετοχων. Η νομοθεσία ορίζει ότι :

Κάθε πρόσωπο, το οποίο αποκτά καθ` οιονδήποτε τρόπο, άμεσα ή έμμεσα, απευθείας ή σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα που ενεργούν για λογαριασμό του ή συντονισμένα με αυτό, κινητές αξίες και, λόγω της απόκτησης αυτής, το ποσοστό των δικαιωμάτων ψήφου που κατέχει το πρόσωπο αυτό, άμεσα ή έμμεσα, απευθείας ή σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα που ενεργούν για λογαριασμό του ή συντονισμένα με αυτό, υπερβαίνει το όριο του ενός τρίτου (1/3) του συνόλου των δικαιωμάτων ψήφου της υπό εξαγορά εταιρείας, υποχρεούται, εντός είκοσι (20) ημερών από την απόκτηση αυτή, να απευθύνει Υποχρεωτική δημόσια πρόταση για το σύνολο των κινητών αξιών της υπό εξαγορά εταιρείας καταβάλλοντας δίκαιο και εύλογο Αντάλλαγμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 9. Την ίδια υποχρέωση υπέχει και κάθε πρόσωπο που κατέχει περισσότερο από το ένα τρίτο (1/3) χωρίς να υπερβαίνει το ένα δεύτερο (1/2) του συνόλου των δικαιωμάτων ψήφου της υπό εξαγορά εταιρείας και το οποίο αποκτά μέσα σε έξι (6) μήνες, άμεσα ή έμμεσα, απευθείας ή σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα που ενεργούν για λογαριασμό του ή συντονισμένα με αυτό, κινητές αξίες της υπό εξαγορά εταιρείας οι οποίες αντιπροσωπεύουν ποσοστό ανώτερο του τρία τοις εκατό (3%) του συνόλου των δικαιωμάτων ψήφου της υπό εξαγορά εταιρείας. Η υποχρέωση του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει εάν ο προτείνων έχει ήδη προβεί σε Υποχρεωτική δημόσια πρόταση (το δεύτερο εδάφιο της παρ.1 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.14 άρθρου 9 Ν.3756/2009,ΦΕΚ Α 53/31.03.2009).

Το ερώτημα βέβαια είναι πως είναι όμως δυνατόν, μία εταιρεία, η Πήγασος, που βρίσκεται σε ουσιαστική στάση πληρωμών και χρωστάει πάνω από 200 εκατ. ευρώ να αφήνεται από τους πιστωτές της να πουλάει περιουσιακά στοιχεία;  Σίγουρα θα αναζητηθούν ευθύνες.

Το δεύτερο ερώτημα είναι, τι θα κάνουν  οι τράπεζες με το περιουσιακό στοιχείο που έγινε αντικείμενο της μεταβίβασης, δηλαδή με την εταιρεία Τηλέτυπος;

Έχουν συμφωνήσει και σε κούρεμα των δανείων της Τηλέτυπος, μιας εταιρείας που ελέγχεται από μετόχους με μεγάλη οικονομική επιφάνεια (αλλά αποδεδειγμένα μπαταχτζήδες), αφού μετοχές της Τηλέτυπος άλλαξαν χέρια;

Βλέπω πάλι τους εισαγγελείς  να έχουν πολύ δουλειά…

Για 20 ψωροεκατομμύρια

Εδώ και δύο – τρία χρόνια ο Μίλτος Καμπουρίδης δηλώνει πως “είναι κοντά” στην υπογραφή συμφωνίας με επενδυτή που θα βάλει τα χρήματα για την ανάπτυξη του τουριστικού συγκροτήματος της Dolphin Capital στη Τζια, χωρίς να βλέπουμε φως.

Τώρα επανήλθε και στον ετήσιο απολογισμό της Dolphin για το 2016 υποστηρίζει πως “προχωρούν οι συζητήσεις με γνωστό διεθνή επενδυτή στον τομέα των ακινήτων και των τουριστικών συγκροτημάτων (…) για επένδυση 20 εκατ. ευρώ” ώστε να χρηματοδοτηθεί το resort στη Τζια “με αντάλλαγμα το 50% των μετοχών”.

Η Dolphin ελέγχει το 67% του συγκροτήματος μέσω της εταιρείας “Ειδικού Σκοπού Είκοσι Τέσσερα ΑΕ”, ενώ μειοψηφικό μερίδιο ελέγχει ο Βρετανός αρχιτέκτονας John Heah.

Το γραφείο Heah & Co. σχεδίασε το συγκρότημα της Τζιας ώστε να γίνει “Aman Resort”, αλλά η συμφωνία με τη διεθνή αλυσίδα δεν προχώρησε. Έμειναν τα σχέδια και τώρα αναζητούνται τα 20 εκατομμυριάκια. Καλά, δεν τα μαζεύει από πέντε φίλους του για να γλιτώσουμε από τις συνεχείς εξαγγελίες;

Που είναι οι Κινέζοι;

Το ενδιαφέρον είναι πως ο ετήσιος απολογισμός της Dolphin Capital δε λέει κουβέντα για τις συζητήσεις που φέρεται να διεξάγει με τον κινεζικό όμιλο Dalian Wanda για την πώληση της Ικτίνος Τεχνική και Τουριστική ΑΕ που ελέγχει το 78% του μεγάλου project (επίσης υπό σχεδιασμό για χρόνια) Sitia Bay Golf Resort στη Σητεία.

Το συγκεκριμένο έργο έχει, πάντως, σοβαρές πιθανότητες πώλησης κυρίως γιατί κατάφερε να αδειοδοτηθεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ώστε ο ιδιοκτήτης να μπορεί να πωλήσει εξοχικές κατοικίες, ανεξάρτητα από το πότε θα ολοκληρωθεί το υπόλοιπο τουριστικό συγκρότημα.

Το συγκρότημα Sitia Bay Golf Resort  προβλέπονταν πως θα αναπτυχθεί σε παραθαλάσσια έκταση 2.800 στρεμμάτων με 2,5 χιλιόμετρα ακτογραμμή και πως θα περιλαμβάνει οικιστικό συγκρότημα συνολικής επιφάνειας άνω των 80.000 τ.μ., πολυτελές ξενοδοχείο 5 αστέρων με δυναμικότητα 177 δωματίων, συνεδριακό κέντρο, γήπεδο γκολφ 18 οπών και μαρίνα 32 θέσεων.

Μόνο οι Κινέζοι φαίνεται πως έχουν αρκετά λεφτά για να προχωρήσουν ένα τέτοιο έργο, ειδικά όταν δίνεται πολυετής αγώνας για τα 20 εκατομμυριάκια της Τζιας!

Θέλουν απευθείας αναθέσεις

Εν τω μεταξύ κάθε φορά που κάποιος βλέπει τον υφυπουργό Οικονομικών Στέργιο Πιτσιόρλα κυκλοφορούν και νέα μεγάλα ονόματα κινεζικών ομίλων που θέλουν να “επενδύσουν” στην Ελλάδα. Αρκεί να τους δώσουμε τις δουλειές με απευθείας αναθέσεις.

Κάτι τέτοιο ήθελαν και οι της China State Construction Engineering να γίνει με το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι.

Το ίδιο θέλουν και οι άλλοι Κινέζοι της China Railway Construction Engineering Group να γίνει με την αναβάθμιση του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου. Και ας τους εξηγεί η ελληνική πλευρά πως χρειάζονται διαγωνισμοί, έστω και για τα μάτια του κόσμου!

Δεν έρχονται αν δεν είναι 100% σίγουροι πως θα πάρουν τη δουλειά, με βάση και το μοντέλο της Cosco η οποία δήθεν θα είχε μεγάλο ανταγωνισμό για τον ΟΛΠ.