Οι πατριώτες του Τσίπρα, τα ορφανά της Βουκουρεστίου και κάτι ντομάτες ώριμες

Ως τεθλιμμένοι συγγενείς σε μια κηδεία, εμαζευτήκαν όλοι τους, γύρω τριγύρω, να κλαίνε δόξες που έχουν χάσει και που δεν θά ΄ρθουνε ποτέ ξανά… Ποίημα λυπητερόν εκ του προχείρου δια χειρός της γράφουσας, εμπνευσμένο από το βαθύ δράμα όλων των πρώην συντρόφων, που βρέθηκαν μια νύχτα του Δεκέμβρη στην απ΄έξω, ορφανά και παραπεταμένα στα πεζοδρόμια της Βουκουρεστίου έχοντας χάσει τ΄ αυγά και τα πασχάλια. ΄Αλλως ειπείν δια παντός την Ιθάκη τους, αφού πρόλαβε και την καπάρωσε ο μεγάλος τιμονιέρης.

Θα μπορούσαν βεβαίως να του απαντήσουν καβαφικά «Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις — δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό. Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κόχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες», αλλά έχουν ανωτερότητα οι άνθρωποι. Δεν είναι μνησίκακοι και φθονεροί κι ας τους κοροϊδεύουν και τα μπρόκολα, ότι δεν έχουν τσίπα, παρά κάθονται και υπομένουν τον δημόσιο και ανελέητο εξευτελισμό τους… ΄Ετσι όμως είναι οι ιδεολόγοι. Δέχονται τα ραπίσματα αδιαμαρτύρητα και στωικά αντί νά ΄χουν καλού καλού μαζί τους και καμιά σακούλα απ΄το σούπερ μάρκετ με ντοματούλες ώριμες, απαραίτητα πυρομαχικά μπορώ να πω, για τέτοιες στιγμές σαν αυτή, που ο Αλέξης διαβεβαίωνε το πανελλήνιο, ότι όλοι αυτοί ήταν άχρηστοι και ανίκανοι. Πλην αυτού του ιδίου, ασφαλώς.

Θλιβερά όλα αυτά αλλά η ιστορία γράφεται και με το φτύσιμο. Εξάλλου, υπάρχουν και οι καχύποπτοι, με τον αντίλογο, ότι απλώς οι άνθρωποι κάνουν την κότα, μήπως και χωρέσουν τα άστεγα στο νέο σύμπαν του Τσίπρα. Το οποίο είναι, παρακαλώ;

Προσωπικά αγνοώ αλλά ούτε και με νοιάζει. Από την μπουρδολογία του Τσίπρα, τι να πρωτοθυμηθώ τι να ξεχάσω, που λέει ο λόγος. Με νέες προσθήκες πάντως, άκρως επαναστατικές και καινοτόμες. Εκείνοι οι αναγγελθέντες «πατριωτικοί φόροι» αίφνης, είναι προϊόν μεγαλειώδους εμπνεύσεως, εξ ου και ξετρελάθηκε από τη χαρά του το πανελλήνιο στο άκουσμά τους (αν και μένει να διευκρινιστεί αν θα εξαιρούνται όσοι δεν δηλώνουν πατριώτες και βεβαίως αν προβλέπεται κάποια μεζούρα μέτρησης πατριωτισμού για να καθορίζεται ο φόρος αναλόγως).

Ομοίως συνταρακτική η ιδέα της «αυτό-οργάνωσης», κατ΄ευθείαν προερχόμενη από τις αυτό-οργανωμένες δομές καταληψιών και τις κολεκτίβες άμεσης δημοκρατίας και αυτονομίας. Μα τι κατεβάζει το μυαλό του ανθρώπου! Είναι να τον θαυμάζει κανείς! Από την άλλη κι εκείνος ο αποπεμφθείς αρχηγός, ο Στέφανος, τι παραπάνω είχε πει με την αδιαμεσολάβητη» επικοινωνία του, που τον παίρναμε στο ψιλό.

Αλλά είναι και οι εμπειρίες της ζωής βλέπετε, που κάνουν τη διαφορά. Το λέω για σας, που ξημεροβραδιαζόσασταν στα αμφιθέατρα για το πτυχίο αντί να παίρνετε μαθήματα σοσιαλιστικού ιδεολογικού προσανατολισμού και ταξικών αγώνων και να λαμβάνετε μέρος στην καθημερινή πάλη με το κατεστημένο (!). Αλλά όλες τις ελλείψεις μας, τις βρίσκουμε μπροστά μας, τελικά. Ενώ ο Αλέξης κατ΄ ευθείαν από τα τραπεζάκια στα Προπύλαια να συνομιλεί –τρόπος του λέγειν βέβαια – με την Μέρκελ. Κι αν δεν πήγε καλά αυτό, ως γνωστόν, σιγά μη χολόσκασε, άλλοι μαρτυρήσαμε τα πάνδεινα.

Βουνό το δίκιο τελικά, του καημένου του Λαφαζάνη, που τον φοβόταν, λέει, δεν ξέρω κι αν τον έβλεπε στον ύπνο του, καθ΄όσον σε μία έξαρση παραστατικότητας τον περιγράφει ως «πολιτικό βρικόλακα». Εν τη πλήρη και επικίνδυνη αφέλειά του, να υποθέσω, και για όλα όσα έπραξε και αυτός…

«Βασικός κανόνας: Δεν πρέπει να αφήνεις κανέναν να σε κοροϊδεύει», έχει πει ο Λάο Τσε, απλά και με σαφήνεια. Αν γνώριζε τον Τσίπρα θα τον είχε χρησιμοποιήσει ως παράδειγμα προς επίρρωση του κανόνα αλλά αν γνώριζε και τους Έλληνες που τον πιστεύουν ακόμη –όσοι έχουν μείνει τέλος πάντων- μάλλον θα σήκωνε τα χέρια ψηλά.

Κίνημα πολιτών θέλει κι η Καρυστιανού ως γνωστόν με «αυτό-οργάνωση» ή όχι θα σας γελάσω. Βιάσου όμως, καλή μου κυρία, καθ΄ όσον καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια, αν γίνομαι αντιληπτή. Και επί του προκειμένου, τους καπάρωσαν άλλοι τους οπαδούς σου, και πού θα βρεθούν καινούργιοι… Έπειτα, πόσο καιρό ακόμη θ΄αντέξει ο ψεκασμός με τα Τέμπη. Ξεφούσκωσε η συνωμοσία, τώρα έχουμε τρακτέρ και μπλόκα για να τρέχουμε.

Από τα οποία μπλόκα, πολύ μου λείπουν οι λεβέντες και οι λεβέντισσες που έσπευδαν με ενθουσιασμό περίσσιο προς συμπαράσταση των αγροτών στις εθνικές οδούς. Εκείνος ο Τσίπρας αξέχαστη εικόνα πάνω στο τρακτέρ αν θυμάστε, κι ο Κασσελάκης έκτακτος ήταν, αν και εγώ είμαι φαν της Τζάκρη για το μοναδικό της στιλ και το ψηλοτάκουνο στο χωράφι! Ωραίες ημέρες! Ήρθε ο ΟΠΕΚΕ και μας τα χάλασε, πού να συμμετάσχει κανείς… Διαχρονικό το αμάρτημα.
Εκτός κι αν εμφανιστεί η Κίμπερλι για την σύσφιξη των σχέσεων αμερικανών και ελλήνων αγροτών, καθ΄ όσον μόνον σε μπλόκα δεν έχει πάει ακόμη και κάπου εκεί κατά το καλοκαίρι θα συναντήσει και την Έφη Θώδη στον κάμπο να πάνε μαζί στα πανηγύρια. Γλέντια!