Τι συνδέει τη Μάρλεν Ντίτριχ με την εγγονή του Αϊζενχάουερ

Μια μεγάλη κυρία της τέχνης, ένας μύθος που άφησε εποχή στο διεθνές στερέωμα. Και η απόγονος ενός σπουδαίου στρατιωτικού και πολιτικού, ενός άλλου μύθου, του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που συνέβαλε στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων. Είναι η Μάρλεν Ντίτριχ και η Αν Αϊζενχάουερ. Τι μπορεί να ενώνει όμως, αυτές τις δύο γυναίκες με την εντελώς διαφορετική προσωπικότητα, τη διαφορετική καταγωγή, τις διαφορετικές ζωές;

Ρουμπίνια, διαμάντια και πλατίνα, δεμένα σ’ ένα εντυπωσιακά τολμηρό, σε σχέδιο και μέγεθος βραχιόλι, που φορέθηκε από τη διάσημη σταρ του κινηματογράφου αλλά και από τη βραβευμένη σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων και φιλάνθρωπο Αν Αϊζενχάουερ με το βαρύ όνομα και τη μοναδική συλλογή κοσμημάτων είναι ο κρίκος, που τις συνδέει. Ένα βραχιόλι, που δημιουργήθηκε ειδικά για την πρώτη από τον οίκο Van Cleef & Arpels για να περάσει κατευθείαν στη δεύτερη.

Λέγεται, ότι αυτό το βραχιόλι σε μορφή μανσέτας ήταν το πιο αγαπημένο αλλά και το μοναδικό κόσμημα, που κράτησε σε όλη της τη ζωή η Μάρλεν Ντίτριχ, φορώντας το ακόμη και σε ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ – Stage Fright του 1950 – καθώς και στα Βραβεία Όσκαρ του 1951. Αλλά και η Αν Αϊζενχάουερ το κράτησε στη συλλογή της από τη στιγμή που το αγόρασε το 1992 ως το 2022 που έφυγε από τη ζωή.

Τώρα αυτό το εξαιρετικό βραχιόλι βγαίνει σε δημοπρασία, μαζί με 30 ακόμη κοσμήματα της Αν Αϊζενχάουερ στις 7 Ιουνίου 2023 στον οίκο Christie’s στη Νέα Υόρκη. Και η εκτίμησή του, από 2.500.000 ως 4.500.000 δολάρια.

Ένα εμβληματικό κόσμημα

Γνωστή για την αδιαμφισβήτητη φωνή και το απαράμιλλο στυλ της η Γερμανίδα ηθοποιός, που έκανε μεγάλη καριέρα στην Αμερική, καταφέρνοντας να περάσει με επιτυχία από τον βωβό κινηματογράφο στον ομιλούντα δεν δούλεψε μόνον με μεγάλους σκηνοθέτες της εποχής της αλλά συνεργάστηκε και με αξιόλογους οίκους μόδας και κοσμημάτων γι’ αυτές τις ταινίες.

Δημιούργησε έτσι σχέσεις με τους Christian Dior, Cartier και Van Cleef & Arpels ενώ ο Λούις Αρπλ έγινε στενός φίλος της.

Αυτή η σχέση οδήγησε στην ιδέα και τη δημιουργία ενός από τα πιο ασυνήθιστα κοσμήματα, που έγιναν ποτέ: το βραχιόλι της Ντίτριχ. Κατασκευασμένο το 1937 από τους ειδικούς κοσμηματοπώλες των Van Cleef & Arpels, αυτό το κόσμημα διαθέτει ρουμπίνια σε οβάλ και στρογγυλό σχήμα και διαμάντια τετράγωνα και κομμένα σε μπαγκέτα, όλα πάνω σε πλατίνα.

Αλλά και ο μοναδικός σχεδιασμός του, που συνδυάζει καμπύλες με γεωμετρικά στοιχεία δημιουργεί ένα εξόχως αρμονικό και εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Όπως θεωρείται μάλιστα, αυτό το βραχιόλι ξεπέρασε τα όρια της σχεδίασης κοσμημάτων στα τέλη της δεκαετίας του 1930, όπως ήταν γνωστό άλλωστε, ότι έκανε και η ίδια η Ντίτριχ με την παρουσία της στην τέχνη αλλά και με την προσωπική της ζωή. Είναι λογικό λοιπόν, να χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια των Van Cleef & Arpels που κατασκευάστηκαν ποτέ.

Το κόσμημα εξάλλου, «παίζει» και την ταινία του Χίτσκοκ, καθώς η Ντίτριχ το βάζει ψύχραιμα στον καρπό της, παρ’ ότι βρίσκεται σε έντονη συζήτηση με τον συμπρωταγωνιστή της Ρίτσαρντ Τοντ.

Η εγγονή του Προέδρου

Όταν η Αν Αϊζενχάουερ αγόρασε το βραχιόλι ζήτησε από τον ίδιο οίκο να σχεδιάσει για εκείνην ένα κολιέ και σκουλαρίκια σε όμοιο στυλ αλλά σε ηπιότερη ένταση. «Ήταν το είδος του ατόμου, που όταν έμπαινε σε ένα δωμάτιο συγκέντρωνε την προσοχή όλων», όπως θυμάται η Λίζα Χάμπαρντ, ανώτερη σύμβουλος κοσμημάτων στους Christie’s, η οποία συνδεόταν με φιλία δεκαετιών με την Αϊζενχάουερ. Έχοντας γνωρίσει έτσι, και τους θησαυρούς των κοσμημάτων της, που η φίλη της φορούσε κατά τη διάρκεια της ακμής της στην κοινωνική σκηνή της Νέας Υόρκης, γεμάτη από φιλανθρωπικά γκαλά και επίσημες συγκεντρώσεις έλεγε πως. «Η Αν είχε τον τρόπο να αποκτά απίστευτα κοσμήματα που μόλις τα δεις, δεν τα ξεχνάς ποτέ».

Ως εγγονή του 34ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντουάιτ Αϊζενχάουερ και της Μέιμι Ντουτ Αϊζενχάουερ ανήκε σε μία από τις πιο διακεκριμένες οικογένειες της Αμερικής. Ο παππούς της, ο μόνος στρατηγός που εξελέγη Πρόεδρος τον 20ο αιώνα, ήταν εθνικός ήρωας πολέμου, καθώς ηγήθηκε της εισβολής στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη ενώ ήταν Ανώτατος Διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια των δύο θητειών του ως Προέδρου, αποδείχθηκε εξάλλου, καθοριστικός για την εκτόνωση των εντάσεων του Ψυχρού Πολέμου, καθώς και για τη δημιουργία της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος. Ενώ και η σύζυγός του, γνωστή και ως «οικοδέσποινα του έθνους» ήταν αγαπητή ως ένα ενθουσιώδες και αξιόλογο έμβλημα πατριωτισμού.

Καλλιτέχνης και φιλάνθρωπος

Γεννημένη το 1949 στο Γουέστ Πόιντ της Νέας Υόρκης, η Αν πέρασε μεγάλο μέρος της πρώιμης παιδικής της ηλικίας στον Λευκό Οίκο με τα αδέρφια της. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας της ταξίδεψε με τον παππού και τη γιαγιά της στην Ευρώπη επιβαίνοντας στο υπερατλαντικό υπερωκεάνιο Queen Elizabeth και συνάντησε τον Γάλλο Πρόεδρο Σαρλ ντε Γκολ. Αλλά και αργότερα σε επισκέψεις της στο εξωτερικό θα τη σύστηναν σε πολλούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ και του Σοβιετικού πρωθυπουργού Νικήτα Χρουστσόφ.

Η αυθεντική ζεστασιά της την έκανε αγαπητή στους πιο αξιόλογους Νεοϋορκέζους και σε διεθνείς προσωπικότητες. Και όπως λέει η αδερφή της Σούζαν Αϊζενχάουερ «Σε αντίθεση με τα άλλα αδέρφια μου και εμένα, η Αν είχε ένα έμφυτο ταλέντο, έναν δημιουργικό προσανατολισμό, που άνθισε στη δουλειά της ως σχεδιάστρια και ως καλλιτέχνης. Δεν την τράβηξε η Ουάσιγκτον, όπως τους υπόλοιπους από εμάς, αλλά το Μεγάλο Μήλο. Ήταν Νεοϋορκέζα εντελώς».

Έχοντας ιδρύσει την ομώνυμη εταιρεία της από τα τέλη της δεκαετίας του ΄70 η Αν Αϊζενχάουερ ειδικεύθηκε στον παραδοσιακό σχεδιασμό κατοικιών. Το 1990 μάλιστα, το Architectural Digest το 1990 την ανακήρυξε ως μία 100 κορυφαίους σχεδιαστές της έκδοσης ενώ η δουλειά της εμφανίστηκε σε πολλά εξώφυλλα σχετικών περιοδικών.

Ταυτόχρονα υπήρξε ένθερμη φιλάνθρωπος υπηρετώντας στο διοικητικό συμβούλιο του Casita Maria Center for Arts & Education για 25 χρόνια και παράλληλα ενισχύοντας μεταξύ άλλων το Ίδρυμα Έρευνας για τον Καρκίνο του Μαστού, το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, το Μουσείο Εβραϊκής Κληρονομιάς, την Αμερικανική Εταιρεία Καρδιάς και το έργο της οικογένειας Αϊζενχάουερ.

Πατριωτική προσφορά

Εν τέλει όμως, οι δύο γυναίκες Μάρλεν Ντίτριχ και Αν Αϊζενχάουερ μοιράζονταν ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό: τον πατριωτισμό. Στην περίπτωση της Αϊζενχάουερ η κληρονομιά από τον παππού της και στην περίπτωση της Ντίτριχ η δική της σημαντική δράση στη διάρκεια του πολέμου ως ένθερμης υποστηρίκτριας της πολεμικής προσπάθειας των ΗΠΑ.

Το 1939, αφού απαρνήθηκε τη γερμανική υπηκοότητα η Μάρλεν Ντίτριχ έγινε Αμερικανίδα πολίτης και το 1941, που οι Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μία από τις πρώτες διασημότητες, που βοήθησαν στην πώληση πολεμικών ομολόγων. Κατά τη διάρκεια δύο περιοδειών της, το 1944 και το 1945 έδωσε παραστάσεις για τα συμμαχικά στρατεύματα στην Αλγερία, την Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, φθάνοντας ως και τη Γερμανία.

Κι όταν το 1944 το υποκατάστημα Morals Operations του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών ξεκίνησε το πρόγραμμα Musak, με μουσικές εκπομπές για την αποδυνάμωση των εχθρικών στρατιωτών, η Ντίτριχ ηχογράφησε αρκετά τραγούδια στη γερμανική γλώσσα για τον σκοπό αυτό. Ανάμεσά τους και το περίφημο «Lili Marleen».

Για όλα αυτά, το 1947 της απονεμήθηκαν δύο από τις υψηλότερες τιμές: το Μετάλλιο της Ελευθερίας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και το Μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής από τη γαλλική κυβέρνηση.

Διαβάστε επίσης:

Ίλια Καμπακόφ: Πέθανε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης

Οι Δελφοί της δεκαετίας του 1950 – Από τον φακό του σπουδαίου Ρόμπερτ ΜακΚέιμπ

Έργα τέχνης: Πιο επιλεκτικοί φέτος οι εκατομμυριούχοι στις δημοπρασίες

──────────────────