Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης: Η σύγχρονη τέχνη συνομιλεί με τον κυκλαδικό πολιτισμό

Μαρμάρινα γυναικεία ειδώλια (2700 – 2400/2300 π.Χ.) Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Ανθρωπομορφικά κεραμικά γλυπτά, που εύκολα θα μπορούσαν να παραπέμπουν με τις λιτές γραμμές τους στα κυκλαδικά ειδώλια, αλλά και χρηστικά αντικείμενα, όπως γουδιά, σταχτοδοχεία, λεκανοειδείς φόρμες και άνθη συνθέτουν το έργο του Αμερικανού καλλιτέχνη Στέρλινγκ Ρούμπι, που θα παρουσιαστεί από τις 12 Μαΐου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.

Πρόκειται για μία εικαστική παρέμβαση μέσα στην μόνιμη συλλογή του μουσείου και στην Πτέρυγα Ντόλλη Γουλανδρή, με τον διεθνούς φήμης καλλιτέχνη να τοποθετεί επιλεγμένα έργα ανάμεσα στα σπάνια εκθέματα της Κυκλαδικής εποχής.

Θέτοντας, άλλωστε, την «προσωπική ανασκαφή» ως εννοιολογικό πλαίσιο στο καλλιτεχνικό του έργο, καθώς και ως μέσο ανίχνευσης των συγγενικών δεσμών που συνδέουν τα έργα του, ο Ρούμπι αποδίδει σημαντική θέση στην έννοια της Αρχαιολογίας.

Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, έτσι, τα έργα του συνδιαλέγονται με χαρακτηριστικά δείγματα ειδωλίων και αγγείων, εργαλείων, όπλων και κεραμικών σκευών από όλες τις φάσεις του Κυκλαδικού Πολιτισμού, που άκμασε στο κεντρικό Αιγαίο κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.).

Όπως επισημαίνει κι ο ίδιος: «Δίπλα στα αρχαιολογικά εκθέματα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, τα κεραμικά διερευνούν τόσο την εξέλιξη του μέσου όσο και τις δυνατότητές του και προτείνουν μια σύγχρονη ερμηνεία της αρχαιολογίας».

Είναι η δεύτερη φορά, μετά την έκθεση «Ai Weiwei at Cycladic» το 2016, που το Μουσείο προσκαλεί έναν καλλιτέχνη να παρουσιάσει το έργο του μέσα στις μόνιμες συλλογές. Και αυτή τη φορά, ο Στέρλινγκ Ρούμπι είναι αυτός, που πειραματίζεται με τα όρια της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Όπως εξηγεί ο ίδιος «Τα έργα είναι χειροποίητα και ανθρωπομορφικά. Πολλά από αυτά τα αντικείμενα αποτελούνται από θραύσματα προηγούμενων κατεστραμμένων έργων μου που περιμάζεψα κατακερματισμένα και έχουν ψηθεί ξανά και ξανά, ακόμη και δέκα φορές. Τα έργα στέκουν σαν “μνημεία” αποτυχημένων προσπαθειών και μάταιων επιδιώξεων, κάτω από ένα μανδύα γυαλιστερού σμάλτου και ποικίλων χρωμάτων, που επιτυγχάνεται με διαδοχικά ψησίματα στον κεραμικό φούρνο. Αυτά τα γλυπτά εμπεριέχουν αναφορές που παραπέμπουν σε αρχαιολογικές ανασκαφές ή ακόμα και εκταφές. Λειτουργούν ως αλληγορική αποδοχή τόσο του ηθικού χρέους που κάθε καλλιτέχνης επιφορτίζεται, αλλά και όσων επιβάλλονται από την ίδια την ιστορία της τέχνης, δίνοντας έτσι νέα ζωή σε αντικείμενα και ιδέες από το παρελθόν».

Να σημειωθεί ότι στο έργο του είναι εμφανής η παράδοση των γνωστών κεραμιστών της Καλιφόρνια, παράλληλα όμως χρησιμοποιεί ένα εύρος εκφραστικών μέσων, όπως η γλυπτική, το σχέδιο, το κολάζ, η ζωγραφική και το βίντεο. Η κεραμική τέχνη παραμένει στο επίκεντρο της πρακτικής του, ενώ παράλληλα αξιοποιεί δυναμικά τις πλαστικές ιδιότητες της γλυπτικής και τις χρωματικές ποιότητες της ζωγραφικής.

Το έργο του Στέρλινγκ Ρούμπι καταπιάνεται με αυτοβιογραφικά ζητήματα, θέματα που άπτονται της ιστορίας της τέχνης, καθώς και κοινωνικά ζητήματα, όπως η βία και η καταπίεση που ασκούνται μέσα στη σύγχρονη κοινωνία. Προτάσσοντας ποικίλες αισθητικές στρατηγικές και εκφραστικά μέσα, όπως η γλυπτική, το σχέδιο, το κολάζ, η κεραμική, η ζωγραφική και το βίντεο, εξετάζει τις αντιθέσεις ανάμεσα σε εικαστικές και ανθρωπολογικές έννοιες όπως η ρευστότητα και η στασιμότητα, ο εξπρεσιονισμός και ο μινιμαλισμός, το αποκρουστικό και το ωραίο.

Γεννημένος στην Αεροπορική Βάση του Μπίτμπουργκ στη Γερμανία, από αμερικανό πατέρα και ολλανδή μητέρα, ο Ρούμπι ζει από μικρή ηλικία ωστόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε ένα αγρόκτημα στη νοτιοανατολική Πενσυλβάνια. Εκεί ήρθε σε επαφή με τις τεχνικές καπιτοναρίσματος (quilting) των Άμις και την παραδοσιακή αγγειοπλαστική κόκκινου πηλού της Πενσυλβάνια, που του ενέπνευσαν τις πρώτες απόπειρες στη δημιουργία ενδυμάτων, τη γλυπτική και την κεραμική.

Έχει αποφοιτήσει από το Pennsylvania College of Art and Design στο Lancaster το 1996, έλαβε πτυχίο BFA από τη σχολή School of the Art Institute of Chicago το 2002, και κατόπιν ένα MFA από το ArtCenter College of Design, στην Pasadena της Καλιφόρνια, το 2005.

Έργα του βρίσκονται σε μεγάλα μουσεία του κόσμου όπως το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού στο Παρίσι, το Μουσείο Χάμερ και το LACMA στο Λος Άντζελες, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Λουϊζιάνα, το Σόλομον Γκουγκενχάιμ στη Νέα Υόρκη, την Τέιτ Γκάλερι του Λονδίνου, το Μουσείο Γουΐτνι Αμερικανικής Τέχνης στη Νέα Υόρκη και σε άλλα. Η εικαστική παρέμβαση πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη της Gagosian και πάντως, εφ΄εφόσον το επιτρέψουν τα περιοριστικά μέτρα.Θα διαρκέσει ως τις 21 Ιουνίου.