• Πολιτισμός

    Μιχάλης Μόσχος: Ο εφοπλιστής και το περίφημο London Hellenic Prize

    Μιχάλης Μόσχος, φωτογραφημένος για την Καθημερινή κρατώντας το βιβλίο της προηγούμενης νικήτριας


    Παρά την πανδημία, απονεμήθηκε και φέτος το London Hellenic Prize, το Ελληνικό Βραβείο του Λονδίνου, υπό την εποπτεία του Μιχάλη Μόσχου.

    Ιδρύθηκε το 1996 από την ελληνική εφοπλιστική κοινότητα της βρετανικής πρωτεύουσας και βασικά με την ευγενική χορηγία του Γιάννη Δ. Κρητικού (John D. Criticos), μέλους της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας. Στηρίζεται σήμερα από το Ίδρυμα Λεβέντη.

    Σκοπός των ετήσιων αυτών βραβείων παραμένει πάντα η διάχυση του ελληνικού πνεύματος στην οικουμένη: Βραβεύονται συγγραφείς, συνήθως ξένοι, για καινοφανείς μελέτες τους που σχετίζονται με τον πολιτισμό και την ιστορία της Ελλάδας -αρχαιολογία, μελέτη των κλασικών, Ιστορία, θρησκεία αλλά και λογοτεχνία.

    Χαίρει μεγάλης εκτιμήσεως στη διεθνή κοινότητα. Ανάμεσα στους βραβευθέντες τα τελευταία χρόνια συγκαταλέγονται ο διακεκριμένος βρετανός ιστορικός και  Πολ Κάρτλετζ, ο αμερικανός μελετητής της γενιάς του ’30 Εντμουντ Κίλι, ο πολυβραβευμένος ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ, η κορυφαία καναδή ποιήτρια Αν Κάρσον (για την Αντιγονίκ, εκδοχή της σοφόκλειας Αντιγόνης), ο Αρμάν Λερουά, ο Μάικλ Χιουζ (για τη μεταφορά του ομηρικού έπους στην Ιρλανδία του 1996), η Πακιστανή Καμίλα Σάμσι. Και πέρυσι η αγγλίδα ποιήτρια Άλις Όσβαλντ για την ποιητική σύνθεση Nobody, που μεταφράζει χρονικά και τροπικά την οδύσσεια περιπλάνηση.

    Και η κριτική επιτροπή βέβαια απαρτίζεται αντιστοίχως από εξέχουσες προσωπικότητες, την creme de la creme της αγγλοσαξονικής διανόησης.

    Φέτος την προεδρία κατείχε ο διακεκριμένος ιστορικός και ομότιμος καθηγητής στην Οξφόρδη Πολ Καρτλετζ. Μαζί του ο καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο Ρόμπιν Λέιν Φοξ, ο Πίτερ Φράνκοπαν και η Τζένιφερ Γουάλας. Επίσης, οι φιλόλογοι Νικ Λόου και Μιχάλης Πασχάλης.

    Φετος η 26η βράβευση (για τις εκδόσεις του 2020) πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά.

    Το έπαθλο κέρδισαν από κοινού οι Λουίς Αλφάρο και Ρόσα Αντούχαρ «για τη θεατρική ανάπλαση τριών αρχαίων ελληνικών τραγουδιών και τις συγκλονιστικές παραστάσεις τους στο Λος Άντζελες και στη Νέα Υόρκη» όπως σημειώνει το Βραβείο.

    Έχουν συνεπιμεληθεί το βιβλίο The Greek Trilogy of Luis Alfaro – Electricidad; Oedipus El Rey; Mojada (εκδόσεις Bloomsbury και Methuen Drama). Αφορά τις τρεις τραγωδίες Ηλέκτρα και Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή και Μήδεια του Ευρυπίδη.

    Ανάμεσα στους υποψηφίους για το φετινό βραβείο συμπεριλήφθηκε ο Λεόν Σαλτιέλ με το έργο The Holocaust in Thessaloniki: Reactions to the Anti-Jewish Persecution 1942-1943 (Routledge). Πρόκειται για επέκταση της διεισδυτικής διδακτορικής του διατριβής (στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), για τις τύχες της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια του Ολοκατώματος.

    Ας σημειωθεί ότι ο Λεόν Σαλτιέλ συμμετέχει ως εκπρόσωπος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος και ως ερευνητής στην αντιπροσωπεία της Ελλάδας στη Διεθνή Συμμαχία για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος. Η Διεθνής Συμμαχία απαρτίζεται από τριάντα τέσσερις χώρες. Η Ελλάδα φέτος τον Μάρτιο πήρε τη σκυτάλη της προεδρίας μετά τη Γερμανία και θα την κατέχει για ολόκληρο το φετινό έτος.

    Ανάμεσα στους φετινούς υποψήφιους και η διάσημη βυζαντινολόγος Τζούντιθ Χέριν με το Ravenna (εκδ. Penguin) που μελετά το ρόλο της Ραβένας στον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό (600-900).

    Συντονιστής του βραβείου παραμένει ο περίφημος Μιχάλης Μόσχος, που διατηρεί τον θεσμό σε τόσο υψηλό επίπεδο.

    Η συνεισφορά του υπήρξε καθοριστική για την θεμελίωση των Βραβείων από τον Γιάννη Κριτικό το 1996 (αρχικά ονομάζονταν Criticos Prize).

    Ο Μιχάλης Μόσχος ασχολείται με τη ναυτιλία από το 1982. Επί σειρά ετών (1988-95) υπήρξε ο έλληνας αντιπρόσωπος της ναυτιλίας στο ΝΑΤΟ.

    Ίδρυσε τη δική του πλειοκτητική εταιρεία Levant Maritime Company Ltd το 1996 για στεγνό φορτίο κυρίως με την Ιαπωνία.

    Εκτός από την κύρια κατοικία του στο Λονδίνο (τα τελευταία σχεδόν 40 χρόνια), κατοικεί στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα. Γνήσιος Χιώτης, περνάει τα καλοκαίρια του στη Χίο με την οικογένειά του, τα εγγόνια του. Το 1978 παντρεύτηκε τη Δέσποινα Φαφαλιού, επίσης της εφοπλιστικής οικογένειας.

    Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και ύστερα σπούδασε στο Λονδίνο ναυτιλιακό δίκαιο. Αλλά εξ απαλών ονύχων παρέμεινε απαρέγκλιτα αφοσιωμένος στη μεγάλη λογοτεχνία. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στη Συγκριτική Λογοτεχνία στο περίφημο Columbia (Κολούμπια) της Νέας Υόρκης.

    Έχει μεταφράσει στα Ελληνικά τον ρώσο νομπελίστα ποιητή Γιόζεφ Μπρόντσκι. Τους συνδέει στενή φιλία.

    Πριν από την πανδημία τα μέλη του Βραβείου έγιναν δεκτά από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να συζητηθεί η προσφορά του θεσμού στις ελληνικές σπουδές προς το διεθνές αγγλόφωνο κοινό τα τελευταία 25 χρόνια.

    Πρόκειται για την αγάπη λίγων καλών εφοπλιστών του Λονδίνου για το βιβλίο, την ποιότητα, τον κόσμο των ιδεών. Έχει οδηγήσει έναν θεσμό να αποκτήσει διεθνείς διαστάσεις με την Ελλάδα να λάμπει στο επίκεντρο.



    ΣΧΟΛΙΑ