Η είδηση έρχεται από την Καλιφόρνια και πιο συγκεκριμένα από τον στίβο ενός σχολείου. Στο τριπλούν τερμάτισε πρώτη μια τρανς μαθήτρια. Ανέβηκε στο βάθρο της πρώτης θέσης, παρέλαβε το χρυσό μετάλλιο και αποχώρησε. Τότε η έφηβη που πήρε τη δεύτερη θέση, ανέβηκε για λίγο στο βάθρο του χρυσού, για να διαμαρτυρηθεί και να διατυπώσει τη διαφωνία της. Ο γυναικείος αθλητισμός γίνεται πεδίο άνισου ανταγωνισμού.

Δεν τίθεται θέμα σεβασμού ή αποδοχής. Οι τρανς γυναίκες δικαιούνται την αναγνώριση της ταυτότητάς τους στην κοινωνική ζωή. Ο αθλητισμός, όμως, λειτουργεί με κανόνες βιολογίας και μορφολογίας του σώματος. Η φυσική υπεροχή που διαμορφώνεται κατά την ανδρική εφηβεία δεν εξαλείφεται πλήρως, ακόμα κι αν ακολουθήσει ορμονοθεραπεία.

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Λία Τόμας, της τρανς κολυμβήτριας που κυριάρχησε στα αμερικανικά πανεπιστημιακά πρωταθλήματα. Οι υψηλότατες επιδόσεις της είχαν ανοίξει τη συζήτηση για τη βιολογική πραγματικότητα. Δεν ήταν λίγες οι γυναίκες που μίλησαν ανοιχτά για αδικία. Μια συναθλήτρια της Τόμας περιέγραψε την απομόνωση που βίωσε, όταν διαμαρτυρήθηκε για τα κοινά αποδυτήρια. Η Τόμας είχε ανδρικά γεννητικά όργανα αλλά μπορούσε να ντύνεται και να γδύνεται με την ομάδα. Η συναθλήτρια είχε δηλώσει: «Δεν φταίνε οι τρανς γυναίκες. Φταίνε οι κανόνες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν βλέπουμε αυτό που βλέπουμε».

Ποια είναι, όμως, η ουσία του ζητήματος; Οι γυναίκες αθλήτριες ελέγχονται αυστηρά για την ποσότητα τεστοστερόνης που κυκλοφορεί στον οργανισμό τους. Σε περίπτωση υπέρβασης του ορίου, ακόμη κι αν οφείλεται σε φυσική ιδιομορφία ή ιατρική αγωγή, αποβάλλονται. Πώς είναι δυνατόν να αγωνίζεται στη γυναικεία κατηγορία μια αθλήτρια με ανδρική μυοσκελετική κατασκευή και ιστορικό ανδρικής ορμονικής ανάπτυξης;

Ο διεθνής αθλητικός κόσμος είναι διχασμένος. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι αποθεώθηκε «η αποδοχή και η ένταξη». Από την άλλη, η FINA, η διεθνής ομοσπονδία υγρού στίβου, ανακοίνωσε τον αποκλεισμό τρανς αθλητριών που έχουν περάσει την ανδρική εφηβεία από τις γυναικείες κατηγορίες. Αντίστοιχους περιορισμούς έχουν θεσπίσει και άλλες διεθνείς ομοσπονδίες, όπως η World Athletics για τα αγωνίσματα στίβου και η UCI για την ποδηλασία, δηλαδή για αθλήματα όπου η σωματική δύναμη, η ταχύτητα και η αντοχή παίζουν καθοριστικό ρόλο και επηρεάζονται άμεσα από την τεστοστερόνη.

Δεν πρόκειται για εκκαθαριστικές κινήσεις ούτε για οπισθοδρόμηση. Είναι προσπάθειες να προστατευθεί η ισοδυναμία εκεί όπου μετρά κάθε εκατοστό και κάθε δευτερόλεπτο. Εντούτοις, οποιαδήποτε φωνή θέτει ερωτήματα στιγματίζεται ως «ακροδεξιά». Όποιος ζητά εξηγήσεις ή ανησυχεί για την ισότητα στον γυναικείο αθλητισμό, βαφτίζεται αυτομάτως οπαδός του Ντόναλντ Τραμπ, των συντηρητικών και του σκότους. Κάθε επιφύλαξη, ακόμη και αν είναι τεκμηριωμένη και καλοπροαίρετη, μετατρέπεται σε ιδεολογικό αδίκημα. Έτσι σταματά η συζήτηση και ταυτόχρονα η πιθανότητα να βρεθούν δίκαιες λύσεις.

Οι γυναίκες ζητούν να μη χάνουν τη θέση τους στο βάθρο από άνθρωπο που ξεκίνησε τη ζωή με διαφορετικά βιολογικά εφόδια. Αντιδρούν επειδή η φυσική υπεροχή δεν μπορεί να διαγραφεί.

Ίσως η λύση να είναι οι ξεχωριστές κατηγορίες. Ίσως η ιατρική κοινότητα να ορίσει σαφέστερα κριτήρια για τη δίκαιη συμμετοχή. Ό,τι κι αν προκριθεί, η απόφαση δεν μπορεί να αγνοεί το αυτονόητο: η βιολογία δεν είναι κοινωνική σύμβαση. Όταν μια νεαρή κοπέλα στην Καλιφόρνια στέκεται στο βάθρο περιμένοντας να αποχωρήσει η αντίπαλός της, δεν διαμαρτύρεται για το φύλο της. Διαμαρτύρεται για τη διαφορά δυνάμεων. Και υπερασπίζεται την ισονομία των αγώνων.

Διαβάστε επίσης: 

ΥΠΕΣ: Παρατείνεται έως τις 31 Μαΐου η προθεσμία συμπλήρωσης του ερωτηματολογίου αξιολόγησης των υπηρεσιών Δημόσιας Διοίκησης

Κωστής Χατζηδάκης: Ποιες αρμοδιότητες ανέλαβε στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα

Αλέξανδρος Καρύδης: Ο νέος Υποδιοικητής Διαχείρισης Αερολιμένων και Υδατοδρομίων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας