Το life-style ως ιδεολογία και ο εξευτελισμός της πολιτικής

Το κακό που κάνουν στην αξιοπρέπεια της πολιτικής ζωής μορφώματα όπως οι Σπαρτιάτες είναι ελάχιστο μπροστά στον απερίγραπτο εξευτελισμό που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν αυτό είναι το νόημα της Προοδευτικής Συμμαχίας, τότε οι σύντροφοι πρέπει να ξαναπάνε στα θρανία και να μάθουν από την αρχή τι σημαίνει η λέξη «πρόοδος».

Όπως όλα τα κράτη, η Ελλάδα εμπλέκεται άμεσα στην διαχείριση δυσεπίλυτων θεμάτων όπως η κλιματική κρίση, η γεωπολιτική σύγκρουση, η ψηφιακή επανάσταση, ο ακατάσχετος ρυθμός τεχνολογικής εξέλιξης. Κι ενώ οι καταιγίδες συσσωρεύονται απειλητικές στον ορίζοντα συνειδητοποιείται η ανεπάρκεια των εργαλείων που έχουμε για την αντιμετώπιση τους.

Τα δικά μας καταγεγραμμένα ελλείμματα είναι γνωστά, χρόνια, πιεστικά. Η αδυναμία μας να τα καλύψουμε διαπιστωμένη. Όπως έδειξαν τα αποτελέσματα των φετινών διπλών εκλογών, ελπίζουμε ως κοινωνία ότι, επιτέλους, ίσως να αρχίσουμε να τα αντιμετωπίζουμε. Όπως η κλιματική λύση απαιτεί παγκόσμια προσέγγιση και λύση, έτσι και το «ελληνικό πρόβλημα» απαιτεί σοβαρή εθνική προσπάθεια.

Η έλλειψη σοβαρότητας είναι, ίσως, το μεγαλύτερο από τα προβλήματα μας. Όταν η τραγωδία της Θεσσαλίας κυριολεκτικά εξαφανίζεται από την ημερησία διάταξη και την θέση της παίρνει το ξεκατίνιασμα στον ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν είμαστε σοβαροί. Όταν η προβολή πολιτικών θέσεων αντικαθίσταται από την κούραση του κ. Κασσσελάκη και τα παράπονα της Κας Αχτσιόγλου, τότε δεν είμαστε σοβαροί. Όταν η έντιμη διαμάχη κατεβαίνει στο επίπεδο Πολλάκη, τότε δεν είμαστε σοβαροί.

Το ότι ένας τυχάρπαστος καταλαμβάνει έναν οργανισμό που τώρα αποκαλύπτεται πως δεν είναι κόμμα αλλά συνονθύλευμα προσωπικών αντιπαθειών και εμμονών, ουδόλως ενδιαφέρει την κοινωνία. Το ότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει πέσει οργανωτικά και ηθικά τόσο χαμηλά, αυτό αφορά άμεσα τους πολίτες διότι το πρόβλημα είναι θεσμικό.

Ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάλυψε τον θεσμικό του ρόλο—και στην σοφία του ο λαός του το υπέδειξε. Δύο φορές. Σήμερα, ο εξευτελισμός της διαδικασίας της διαδοχής αυτόματα κηρύσσει τον ΣΥΡΙΖΑ έκπτωτο. Η θέση του θεσμού είναι άδεια. Καλείται ο ικανότερος να την καλύψει. ‘Ένα είναι σίγουρο: οι πολίτες μπορεί να διασκεδάζουν με την πασαρέλα του life style που παράγει ο κ. Κασσελάκης, αλλά την εμπιστοσύνη τους δεν μπορεί πια να την κερδίσει.

Πόσο ασόβαρο είναι το γεγονός ότι σήμερα κουράστηκε και δεν ξέρει τι λέει, ότι χρειάζεται δύο μήνες για να αρθρώσει σωστά ελληνικά, ότι στέλνει ραβασάκια νομοθετικών προτάσεων (αόριστων κι αυτά) γραμμένα από τρίτο, δήθεν για να ξετινάξει την κατηγορία για ανυπαρξία πολιτικής εκ μέρους του;

Πόσο ασόβαρη είναι η καθυστερημένη και χωρίς πολιτικό «ψυχρό αίμα» η αντίδραση της κας Αχτσιόγλου όταν ανακάλυψε ότι δεν θα κάνει τον περίπατο που ανέμενε; Και πόσο ασόβαρο είναι ένα κόμμα που προτάσσει την εκλογική διαδικασία από την αποσαφήνιση της ταυτότητας του;

Υπάρχει ένα αγγλικό παιδικό στιχάκι που μιλά για τον Humpty Dumpty που καθόταν σ’ ένα τοίχο, έπεσε, έγινε χίλια κομμάτια και όλοι οι ιππότες και όλα τα άλογα του βασιλιά δεν μπορούσαν να τον ξανακολλήσουν.

Για Humpty Dumpty διάβαζε ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία.

Διαβάστε επίσης:
Λεπέν: Σε δίκη μαζί με άλλους 26 ακροδεξιούς στη Γαλλία

Ν. Παπαθανάσης: Προχωράμε σε νέες δράσεις για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων

Σδούκου: «Προτεραιότητά μας η εξοικονόμηση ενέργειας στους δήμους της χώρας»