Πρώτα σημάδια της κατάρας της δεύτερης τετραετίας

Σταδιακά δημιουργείται η αίσθηση πως ούτε η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα ξεφύγει από την κατάρα της δεύτερης τετραετίας.

Μερικά παραδείγματα είναι ίσως ενδεικτικά, μίας τάσης να υιοθετούνται αποσπασματικά μέτρα και πολιτικές, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία – άσε που συχνά οι εξαγγελίες μένουν στα χαρτιά. Παράλληλα, μέλη της κυβέρνησης με την κατάλληλη αρμοδιότητα εμφανίζονται να απαξιούν να απαντήσουν σε συχνά έωλες κατηγορίες της αντιπολίτευσης – οπότε με την τρόπο αυτόν τους προσδίδουν αξιοπιστία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το θέμα της ακρίβειας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε σημαντικό βαθμό είναι εισαγόμενη—με την έννοια ότι σημαντικά στοιχεία κόστους που διαμορφώνουν την τελική τιμή, εισάγονται από το εξωτερικό. Εδώ προκύπτουν δύο θέματα. Αν η αύξηση προκύπτει ως αποτέλεσμα του λεγόμενου transfer pricing, τότε η κυβέρνηση φέρει ευθύνη διότι ως μεταρρυθμιστική όφειλε να είχε ασχοληθεί με ένα χρονίζων πρόβλημα. Αν η αύξηση οφείλεται σε πραγματικά γεγονότα (π.χ. σε άνοδο της τιμής μίας πρώτης ύλης) τότε η κυβέρνηση οφείλει να λανσάρει μία εκτεταμένη καμπάνια ενημέρωσης του κοινού και όχι να ασχολείται ο κ. Σκρέκας  με τα καρτελάκια έκπτωσης και τα καλάθια του άλφα ή του δείνα.

Δεύτερο στοιχείο του εγχώριου πληθωρισμού είναι οι πολλαπλές στρεβλώσεις της ελληνικής αγοράς. Πάλι έχουμε δύο κατηγορίες θεμάτων. Υπάρχουν «στρεβλώσεις» που προκύπτουν από ειδικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα μας. Για παράδειγμα, το κόστος συγκέντρωσης φρέσκου γάλακτος είναι πολύ μεγαλύτερο στην πρωταρχικά ορεινή και με μικρές μονάδες Ελλάδα απ’ ότι στην πεδινή και με μεγάλες μονάδες Ολλανδία. Στην περίπτωση αυτή, η κυβέρνηση και οι εταιρείες οφείλουν να ενημερώνουν, ξανά και ξανά, πάλι και πάλι. Αυτή είναι, εξάλλου, η έννοια της ουσιαστικής εταιρικής κοινωνικής ευθύνης – όχι οι συμφωνίες στο Μέγαρο Μουσικής—ας το ακούσουν εταιρίες που κόπτονται (στο συγκεκριμένο παράδειγμα ο Όλυμπος, η ΔΕΛΤΑ και άλλες).

Υπάρχουν, όμως, και οι στρεβλώσεις που οφείλονται σε μονοπωλιακές ή ολιγοπωλιακές καταστάσεις – όπως για παράδειγμα στις αλυσίδες χονδρεμπορικής/λιανικής. Χρονίζων πρόβλημα κι αυτό, ευθύνη της κυβέρνησης,  σύμφωνα με την αντίληψη που έχει για τον εαυτό της, που δεν το έχει αντιμετωπίσει. Ας σημειωθεί ότι δεν λύνεται με μέτρα καθορισμού ποσοστού κέρδους μόνο, αλλά με ολιστική προσέγγιση που θα σπάσει τις στρεβλώσεις δημιουργώντας συνθήκες ανταγωνισμού σε όλα τα επίπεδα. Ας βοηθήσει η κυβέρνηση της Επιτροπή Ανταγωνισμού και την Κα Σαρπ να κάνουν την δουλειά τους χωρίς φόβο και προκαταλήψεις – κι ας σπάσουν αυγά.

Σωστή η απόφαση να κατασκευαστούν κατοικίες σε 13 νησιά για δασκάλους, καθηγητές, γιατρούς – θα πρόσθετα (αν δεν είναι αυτή η πρόθεση) και για τα σώματα ασφαλείας. Η προοπτική, όμως, ότι αυτό εξαγγέλλεται στο τέλος του 2023 με προοπτική να παραδοθούν το καλοκαίρι του 2026 κακοχαρακτηρίζει την κυβέρνηση.

Όταν στην Κίνα μπορεί να αναγερθεί ένα νοσοκομείο μέσα σε ένα μήνα, όταν στην Μύκονο βίλες χτίζονται μέσα σε 9 μήνες, όταν στην Σαντορίνη υπόσκαφα φυτρώνουν μέσα σε μερικές εβδομάδες, σίγουρα υπάρχουν τρόποι, μεθοδεύσεις, διαδικασίες που τα λίγα αυτά σπίτια (1500 σε 13 νησιά είναι περίπου 110 -115 σπίτια ανά νησί κατά μέσο όρο) να παραδοθούν το αμέσως επόμενο καλοκαίρι. Εδώ δρόμοι χτίστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέσα σε μερικές εβδομάδες, σπίτια δεν μπορούν να χτιστούν μέσα σε μερικούς μήνες;

Η εξαγγελία αποτελεί παράδειγμα καθυστερημένων αντανακλαστικών και περιορισμένης αποτελεσματικότητας – ενώ πρόκειται για μία εξαιρετική πρωτοβουλία του κ. Δένδια. Μόνο που δεν έπρεπε να αφήσει την ελληνική γραφειοκρατία να καθορίσει την προτεραιότητα στην αντιμετώπιση βασικών αναγκών.

Χωρίς την παραμικρή προετοιμασία του πολίτη,  έγινε η εξαγγελία για την νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών.—δίκαια προκαλώντας την αντίδραση Σαμαρά.Η άδεια παραμονής δεν μπορεί να συνοδεύεται μόνο με την παροχή εργασίας αλλά και με συνθήκες αποδοχής των κανόνων του κράτους του δικαίου και του σεβασμού του ελληνο-δυτικού πολιτισμού. Ο λαθρομετανάστης οφείλει π.χ. να δηλώνει τόπο κατοικίας, να γνωρίζει στοιχειώδη ελληνικά, να είναι υπόλογος για όλες τις πράξεις του κοκ.

Για παράδειγμα, σε πολλές χώρες, η μόνιμη άδεια εργασίας απαιτεί νόμιμη κατοικία και άψογη συμπεριφορά τουλάχιστον πέντε ετών.  Στην συγκεκριμενη περίπτωση δεν μπορεί να μην εξεταστεί ο τρόπος που τελικά «τρύπωσε» στην Ελλάδα και η συμπεριφορά του όσο ήταν εδώ, σε συνδυασμό με αίτημα στην χώρα προέλευσης του για το ποιος είναι.  Η δε πρόφαση ότι θα καλυφτούν ανάγκες, αν μεν αναφέρεται σε ανειδίκευτους είναι καιρός και οι Έλληνες να μάθουν ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή—όταν έχουμε ανεργία 10% και τα νέα παιδιά απασχολούνται σε πολύωρες εργασίες με ελάχιστα χρήματα και κατά κανόνα χωρίς ασφαλιστική εισφορά.  Αν πρόκειται για ειδικευμένους εκλαμβάνεται ως κακόγουστο αστείο.

Βιαστική, επιπόλαιη, χωρίς την πλήρη αιτιολόγηση η  ανακοίνωση κκ. Γεωργιάδη και Καιρίδη, που δεν ρίχνει το πιο ευνοϊκό φως στην κυβέρνηση.

Κάνοντας ένα πλήρη κύκλο, βγήκε κανείς από την παράταξη της Ν.Δ. να σχολιάσει την απόλυτη ασυνέπεια, τις ασυναρτησίες και αοριστίες του Στέφανου Κασσελάκη στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που έδωσε στο ΚΟΝΤΡΑ – παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της δημοσιογράφου να βγάλει άκρη; Υπήρξε ένα μέλος της Ν.Δ. που ασχολήθηκε να εξηγήσει στην Κα Αχτσιόγλου τι είναι ο προϋπολογισμός και σε τι χρησιμεύει – όταν η ίδια με την ομιλία τον τοποθέτησε μονομερώς στο κέντρο της οικονομικής πολιτικής χωρίς να αναγνωρίζει τους περιοριστικούς παράγοντες που εγγενώς αλλά και λόγω των ειδικών ελληνικών συνθηκών, τον καθορίζουν;

Η άμεση ακόμη και η έμμεση αναφορά στο 41% προσφέρει κάκιστη υπηρεσία στη Ν.Δ. και στην κυβέρνηση. Ουσιαστικά οφείλουν να ξεχάσουν την κατάρρευση της αντιπολίτευσης, το χαμηλό επίπεδο των επιχειρημάτων (που αποτελούν αναμάσημα όσων έχουν λεχθεί στο παρελθόν—είναι σαν να παίζεται κασέτα) και να λειτουργήσουν ωσάν να έχουν απέναντι τους έναν καλά πληροφορημένο, ανήσυχο πολίτη. Ας φτιάξουν οι ειδικοί μία τέτοια εικονική πραγματικότητα κι ας βάλει το επιτελείο του πρωθυπουργού όλη την παράταξη να το εμπεδώσει. Διαφορετικά….

Διαβάστε επίσης

Κρίση ταυτότητας σε κρίσιμη φάση για την Ευρώπη