Ο Φαήλος, ο Βορίδης και η αξύριστη χήρα

** Να τα μας… Αρχίζει η Αριστερά να βάζει στο στόχαστρο εργαζόμενους χρησιμοποιώντας το λεξιλόγιο των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αρχίσανε οι κριτικές για «κοπανατζήδες» καθηγητές. Όταν τα έλεγε η Άννα Διαμαντοπούλου ήταν η στρίγκλα του συστήματος. Επανέρχεται και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, την  οποία ο ΣΥΡΙΖΑ πολέμησε με πάθος. Να ξεκαθαρίσω ότι είμαι υπέρ της αξιολόγησης για όλους και για όλα και ότι απεχθάνομαι όσους βρίσκουν προφάσεις για να τεμπελιάζουν παίρνοντας μισθό του Δημοσίου.  Για τους συριζαίους όμως είναι ο απόλυτος εξευτελισμός να παρουσιάζουν ως ηθικές και πολιτικές ανάγκες όσα στηλίτευαν επί δεκαετίες.

O πρόεδρος της επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, καθηγητής Αντώνης Λιάκος είπε ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι αναγκαία, χωρίς όμως να έχει πνεύμα τιμωρίας. Είπε ότι πρέπει να υπάρξει αυστηρότητα για τους «κοπανατζήδες» και τους «αδιάφορους» εκπαιδευτικούς.

Προσωπικά δεν απέκτησα παιδιά, τουλάχιστον όχι εν γνώσει μου. Θέλω να πω ότι δεν έζησα μαζί με γυναίκα που περιμένει παιδί. Μαθαίνω όμως ότι οι μισές δασκάλες έχουν επιπλοκές στην εγκυμοσύνη. Ο μέσος όρος παγκοσμίως των επαπειλούμενων κυήσεων προσδιορίζεται στο 15% όταν στην ελληνική εκπαίδευση φτάνει το 50%. Η Διαμαντοπούλου ανέδειξε το θέμα ως υπουργός Παιδείας. Σκύλα την ανέβαζαν, σκύλα την κατέβαζαν. Κατόπιν επανέφερε το θέμα στη Βουλή  ο υφυπουργός Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου και παρουσίασε στοιχεία. Το πιο εντυπωσιακό αφορούσε την Αχαΐα, όπου το 2013 στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης 3 στις 4 κυήσεις χαρακτηρίστηκαν επαπειλούμενες (ποσοστό 76%).

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσαν για τα κεκτημένα των γυναικών και τα λοιπά. Τώρα που μιλάει για «κοπανατζήδες» ο Αντώνης Λιάκος απλά αποδεικνύει ότι η Αριστερά έχει ηθικό πλεονέκτημα. (Καγχάζω…).

** Οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας θα διεξαχθούν στις 20 Νοεμβρίου. Μου τηλεφώνησε φίλη, ζητώντας τη συμμετοχή μου. Ντράπηκα να της πω ότι μετά από τόσον καιρό δεν θυμάμαι ποιοι είναι οι υποψήφιοι. Είναι ο Μάκης Βορίδης ή τα έχω μπερδέψει εντελώς; Α, όχι, είναι ο άλλος του Καρατζαφέρη, τώρα θυμήθηκα.

** Τελικά, στη Νέα Δημοκρατία μαζεύονται διάφορα πρόσωπα που προκαλούν αηδία. Αναφέρομαι στο πρωτοπαλίκαρο του Σαμαρά, τον Φαήλο Κρανιδιώτη, ο οποίος έκανε επίθεση στον σύντροφο του Μηνά Χατζησάββα,  χαρακτηρίζοντάς τον «αξύριστη χήρα». Η περίπτωση του Φαήλου είναι εύκολη. Είναι ένας ρατσιστής μισάνθρωπος που εκδηλώνει φανερά το μίσος του στη διαφορετικότητα. Είναι εύκολο να τον απομονώσουμε. Για μένα πολύ χειρότεροι εκείνοι που νομίζουν ότι είναι προοδευτικοί, κάνοντας ακραία ρατσιστικά σχόλια όπως «έχω φίλους γκέι, τους συναναστρέφομαι, δεν με ενοχλούν».

** Σας αφήνω για να πάω στον Ιανό. Περιμένω πως και πως ένα ωραιότατο βιβλίο του Νίκου Ποταμιάνου, «Οι νοικοκυραίοι: Μαγαζάτορες και βιοτέχνες στην Αθήνα 1880 – 1925». Για να είμαι μέσα στην επικαιρότητα της ημέρας, θα αρχίσω από ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο, για τις απεργίες των αρτο­ποιών και τις διαμαρτυρίες των αμαξάδων ενάντια στα πρώτα αυτοκίνητα. Το βιβλίο αναφέρεται στους καταστηματάρχες της Αθήνας στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, στην πυρκαγιά της παλιάς αγοράς το 1884, στην ίδρυση της ΓΣΕΒΕ το 1919, στην καθιέρωση της κυριακάτικης αργίας, στην καταδίωξη της αισχροκέρ­δειας, τον βερεσέ και το ενοικιοστάσιο. Αδημονώ να το πιάσω στα χέρια μου.