Μία απέραντη θλίψη για την αντιπολίτευση

Όλες οι δημοκρατικές κυβερνήσεις ελέγχονται. Για τα λάθη τους και τις παραλείψεις τους. Αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει τα λάθη της και τις παραλείψεις της και έχει ελεγχθεί. Το πρόβλημα για τη λειτουργία της δημοκρατίας εστιάζεται στο γεγονός ότι ο έλεγχος έχει γίνει από την ίδια – μέσω της αυτοκριτικής.

Κι αυτό επειδή κανένας άλλος δεν την έχει ελέγξει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε ότι ασκούσε τον έλεγχο σε όλη την περίοδο 2019-2023. Αυτή ήταν η αυταπάτη του. Τουλάχιστον αυτό απέδειξαν οι διπλές εκλογές.

Τα συντριπτικά για το σύνολο της αντιπολίτευσης αποτελέσματα του εκλογικού έτους 2023 θα όφειλαν να είχαν αναλυθεί σε βάθος και να είχαν εξαχθεί τα ανάλογα συμπεράσματα.

Αν κρίνει κανείς από την συζήτηση στην Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για τις πυρκαγιές, νομοτελειακά οδηγείται στην θέση πως αυτή η ανάλυση δεν έγινε.

Η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα επέτρεψε στον ΣΥΡΙΖΑ να αποφύγει την αυτοκριτική, κρυπτόμενος πίσω από τις διαδικασίες για την ανάδειξη του νέου προέδρου. Ο κ. Φάμελλος ακολούθησε την πεπατημένη – χωρίς βέβαια να έχει την επιβλητικότητα και την ευφράδεια του πρώην αρχηγού, πολύ περισσότερο το μπρίο του. Καμία έκπληξη εδώ.

Δυστυχώς, στον ίδιο καμβά κινήθηκε το ΠΑΣΟΚ. Αυτήν ήταν μία τεράστια ευκαιρία για τον κ. Ανδρουλάκη να εντυπωσιάσει υιοθετώντας αποστάσεις από την τακτική της καμένης γης και ασκώντας εποικοδομητική κριτική υποδεικνύοντας συγκεκριμένα λάθη, και υποβάλλοντας συγκεκριμένες προτάσεις, σε ήπιο τόνο. Επέλεξε να μην το κάνει.

Πώς αλλιώς, όμως, θα διαφοροποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ; Πως θα ζητήσει να αναδειχθεί το κόμμα του ως αξιωματική αντιπολίτευση; Αντιγράφοντας και υιοθετώντας τις πρακτικές, τακτικές, στρατηγικές του ΣΥΡΙΖΑ που ο λαός έχει ήδη καταδικάσει;

Ότι η Κα Κωνσταντοπούλου θα ανέσυρε το Μάτι ήταν περίπου αναμενόμενο. Ακόμη και η άθλια για τα κοινοβουλευτικά δεδομένα στάση του κ. Βελόπουλου δεν εξέπληξε. Έκπληξη, όμως, και τεράστια μάλιστα, προξενεί ο εγκλωβισμός σύσσωμης της αντιπολίτευσης στο πρότυπο ΣΥΡΙΖΑ.

Φαντασίωση της αντιπολίτευσης πως οι πυρκαγιές πρόσφεραν μοναδική ευκαιρία να πλήξει την κυβέρνηση. Θα ήταν αν είχε καταφέρει να αρθρώσει έστω και μία θετική πρόταση.

Αντίθετα, ο πολίτης… απόλαυσε ακραίες εκφράσεις, χυδαίες επιθέσεις, στρεβλώσεις στοιχείων, διαστρεβλώσεις πράξεων, προσωπικές επιθέσεις.

Αυτό είναι το πρότυπο ΣΥΡΙΖΑ, σ’ αυτό προσκολλήθηκαν όλοι.

Κατά τα φαινόμενα δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η περίοδος 2010-2016, όπου η αγανάκτηση οδηγούσε στην εξουσία έχει περάσει.

Η ελληνική κοινωνία που σφυρηλατήθηκε μέσα από την δυστυχία των μνημονίων, αναζητά πειστικές και αποτελεσματικές λύσεις στα προβλήματα της.

Το 2015 παρασύρθηκε και πίστεψε στις εύκολες λύσεις. Έμαθε το μάθημά της. Το έδειξε το 2019, και ξανά δύο φορές το 2023. Τίποτα δεν δείχνει πως έχει αλλάξει μέσα στους τελευταίους 3 μήνες.

Η αντιπολίτευση θα αλλάξει;

Διαβάστε επίσης:

Το μη φαινόμενο Stephanos και το μη κόμμα ΣΥΡΙΖΑ

Παύλος Μαρινάκης: Πιθανό το έκτακτο επίδομα για τους πυροσβέστες

Μητσοτάκης: Οι φωτιές δεν έχουν κομματικό χρώμα – Αύξηση προστίμων, άμεση φυλάκιση και για απλή αμέλεια – mononewsTV