Δεν είναι είδηση ότι γιατροί, δάσκαλοι ή αστυνομικοί που μετατίθενται σε νησιά και τουριστικούς προορισμούς αδυνατούν να βρουν κατοικία. Ούτε ότι πολυμελείς οικογένειες στριμώχνονται σε μικρά διαμερίσματα επειδή τα μεγαλύτερα μένουν κλειστά. Πολλοί ιδιοκτήτες έχουν αποκτήσει τη «φοβία του κακού νοικάρη», που θα αφήσει φέσια, που θα καταστρέψει τα πάντα με τις αγριόγατες, που δεν θα καθαρίσει ποτέ το μπάνιο, που θα παίζει ντραμς τα μεσάνυχτα. Άλλοι ιδιοκτήτες δεν έχουν κίνητρο, καθώς από ένα εισόδημα ενοικίων κι επάνω η εφορία γίνεται συνιδιοκτήτης.  

Η κυβέρνηση επιχειρεί την αναμόρφωση του μέτρου φοροαπαλλαγής για τα κλειστά ακίνητα. Πρόκειται για παρέμβαση που αξίζει στήριξη, όχι γιατί λύνει το πρόβλημα συνολικά, αλλά επειδή προσθέτει μια παράμετρο βελτίωσης.

Όσα ως τώρα εφαρμόστηκαν, δεν έπεισαν μαζικά τους ιδιοκτήτες κλειστών ακινήτων. Η απαίτηση τριετούς μίσθωσης ήταν εξωπραγματική καθώς υπάρχει κινητικότητα: άλλος ενοικιαστής μετατίθεται ξανά, άλλος βρίσκει συγκάτοικο, άλλος προτιμά διαφορετική γειτονιά. Οι ιδιοκτήτες γνώριζαν ότι αν ο ενοικιαστής φύγει νωρίτερα, θα βρεθούν να πληρώνουν φόρους αναδρομικά. Ποιος θα αναλάμβανε το ρίσκο; Έτσι χιλιάδες σπίτια παραμένουν κλειστά ή καταλήγουν σε βραχυχρόνιες μισθώσεις που εξυπηρετούν τουρίστες αντί για κατοίκους. Η νέα ρύθμιση με το ελάχιστο όριο των έξι μηνών αποκαθιστά την ισορροπία: δίνει ευελιξία και ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων που μετακινούνται λόγω της δουλειάς τους.

Είναι σημαντική η πρόβλεψη ότι ο ιδιοκτήτης δεν θα χάνει την απαλλαγή αν ο ενοικιαστής φύγει νωρίτερα από το συμφωνημένο. Θα διατηρεί το δικαίωμα στην απαλλαγή για όσο διάστημα μίσθωσε το ακίνητο και θα έχει εύλογο περιθώριο να βρει νέο ενοικιαστή. Πρόκειται για μια απλή, αυτονόητη βελτίωση που ενδέχεται να απελευθερώσει κατοικίες.

Δεν είναι αμελητέα και η πρόβλεψη για τις πολυμελείς οικογένειες. Το όριο των 120 τ.μ. περιόριζε όσους χρειάζονται μεγαλύτερους χώρους. Η επέκταση της απαλλαγής στα 140 ή 160 τ.μ. ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Περισσότερα παιδιά, μεγαλύτερες ανάγκες για υπνοδωμάτια, είναι απλή αριθμητική.

Η επιτυχία του μέτρου θα εξαρτηθεί βεβαίως από την εφαρμογή του, όμως η κατεύθυνση είναι σωστή. Να αξιοποιηθεί το υφιστάμενο απόθεμα κατοικιών ενώ ταυτόχρονα «τρέχουν» κι άλλα προγράμματα, όπως η ανακαίνιση στρατοπέδων ή τα κίνητρα για εγκατάσταση σε ακριτικές περιοχές.

Το ξέρουμε, η νέα πρόταση δεν αποτελεί πανάκεια, δεν θα μειώσει από μόνη της τα ενοίκια ούτε θα εξαφανίσει την πίεση στις πόλεις. Είναι όμως ένα εργαλείο που διορθώνει λάθη, μειώνει τα αντικίνητρα και στέλνει το μήνυμα ότι η Πολιτεία θέλει να συνεργαστεί με τους ιδιοκτήτες για να λυθεί το στεγαστικό πρόβλημα. Κάθε ένα σπίτι που ανοίγει, γίνεται μέρος της λύσης για όσους βρίσκουν μόνο κλειστές πόρτες.