Η πικρή αλήθεια για τον ΣΥΡΙΖΑ

Mόνο θλίψη και απογοήτευση προκαλεί το νέο διαφημιστικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ, για τον «Κυριάκο», το «σπίτι» που δεν θα χάσει, την «μονόπολη» και τις προκλήσεις, μία μέρα μετά την απόρριψη της πρότασης μομφής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς τον ΥΠΟΙΚ, Χρήστο Σταϊκούρα.

Ωσάν να μην αντιλήφθηκε τίποτα για την απόρριψη των θέσεων του στο Κοινοβούλιο. Δεν φταίνε τα μέσα, όπως παραπονείται η αξιωματική αντιπολίτευση, που δεν προβάλλουν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μία Ελλάδα που βρίσκεται αντιμέτωπη με συνεχείς προκλήσεις από την Τουρκία, το οξύ μέτωπο του κορωνοϊού, αλλά και την ψήφο εμπιστοσύνης από μεγάλες πολυεθνικές, όπως η Microsoft ή της Mohegan, ενώ έχει θεσμοθετηθεί η τηλεργασία και την κοινωνία απασχολούν σοβαρότερα προβλήματα από τη «μονόπολη» του ΣΥΡΙΖΑ, τα διχαστικά επικοινωνιακά διλήμματα δεν προάγουν τον πολιτικό λόγο. Ει μη μόνον για να σπάσει πλάκα η παρέα ή για να πει «τους τη φέραμε».

Το βράδυ της ίδιας μέρας παρακολουθήσαμε και τη συνέντευξη της κ. Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ. Στο ερώτημα γιατί στήριξε τον Μητσοτάκη στις περασμένες εκλογές είπε ότι «τον ψήφισα γιατί ενώ είχε φύγει από υπουργός, συνέχισε να μιλάει για την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων». Ο δε Τσίπρας, είπε η εκ πεποιθήσεως αριστερή και επονίτισα Αρβελέρ, διχάζει τον κόσμο.

Αυτό που ίσως δεν έχει αντιληφθεί η αντιπολίτευση είναι ότι έχουμε φύγει από την εποχή του λαϊκισμού. Ο κόσμος θέλει σιγουριά, παρά τις αστοχίες που συντελούνται σε κυβερνητικό επίπεδο. Υπάρχει όμως ρότα. Η πορεία έχει χαραχθεί, υπάρχει προοπτική και όραμα για το μέλλον. Τα παιδιά μας σπουδάζουν στο εξωτερικό, κάνουν μεταπτυχιακά, ταξιδεύουν, αποκτούν εμπειρίες, ενδεχομένως να μην επιστρέψουν στην πατρίδα τους για δουλειά,   δημιουργούνται νέα βιώματα.

Το να διαπιστώνει ένας νέος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για τον πτωχευτικό κώδικα ή ότι θα τον καταργήσει την «δεύτερη φορά αριστερά», όταν α) δεν είχε ψηφίσει το νόμο Κατσέλη του 2010, και β) είχε βάλει την υπογραφή του στα μνημονιακά δικά του χρόνια για την άρση προστασίας της, αποτελεί το λιγότερο κοροϊδία και υποτίμηση της νοημοσύνης όλων μας. Αλήθεια, είναι να απορεί κανείς σε τι ηλικιακό κοινό στοχεύει αυτό το κόμμα…

Και κάτι άλλο. Αυτό που δεν τονίστηκε στη Βουλή είναι ότι η προστασία της πρώτης κατοικίας, με τον τρόπο που ήρθε, επιβλήθηκε το 2010 και με το πρώτο μνημόνιο. Οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν ανέβαλαν και πήγαιναν παραπίσω και πιο πίσω το πρόβλημα. Δηλαδή μέχρι το 2010 προστασία πρώτης κατοικίας ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, είναι αυτός που τόλμησε πράγματα που δεν φανταζόταν ούτε η πιο νεοφιλελεύθερη εξουσία.

Πρώτον: Η κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά και οι προηγούμενες, δεν διανοήθηκαν ποτέ να προβούν σε κατασχέσεις των τραπεζικών λογαριασμών για μικροχρέη στην Εφορία. Οι κυβερνήσεις του κυρίου Τσίπρα το έπραξαν. Κι όταν βγήκαμε από τα μνημόνια δεν αύξησε καν το ακατάσχετο των 1200 ευρώ. Μπορούν να ρωτήσουν τους εμπόρους και τους προμηθευτές τους με τις κατασχέσεις εις χείρας τρίτων, πόσο δημοφιλείς ήταν από το 2015 μέχρι το 2019…

Δεύτερον: Δεν θα ξεχαστούν ποτέ οι ουρές μπροστά από τα ΑΤΜ το πέτρινο καλοκαίρι του 2015 για μία χούφτα ευρώ.

Τότε, τα ΑΤΜ δεν έβγαζαν ούτε χάρτινα ευρώ για να παίξεις έστω στη μονόπολη βρε αδερφέ…