Οι Αντουανέτες του ΣΥΡΙΖΑ και η κριτική από το παρελθόν

Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε από το Αίγιο την προσωπική του εκστρατεία για την εγγραφή νέων μελών στον ΣΥΡΙΖΑ – ο οποίος διαθέτει γύρω στις 65.000 εγγεγραμμένους και θέλει να τους φτάσει πάνω από 150.000.

Μετά από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου και το 31,53% , στο κόμμα έσπευσαν να εγγραφούν γύρω στις 5000 πολιτών – μία επίδοση όχι και τόσο σπουδαία για ένα σχήμα που κατέγραψε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό σε συνθήκες εκλογικής ήττας.

Από σήμερα ξεκινά η ηλεκτρονική εγγραφή – αλλά οι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν μπροστά τους το πιο νόστιμο κομματικό τυράκι: η ανοικτή εκλογή του Ασλέξη Τσίπρα δεν πρόκειται να γίνει , τουλάχιστον πριν από το συνέδριο – εκεί θα συζητηθεί κι αν περάσει , τότε βλέπουμε.

Αλλά κι αν περάσει η πρόταση, ο κ. Τσίπρας θα έχει ήδη εκλεγεί «παραδοσιακά» : από το κομματικό συνέδριο, μαζί με την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, που θα διατηρήσει το όνομά του – άντε με καμία προσθήκη που θα ξεχαστεί στην πορεία. Οπότε , ακόμα κι αν επιχειρηθεί κάτι τέτοιο αργότερα, θα φωνάζει από μακριά ότι θα πρόκειται για μία φιέστα χωρίς ουσία…

Οι «βαρώνοι» του κόμματος ψαλίδισαν νωρίς τους σχεδιασμούς Τσίπρα , για την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι συμβατό με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Και τώρα στο κόμμα γίνεται … της αυτοκριτικής.

Μόλις ο Αλέκος Φλαμπουράρης βγήκε στην τηλεόραση και είπε ότι δεν χρειάζεται να πολυψάχνουν τα αίτια της εκλογικής ήττας, έπεσε μία μαζική επιδημία δημόσιας αυτοκριτικής στο κόμμα: ένας – ένας , τα μεγάλα κεφάλια του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν την δική τους εκδοχή για το τι συνέβη – και το πράγμα αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον.

Και ο μεν Ευκλείδης Τσακαλώτος – ο οποίος λέγεται ότι τα έχει βρει με τον Αλέξη Τσίπρα – αφού είπε ότι δεν ήταν και πολύ έτοιμοι να κυβερνήσουν , πέταξε το αντουανετικό «μεγαλύτερος φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης σημαίνει καλύτερο περιβάλλον για τον πλανήτη» , ξεχνώντας ότι ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ως αντιπολίτευση κατήγγειλε τα «μαγκάλια του θανάτου» , την επιστροφή των οποίων είχε προκαλέσει η οικονομική κρίση και το πανάκριβο πετρέλαιο.

Όμως, ο Νίκος Βούτσης έκανε την διαφορά αποκαλύπτοντας ότι το 2014 υπήρχε στον ΣΥΡΙΖΑ και η άποψη – προφανώς, δική του – να μην μπλοκάρουν την προεδρική εκλογή , ώστε να γίνονταν αργότερα οι εθνικές εκλογές και να παραλάμβαναν την διακυβέρνηση χωρίς Μνημόνια. Και επειδή ο πρώην πρόεδρος της Βουλής δεν λέει τίποτε χάριν της ιστορικής αλήθειας, μάλλον αυτό που θυμήθηκε έχει να κάνει με το σήμερα.

Το είπε λοιπόν σε μία στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα μοιάζει εντελώς απομονωμένος , τόσο με την στάση του στην διευκόλυνση της ψήφου των ομογενών , όσο με τις διαθέσεις του ενόψει της προεδρικής εκλογής. Εν ολίγοις, η γραμμή του «όχι σε όλα» που έχει υιοθετήσει ο κ. Τσίπρας από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης Μητσοτάκη , βάλλεται εκ των έσω.

Ποια γραμμή θα επικρατήσει; Προφανώς, αυτή που θα επιλέξει στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας. Όμως, ποια γραμμή θα δικαιωθεί; Δύσκολο να μιλήσει κανείς για το μέλλον – αλλά η αλήθεια είναι ότι αναφορικά με το 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε κερδίσει πάρα πολλά , αν είχε δείξει λίγη υπομονή…