Σε Win – Win για το Δημόσιο μπορεί να εξελιχθεί η απόφαση του Δημοσίου να ενεργοποιήσει το δικαίωμα να ασκήσει πρόωρα τα δικαιώματα προαίρεσης (warrants) με ρήτρα ΑΕΠ, μια ακόμη επίφοβη «κληρονομιά» του ιστορικού κουρέματος το οποίο υπέστη το ελληνικό χρέος στο πλαίσιο του PSI.

Και αυτό παρά τα δικαστικά «επεισόδια» με κάποιους κατόχους, hedge funds, αυτών των warrants που αμφισβητούν την εγκυρότητα της ειδοποίησης που εξέδωσε η Ελλάδα στις αρχές Απριλίου για την άσκηση του δικαιώματος εξαγοράς και τον τρόπο υπολογισμού της τιμής εξαγοράς. Όπως μάλιστα έγινε γνωστό με δημοσίευμα από το Bloomberg το απόγευμα της Τρίτης, η Ελλάδα έχει ήδη προσφύγει στα βρετανικά δικαστήρια (σ.σ. όλα είχαν γίνει βάσει αγγλικού δικαίου στο πλαίσιο του PSI) ζητώντας από το δικαστήριο να επικυρώσει τη νομιμότητα της πρότασης της (επί μεθόδου και τιμής) για εξαγορά, όλων, των εκκρεμών warrants με ρήτρα ΑΕΠ που λήγουν το 2042.

1

Οι διαδικασίες τρέχουν, με τη συναλλαγή αναμένεται να ολοκληρωθεί σήμερα με ένα κόστος που εκτιμάται περίπου στα 160 εκατ. ευρώ. Πολύ μικρότερο δηλαδή από το δυνητικό κόστος που θα καλούνταν να πληρώσει το Δημόσιο εάν άφηνε τα πράγματα να εξελιχθούν και δεν ασκούσε, μονομερώς όπως είχε κάθε δικαίωμα, τα warrants με ρήτρα ΑΕΠ πολύ πριν τη λήξη τους.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

–  Οι εν λόγω τίτλοι είναι μια κληρονομιά από το PSI. Είχαν εκδοθεί σε πολύ δύσκολους καιρούς για τη χώρα, to 2012, ως κίνητρο, «δόλωμα» για να μπουν ομολογιούχοι στη διαδικασία ανταλλαγής παλαιών ελληνικών ομολόγων με νέα – και κουρεμένα – ομόλογα του PSI (ονομαστικής αξίας άνω των 62 δισ.) και να πειστούν να δεχθούν την πρόταση της ανταλλαγής.

–  Η συμφωνία προέβλεπε τότε και εν μέσω μεγάλης κρίσης πως τα συγκεκριμένα warrants θα ενεργοποιούνταν εάν η χώρα κατάφερνε να τρέχει με ρυθμό άνω του 2% και το πραγματικό ΑΕΠ ήταν στα επίπεδα των 266 δισ. ευρώ. Κόντρα στις προβλέψεις των θεσμών για μέση ανάπτυξη 1 – 1,5% στην προσεχή διετία 2026 – 2027, οι πραγματικές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ υψηλότερες. Φέτος το πραγματικό ΑΕΠ αναμένεται να κινηθεί στα επίπεδα των 250 δις. ευρώ και η μέση ανάπτυξη τρέχει σταθερά με ρυθμό άνω του 2%. Αυτό σημαίνει πως εντός της προσεχούς διετίας οι όροι της συμφωνίας θα πληρούνταν.

– Σε αυτή την περίπτωση θα ενεργοποιούνταν τα warrants προκαλώντας μια σημαντική επιβάρυνση σε ετήσια βάση που θα μπορούσε σύμφωνα με εκτιμήσεις να κυμανθεί από 200 – 300 εκατ. ευρώ π.χ. για το 2027. Αυτή η διαδικασία θα μπορούσε φυσικά να επαναληφθεί και τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2042. Μιλάμε δηλαδή για μια 15ετία με απρόβλεπτο σωρευτικό κόστος που θα μπορούσε να υπερβεί το 1 ή/και το 1,5 δισ. ευρώ.

–  Με την απόφαση της πρόωρης άσκησης του δικαιώματος από το Δημόσιο «σβήνει» σήμερα με σαφώς μικρότερο κόστος ένα δυνητικά πιο βαρύ δημοσιονομικό κόστος τα επόμενα χρόνια. Τερματίζεται επίσης μια μεγάλη εκκρεμότητα απότοκο της μεγάλης κρίσης καθαρίζοντας το έδαφος και τον ορίζοντα για την ελληνική οικονομία. Όπως σχολιάζουν παράγοντες στην αγορά σε μια περίοδο που η Ελλάδα θέλει να ενισχύσει το brand name της στην αγορά ως μια χώρα που κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι, ξεκινώντας πρακτικά υπό του μηδενός μετά το «κούρεμα», το να σέρνεται ένα τέτοιο ερώτημα για το πόσο θα κοστίζει αυτή η διαδικασία τα επόμενα χρόνια δεν εξυπηρετεί κανέναν. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει η επιλογή σήμερα με κατά πολύ μικρότερο κόστος να τελειώνει με την εκκρεμότητα μια κι έξω.

– Το μια κι έξω φυσικά είναι μια κουβέντα. Η δικαστική διαμάχη είναι σε εξέλιξη και ο Βρετανός δικαστής ζητείται να αποφανθεί εάν εκείνοι που προσέφυγαν αμφισβητώντας το εάν το Δημόσιο έπραξε ορθά βάσει όσων είχαν συμφωνηθεί (μέθοδος + τιμή) και στο σενάριο που κρίνει πως το Δημόσιο κάνει λάθος να ζητήσει πως πρέπει να κινηθεί. Μόνο ως προς τις συγκεκριμένες αγωγές που έχουν κατατεθεί. Νομικοί κύκλοι πάντως, τονίζοντας βέβαια πως κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα σε μια τόσο σύνθετη διαμάχη, δεν εμφανίζονται ανήσυχοι σχετικά με την προοπτική εξέλιξης της υπόθεσης όσον αφορά στο ελληνικό δημόσιο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Bloomberg τα ελληνικά warrants διαπραγματεύονται τώρα κοντά στα 30 σεντς του ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του Bloomberg, ενώ όταν η Ελλάδα εξέδωσε την ανακοίνωση για το call option στις 4 Απριλίου ανέρχονταν κοντά στα 38 σεντς. Η προσφερόμενη τιμή επαναγοράς κινείται περίπου στα 25 σεντς του ευρώ.

–  Βεβαίως όπως εκτιμάται επίσης ακόμη και εάν το Δημόσιο έχανε στη συγκεκριμένη δίκη η πρόσθετη επιβάρυνση για το ελληνικό δημόσιο θα ήταν όχι περίπου 160 εκατ. ευρώ που εκτιμάται τώρα αλλά σχεδόν 200 – 210.

– Στον αντίποδα την ίδια στιγμή το Δημόσιο ολοκληρώνοντας τώρα την εξουδετέρωση των warrants αφενός σβήνει έναν δημοσιονομικό κίνδυνο, αφετέρου όμως στέλνει έμμεσα και ένα μήνυμα στη διεθνή αγορά πως η προσδοκία του δημοσίου είναι ότι η ελληνική οικονομία θα υπεραποδίδει στην ανάπτυξη την προσεχή διετία, τρέχοντας με ρυθμό άνω του 2% και με ένα ΑΕΠ που θα κινείται πάνω από τα 270 δις. ευρώ κόντρα στις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις που είχαν διατυπωθεί από τους θεσμούς.  Σε περίπτωση δε μιας νίκης του δημοσίου θα υπάρχει ήδη ένα σημαντικό δεδικασμένο.

Διαβάστε επίσης

Total rebound στις αγορές με διεθνείς καταλύτες – Κρίσιμα τα επόμενα 24ωρα σε 3 γεωπολιτικά μέτωπα

«Μυρίζει» αναβάθμιση– Κλειδί τα 5 «assets» του χρέους

Το μήνυμα Πιερρακάκη: Με μέτρο η παροχολογία – Αγώνας δρόμου 100 ημερών