Καθαρή Έξοδος vs Προληπτική Γραμμή: Ποια λύση θεωρείται καλύτερη για την Ελλάδα και τι λένε οι επενδυτές

Καθαρή έξοδος ή προληπτική γραμμή; Ποια είναι η καλύτερη εξέλιξη για την Ελλάδα, μετά τέλος του προγράμματος; Ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει η χώρα για να πετύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και να επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα το συντομότερο δυνατό;

Έμπειροι αναλυτές και στελέχη με βαθιά γνώση της αγοράς απαντούν πως όποια λύση και αν αποφασισθεί, οι ρυθμοί μεγέθυνσης της οικονομίας στη «μεταμνημονιακή Ελλάδα» θα καθοριστούν από άλλους παράγοντες, αφού πρακτικά δεν θα υπάρξει καμία διαφορά. Τονίζουν μάλιστα, πως η σχετική συζήτηση εξυπηρετεί την επικοινωνιακή στρατηγική κάποιων κομμάτων και το μόνο που κάνει είναι να αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας.

Ο πρώτος και πιο κρίσιμος παράγοντας που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην αναθέρμανση της αγοράς, είναι η χάραξη ενός εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, το οποίο θα έχει σαφή κατεύθυνση και θα διευκολύνει την προσέλκυση επενδυτών.

«Δεν μπορείς να ανοίξεις επενδυτικό διάλογο στην κλίμακα που χρειάζεται εάν δεν έχεις σχέδιο», ανέφεραν χθες στελέχη της PwC, οι οποίοι στάθηκαν στην ανάγκη ύπαρξης ενός growth story, ενός οδικού χάρτη για την επόμενη μέρα. Η επενδυτική κοινότητα, επεσήμαναν, θέλει να γνωρίζει από πριν ποιο θα είναι το πλαίσιο, σε ποιους τομείς μπορεί να επενδύσει, και τι φορολογία θα κληθεί να πληρώσει μακροπρόθεσμα. Η Ελλάδα, όπως είπαν, εξακολουθεί να κινείται χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση, όπως συμβαίνει διαχρονικά μετά τον πόλεμο με εξαίρεση τη δεκαετία του 1960. Οι ίδιοι προέβλεψαν μάλιστα πως εάν δεν αλλάξει κάτι θεαματικά τα επόμενα χρόνια, οι ρυθμοί ανάπτυξης του ελληνικού ΑΕΠ θα υποχωρήσουν από το 2019 προς τα επίπεδα του 1%.

Ρευστότητα

Ο δεύτερος και εξίσου καθοριστικός παράγοντας είναι η αποκατάσταση της ρευστότητας. Η χώρα μας, σύμφωνα με τους αναλυτές, δεν θα πετύχει ποτέ ανάπτυξη της τάξης του 3% με 4%, εάν δεν αποκατασταθεί η χρηματοδότηση της οικονομίας και ανοίξει η κάνουλα από τις τράπεζες. Τα πράγματα στο συγκεκριμένο τομέα εκτιμάται πως πηγαίνουν καλύτερα, παρότι οι τράπεζες δεν έχουν ακόμη αρκετές αποταμιεύσεις για να μπορέσουν να επιτελέσουν το έργο τους, και θα πάνε ακόμη καλύτερα μετά την επιτυχή ολοκλήρωση των stress tests.

Ο τρίτος παράγοντας αφορά στον τρόπο ρύθμισης του δημόσιου χρέους. Το ιδανικό, θα είναι να επιλεγεί μια βαθιά αναδιάρθρωση σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, κάτι που θα στείλει ηχηρό μήνυμα στις διεθνείς αγορές ότι δεν υπάρχει πλέον κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας, και το όποιο ρίσκο (country risk) έχει εξαλειφθεί. Αυτό εκτιμάται πως θα δώσει τεράστια ώθηση στην χώρα και θα βελτιώσει άρδην τις προοπτικές της. Διαφορετική θα είναι η κατάσταση, εάν οι εταίροι μας επιλέξουν μια μεσοβέζικη λύση που δεν θα απαντά πειστικά στο πρόβλημα, αλλά απλά θα μεταθέτει τη διευθέτησή του στο μέλλον…

Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούν πολέμιοι και μη της καθαρής εξόδου ότι όλα θα εξαρτηθούν από την Ελλάδα και τον τρόπο που θα κινηθεί τα επόμενα χρόνια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: PwC: Επιπλέον επενδύσεις 22 δισ. ευρώ ετησίως αν θέλετε ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Citi: «Βλέπει» αστοχία στα πρωτογενή πλεονάσματα και χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Wood: Γιατί είναι αισιόδοξη για τις ελληνικές τράπεζες- Τι προειδοποιεί για stress tests και «κόκκινα δάνεια»