O Τσίπρας έχει δυο (θανατηφόρες) επιλογές: Κανόνια ή ομαδικές απολύσεις

Τα… βάσανα για την κυβέρνηση γύρω από τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές για τα εργασιακά έχουν ήδη ξεκινήσει, κι ας έχει μεταφερθεί η συζήτηση αυτή για τον Σεπτέμβριο. Στο Μαξίμου γνωρίζουν καλά πως θα είναι ίσως η πιο δύσκολη διαπραγμάτευση που έχει γίνει ποτέ από την αρχή των μνημονίων, καθώς ουσιαστικά ο Αλέξης Τσίπρας και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης θα κληθούν να δώσουν την απάντηση σε ένα πολύ δύσκολο δίλημμα: Ομοβροντία από «κανόνια» στην αγορά ή ομαδικές απολύσεις; (δηλαδή  απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων )

Η δυσκολία της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά δεν έγκειται τόσο στην επιμονή των δανειστών (ιδίως του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου) για ουσιαστικές και «χειρουργικές» μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, όσο στο ότι, όποια κι αν είναι η απόφαση της κυβέρνησης, θα βρει απέναντί της ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.

Αν η κυβέρνηση δεχθεί να νομοθετήσει την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, φυσικά θα βρει απέναντί της το σύνολο των εργαζομένων, που θα αισθανθούν ότι χάνουν ακόμα ένα εργασιακό τους δικαίωμα και ενδεχομένως ότι τίθεται σε κίνδυνο η δουλειά τους, ενώ φυσικά θα συναντήσει τεράστιες αντιδράσεις και στο εσωτερικό της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αφού ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες τάσσονται κατηγορηματικά κατά της απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων, και στο θέμα αυτό είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν «αντιφρονούντες» που θα αρνηθούν να ψηφίσουν μία τέτοια ρύθμιση, διακινδυνεύοντας ακόμα και την κατάρρευση της κυβέρνησης.

Αν όμως με κάποιον τρόπο η κυβέρνηση καταφέρει να μην ενδώσει στις πιέσεις των δανειστών, προσφέροντας π.χ. κάποιο άλλο ισοδύναμο μέτρο αντί για τις ομαδικές απολύσεις, τότε οι εξελίξεις μπορεί να αποδειχθούν ακόμα χειρότερες. Κι αυτό γιατί ήδη σε επαφές τους με ανθρώπους της αγοράς κυβερνητικά στελέχη διαπιστώνουν ότι οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στους νευραλγικούς κλάδους της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας, αλλά και της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων (κλάδους που απασχολούν πάνω από 700.000 εργαζομένους) δεν θέλουν ούτε καν να σκέφτονται το ενδεχόμενο να μην απελευθερωθούν οι ομαδικές απολύσεις. Και αυτό γιατί η κατάσταση για τις επιχειρήσεις είναι ήδη ασφυκτική, με την υπερφορολόγηση και το δυσβάσταχτο κόστος της ενέργειας να «ροκανίζουν» τα έσοδά τους, και το να συνεχίσουν τη λειτουργία τους υπό αυτές τις συνθήκες κρατώντας παράλληλα και τους εργαζομένους που έχουν σήμερα είναι απλώς ουτοπικό σενάριο.

Αυτό που λένε ουσιαστικά στην κυβέρνηση οι επιχειρηματίες είναι: ή θα χαλαρώσετε το ασφυκτικό πλαίσιο γύρω από τις απολύσεις και τις συλλογικές συμβάσεις, και τότε οι επιχειρήσεις θα είναι βιώσιμες και θα συνεχίσουν να παράγουν, στηρίζοντας την οικονομική ανάκαμψη της χώρας (αλλά αφήνοντας αναπόφευκτα πίσω τους ανέργους), ή αν δεν αλλάξει τίποτα, τότε θα ηχήσουν μαζικά «κανόνια» στην αγορά από εταιρείες που απλώς δεν θα μπορούν πια να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους – και φυσικά σε αυτό το σενάριο αφενός θα μειωθεί η παραγωγή, λόγω των «λουκέτων», αφετέρου η ανεργία θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο, αφού θα χαθούν περισσότερες θέσεις εργασίας απ’ ό,τι αν επιτραπεί στις επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε ομαδικές απολύσεις.

Θα αντέξει η κυβέρνηση να νομοθετήσει την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, διακινδυνεύοντας και την ίδια της την ύπαρξη για να σώσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην ελληνική οικονομία; Ο Σεπτέμβριος είναι κοντά…

Διαβάστε ακόμα στο mononews.gr:

http://www.mononews.gr/pos-danistes-tilixan-se-mia-kolla-charti-ton-tsipra-ti-allages-zitoun-ek-neou-gia-ergasiaka/59919