Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσφεύγουν οι Έλληνες δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο

Το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών χωρών κυρίως της Κεντρικής Ευρώπης που προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα δάνεια που είχαν συναφθεί σε ελβετικό φράγκο, θα ακολουθήσουν και στη χώρα μας οι ενώσεις καταναλωτών. Η απόφαση ελήφθη μετά τη δημοσίευση του περιεχομένου της απόφασης του Αρείου Πάγου που κλείνει οριστικά υπέρ των τραπεζών το θέμα των δανείων σε ελβετικό νόμισμα.

Συγκεκριμένα με την απόφαση 4/2019 το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι όρος που περιλαμβάνεται στις συμβάσεις δανείων σε ελβετικό φράγκο και υποχρεώνει τους δανειολήπτες να αποπληρώνουν το δάνειό τους με βάση την τρέχουσα ισοτιμία του ξένου νομίσματος, επαναλαμβάνει διάταξη του αστικού κώδικα και ως εκ τούτου δεν μπορεί να ελεγχθεί ως προς τη νομιμότητά του.

Το αίτημα θα γίνει μέσω του Αρείου Πάγου από τον οποίο θα ζητήσουν να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) προκειμένου να κρίνει εάν ο συγκεκριμένος όρος είναι καταχρηστικός ή όχι με βάση την οδηγία 93/13.

Σημειώνεται ότι ερώτημα στο ΔΕΕ έχει δικαίωμα να απευθύνει μόνο το δικαστήριο μιας χώρας κατόπιν αιτήματος διαδίκου. Οι ενώσεις καταναλωτών βασίζουν το αίτημά τους σε παρόμοιες προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που έχουν γίνει από δανειολήπτες και δικαστήρια άλλων χωρών όπως η Ρουμανία και η Ουγγαρία και οι οποίες δικαιώνουν τους καταναλωτές.

Συγκεκριμένα το αίτημα που θα αποσταλεί θα αφορά το κατά πόσο υπήρχε αδιαφάνεια στους γενικούς όρους συναλλαγών στα δάνεια σε ελβετικό φράγκο και αν μέσω αυτών παραβιάζεται το δίκαιο του καταναλωτή όπως αυτό ορίζεται από την ευρωπαϊκή οδηγία.

Να σημειωθεί ότι οι αρκετές κυβερνήσεις της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων αποφάσισαν να επιτρέψουν την αποπληρωμή των δανείων, αντί σε ελβετικό φράγκο, σε ευρώ (Σλοβενία) ή σε άλλο εθνικό νόμισμα βασιζόμενες σε αποφάσεις όχι μόνο εθνικών δικαστηρίων, αλλά και του ΔΕΕ, καθώς επίσης και γνωμοδότηση της ΕΚΤ.

Στις 20 Σεπτεμβρίου του 2017 το ΔΕΕ είχε κρίνει πως οι τράπεζες θα έπρεπε να έχουν σεβαστεί δύο κριτήρια: πρώτον, να έχουν ενημερώσει με σαφήνεια τους δανειολήπτες για τον κίνδυνο αλλαγής της συναλλαγματικής ισοτιμίας, η οποία θα μπορούσε να καταστήσει πολύ δύσκολη την εξυπηρέτηση του δανείου. Δεύτερον, οι τράπεζες θα έπρεπε να έχουν εξηγήσει στον δανειολήπτη τι θα σημαίνει για αυτόν πιθανή αλλαγή της ισοτιμίας, ιδιαίτερα όταν αυτός δεν έχει εισοδήματα στο νόμισμα του δανείου. Σε γνωμοδότηση (το 2018) για την αναδιάρθρωση των δανείων που είχαν χορηγήσει οι σλοβενικές τράπεζες, η ΕΚΤ αναγνωρίζει πως στην περίπτωση μετατροπής δανείων σε ξένο νόμισμα θα πρέπει να υπάρχει «δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων, ώστε να αποφεύγεται μελλοντικά ο ηθικός κίνδυνος».