array(0) {
}
        
    
Menu
-0.5%
Τζίρος: 242.50 εκατ.

Ρύθμιση δανείου και ευθύνη του εγγυητή: Πότε η τράπεζα μπορεί να στραφεί εναντίον του για ολόκληρο το χρέος

Comments

 

Παρά την κυβερνητική προπαγάνδα η χώρα δεν μπορεί να ανακάμψει. Και, δυστυχώς,   βασίζεται περισσότερο σε ευχή παρά στην πραγματικότητα η άποψη του Στάθη Καλύβα στο εξαιρετικό βιβλίο του «Καταστροφές και Θρίαμβοι» ότι υπάρχει ελπίδα. Ελπίδα πάντα υπάρχει, ακόμη κι όταν δεν …υπάρχει.  Η λογική «τα καταφέραμε στο παρελθόν, θα τα καταφέρουμε και τώρα» δεν ισχύει υποχρεωτικά. Και δεν πείθει σε μία ρημαγμένη Ελλάδα που δεν εννοεί έτσι κι αλλιώς να διορθώσει τα τεράστια δομικά προβλήματα της.

Η παραμονή της χώρας σε οικονομική και κοινωνική κρίση εδράζεται κυρίως σε έξη παράγοντες:

  • Η χώρα έχει χάσει περίπου μισό εκατομμύριο από τα καλύτερα, τα πιο δυναμικά, τα πιο ανοιχτά μυαλά της. Ότι έχει απομείνει εμπεριέχει σε σημαντική έκταση …κατιμά. Ανάπτυξη χωρίς αυτά που υποχρεώθηκαν στη φυγή είναι σχεδόν νομοτελειακά αδύνατη.
  • Χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν μεταφέρει την παραγωγή τους ή/και την οικονομική τους έδρα στο εξωτερικό. Και χιλιάδες άλλες έχουν κλείσει. Ο παραγωγικός ιστός έχει όχι απλά αποδυναμωθεί αλλά σε μεγάλο βαθμό καταστραφεί. Και δεν μπορεί έτσι να στηρίξει την ανάπτυξη. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εξαγωγές μας δεν αυξάνονται.
  • Το τραπεζικό σύστημα ίσα που στέκεται στα πόδια του. Μέχρι να ολοκληρωθεί η αναδιάρθρωση του ισολογισμού του και να μπορέσει να δώσει χρήματα θα περάσει τουλάχιστον μια τριετία. Έτσι, ο παραγωγικός ιστός δεν έχει χρήματα για να ανασυνταχθεί και να αναδιαρθρωθεί.
  • Ιστορικά η εγχώρια αποταμίευση ποτέ δεν έφτανε για να συντηρήσει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Σήμερα, με την ιδιωτική αποταμίευση ουσιαστικά αρνητική, την υπέρμετρη φορολογία και το αρνητικό ψυχολογικό κλίμα, κεφάλαια για ανάπτυξη δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρξουν.
  • Το ξένο κεφάλαιο δεν έρχεται. Και αυτό δεν αφορά τις κατά τα άλλα θλιβερές αποκρατικοποιήσεις που απλά μειώνουν το χρέος και λόγω της φύσης τους και του τρόπου με τον οποίον γίνονται ενισχύουν το φαινόμενο της δυαδικής οικονομίας. Αφορά τις άμεσες ξένες επενδύσεις σε κτίρια, μηχανήματα και θέσεις εργασίας με την ταυτόχρονη εισαγωγή τεχνολογικής προόδου. Με την διεφθαρμένη γραφειοκρατία και την ελλειμματική δικαιοσύνη κανένας ξένος επενδυτής δεν θα έρθει.
  • Οι ξεκάθαρες εσωτερικές αντιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, η σαφής προσπάθεια της κυβέρνησης να ελέγξει τα μέσα ενημέρωσης και τη δικαιοσύνη –ώστε να δημιουργήσει τα δικά της αναχώματα στη διατήρηση της εξουσίας— η απόλυτα ιδεολογική –αν και συχνά δόλια—προσέγγιση στο σχεδιασμό κάθε πολιτικής, στη λήψη κάθε υπουργικής απόφασης, στην  υιοθέτηση κάθε νόμου και η απόλυτη διαχειριστική ανικανότητα της, προβληματίζουν έντονα και καθοριστικά κάθε ξένο οικονομικό παράγοντα και εμποδίζουν την έλευση του και την απόλυτα αναγκαία συνεισφορά του στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

Μία αγγλική παροιμία λέει ότι «το μυαλό είναι όπως το αλεξίπτωτο: δεν λειτουργεί αν δεν είναι ανοιχτό».

Αλέξη Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ και ομάδες συμφερόντων ακούτε; Ή, τελικά, θα αυτοχειριαστείτε;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

http://www.mononews.gr/dday-ston-polemo-vardinogianni-kata-kalogritsa-savvidi-gia-tis-adies-ti-etimazoun-gia-ti-dimoprasia/68997

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ 

http://www.mononews.gr/alexi-fere-esi-tin-anaptixi-ke-ine-ke-adiki/69023

Comments
Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Καρανίκας εναντίον Τσίπρα: Έχασε από τον Μητσοτάκη όχι γιατί δεν είχε ινστιτούτο αλλά γιατί δεν έπειθε
To δείπνο στη «Σκορπίνα» στο Νέο Ψυχικό, ο… Σαμαράς που πήγε στο Πεντάγωνο, πού έφαγε προβατίνα ο Καραμανλής και οι πρώτες ημέρες της Κίμπερλι
Όλο το παρασκήνιο του placement Metlen – Μυτιληναίου και η αγωνία για την μετοχή, η επίθεση Καραβία, ο άμπαλος CEO, η super κίνηση Λασκαρίδη, το γκαλά της Κίμπερλι και η κίτρινη κάρτα της chic & elegant κυρίας

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η συνάντηση Ερντογάν –Τράμπ στο Λευκό Οίκο, η Διάσκεψη για τη Γάζα και οι γνωστικές μεροληψίες στην ελληνική δημόσια σφαίρα»
Ο Κωστής Χατζηδάκης και η αόρατη ψηφιακή γραφειοκρατία
Ο Θεοδωρόπουλος του ΣΕΒ, ο Aghion του Νόμπελ και η παραγωγικότητα
Ο αργός θάνατος του ΠΑΣΟΚ
Mεθυσμενάκια και Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η πολιτική ως μηχανισμός εξόντωσης
Ανδρουλάκης και Τσίπρας: η ηθική ως αυταπάτη της πολιτικής ζωής
Ζόραν Μαμντανί: Η φωνή των φτωχών
Μάκης Βορίδης: τα αυγά και τα τσεκούρια
ΠΑΣΟΚ σε καθρέφτη Σοβιετίας: η πίστη πάνω από την επάρκεια