Ο Αλέξης Τσίπρας πέρασε ένα όμορφο βράδυ γεμάτο σέλφι στο φεστιβάλ της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δύσκολα θα ποζάρει μαζί με τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο: μπορεί η διερεύνηση της λεγόμενης σκευωρίας στην υπόθεση της Novartis να μην έχει ακόμα ξεκινήσει στη Βουλή, αλλά ήδη έχει πάψει να έχει κάποια προοπτική πολιτικού κέρδους για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Κάθε ώρα που περνά, γίνεται αποκλειστική υπόθεση του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης.

Όταν προεκλογικά ο Αλέξης Τσίπρας σιγοντάριζε τα αντιδεξιά αντανακλαστικά ενός σημαντικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, είχε στο νου του ότι, πρώτον, θα έχανε στις εκλογές, άρα έπρεπε να βρει κάτι για να συσπειρώσει δυνάμεις, και, δεύτερον, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης προετοιμαζόταν για μία τιμωρητική πολιτική αλά 1989, που θα του έδινε την δυνατότητα να αυξήσει ακόμα περισσότερο την αντιδεξιά συσπείρωση. Το πρώτο το πέτυχε, στο δεύτερο ατύχησε – αλλά όχι από ενέργειες του ίδιου…

Η αρχή έγινε με εκείνο που πολλοί θεωρούσαν ως δεδομένο – τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ: ο ίδιος ο Μητσοτάκης είχε δεσμευτεί για αυτό – και αρκετά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας είχαν σπεύσει να προαναγγείλουν ότι θα γινόταν πράξη. 

Όμως, αμέσως μετά από τις εκλογές, στη Νέα Δημοκρατία αντιλήφθηκαν ότι μια τέτοια επιτροπή θα εξυπηρετούσε μόνον την ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί διωκόμενος: με τον Βαρουφάκη στη Βουλή ως αρχηγό κόμματος, ήταν φανερό ότι όλοι οι προβολείς θα έπεφταν πάνω του – και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επίσης. 

Επομένως – αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε κάνει πράξη την δέσμευσή του –  θα οδεύαμε σε μία εξεταστική εντός της οποίας τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα παρέπεμπαν για απαντήσεις στον Γιάνη Βαρουφάκη, ενώ ταυτόχρονα θα κραύγαζαν ότι η Δεξιά ψάχνει ενόχους για μία περίοδο που τελείωσε με την αναβάπτιση του Αλέξη Τσίπρα από την λαϊκή εντολή του Σεπτεμβρίου του 2015. 

Κανείς Συριζαίος βουλευτής δεν ξέρει 

Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν και στην υπόθεση της Novartis: μπορεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να έδωσε εντολή για πλήρη στήριξη του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου στη λογική ότι πρόκειται για επιχείρηση ρεβανσισμού, αλλά, όταν ξεκινήσει η προανακριτική επιτροπή, ο πρώην υπουργός θα βρεθεί μόνος απέναντι στις καταγγελίες εν ενεργεία δικαστικών, για την αλήθεια ή μη των οποίων  κανείς βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να έχει γνώση.

Τι πρόκειται να συμβεί λοιπόν; Σε επίπεδο διερεύνησης της υπόθεσης, κανείς δεν ξέρει – άλλωστε, κυκλοφορούν αρκετές φήμες ότι και άλλοι εν ενεργεία δικαστικοί είναι έτοιμοι να προσθέσουν ψηφίδες στο μωσαϊκό των πρακτικών του πρώην αναπληρωτή υπουργού, που θα ήταν παρακινδυνευμένη η όποια πρόβλεψη. 

Αυτό που είναι βέβαιο έχει να κάνει με την οπτική των μέσων ενημέρωσης, που θα τεστάρουν σε κάθε συνεδρίαση την συνοχή των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στην επιτροπή – αν δεν αποφασίσουν αποχή μιλώντας για προειλημμένες αποφάσεις της πλειοψηφίας.

Κάθε λέξη – ή ακόμα και υπαινιγμός –  αποστασιοποίησης θα γίνεται πολιτικό πρόβλημα για τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ ο ίδιος θα παραμένει έξω από το κάδρο – άρα δεν θα μπορεί να επικαλείται ρεβανσισμό από την πλευρά του Κυριάκου Μητσοτάκη: πού καιρός λοιπόν για σέλφι;