Το στοίχημα της ενεργειακής μετάβασης και της μείωσης των εκπομπών με ένα οικονομικά ανεκτό τρόπο που δεν θα πλήττει  την ανταγωνιστικότητα θα απασχολήσει το Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος που θα πραγματοποιηθεί αύριο στις Βρυξέλλες.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου μεταβαίνει σήμερα στις Βρυξέλλες, για να συμμετάσχει στο αυριανό  Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος, όπου το κυρίαρχο θέμα είναι η χάραξη της πορείας της Ευρώπης προς τον νέο κλιματικό στόχο του 2040.   Στην ατζέντα βρίσκεται η πρόταση της Κομισιόν για τροποποίηση του Ευρωπαϊκού Νόμου για το Κλίμα, ώστε να ενσωματωθεί ο στόχος μείωσης των καθαρών εκπομπών κατά 90% έως το 2040 σε σύγκριση με το 1990.

1

Η συζήτηση αυτή έρχεται ως συνέχεια των δεσμεύσεων που ήδη έχουν τεθεί: -55% μέχρι το 2030 και πλήρης κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050. Χωρίς ένα ενδιάμεσο σκαλοπάτι, η διαδρομή από το 2030 στο 2050 θα ήταν απότομη και πολιτικά δύσκολη. Η πρόταση της Επιτροπής, στηριγμένη στις εισηγήσεις του Ευρωπαϊκού Επιστημονικού Συμβουλίου για το Κλίμα, επιλέγει έναν στόχο φιλόδοξο αλλά ρεαλιστικό: -90% εκπομπές έως το 2040. Έναν στόχο που λειτουργεί ως πολιτικό και επενδυτικό σήμα, παρέχοντας ορατότητα σε βιομηχανία, αγορές και κυβερνήσεις.

Για τα κράτη μέλη, το νέο ορόσημο δεν συνεπάγεται άμεση δέσμη υποχρεωτικών μέτρων, αλλά χαράζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα σχεδιαστούν πολιτικές για ενέργεια, βιομηχανία, μεταφορές και γεωργία μετά το 2030. Για τη βιομηχανία, ειδικά τους ενεργοβόρους κλάδους όπως χάλυβας, τσιμέντο και χημικά, ο στόχος σημαίνει προσαρμογή με υψηλό κόστος αλλά και νέες ευκαιρίες, εφόσον ενεργοποιηθούν τα ευρωπαϊκά εργαλεία στήριξης και επιταχυνθεί η ανάπτυξη καθαρών τεχνολογιών.

Η συζήτηση των υπουργών θα επικεντρωθεί επίσης στη νέα Εθνικά Καθορισμένη Συνεισφορά (NDC) της ΕΕ για το 2035, η οποία θα κατατεθεί στον ΟΗΕ ενόψει της COP30. Η NDC αποτελεί ουσιαστικά το συμβόλαιο της ΕΕ απέναντι στη Συμφωνία του Παρισιού, δεσμεύοντας την Ένωση και τα κράτη-μέλη σε συγκεκριμένη πορεία μείωσης εκπομπών.

Για την ελληνική πλευρά, ο Σταύρος Παπασταύρου προσέρχεται με σαφείς προτεραιότητες. Ζητά ο στόχος του 2040 να συνδυάζει ρεαλισμό, κοινωνική αποδοχή και επαρκείς πόρους. Όπως τονίζει, η ευελιξία για κάθε κράτος-μέλος είναι κρίσιμη, ώστε να επιλέξει τα δικά του μέσα για την επίτευξη του στόχου. Παράλληλα, επισημαίνει την ανάγκη διασφάλισης ανταγωνιστικών τιμών ενέργειας και οικονομικά προσιτών πράσινων τεχνολογιών, με ειδική μέριμνα για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ενεργοβόρα βιομηχανία.

Ιδιαίτερο βάρος δίνει και στη μελέτη των επιπτώσεων από το νέο Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ETS 2), που από το 2027 θα επεκταθεί σε μεταφορές και νοικοκυριά. Το ερώτημα είναι πώς αυτό θα επηρεάσει τον πληθωρισμό και το διαθέσιμο εισόδημα, ειδικά για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά.

Διαβάστε επίσης:
Σκιές στον Πειραιά: Η εντολή Τραμπ, η Cosco, ο πόλεμος των κοντέινερς και η Ευρωπαία Εισαγγελέας

Το ΕΜΠ ιδρύει το πρώτο μεταπτυχιακό με δίδακτρα στο επιστημονικό πεδίο της Ναυτιλίας

Τι αλλάζει στη δόμηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων – Οι νέοι κανόνες