Κάθε μήνα η δημοσιογραφική ομάδα του mononews.gr κρίνει και δημοσιεύει ποιοι είναι αυτοί που ξεχώρισαν στις προηγούμενες 30 ημέρες. Που ξεχώρισαν είτε θετικά είτε αρνητικά.

Στις 12 Δεκεμβρίου οι εσωκομματικές κάλπες του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) μίλησαν, μ’ έναν τρόπο εκκωφαντικό που δεν επιτρέπει καμία υποσημείωση.

Η κεντρική πολιτική σκηνή απέκτησε ένα νέο παίκτη, σαραντάρη, άφθαρτο, χωρίς βαρίδια από το παρελθόν, και με ένα συντριπτικό ποσοστό νίκης κοντά στο 70%, δημιουργώντας έτσι ξανά ελπίδες για ένα κόμμα που κυριάρχησε για χρόνια στην κορυφή αλλά και που βρέθηκε τα τελευταία χρόνια στο περιθώριο των εξελίξεων.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης εξέφρασε το αίτημα για ανανέωση, που φάνηκε ότι ήταν το ζητούμενο για τους ψηφοφόρους και με την επικράτηση του εκτός από τον τίτλο του έκτου Αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας άλλης.

Στο ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) η σκυτάλη παραδόθηκε στη νέα γενιά, την οποία εκπροσωπεί ο ευρωβουλευτής. Έναν κόσμο ηλικίας 35-40 ετών που δεν έφυγε από το ΠΑΣΟΚ «τα πέτρινα χρόνια», δεν αναζήτησε αξιώματα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και πιστεύει στην προοπτική της παράταξης. Πρόκειται για πολίτες που δεν έχουν το συνηθισμένο προφίλ του κομματικού στελέχους και η δράση τους αρχίζει όταν τελειώσει το ωράριο της δουλειάς τους, στον ιδιωτικό τομέα.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης για πολλούς είναι ο νέος παίκτης που απειλεί να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς. Όπως λέγεται, μετά την έκρηξη των ποσοστών του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) στις δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν την εκλογή του, ότι το κόμμα έμοιαζε με ένα μπλοκαρισμένο πιεσμένο ελατήριο και αυτός, ως νέος Πρόεδρος, βρήκε τον τρόπο να το ξεμπλοκάρει.
Υπάρχουν κι άλλοι που του καταλογίζουν ότι δεν είναι δεινός ρήτορας, ότι δεν έχει προσωπική γοητεία, ότι δεν ξεσηκώνει τα πλήθη και ότι «η σκόνη που σήκωσε» με τη σαρωτική νίκη του στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) σύντομα θα κατακαθίσει.

Και όμως. Στον κόσμο, όπως διαπιστώνεται από τις μετρήσεις, αρέσει ο απλός τρόπος που εκφράζεται, μιλάει στην καθημερινή διάλεκτο του απλού πολίτη χωρίς να καταφεύγει σε λεκτικές κορόνες και λαϊκισμούς.

Υπάρχει ένα ακόμα στοιχείο που είναι αξιοπρόσεχτο και, πολύ λογικά, δεν έχει διαφύγει από τους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου και της Κουμουνδούρου. Πέραν της συντριπτικής αποδοχής που έχει στη βάση του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ), ο Νίκος Ανδρουλάκης τυγχάνει εξαιρετικής δημοφιλίας στις τάξεις των ψηφοφόρων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ τον έχουν συνδέσει με τους αγώνες κατά των ανισοτήτων και οι ψηφοφόροι της ΝΔ δείχνουν προσοχή στον «πατριωτικό ρεαλισμό» που διέπει τις θέσεις του για τα εθνικά θέματα. Λογικό, αφού από την παρουσία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξεχωρίζουν οι πρωτοβουλίες του για να επιβληθεί εμπάργκο όπλων στην Τουρκία και η σημαντική συμβολή του στη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης σκοπεύει, όπως λέει, να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να διατηρήσει αυτή τη θερμή σχέση με τη βάση του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) και τους πολίτες και από τη νέα χρονιά θα ξεκινήσει περιοδείες στις οποίες θα καλεί σε συμμετοχή για την οικοδόμηση ενός σύγχρονου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.

Σίγουρα, αυτό είναι κάτι που τρομάζει τον ήδη φθαρμένο Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την πολιτική επίθεση του νεότερου του Νίκου Ανδρουλάκη, καθώς βαρύνεται με τα πεπραγμένα της κυβερνητικής του θητείας στην ελληνική κοινωνία.

Από την άλλη πλευρά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αρχίσει να προβληματίζεται για τη δυνατότητα διείσδυσης του Νίκου Ανδρουλάκη στο κεντρώο ακροατήριο, το οποίο ο πρωθυπουργός είχε κερδίσει στις τελευταίες εκλογές, αλλά τους τελευταίους μήνες, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, δίνει μάχη για να το διατηρήσει αλώβητο στη ΝΔ.

Αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά με στοχευμένες κινήσεις που ανταποκρίνονται σε ανάγκες της κοινωνίας, ιδιαίτερα μάλιστα στις κρίσιμες εποχές που διανύονται, η οικογένεια Νικόλα Σ. Λαιμού έρχεται για μία ακόμη φορά αρωγός της πολιτείας με τις δωρεές της.

Η πρόσφατη δωρεά της οικογένειας, ύψους 650.000 ευρώ, είναι μάλιστα από αυτές που ανοίγουν το δρόμο για ένα μεγάλο εθνικό έργο, όπως μπορεί να χαρακτηρισθεί η επέκταση και αναβάθμιση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, της κιβωτού του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Ένα έργο, το οποίο έχει αναγγελθεί και από τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, περιλαμβάνοντας μάλιστα την διασύνδεσή του με το κτήριο Ακροπόλ επί της Πατησίων, με την προοπτική επικοινωνίας και με το συγκρότημα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την αναγέννηση της περιοχής. Η δωρεά, επομένως, της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Οικογένεια ΝΣΛ», του Νικολάου και της Ειρήνης Λαιμού, προς το υπουργείο Πολιτισμού είναι ιδιαίτερης σημασίας για την πορεία αυτής της προσπάθειας, που απαιτεί τη σύμπραξη όλων.

Όσο μεγάλη είναι η ιστορία της οικογένειας άλλωστε, που η αρχή της πάει πίσω στα 1848 στο νησί των καραβοκυραίων τις Οινούσσες, άλλο τόσο η προσφορά τους εκτείνεται σε βάθος χρόνου. Ενδεικτικά και μόνον αναφέρεται η φετινή δωρεά προς το κράτος, του Νικόλα Λαιμού και της οικογένειάς του, εξειδικευμένου τεχνικού εξοπλισμού για την ασφαλή και αποτελεσματική υλοποίηση του εθνικού προγράμματος εμβολιασμού σε 1.018 εμβολιαστικά κέντρα όλης της ελληνικής επικράτειας, Άλλες δωρεές όμως έχουν γίνει κατά καιρούς σε νοσοκομεία, όπως για την Επιστημονική Πτέρυγα της Ρευματολογικής Κλινικής του Ασκληπιείου της Βούλας, στην Αρχιεπισκοπή, στο Ναυτικό Μουσείο Οινουσσών ενώ τον περασμένο χρόνο δωρίθηκε ένα υπερσύγχρονο ταχύπλοο στο Λιμενικό Σώμα.

Παρότι μάλιστα στο τιμόνι του ναυτιλιακού ομίλου Enesel S.A. βρίσκονται σήμερα οι δύο γιοί του 88χρονου Νικόλα Λαιμού, ο Αντώνης και ο Φίλιππος, ισχυρή παρουσία πίσω τους παραμένει ο ίδιος, με την τεράστια πείρα και γνώση του να αποτελούν πολύτιμο κεφάλαιο. Θεωρείται, άλλωστε, ο πλέον επιτυχημένος απόγονος αυτής της οικογένειας με τα πολλά παρακλάδια, καθώς από το 1983 που δημιούργησε τον δικό του όμιλο με πέντε εταιρείες, έχει χτίσει έναν ναυτιλιακό κολοσσό με τάνκερ, containerships και φορτηγά πλοία. Ο αριθμός τους μάλιστα διαρκώς αυξάνεται, καθώς πέντε νέα τάνκερ πρόκειται να προστεθούν στο στόλο στα αμέσως επόμενα χρόνια.

Με παντελή την απουσία των ξένων θεσμικών επενδυτών από τη μετοχή της διεθνούς και, συνάμα, ιστορικής ελληνικής τσιμεντοβιομηχανίας, της Τιτάν, η διοίκησή της, υπό τον Δημήτρη Παπαλεξόπουλο, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), ακροβατεί μεταξύ ενεργειακού κόστους και υιοθέτησης φιλικής προς το περιβάλλον παραγωγικής διαδικασίας.

Τα δεδομένα αλλάζουν από μέρα σε μέρα και η μετοχή, σε μια -υποτίθεται- καλή χρονιά από πλευράς οικονομικών αποτελεσμάτων για την Τιτάν, βρίσκεται πολύ κοντά στα χαμηλά της, τουλάχιστον εδώ κι ένα χρόνο. Λες και η ζήτηση για τσιμέντο δεν αυξήθηκε, λες και οι οικονομίες στις τέσσερις ηπείρους όπου δραστηριοποιείται δεν άρχισαν να παίρνουν μπροστά.

Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι η λαίλαπα του κορονοϊού άφησε κάτι στη θέση του. Όπως ουδείς μπορεί να τολμήσει ασφαλή πρόβλεψη για το τι θα συμβεί τις επόμενες μέρες ή τα επόμενα 24ωρα. Η εξέλιξη της πανδημίας είναι δυναμική. Το ερώτημα, όμως, για τον κ. Παπαλεξόπουλο είναι αν αρκεί μόνο η μετακύλιση του ενεργειακού κόστους ή του κόστους μεταφοράς των προϊόντων στην τελική τιμή, αντί να ρίξει το βάρος στην ενεργειακή συγκρότηση του ομίλου και στην αγορά δικαιωμάτων ρύπων, όπου και θα παιχτεί το παιχνίδι, όπως υποστηρίζουν οι ξένοι διαχειριστές.

Και το μοιραίο ερώτημα, βεβαίως, είναι ποιος θα πράξει κάτι τέτοιο ή ποιος τέλος πάντων θα αναλάβει τις σχετικές πρωτοβουλίες, όταν αποτελεί κοινό μυστικό μεταξύ των ανώτατων τραπεζικών στελεχών ότι η διοίκηση της ιστορικής τσιμεντοβιομηχανίας καταπιάνεται με άλλα θέματα, πλην του ομίλου. Ισχυρή «συνδικαλιστική» δραστηριοποίηση μέσω του ΣΕΒ για τον κ. Παπαλεξόπουλο, τραπεζική δραστηριότητα με συμμετοχή σε διοικητικά συμβούλια για τον διευθύνοντα σύμβουλο και οικονομικό διευθυντή του ομίλου, κ. Μιχάλη Κολακίδη. Πού χρόνος…

Mέχρι σήμερα, για την ακρίβεια μέχρι πριν από λίγες ημέρες, τον γνωρίζαμε σαν το μέλος μίας σατυρικής εκπομπής που είχε άποψη για όλα, χρόνια τώρα, μίας ομάδας που μπορεί να άλλαζε τηλεοπτική στέγη αλλά παρέμενε πιστή σε ιδέες, χιούμορ, περιεχόμενο, θεματολογία, συνεργάτες.

Και, ξαφνικά, ο Στάθης Παναγιωτόπουλος, ο ένας από τους τέσσερις βασικούς παρουσιαστές της εκπομπής του ANT1, Ράδιο Αρβύλα, βρέθηκε να κατηγορείται για εκμετάλλευση προσωπικών στιγμών με τις συντρόφους του, να συνδέει το όνομά του με πορνογραφικό υλικό και να μένει εκτός… αέρα. Να χάνει τη δουλειά του, τους φίλους του, να γίνεται το πρόσωπο των ημερών, να καταδιώκεται από φωτογράφους, δημοσιογράφους, και κυρίως από τους ανθρώπους της δικαιοσύνης.

Με εννέα καταγγελίες, από εννέα κοπέλες που έχουν ήδη αναγνωρίσει τα πρόσωπα τους σε ιστοσελίδες με πορνογραφικό προφίλ, ο πρώην ραδιοφωνικός παραγωγός, πρώην Μίστερ Ράδιο Αρβύλας και πρώην ανεκδοτάκιας, βρέθηκε να απολογείται, να περνάει τα Χριστούγεννα «μέσα», να είναι αντιμέτωπος με κατηγορίες για κακούργημα, να ανοίγει υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα για να αποδείξει την αθωότητα του. Δεν ήξερε, δεν έφταιγε, ζητάει συγγνώμη, ξέχασε να τα κατεβάσει…

Δικαιολογίες, λόγια στο κενό, ερωτηματικά χωρίς απαντήσεις. Ένας άνθρωπος που είχε συνηθίσει να σχολιάζει την επικαιρότητα χωρίς μέτρο βρέθηκε να γίνεται πρωταγωνιστής σε ροζ ιστορίες, ροζ καταγγελίες, ροζ βίντεο, ροζ φωτογραφίες, μαζί και σκηνοθέτης. Κάθε μέρα προκύπτει και μία νέα καταγγελία, μία είδηση που τον αφορά, στην εποχή του ελληνικού #metoo που φαίνεται να έχει μόλις ξεκινήσει.

Ο Πρόεδρος του Ομίλου ANT1, Θοδωρής Κυριακού, την ίδια στιγμή που απαγορεύτηκε σε βασικό στέλεχος του καναλιού η έξοδος από την χώρα, με τον Στάθη Παναγιωτόπουλο να πρέπει πλέον να εμφανίζεται σε αστυνομικό τμήμα, μετά την εγγύηση των 30.000 ευρώ και τη νέα δίωξη για κακούργημα, λάνσαρε τρέιλερ για το νέο, ανανεωμένο Ράδιο Αρβύλα για τον Ιανουάριο του 2022.

Και δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη… Μένει να δούμε αν το βασικό μέλος της ομάδας είχε και οικονομικό όφελος από τις ροζ αναρτήσεις. Πόσες νεαρές κοπέλες και γυναίκες ακόμη θα μιλήσουν, και πόσοι στενοί συνεργάτες από το παρελθόν και το παρόν. Πόσο «ράδιο» τελικά ήταν η Αρβύλα του Στάθη. Και των οικείων του.