Μάρι Αν Σίγκαρτ (Times, Politico): Αλλαγή φύλου για εργασιακή ισότητα

Ακόμη και αλλαγή φύλου για εργασιακή ισότητα παρατήρησε η δημοσιογράφος των Times Μάρι Αν Σίγκαρτ.  Στο νέο της βιβλίο The authority gap εμπίπτει στο τετριμμένο θέμα των δομικών εμποδίων για μία γυναίκα στον επαγγελματικό στοίβο. Το προσεγγίζει όμως από μια πιο ασυνήθιστη ερευνητική γωνία: Γιατί παρατηρείται έλλειμα κύρους στον γυναικείο πληθυσμό;

Η αυθόρμητη, αυτονόητη απάντηση, ότι παραμένουν προκαταλήψεις τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Ακόμη και οι ίδιες παρουσιάζουν αντίσταση όταν πρόκειται να τις καθοδηγήσει μία άλλη γυναίκα. Δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να χειραγωγηθεί από συνάδελφό της. Ειδικά όταν δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο στην ιεραρχία -είτε ανώτερη είτε κατώτερη.

Από εκεί και πέρα, η άνιση μεταχείρηση εκδηλώνεται και διατηρείται με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, όταν σε αίτηση για εργασιακή θέση παρουσιάζονται τρεις άνδρες και μία γυναίκα. Τότε εμμέσως υποννοείται ότι οι άνδρες θεωρούνται πιο κατάλληλοι από τη γυναίκα για το συγκεκριμένο πόστο.

Υπάρχει αντίδοτο, αναρωτιέται η Μάρι Αν Σίγκαρτ; Οι εργοδότες να επιμένουν σε ισόποσους υποψήφιους από το κάθε φύλο. Ένα πρόβλημα που δεν παρουσιάστηκε ποτέ στο προοδευτικό Mononews όπου οι γυναίκες υπερτερούν.

Η ίδια εξάλλου η Μάρι Αν Σίγκαρτ έχει βιώσει αυτού του είδους την προκατάληψη στο πετσί της. Πριν 8 χρόνια συμμετείχε ως καλεσμένη στην εκπομπή στο BBC2 του νυν εκδότη του Spectator και άλλοτε των Sunday Times, Άντριου Νιλ (Andrew Neil). Δεν ρωτούσε ποτέ εκείνην πρώτη κάθε φορά που άλλαζε θεματική κατά τη διάρκεια της κουβέντας. Δεν της έδινε ποτέ ευκαιρία για δευτερολογία.

Ας σημειωθεί ότι η ίδια φαίνεται σαν να μην έχει λόγους να παραπονιέται. Ως ελεύθερη επαγγελματίας παραμένει εξαιρετικά επιτυχμένη: Πέρα από τους Times όπου αρθρογραφεί επί σειρά ετών και το Politico, παρουσίασε στην καριέρα της πλήθως εκπομπών στο ραδιόφωνο του BBC (Radio 4). Αυτή τη στιγμή διδάσκει σε ένα από τα Κολέγια της Οξφόρδης και επίσης στο πανεπιστήμιο King’s College (Κινγκς) του Λονδίνου. Δεν μοιάζει να παρουσιάζει έλλειμμα κύρους. Τότε προς τι το μένος;

Τρανσέξουαλ στελέχη

Για να χτίσει τα επιχειρήματά της, εξέτασε εξονυχιστικά περιπτώσεις ανθρωπων που είχαν εμπειρία και από τις δύο πλευρές του νομίσματος. Πήρε δηλαδή συνέντευξη από γυναίκες και άνδρες που στην πορεία άλλαξαν φύλο.

«Ως τρανς επαγγελματίες παρατήρησαν σημαντική βελτίωση στον τρόπο με τον οποίο οι συνάδελφοί τους εκδήλωναν τον σεβασμό τους προς αυτούς», σημειώνει η Μάρι Αν Σίγκαρτ. Σε αντίθεση βέβαια τις τρανσέξουαλ γυναίκες. Αυτές έχουν το αντίστροφο βίωμα.

Οι άνδρες κολυμπάνε με ούριους ανέμους στα πανιά τους. Χρησιμοποιεί τον παραλληλισμό του ποταμού. Πηγαίνουν με τα νερά του. Ενώ οι γυναίκες ενάντια στο ρεύμα του. Οι άνδρες τις κοιτάζουν και αναρωτιούνται: «Γιατί δεν κολυμπάνε τόσο γρήγορα όσο εγώ; Προφανώς επειδή δεν είναι αρκετά καλές», παραμένει η υπόγεια αλλά παγιωμένη υπόθεσή τους.

Πέρα όμως από τους τρανσέξουαλ. Οι περισσότεροι συνεντευξιαζόμενοί της έχουν ήδη σκαρφαλώσει αρκετά σκαλιά στην ιεραρχία. Τι γίνεται όμως με όσες δεν προέρχονται από τη μεσοαστική τάξη, από τον λευκό πληθυσμό, δεν έχουν καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά ή οικογένεια (και προτιμούν γυναίκες); Εκεί μέσα στην έμφυλη ανισότητα, μπερδεύονται και όλες οι υπόλοιπες…

Όταν η βουλευτής (με το Labour Party) Ντον Μπάτλερ (Dawn Butler) εισήλθε στο κοινοβούλιο, ένας νέος συνάδελφός της ευγενικά της εξήγησε ότι το ασανσέρ δεν προορίζεται για το προσωπικό καθαριότητας…

Εμψυχώνοντας την Κριστίν Λαγκάρντ

Και πώς εκμεταλλεύεται το πλήθος των παραδειγμάτων της; Πώς μετατρέπει τη γνώση σε όπλο και προνόμιο για τους αναγνώστες της; Αν δεν αρθούν αυτές οι προκαταλήψεις, θα μπορέσει να υπάρξει αληθινή εργασιακή ισότητα; Αυτό θα συμβεί, μοιάζει να υποστηρίζει η Μάρι Αν Σίγκαρτ, μόνο όταν θα επιβληθούν αρκετές γυναίκες σε θέσεις κλειδιά. Έως τότε, οι νέοι άνδρες και τα αγόρια πρέπει να διαβάζουν περισσότερα βιβλία και ταινίες από γυναίκες για γυναίκες.

Το ότι αυτές οι άρρητες και υποσυνείδητες προκαταλήψεις εμποδίζουν τις γυναίκες να αναλάβουν συγκεκριμένες ευθύνες, δεν αποτελεί νέα αποκάλυψη. Αυτό που ίσως δεν είχε υπογραμμιστεί ως τώρα: Ότι ακόμη και όταν καταλάβουν θέσεις ισχύος, αισθάνονται ότι η γνώμη τους δεν μετράει αρκετά, δεν παιρνάει. Ή τουλάχιστον όχι όσο του συναδέλφου τους, ακόμη και αν εκείνος βρίσκεται σε θέση υποδεέστερή τους.

Η Μάρι Αν Σίγκαρτ μίλησε με παραπάνω από εκατό γυναίκες για να αποκτήσει εμπεριστατωμένη άποψη. Ανάμεσά τους, διευθύντριες μεγάλων εταιρειών, υπουργούς (Χίλαρι Κλίντον) και πρωθυπουργούς, βραβευμένες συγγραφείς. Ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τη θέση τους στην κοινωνία οι γυναίκες που διέπρεψαν, προκαλεί ανησυχία και θυμό. Εκτός του ότι αποκαρδιώνει.

Δηλαδή, τι να πει τότε και η μεγάλη πλειοψηφία του λαού ανά την υφήλιο; Αν η Κριστίν Λαγκάρντ χρειάζεται ειδικές ασκήσεις αναπτέρωσης και εμψύχωσης πριν από κάθε ομιλία της, τότε η μοίρα κάθε κοινής γυναίκας μοιάζει πραγματικά αναπόδραστη.

Πληροφορίες

The Authority Gap

Mary Ann Sieghart (Μάρι Αν Σίγκαρτ)

εκδ. Doubleday 2021

Διαβάστε επίσης Αλεξία Αντσακλή Βαρδινογιάννη: Πώς τίμησε τα δέκα χρόνια Artflyer χαρίζοντάς του εκθεσιακό χώρο

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση