Φυλάκιο επί της οδού Πατησίων αποκτά το Πολυτεχνείο

Φυλάκιο πρόκειται να τοποθετηθεί στο Πολυτεχνείο, στην Πύλη της οδού Πατησίων και το σχετικό αίτημα υποβλήθηκε από την Πρυτανεία του ΕΜΠ στην αρμόδια Διεύθυνση του υπουργείου Πολιτισμού και από εκεί στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.

Πρόκειται για έναν οικίσκο, που θα εγκατασταθεί εντός του κτηριακού συγκροτήματος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως ιστορικό μνημείο και ιστορικός τόπος, καθώς αποτελεί ένα εξαιρετικά αξιόλογο σύνολο για λόγους αρχιτεκτονικούς, κοινωνικούς , ιστορικούς και επιστημονικούς.

Επιπλέον είναι σημείο αναφοράς  για την πόλη της Αθήνας, δεδομένου, ότι έχει συνδεθεί με την υψηλού επιπέδου εκπαιδευτική λειτουργία του αλλά και με την ιστορική μνήμη και τους αγώνες για ελευθερία και δημοκρατία.

Το φυλάκιο θα χρησιμοποιηθεί για την θέση φύλαξης στην Πύλη της Πατησίων, η οποία προγραμματίζεται να επαναλειτουργήσει με στόχο την βελτίωση της προσβασιμότητας στο ιστορικό συγκρότημα αλλά και για την ανάδειξή του.

Σύμφωνα με την μελέτη ο οικίσκος προβλέπεται να είναι μία ελαφριά, μεταφερόμενη κατασκευή από γαλβανισμένο μέταλλο, που θα τοποθετηθεί στα δεξιά της εισόδου προς την θέση της Παλαιάς Πρυτανείας και κατά μήκος της περίφραξης επί της οδού. Όσον αφορά τις διαστάσεις του θα είναι 1.50 Χ 2.10 Χ 2.48, με συνολικό εμβαδόν 3,15 τ.μ.  Η εγκατάστασή του εξάλλου, θα γίνει πάνω σε τάκους σκυροδέματος με επιπλέον αγκυρώσεις στις τέσσερεις γωνίες του για την αντιμετώπιση πιθανού ισχυρού ανέμου.

Η ιστορία

Θυμίζουμε ότι το αρχικό «Πολυτεχνείο» είχε ιδρυθεί το 1837 ως Τεχνικό Σχολείο, που λειτουργούσε στο κτήριο της οικίας Γ. Βλαχούτση στην οδό Πειραιώς. Για την ανέγερση ενός συγκροτήματος αντάξιου με τα οράματα της χώρας για το μέλλον της συνέβαλλαν πολλοί ευεργέτες, αρχίζοντας από τον Νικόλαο Στουρνάρη, που στην διαθήκη του έγραφε για τα χρήματα που κληροδοτούσε: «να κτισθή εις Αθήνας εν λαμπρόν Πολυτεχνείον…».

Ιδέα που υιοθέτησαν συγγενείς και συμπολίτες του από το Μέτσοβο, ο Μιχαήλ Τοσίτσας συγκεκριμένα, η Ελένη Τοσίτσα και ο Γεώργιος Αβέρωφ, οι οποίοι χρηματοδότησαν την κατασκευή του. Ως προς την ονομασία του εξάλλου, «Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο» καθιερώθηκε το 1914.

Η κατασκευή του κεντρικού κτηρίου «Κτήριο Αβέρωφ» (Σχολή Αρχιτεκτόνων) άρχισε το 1862 από τον αρχιτέκτονα Λύσανδρο Καυταντζόγλου , που δημιούργησε μία μνημειακή σύνθεση, η οποία αναπτύσσεται συμμετρικά γύρω από ένα τετράγωνο αίθριο. Το κτήριο Γκίνη (Σχολή Πολιτικών μηχανικών) οικοδομήθηκε στη δεκαετία του 1920 και επεκτάθηκε τη δεκαετία του 1960 σε σχέδια του καθηγητή Κώστα Κιτσίκη. Τέλος, τα κτήρια Τοσίτσα (Χημικών Μηχανικών) και Μπουμπουλίνας (Μηχανολόγων – Ηλεκτρολόγων), οικοδομήθηκαν τη δεκαετία του 1950 και 1960 σε σχέδια του καθηγητή Εμμανουήλ Κριεζή.

Διαβάστε επίσης:

Τύμβος Καστά – Προχωρούν τα έργα στο σπουδαίο μνημείο της Αμφίπολης

Στα ίχνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Η Ελληνίδα αρχαιολόγος που σκάβει στην Αλεξάνδρεια

Το εκκεντρικό σπίτι του Νταλί στην Καταλονία – Ασυνήθιστες επιλογές και ένα αυγό στην ταράτσα