Ένας χριστιανικός σταυρός στον Περσικό Κόλπο – Τα ευρήματα αποκαλύπτουν

Μια πρώιμη χριστιανική κοινότητα στον Περσικό Κόλπο. Μία εγκατάσταση με μοναστήρι, εκκλησία και ιδιωτικές κατοικίες, ένας οικισμός δηλαδή, που άνθισε σε ένα νησάκι, κοντά στις ακτές των σημερινών Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ήταν μια εποχή, που ο Χριστιανισμός είχε επεκταθεί και μέσω του Βυζαντίου σε περιοχές, που δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς σήμερα, έτσι αυτό το μικρό νησί με την ονομασία Σιρ Μπανί Γιας κρύβει ένα πολύτιμο μυστικό, που καλούνται οι αρχαιολόγοι να αποκαλύψουν τα τελευταία χρόνια.

Ανάμεσα στα ευρήματα και ένας σταυρός πάνω σε μία γύψινη πλάκα 1400 ετών, που δίνει ακριβώς το στίγμα του οικισμού. Βρέθηκε μέσα σε ένα από τα πολλά, μικρά σπίτια με αυλή, που είναι κοντά στο μοναστήρι, και όπως πιστεύεται ήταν τοποθετημένος σε έναν τοίχο μπροστά στον οποίο προσεύχονταν οι πιστοί. Ένα ασβεστολιθικό κτίσμα για την ακρίβεια, που πιστεύεται ότι ήταν σχεδιασμένο για διαλογισμό και απομόνωση.

Ο σταυρός φέρει μια βαθμιδωτή πυραμίδα στη βάση του, που πιθανότατα αντιπροσωπεύει τον Γολγοθά, έξω από τα αρχαία τείχη της Ιερουσαλήμ όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς. Φύλλωμα αναδύεται εξάλλου από το σύμβολο, με τους ερευνητές να σημειώνουν, ότι ο συνολικός σχεδιασμός του το συνδέει με την Ανατολική Εκκλησία ή Νεστοριανή, που αναδύθηκε τον 5ο αιώνα στη Μεσοποταμία κατά την εποχή της Παρθικής Αυτοκρατορίας και η οποία πάντως, θεωρούνταν από Ορθόδοξους και Ρωμαιοκαθολικούς ως αίρεση.

Το μοναστήρι

«Η ανακάλυψη του αρχαίου γύψινου σταυρού στο νησί Σιρ Μπανί Γιας αποτελεί μια ισχυρή, νέα απόδειξη των αιώνιων αξιών της ειρηνικής συνύπαρξης και του πολιτιστικού εύρους, στοιχείων που έχουν διαμορφώσει την ιστορία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων», όπως δηλώνει σήμερα ο πρόεδρος του τμήματος πολιτισμού και τουρισμού του Άμπου Ντάμπι, Μοχάμεντ Χαλίφα Αλ Μουμπάρακ. Εκτός από τον σταυρό εξάλλου, οι αρχαιολόγοι βρήκαν θραύσματα κεραμικής, γυάλινα αγγεία και ένα μπουκάλι που κάποτε περιείχε λάδι ή ροδόνερο.

Οι ερευνητές πιστεύουν, ότι μία κοινότητα πιθανώς έως και 40 μοναχών έζησε στο Σιρ Μπανί Γιας για περισσότερο από έναν αιώνα. Ο Χριστιανισμός άλλωστε είχε εξαπλωθεί σε όλο τον Περσικό Κόλπο από τον 4ο έως τον 6ο αιώνα πριν από την άφιξη του Ισλάμ στις αρχές του 7ου. Παρ΄όλα αυτά σε μια εποχή που οι σχέσεις μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών γίνονταν ολοένα και πιο τεταμένες, το νησί, φαίνεται να ήταν για μακρύ χρόνο ένας κάπως σπάνιος τόπος ειρηνικής συνύπαρξης.

Η εγκατάλειψη

Κάποια στιγμή ωστόσο, τον 8ο αιώνα αυτή η χριστιανική κοινότητα μάζεψε τα πράγματά της και έφυγε. Άγνωστο γιατί. Και το περίεργο είναι, ότι οι αρχαιολόγοι που έφεραν στο φως τον οικισμό δεν εντόπισαν κανένα σημάδι καταστροφής. Οι συνεχιζόμενες ανασκαφές έτσι στα σπίτια με την αυλή εκτός από την αποκάλυψη κινητών ευρημάτων αποσκοπούν και στην διερεύνηση των αιτιών που προκάλεσαν την εγκατάλειψή τους.

Αν και αξιοσημείωτο πάντως είναι, ότι δεν πρόκειται για τον παλαιότερο χριστιανικό οικισμό στον Περσικό Κόλπο. Αυτή η πρωτιά ανήκει σε μια τοποθεσία στη βόρεια ακτή του Μπαχρέιν, που ανακαλύφθηκε πέρυσι. Συγκεκριμένα, κάτω από τα ερείπια ενός τζαμιού 300 ετών, οι αρχαιολόγοι βρήκαν αυτό που φαίνεται να ήταν η έδρα ενός επισκόπου. Με χρονολόγηση περί τον 4ο αιώνα μ.Χ. Όπως και στο Σιρ Μπανί Γιας μάλιστα, έτσι και στο Μπαχρέιν αποκαλύφθηκε ένας γύψινος σταυρός, που θα ήταν τοποθετημένος στους τοίχους του κτηρίου.

Το νησί κατοικείτο από την Νεολιθική εποχή ενώ στην εποχή του Χαλκού χρησιμοποιείτο ως εμπορική βάση. Στην ευρωπαϊκή ιστορία αναφέρεται για πρώτη φορά το 1590 από έναν ιταλό κοσμηματοπώλη και έμπορο, τον Γκάσπαρο Μπάλμπι, ο οποίος μετέφερε στη Δύση την πληροφορία ότι σ΄αυτήν την περιοχή βρίσκονταν μαργαριτάρια. Πράγματι η παράδοση των μαργαριταριών συνέχισε να είναι σημαντική μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.

 

Διαβάστε επίσης 

Σέρρες: Παραδίδεται το αργότερο έως τις αρχές του 2028 ο Τύμβος Καστά – Αυτοψία της Μενδώνη

Αλέξανδρος Πλωμαρίτης: Το σώμα ως εργαλείο

Μενδώνη: Έργα πολιτισμού στο Κιλκίς, ύψους άνω των 7.000.000 ευρώ