• Πολιτισμός

    Μπίζνες βιβλία: Τα δέκα καλύτερα υποψήφια για το βραβείο των Financial Times

    Μπίζνες βιβλία: Τα δέκα καλύτερα υποψήφια για το βραβείο των Financial Times

    Ο Λεονάρντο ντι Κάπριο σκορπίζει δολάρια από το ντεκ του σκάφους του στο Wolf of New York. Θα μπορούσε να είναι φωτογραφία από το βιβλίο Butler to the World: How Britain Became the Servant of Tycoons, Tax Dodgers, Kleptocrats and Criminals για τη διαφθορά στο Λονδίνο


    Τα καλύτερα μπίζνες βιβλία βραβεύονται κάθε χρόνο από τη «βίβλο» της ενημέρωσης, τους Financial Times. Το έπαθλο ανέρχεται στις 30.000 στερλίνες.

    Θα αρκούσε και μόνο το τεράστιο κέρδος σε κύρος για κάθε συγγραφέα, που συνεπάγεται αυτής της επικύρωσης. Θα κεφαλαιοποηθεί με πολλαπλάσια απόδοση, σε δεύτερο χρόνο.

    Φυσικά, οι κριτές προέρχονται από το πάνθεον της επιχειρηματικής και ακαδημαϊκής κοινότητας. Επικεφαλής, η διευθύντρια των Financial Times Ρούλα Κάλαφ (Roula Kalaf).

    Επιλέγονται τα βιβλία που κρίθηκε ότι συνθέτουν την πιο πειστική και πρωτότυπη ανάλυση επίκαιρων μπίζνες προβληματισμών. Συναρπαστική αφήγηση, σαν μπλοκμπάστερ ταινία. Πολλά από αυτά εξάλλου έχουν μεταφερθεί στο χολιγουντιανά σελιλόιντ.

    Ο νικητής θα ανακοινωθεί στις 5 Δεκεμβρίου.

    Η λίστα περιλαμβάνει δέκα πέντε βιβλία. Ιδού τα δέκα καλύτερα:

    Πώς ανακαλύπτεις και προσλαμβάνεις ταλέντα;

    Μπροστά στο φαινόμενο της Μεγάλης Παραίτησης (The Great Resignation) και τον αγώνα για βέλτιστες προσλήψεις (μόνιμο άγχος της εργοδοσίας), το βιβλίο των Ντάνιελ Γκρος (Daniel Gross) και Τάιλερ Κόουεν (Tyler Cowen) αποτελεί πολύτιμο οδηγό.

    Με τίτλο Talent: How to Identify Energizers, Creatives, and Winners Around the World (St. Martin’s Press), διαλευκάνει τις παγίδες στη διαχείρηση προσωπικού (από πλευράς εργοδοσίας και όχι HR). Από τη διαδικασία της συνέντευξης πριν την πρόσληψη ως και την κινητοποίηση του εργατικού δυναμικού.

    Πώς βρίσκεις ταλέντα; Οι συγγραφείς του Talent: How to Identify Energizers, Creatives, and Winners Around the World

    Τα αγαθά της ζωής

    Στις φετινές λίστες των μπίζνες ευπώλητων φιγουράρισε και το βιβλίο του δημοσιογράφου Γουίλιαμ Ντ. Κόαχαν (William D. Cohan). Είχε κερδίσει το έπαθλο των Financial Times το 2007 με το βιβλίο The Last Tycoons σχετικά με τους αδελφούς Λαζάρ (Lazard Frères).

    Το Power Failure: The Rise and Fall of an American Icon ασχολείται με τη θρυλική General Electric.

    Η εταιρεία που συμβολίζει την αμερικανική ιδιοφυία, την καινοτομία και τη βιομηχανική ισχύ.

    Καταπληκτική αναθεώρηση της εταιρείας που το πάλαι ποτέ ισχυριζόταν ότι φέρνει «τα αγαθά της ζωής» (the good things to life).

    Ο Κόαν υποστηρίζει ότι η άνθιση και ο μαρασμός της GE όχι μόνο αποτελεί παράδειγμα αλλά και αλληγορία για την πολυπρισματική μελέτη του καπιταλισμού.

    Με προσοχή στις λεπτομέρειες αλλά και μακροσκοπική πνοή, ο δημοσιογράφος αναλύει τη ραγδαία ανάπτυξη της GE με αγορές και συγχωνεύσεις, την κουλτούρα της διοίκησης, το κυρίαρχο δόγμα της μετοχιής αξίας, τα τυφλά σημεία, τον κατακερματισμό της.

    Με τις 800 σελίδες του και τα 32 δολάριά του αναμένεται από τις εκδόσεις Portfolio στις 15 Νοεμβρίου 2022.

    … Και οι τραγωδίες της

    Στο Flying Blind: The 737 MAX Tragedy and the Fall of Boeing (εκδόσεις Random House Large Print), ο Πίτερ Ρόμπισον (Peter Robison) κατέκτησε και τη λίστα των ευπώλητων των New York Times.

    Πρόκειται για το ανατριχιαστικό ντοκουμέντο της μεγαλύτερης τραγωδίας στη σύγχρονη αεροναυπηγική: Την πτώση δύο Boeing 737 Max, το 2018 και το 2019.

    Με δομή που ακολουθεί τους κανόνες του σασπένς, προσπαθεί να αναλύσει τις αθέατες αιτίες που οδήγησαν σε αυτή τη μοιραία στιγμή.

    Παράλληλα, χαρτογραφεί την πτώση της αμερικανικής εταιρείας, που διαλύθηκε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.

    Το εδώ και τώρα

    Ένας ακόμη γνώριμος της λίστας, ο Σεμπάστιαν Μάλαμπι (Sebastian Mallaby) που έγινε ευρέως γνωστός με την ευπώλητη βιογραφία του Άλαν Γκρινσπαν (Alan Greenspan, The Man Who Knew).

    Εμφανίζεται τώρα με το Power Law: Venture Capital and the Art of Disruption (εκδ. Allen Lane).

    Ο αναλυτής βυθίζεται στον λαβύρινθο των επιχειρηματικών κεφαλαίων στη Σίλικον Βάλεϊ και αναρωτιέται: Τα δημιούργησαν ή προϋπήρχαν;

    Παραδείγματα όπως του Τζεφ Μπέζος και του Έλον Μασκ αποδεικνύουν ότι το μέλλον δεν προβλέπεται: Μόνο επινοείται.

    Αντιθέτως, η καίρια μελέτη της Έλεν Τόμσον (Helen Thompson) με τίτλο Disorder: Hard Times in the Twentieth Century (Oxford Univesity Press) ασχολείται με το επίκαιρο ζήτημα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

    Μελετάει ενδελεχώς και ζυγίζει τις συνέπειες του πολέμου σε επίπεδο γεωπολιτικής και οικονομίας (ειδικά τις επιπτώσεις στον πληθωρισμό) με φόντο το ρευστό αλλά καθοριστικό τοπίο της ενέργειας. Η ενέργεια αέναα οδηγεί στις πιο αποσταθεροποιητικές πολιτικές επιλογές.

    Λονδίνο: Ξεπλένει χρήμα;

    Μια πάρα πολύ ζοφερή εικόνα περιγράφει ο Όλιβερ Μπάλοου (Oliver Bullough) στη μελέτη
    Butler to the World: How Britain Became the Servant of Tycoons, Tax Dodgers, Kleptocrats and Criminals (εκδόσεις Profile Books).

    Μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι ο Μπάλοου προέρχεται από την ιμπεριαλιστική παράδοση της Μεγάλης Βρετανίας, που την ξεχωρίζει και την απομονώνει.

    Η μελέτη του όμως δεν μοιάζει με αποτέλεσμα προκαταλήψεων. Πιθανώς, αυτή ακριβώς η παράδοση της απομόνωσης, πολιτικά και οικονομικά, να την έχει καταστήσει ευάλωτη στον τυχάρπαστο και παράνομο πλουτισμό. Στη σαρωτική δύναμη των νέων πλουτοκρατών που σαν πειρατές αρδεύουν τα λάφυρά τους.

    Άραγε οι μετα-ιμπεριαλιστικοί θεσμοί του Λονδίνου έγιναν υποχείρια στην υπηρεσία των υπερπλουσίων;

    Ο Μπάλοου υιοθετεί μια πιο ωμή θεωρία: Το Λονδίνο όχι μόνο ξεπλένει μαύρο χρήμα για τους «κακούς». Αλλά κάνει και τα στραβά μάτια όταν εκείνοι χρειάζονται να κάμψουν κάποιους κανόνες για να βγάλουν περισσότερα.

    Περισσότερη διαφθορά

    Στο βιβλίο Influence Empire: The Rise of Tencent and China’s Tech Ambition, η Λούλου Γίλουν Τσεν (Lulu Yilun Chen) περιγράφει τη συγκλονιστική ιστορία της κολοσσιαίας εταιρείας Tencent και την δυναμική συμβίωσή της με την Κίνα.

    Η Tencent δημιούργησε την «ολοκληρωτική εφαρμογή» (everything app) όπως ονομάζεται, με τίτλο WeChat, που ήδη χρησιμοποιούν 1,3 δισεκατομμύρια άτομα. Πλατφόρμα δικτύωσης και ψηφιακό πορτοφόλι μαζί.

    H Tencent διαθέτει μετοχές σε εταιρείες όπως η Tesla, το Spotify, το Snapchat, το Monzo, το Reddit. Και σε διάφορα παιχνίδα όπως το Fortnite και το League of Legends μεταξύ πολλών άλλων.

    Πρόκειται πλέον για την πέμπτη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο, πριν το Facebook.

    Η κυβέρνηση τη χρησιμοποιεί για να παρακολουθεί αλλά και να φυλακίζει χρήστες.

    Το πως δεσπόζει στον καπιταλιστικό κόσμο βασιζόμενη στις αρχές του κομμουνισμού οπωσδήποτε συνθέτει μια  συναρπαστική μελέτη με διαφωτιστικά συμπεράσματα.

    Ο κοινός καταναλωτής

    Στο Direct: The Rise of the Middleman Economy and the Power of Going to the Source (εκδόσεις Harper Business) η Κάθριν Τζατζ (Kathryn Judge) αναφέρεται στην ανάδειξη των ισχυρών ενδιάμεσων στην ευρύτερη εφοδιαστική αλυσίδα.

    Τράπεζες, λιανέμποροι, μεσίτες, επηρεάζουν την οικονομία περισσότερο από τον κοινό καταναλωτή.

    Η καθηγήτρια νομικής στο πανεπιστήμιο Columbia προσπαθεί να βρει τρόπους διαφυγής ώστε ο μέσος καταναλωτής να αποκτήσει περισσότερο έλεγχο των οικονομικών του.

    Τι μαθαίνουμε από την οικονομική Ιστορία;

    «Με γνώμονα την υπόλοιπη ανθρώπινη ιστορία, (αυτή η περίοδος αποδείχθηκε) περισσότερο θεσπέσια παρά τρομερή», γράφει ο Τζ. Μπράντφροντ Ντε Λονγκ (J. Bradford DeLong).

    Ωστόσο, παρά την ασύλληπτη συγκέντρωση πλούτου, η εποχή που μελετάει ( 1870 – 2010) δεν ανταποκρίθηκε στις κοινές ουτοπικές προσδοκίες.

    Αυτό το παράδοξο τουλάχιστον επικροτεί ο συγγραφέας στο επικείμενο Slouching Towards Utopia: An economic History of the Twentieth Century (εκδόσεις Basic Books).

    Θα κυκλοφορήσει στις 6 Σεπτεμβρίου και στο Amazon κοστίζει 30 δολάρια.

    Το βιβλίο του Γκάρι Γκερστλ (Gary Gerstle) επίσης υιοθετεί μια ιστορική προσέγγιση.

    Όπως προδίδει και ο τίτλος του The Rise and Fall of the Neoliberal Order: America and the World in the Free Market Era (Oxford University Press), ιχνηλατεί την πορεία της laissez faire πρακτικής στην εποχή των ελεύθερων αγορών.

    Εστιάζει στην κοιτίδα του φιλελευθερισμού, την Αμερική, και σε πολιτικούς όπως ο Ρόναλντ Ρέιγκαν. Αλλά και το πώς «κούμπωσαν» οι απολογητές του New left με τη δύναμη του καπιταλισμού.

    Οι FT ήδη κατονομάζουν το βιβλίο του Γκερστλ «κλασικό» στο είδος του. Κάτι θα ξέρουν.



    ΣΧΟΛΙΑ