Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών επικύρωσε με συντριπτική πλειοψηφία το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση, στόχος της οποίας είναι να ενισχυθεί η διεθνής συνεργασία για μια “ασφαλή, ομαλή και τακτική” μετανάστευση.
Το Σύμφωνο αυτό είχε εγκριθεί στις αρχές Δεκεμβρίου στο Μαρόκο από 165 χώρες-μέλη του ΟΗΕ.
Στη σημερινή ψηφοφορία, 152 χώρες ψήφισαν υπέρ, 12 απείχαν από την ψηφοφορία και 5 ψήφισαν κατά, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ και η Ουγγαρία.
Το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση, όπως επισημαίνεται στις σχετικές ανακοινώσεις της συνόδου, είναι το αποτέλεσμα διαλόγου και διαβουλεύσεων διάρκειας 18 μηνών μεταξύ των κρατών-μελών, παραγόντων που σχετίζονται άμεσα με τη μετανάστευση από τις τοπικές κοινωνίες αλλά και των ίδιων των μεταναστών, στη βάση της Διακήρυξης της Νέας Υόρκης, που υιοθετήθηκε ομόφωνα από τη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2016. Βασικός στόχος του Συμφώνου είναι η βελτίωση της συνεργασίας και της διαχείρισης της διασυνοριακής μετακίνησης ανθρώπων. Ωστόσο, όπως σημειώνεται, δεν έχει δεσμευτική νομική ισχύ, καθώς γίνεται σεβαστή η αρχή της εθνικής κυριαρχίας.
Περιλαμβάνει 23 σημεία-στόχους προκειμένου να καταστεί ευκολότερη η διαχείριση του μεταναστευτικού σε όλα τα επίπεδα- παγκόσμιο, εθνικό και τοπικό.
Μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά στις αντιξοότητες που εμποδίζουν μεγάλους αριθμούς ανθρώπων να έχουν πρόσβαση σε μια βιώσιμη καθημερινότητα στον τόπο από τον οποίο προέρχονται, αλλά και στους κινδύνους στα διάφορα στάδια της μετανάστευσης. Επίσης, τίθενται ζητήματα, όπως οι ανησυχίες των κρατών και των τοπικών κοινωνιών, αλλά και οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που ενδέχεται να έχει η μετανάστευση σε κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο καθώς οι κοινωνίες υπόκεινται σε δημογραφικές αλλαγές.
Υπάρχει επίσης πρόβλεψη για το πώς θα μπορούσαν οι μετανάστες να πετύχουν την πλήρη κοινωνική ένταξη και ενσωμάτωση ή να διευκολυνθούν στην επιστροφή στις πατρίδες τους με ασφαλή και αξιοπρεπή τρόπο και να επανενταχθούν με βιώσιμο τρόπο στις εκεί κοινωνίες. Παρέχει ακόμη έναν κατάλογο δυνάμει δράσεων, από τον οποίο μπορούν να αντλήσουν τα κράτη ό,τι θεωρούν πως μπορεί να τα βοηθήσει προκειμένου να αναπτύξουν τις δικές τους ενέργειες σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των δικών τους μεταναστευτικών πολιτικών.
Παρά το γεγονός, ωστόσο, ότι το Σύμφωνο δεν έχει δεσμευτική ισχύ έχει προκαλέσει σειρά αντιδράσεων σε διάφορες χώρες, αρχής γενομένης από της ΗΠΑ. Στο ίδιο μήκος κύματος, η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Αυστρία δήλωσαν πως δεν πρόκειται να δώσουν το «παρών» στη Σύνοδο, όπως επίσης και μια σειρά από άλλα ευρωπαϊκά – και μη – κράτη. Αιτία στάθηκε η ανησυχία κάθε κράτους ότι το σύμφωνο θα έθετε αρκετούς περιορισμούς στην εθνική μεταναστευτική πολιτική της χώρας τους. Παράλληλα, εκφράζει προβληματισμό για το κατά πόσον οι πρωτοβουλίες που εκπονούνται λαμβάνουν υπόψιν ορισμένες ανάγκες των χωρών υποδοχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σύμφωνο του ΟΗΕ, έχει διχάσει και κυβερνήσεις, με πρόσφατο παράδειγμα αυτό της κυβερνητικής κρίσης στο Βέλγιο, που οδήγησε τον Βέλγο πρωθυπουργό να υποβάλλει την παραίτησή του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Κρίση στο Βέλγιο: Έτοιμος να παραιτηθεί ο Πρωθυπουργός Σαρλ Μισέλ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κρίσιμη Σύνοδος για τη Μετανάστευση στο Μαρακές
