Καμμένος – Κοτζιάς: Κινητές βόμβες για τα σχέδια του Τσίπρα | Ρεπορτάζ και ειδήσεις για την Οικονομία, τις Επιχειρήσεις, το Χρηματιστήριο, την Πολιτική

Το… όνειρο της ολοκλήρωσης της τετραετίας για τον Αλέξη Τσίπρα μοιάζει να ξεθωριάζει. Η συγκατοίκηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες είναι πλέον όλο και πιο αμήχανη, μετά το σοβαρό επεισόδιο μεταξύ του Πάνου Καμμένου και του Νίκου Κοτζιά, που οδήγησε στην παραίτηση του μέχρι πρότινος υπουργού Εξωτερικών.

Αν το επεισόδιο είχε τελειώσει εκεί, αν η αντιπαράθεση είχε μείνει μέσα στις κλειστές πόρτες του υπουργικού συμβουλίου, ίσως τα πράγματα να ήταν αλλιώς. Όμως τόσο ο Πάνος Καμμένος όσο και ο Νίκος Κοτζιάς αποφάσισαν να δώσουν διαστάσεις στο θέμα, προκαλώντας “πονοκέφαλο” στον πρωθυπουργό, ο οποίος πλέον πρέπει να έχει καταλάβει ότι αυτό που έχει στα χέρια του είναι μία βόμβα έτοιμη να εκραγεί και να διαλύσει στα εξ ων συνετέθη την κυβέρνησή του.

Το χειρότερο για τον πρωθυπουργό είναι ότι δεν μπορεί να μείνει άπραγος και απλά να παρακολουθεί τις κατηγορίες να εκτοξεύονται από τη μία πλευρά στην άλλη για μυστικά υπουργικά κονδύλια και για χρηματοδοτήσεις από τον Τζορτζ Σόρος, διασκεδάζοντας τις εντυπώσεις, κατά την προσφιλή του τακτική, στρέφοντας τα φώτα της επικαιρότητας σε κάποιο άλλο, πιο βολικό για την κυβέρνηση θέμα. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι υποχρεωμένος να πάρει θέση και να μας πει ποιος από τους δύο έχει δίκιο: ο υπουργός Άμυνας ή ο πρώην υπουργός Εξωτερικών. Γιατί να έχουν και οι δύο δίκιο, αποκλείεται.

Και όποιος κι αν έχει δίκιο, ο Αλέξης Τσίπρας θα βγει χαμένος. Αν έχει δίκιο ο Πάνος Καμμένος, τότε θα φέρει το βάρος της ευθύνης για το γεγονός ότι κρατούσε στο πόστο του έναν υπουργό που έλαβε 50 εκατομμύρια ευρώ από τον Τζορτζ Σόρος για να προωθήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αν έχει δίκιο ο Νίκος Κοτζιάς, θα φέρει το βάρος της ευθύνης για την επιλογή του να στηρίξει τον Πάνο Καμμένο, αδειάζοντας τον υπουργό του των Εξωτερικών, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει μερικούς μήνες ακόμα στην εξουσία.

Και κάπως έτσι, το σχέδιο του Μαξίμου εκτροχιάζεται. Το σχέδιο αυτό ήθελε την κυβέρνηση να διανύει μία περίοδο σχετικής ηρεμίας και να ενισχύει το προφίλ της με την κατάργηση (ή έστω αναβολή) της περικοπής των συντάξεων, πριν τη “φουρτούνα” του Φεβρουαρίου ή του Μαρτίου του 2019, όταν η Συμφωνία των Πρεσπών θα έρθει στη Βουλή και το χάσμα μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων θα γίνει πιο μεγάλο από ποτέ. Το “διαζύγιο” του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ δρομολογείτο για κάπου εκεί, στο πρώτο τρίμηνο του 2019. Όμως να που μπορεί να γίνει και πολύ νωρίτερα. Γιατί οι μουρμούρες στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλές για τον Πάνο Καμμένο και για τον τρόπο με τον οποίο εκπαραθυρώθηκε από την κυβέρνηση ο Νίκος Κοτζιάς, και ακόμα και αυτοί που έβλεπαν ίσως με κάποια συμπάθεια, ή έστω με κάποια ανοχή τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, τώρα φαίνονται να χάνουν την υπομονή τους.

Το γεγονός αυτό το βλέπουν και πολλοί στην αξιωματική αντιπολίτευση, που πλέον έχουν καταλάβει πως οι ΑΝΕΛ δεν είναι απλώς ο ήσσονας κυβερνητικός εταίρος, αλλά και ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης, ο κρίκος εκείνος που είναι πιο πιθανό να “σπάσει” με δυο-τρία γερά χτυπήματα. Κι έτσι βάζουν στο στόχαστρο τους ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμμένο προσωπικά, περιμένοντας το πότε θα “λυγίσει” υπό το βάρος των ανακολουθιών του.

Γιατί ο Πάνος Καμμένος, όταν η Νέα Δημοκρατία είχε καταθέσει στη Βουλή πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης για τη Συμφωνία των Πρεσπών, τάχθηκε εναντίον της, όχι για να υπερασπιστεί τη Συμφωνία (με την οποία είαι σαφές πως διαφωνεί), αλλά με το επιχείρημα ότι ούτως ή άλλως η συμφωνία δεν θα περνούσε στην ΠΓΔΜ, επομένως δεν θα έφτανε ποτέ στην ελληνική Βουλή. Να όμως που η συμφωνία πέρασε, και τώρα οδεύει προς το ελληνικό κοινοβούλιο για να κυρωθεί. Τώρα ποιο θα είναι το επιχείρημά του, αν η ΝΔ καταθέσει νέα πρόταση μομφής; Και με ποιο σκεπτικό στηρίζει ακόμα την κυβέρνηση, τώρα που η Συμφωνία των Πρεσπών είναι πιο κοντά από ποτέ στην υλοποίησή της;

Αν και το πιο ενδιαφέρον ερώτημα είναι το τι ακριβώς σχεδιάζει να κάνει ο Πάνος Καμμένος με το “ναυάγιο” του κόμματός του, που δε φαίνεται ικανό να μπει στη Βουλή στις επόμενες εκλογές. Θα τα τινάξει όλα στον αέρα μήπως και καταφέρει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του και να πιάσει με νύχια και με δόντια το 3%; Θα ρισκάρει να πάει μέχρι τέλους τη συγκυβέρνηση ρισκάροντας να στιγματιστεί με την ταμπέλα του “προδότη” από τους πρώην ψηφοφόρους του; Θα επιδιώξει να “χωθεί” μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ για να εξασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον;

Μόνο ο ίδιος το γνωρίζει…