Καλά, ας πούμε, για τους ενοικιαστές. Λέω «ας πούμε» για να έρθουμε στο προκείμενο: Με τους λεγόμενους slum lords τι γίνεται; Θα σας πληροφορήσω, για όσους δεν το γνωρίζετε καλά, ότι έχουν πολλαπλασιαστεί και αποθρασυνθεί. Δεν μιλάμε για τους ιδιοκτήτες  παραγκουπόλεων  (που είναι η πιο ακριβής μετάφραση του αγγλικού όρου) διότι στην Ελλάδα δεν τις έχουμε ακριβώς —  αν και υποπτεύομαι πως σύντομα θα τις αποκτήσουμε—αλλά ευρύτερα για ιδιοκτήτες που ενοικιάζουν τα σπίτια τους με ψεύτικα προσχήματα και πολύ, μα πάρα πολύ μαύρο χρήμα. Κι αν πιστεύει η κυβέρνηση ότι με το δώρο του ενός ενοικίου κάτι κατάφερε, καλύτερα να το ξανασκεφτεί.

Δεν γνωρίζω ποιο ευφάνταστο και άσχετο με την αγορά μυαλό έφτασε στο συμπέρασμα ότι με …βεβαίωση καλοπληρωτή θα ανοίξουν ξαφνικά σπίτια διότι έτσι θα εξαφανιστούν τα φέσια!. Τα σπίτια μένουν κλειστά πρωταρχικά διότι υπάρχει υψηλός φόρος που απομειώνει το κίνητρο της ενοικίασης. Κακοί πληρωτές υπάρχουν αλλά τα μεγέθη είναι πολύ μικρά—καμιά δεκάδα εκατομμύρια (άντε να είναι 20 εκατ.) όταν το συνολικό δηλωθέν εισόδημα για ενοίκιο πρώτης κατοικίας φτάνει τα 4,2 δις. ευρώ. Εξάλλου, με την υπάρχουσα νομοθεσία ένας κακοπληρωτής βρίσκεται εκτός μέσα σε τρεις μήνες.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι οι ιδιοκτήτες και όχι οι ενοικιαστές. Πρόβλημα πρώτο, τα τεράστια μαύρα ποσά που ζητούν, όλα μαζί και προκαταβολικά. Έχουν μάλιστα εφεύρει και καινούργιο μηχανισμό που έχει ως εξής: εμμένουν στην υπογραφή συμβολαίου για ένα χρόνο ισχυριζόμενοι πως μετά θα θελήσουν το σπίτι για ιδιοκατοίκηση. Το συμβόλαιο αναφέρει ένα εικονικό ενοίκιο και ο ενοικιαστής δίνει τα μαύρα την στιγμή της υπογραφής – συνήθως 2-3 φορές πάνω από το επίσημο ενοίκιο. Στο συμβόλαιο προστίθεται ένας όρος που λέει πως αν παρά ταύτα ο ενοικιαστής θέλει να παραμείνει πέρα του έτους, τότε το ενοίκιο θα είναι τρεις ή τέσσερις φορές πάνω από το επίσημο που αναφέρεται στο συμβόλαιο. Όταν παρέλθει ο χρόνος, ο ενοικιαστής καλείται να υπογράψει νέο συμβόλαιο, με το παλιό επίσημο ενοίκιο και με τα μαύρα χρήματα να πληρώνονται και πάλι για όλο τον χρόνο. Αυτό επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο και όσο… αντέχει ο ενοικιαστής.

Το ενδιαφέρον της ιστορίας είναι ότι ούτε η ΑΑΔΕ έχει ασχοληθεί με αυτό, ούτε οι δικαστές στους οποίους καταφεύγουν ορισμένοι ενοικιαστές αναγνωρίζουν ότι ουσιαστικά πρόκειται για ποινική ρήτρα που δεν επιτρέπεται στα συμβόλαια. ΚΙ ας μιλήσουμε για την μονιμότητα συμβολαίου ενός έτους!!!

Το δεύτερο θέμα είναι οι ψευδείς δηλώσεις των ιδιοκτητών. Εκμεταλλεύονται το άγχος και την βιασύνη του ενοικιαστή (λόγω της έλλειψης στέγης) και διαβεβαιώνουν ότι υπάρχει π.χ. ανεξάρτητη θέρμανση—ενώ δεν υπάρχει. Δηλώνουν ηχομόνωση—ενώ δεν υπάρχει. Αποκρύβουν την παλαιότητα του κτιρίου,  που συχνά σημαίνει ότι η καμινάδα θέρμανσης είναι από αμίαντο—ενώ απαγορεύεται.  Δηλώνουν χώρους ως αποκλειστικής χρήσης του ενοικιαστή και την στιγμή υπογραφής του συμβολαίου αποκαλύπτεται ότι είναι κοινόχρηστοι. Βεβαιώνουν τη χρήση ηλιακού θερμοσίφωνα για να αποκαλυφθεί, στην χρήση, ότι π.χ. το ένα από τα δύο μπάνια καλύπτεται με «κρυφό» ηλεκτρικό θερμοσίφωνα.

Τα κόλπα και τα ψέματα δεν έχουν τέλος.

Υπάρχουν οι slum lords της Ομόνοιας, της Πλατείας Αμερικής, της Πατησίων. Και υπάρχουν οι slum lords της Κηφισιάς, της Πολιτείας, της Ερυθραίας, του Μαρουσίου. Ας ψάξουν λίγο οι αρμόδιοι και θα ανακαλύψουν πολλά. Στα νότια προάστια  ας ρωτήσουν την μαφία.

Πολύ ορθά διαμαρτύρεται ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προστασίας Ενοικιαστών—η πρόταση για βεβαίωση καλοπληρωτή όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη τους δεκάδες θεμιτούς λόγους για τους οποίους μπορεί να μην γίνει ή να καθυστερήσει η  καταβολή του μηνιαίου μισθώματος, αλλά πολύ περισσότερο δεν κατανοεί ότι η βεβαίωση – έτσι όπως παρουσιάζεται—θα οδηγήσει τους ενοικιαστές σε απόγνωση, τους ιδιοκτήτες σε ακόμη πιο πλεονεκτική θέση, τα μαύρα ποσά σε αύξηση και το αριθμό των διαθέσιμων κτιρίων προς ενοικίαση σε μείωση.

Διαβάστε επίσης

Si vis pacem, para bellum: Το στρατηγικό αδιέξοδο μιας χώρας σε αναμονή