Εικάζω πως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, συνηθίζει να πραγματοποιεί βιντεοκλήσεις ενόσω οδηγεί.

Τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ασφάλειας Μεταφορών (ETSC) αναφέρουν πως η απόσπαση προσοχής αποτελεί τη δεύτερη σοβαρότερη αιτία πρόκλησης τροχαίων στην Ε.Ε. μετά την ακατάλληλη ταχύτητα. Προφανώς αυτό δεν το γνωρίζει ο αντιπρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, και τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Αχαιός καρδιολόγος συνδέθηκε όπως ίσως γνωρίζετε σε συνεδρίαση Επιτροπής της Βουλής από το κινητό του τηλέφωνο ενόσω οδηγούσε. Οι αρχικές του αντιδράσεις ήταν σε επίπεδο παιδικής δικαιολογίας «ήμουν κοντά στο σπίτι μου» γι’ αυτό συνδέθηκα, εκ των υστέρων αναγνώρισε το σφάλμα του. Ίσως στο μεσοδιάστημα να είχε την ευκαιρία να μιλήσει με το συνάδελφό του στο ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστο Γιαννούλη που έκανε κατ’ ομολογία του σε χρόνο ρεκόρ το Θεσσαλονίκη – Αθήνα και μετά «φόρτωνε» τις κλήσεις στη μάνα του.

Σε κάθε περίπτωση πάντως αναγνώρισε το λάθος του και δήλωσε: «Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Έκανα λάθος, προκειμένου να είμαι συνεπής στις κοινοβουλευτικές μου υποχρεώσεις. Ζητώ συγγνώμη. Είμαι έτοιμος να δεχθώ όποια κύρωση αντιστοιχεί στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας».

Είναι γεγονός πως δεν γνωρίζω τον κ. Παναγιωτόπουλο. Γνωρίζω όμως καλά τα θέματα Οδικής Ασφάλειας. Πολλοί άνθρωποι όπως πιθανόν και ο κ. Παναγιωτόπουλος, έχουν την τάση να πράττουν το βολικό και να το θεωρούν σωστό. Ναι έχοντας αυταπάτες. Η συνείδηση ησυχάζει όταν το μυαλό βαφτίζει «το βολικό, σωστό» και η βολή επαναλαμβάνεται χωρίς τύψεις, αιδώ, ενσυναίσθηση.

Εικάζω πως ο κ. Παναγιωτόπουλος προχώρησε σ’ αυτή τη σύνδεση, γιατί αυτό συνηθίζει να κάνει. Μάλιστα είναι πιθανόν να έχει πείσει τον εαυτό του, ότι δεν κινδυνεύει από αυτό. Αν τον ακούσει κανείς στις εισηγήσεις του στην Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής εκτιμά πως αυτός ο άνθρωπος γνωρίζει τα βασικά γύρω από την Οδική Ασφάλεια. Αλλά προφανώς έχει πείσει τον εαυτό του, ότι δεν τον αφορούν: «Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το κινητό, να παραβιάζουμε τα όρια ταχύτητας, να οδηγούμε υπό την επήρεια αλκοόλ, ή χωρίς ζώνη/κράνος» συμφωνούν σ’ αυτά οι περισσότεροι Έλληνες. Αλλά κάνουν το αντίθετο: «Πως κάνεις έτσι, για 10km/h παραπάνω, ένα ποτηράκι ήπια, εδώ παρακάτω πάω δεν θα τρέξω, τι να το κάνω το κράνος, έπρεπε να μιλήσω στο παιδί…» δικαιολογίες υπάρχουν πολλές, αρκεί να αρέσκεται κανείς σ’ αυτές.

Η περίπτωση του κ. Παναγιωτόπουλου είναι κλασσική: «Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το κινητό ενώ οδηγούμε» λέει και πιθανώς το πιστεύει. Αλλά κάνοντάς το συνεχώς, χωρίς συνέπειες ως σήμερα, έχει πείσει τον εαυτό του ότι δεν τον αφορά ο κίνδυνος που ελλοχεύει. Είμαι βέβαιος ότι ακόμη και σήμερα μετά την παραδοχή του λάθους του, συνεχίζει να κάνει βιντεοκλήσεις, ενόσω οδηγεί. Γιατί απλούστατα έχει πείσει τον εαυτό του, ότι είναι ικανός να αποφύγει τον κίνδυνο. Προφανώς η δημόσια κατακραυγή που ξεσηκώθηκε λόγω της δημοσιοποίησης της παράβασής του, δεν είναι σοβαρή συνέπεια. Όπως είναι η πρόσκληση ενός τροχαίου ατυχήματος/ δυστυχήματος.

Άνθρωποι όπως ο κ. Παναγιωτόπουλος, πρέπει να πάθουν για να μάθουν. Οπότε τίθεται το ερώτημα: Οι υπόλοιποι νομοταγείς πολίτες τι φταίνε; Ένας εξ’ ημών μπορεί να βρεθεί στο διάβα του! Το ερώτημα αυτό καλούνται να απαντήσουν άμεσα οι 11.940 Αχαιοί που με την ψήφο τους έστειλαν τον καρδιολόγο κ. Παναγιωτόπουλο, ως εκπρόσωπό τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και κατ’ επέκταση στην Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής ως αντιπρόεδρο. Θεωρούν ότι υλοποιεί με το δέοντα τρόπο, την εντολή τους;