Χάος επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ και κρυφά στο χάος προτρέπει τους πολίτες

Υπάρχει μία σαρκαστική αγγλική θυμοσοφία που λέει «αν δεν μπορείς να κάνεις με ωμή δύναμη χρησιμοποίησε περισσότερη ωμή δύναμη».

Θιασώτης της πρέπει να είναι ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του. Μίλησε στον κόσμο για το πρόγραμμα του και ο κόσμος το απέρριψε: άμεσα και καθοριστικά. Απτόητος επιστρέφει. Με το ίδιο πρόγραμμα, μόνο που τώρα το διαφημίζει με ακόμη πιο σκληρά λόγια για τον αντίπαλο, με ακόμη πιο ακραία συνθήματα, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση.

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει τόση σχέση με τις πραγματικές επιδιώξεις του όσο ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου στη Λίμα του Περού που αναδείχθηκε σ’ ένα από τα καλύτερα στον κόσμο. Στόχος του είναι, κατά τα λεγόμενα του, να φέρει τον άνθρωπο κοντά στη φύση, μαγειρεύοντας με υλικά που προέρχονται από κάθε γωνιά και από κάθε υψόμετρο της χώρας του. Με $500 το κεφάλι, έρχεσαι πράγματι… κοντά στη φύση. Μαζικά μάλιστα!

Το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κόπτεται υπέρ των δημόσιων αγαθών και των φτωχών. Διαφημίζει ένα οικονομικά ανέφικτο πρόγραμμα και, ταυτόχρονα ετεροπροσδιορίζεται, διαρκώς αντιπαραβάλλοντας το δικό του με αυτό της Ν.Δ. Παράλληλα, κύριο μέλημά του είναι να αποδομήσει το πρόγραμμα του αντιπάλου του.

Κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη για νεο-φιλελευθερισμό. Οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους. Ορισμένες κινήσεις οικονομικής πολιτικής συνάδουν με τη συγκεκριμένη πολιτική. Άλλες είναι πολύ μακριά. Πιο νεο-φιλελεύθερη ήταν η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή που πούλησε αντί να παραχωρήσει τον ΟΛΠ στους Κινέζους. Και τι πιο νεο-φιλελεύθερο από το Υπερταμείο που υπέγραψε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας;

Ο πραγματικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εξουσία αυτή καθ’ εαυτή. Τα στελέχη του το έχουν, εξάλλου, ευθαρσώς δηλώσει. Επειδή ο Πολάκης εξαφανίστηκε, ο Τζανετόπουλος και η Γεροβασίλη δεν εμφανίζονται πολύ, και ο Παππάς σπάνια, δεν σημαίνει ότι οι κρυφοί στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν επίσης εξαφανιστεί. Γι’ αυτό εμμένει ο αρχηγός στη λεγόμενη κρυφή ατζέντα της Ν.Δ. – κρίνει εξ’ ιδίων τα αλλότρια.

Ζητά από τους πολίτες να μην δώσουν «λευκή επιταγή» στον Μητσοτάκη. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό, σε όρους πολιτικής αριθμητικής; Σε τι μεταφράζεται; Ας πούμε 158 έδρες είναι λευκή επιταγή ή όχι; Γιατί δεν ξεκαθαρίζει ο Αλέξης Τσίπρας τι ζητά από την κοινωνία;

Δεν τολμά, όμως. Διότι, στην ουσία ζητά ακυβερνησία και χάος. Να πάρει η Ν.Δ. 151 έδρες και να υπόκειται ο Μητσοτάκης σε εκβιασμούς ανάλογους με αυτούς που αντιμετώπισε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1990. Ή, ακόμη καλύτερα, να μην βγάλει αυτοδυναμία, ώστε να πάμε σε τρίτες εκλογές με τη χώρα να οδηγείται έτσι σε επικίνδυνα οικονομικά και γεωπολιτικά μονοπάτια.

Το χάος κραδαίνει στα μάτια του πολίτη ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι στο χάος προσβλέπει ο ίδιος. Και πάλι ισχύει το «εξ’ ιδίων τα αλλότρια». Βρέθηκε ένας λογικός άνθρωπος να ρωτήσει τι διαφορά κάνει αν ένα κόμμα έχει 168 και όχι 158 έδρες; Αν δεν κάνω λάθος με 158 κυβέρνησε για τέσσερα χρόνια η Ν.Δ. Με τόσες δεν ήταν παντοδύναμη αλλά με 168 (ας πούμε) θα είναι; Κατά το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι καταστροφή για τη χώρα. Στην ουσία θα είναι καταστροφή για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ο Αλέξης Τσίπρας ικετεύει να μην δοθεί λευκή επιταγή στον Κυριάκο Μητσοτάκη στην ουσία λέει στον κόσμο μην του δώσετε τόσες έδρες που μπορεί να οδηγήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ πίσω στο παρελθόν ενός περιθωριακού κόμματος. Και τον ίδιο στην πολιτική αφάνεια.

Διαβάστε επίσης

Εκλογές 2023: Αυτοδυναμία και πολιτικός αχταρμάς

Άρθρο Παρέμβαση: Γιατί ο Μητσοτάκης είναι ο μόνος που διαθέτει τα 4Π

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ποιο είναι το διακύβευμα της τελικής ευθείας προς την κάλπη

──────────────────

Εκλογές 2023

Εκλογές 2023: Όλη η επικαιρότητα στο mononews.gr

Οδηγός – Πού και πώς ψηφίζω στις 25 Ιουνίου

Δείτε live τον χάρτη των αποτελεσμάτων