• Άρθρα

    Κυβέρνηση: Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει!!!

    Αντώνης Κεφαλἀς

    Αντώνης Κεφαλἀς. Δημοσιογράφος


    Η κυβέρνηση του τέλους του 2015 αρχίζει σε πολλά να θυμίζει την κυβέρνηση της αρχής του χρόνου. Σύγκρουση με τη Γερμανία/Schauble. Μεγάλες καθυστερήσεις στην υλοποίηση βασικών στόχων του προγράμματος. Στο έπακρον εκμετάλλευση της ανοχής και αντοχής των Βρυξελλών. Αμφισβήτηση του ΔΝΤ. Αυθαίρετες αποφάσεις. Κομματικοποίηση του κράτους όσο γίνεται. Νομοθετήματα κόντρα στους θεσμούς και άλλα χωρίς τη συμφωνία τους. Προϋπολογισμός στον αστερισμό της ελπίδας. Νόμοι που δεν υλοποιούνται, αποφάσεις που αγνοούνται, αντιρρήσεις ιδεοληπτικές, επιθέσεις προσωπικές.

    Που το πάει ο Αλέξης Τσίπρας – ο οποίος θεωρητικά τουλάχιστον δίνει το βηματισμό και χαράσσει τις κατευθύνσεις;

    Μία ερμηνεία είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν, διότι ο Πρωθυπουργός πρέπει να αφήσει «ατμό να βγει από το καζάνι ‘Σύριζα’ που βράζει» ώστε να μην διακινδυνεύσει κοινοβουλευτικές απώλειες τον επόμενο χρόνο.

    Μία δεύτερη είναι ότι όλα γίνονται με τις ευλογίες και τη στήριξη του Πρωθυπουργού, που ποτέ δεν ξέχασε το ένδοξο παρελθόν του των καταλήψεων και συγκρούσεων. Μόνο που τώρα, με την εμπειρία, που του δίδαξε ο Γιάνης Βαρουφάκης, εμπλέκεται στο παιγνίδι εκ του μακρόθεν.

    Κατά μία τρίτη ερμηνεία όλα αυτά συμβαίνουν, διότι η κατάσταση  είναι απλά μπάχαλο. Δεν υπάρχει κεντρικός κυβερνητικός σχεδιασμός, δεν καθορίζονται προτεραιότητες, δεν επιδιώκεται η επίλυση πολιτικά επώδυνων και ιδεολογικά προδοτικών προβλημάτων. Δεν υπάρχει εμπειρία, κατεύθυνση, έγνοια κινδύνου. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και μόνο οι επεμβάσεις των θεσμών και η καθυστερημένη και εξ απαλών ονύχων παρέμβαση του Μαξίμου εμποδίζει να πέσουμε στο γκρεμό.

    Πιστεύω ότι στην πράξη ισχύουν η πρώτη και η τρίτη ερμηνεία. Θεωρώ, όμως, πιο επικίνδυνη μία άλλη τάση: την, έμμεση προς το παρόν, προσπάθεια της κυβέρνησης να αναβιώσει το χάσμα Βορρά-Νότου στην Ε.Ε. Εδώ ισχύει το γνωστό ανέκδοτο «Που πας ρε Καραμήτσο;»

    Με το προσφυγικό σε έξαρση, το Σύμφωνο Σταθερότητας σε μερική εγκατάλειψη και δεξιές κυβερνήσεις να αναδεικνύονται σε όλη την κεντρική και (πρώην) ανατολική Ευρώπη, αν αληθεύουν οι πληροφορίες, ότι ο Σύριζα πάλι καλοβλέπει την  ιδέα της συμμαχίας του Νότου, τότε οι πολίτες μας πρέπει να προετοιμάζονται για μεγάλη αναστάτωση.

    Η ενότητα της Ε.Ε. δοκιμάζεται και θα δοκιμαστεί ακόμη πιο σκληρά στους επόμενους 12-18 μήνες. Οι φυγόκεντρες τάσεις θα ενισχυθούν. Ταυτόχρονα θα ισχυροποιηθεί η ιδέα μετάβασης σε μία μικρότερη, πιο συνεκτική, Ευρώπη με οικονομίες που να δημιουργούν περισσότερα εσωτερικά πλεονεκτήματα και με συναφές αξιακό σύστημα.

    Σ’ αυτήν την Ευρώπη η χώρα μας δεν έχει θέση. Μπορεί εμείς να θέλουμε. Οι άλλοι θα ασκήσουν βέτο. Κι’ αυτή η άρνηση θα έχει καλύτερη τύχη από την αρχική – στρατηγική όπως αποδεικνύεται – κίνηση (gambit) του Schauble.

    Ας μην αυταπατώνται οι Συριζαίοι. Πολλοί δεν μας θέλουν και αυτοί είναι οι πιο ισχυροί. Σε μία κρίση θα αποκτήσουν την πρωτοκαθεδρία. Και τότε, τα ευχολόγια των δημοσίων σχέσεων των Συριζαίων υπουργών και κομματαρχών κινδυνεύουν σοβαρά να γίνουν πράξη.

    Αυτό θέλουν;



    ΣΧΟΛΙΑ