Όταν ο ψυχικός πόνος δεν αντιμετωπίζεται, «μεταμορφώνεται» σε σωματικό. Ο «ψυχογενής πόνος» δεν είναι ένας επίσημος διαγνωστικός όρος, αλλά χρησιμοποιείται για να περιγράψει ακριβώς αυτό: τον πόνο που μπορεί να αποδοθεί σε ψυχολογικούς παράγοντες, όπως πεποιθήσεις, φόβους, αναμνήσεις ή συναισθήματα.

Προσβάλλει δύο φορές συχνότερα τις γυναίκες από ό,τι τους άνδρες, με ηλικία αιχμής ή έναρξης την τέταρτη και πέμπτη δεκαετία, καθώς η ανοχή στον πόνο εξασθενίζει με την αύξηση της ηλικίας.

Οι ασθενείς με ψυχογενή πόνο έχουν συχνά ιστορικό άλυτων ψυχολογικών προβλημάτων, τα οποία επανεμφανίζονται ασυνείδητα, με αποτέλεσμα την έναρξη ή επιδείνωση των επώδυνων συμπτωμάτων. Καθώς ο πόνος θεωρείται συνήθως «σωματικός», οι συναισθηματικές και ψυχολογικές πτυχές της κατάστασης μπορεί εύκολα να αγνοηθούν.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του

Ο ψυχολογικός πόνος προκαλεί πραγματικό σωματικό πόνο, αν και η αιτία είναι πιο στενά συνδεδεμένη με ψυχολογικούς παράγοντες, παρά αλγαισθητικές ή νευροπαθητικές μεταβολές. Σε πολλές περιπτώσεις, ο πόνος που έχει βιωθεί στο παρελθόν επιστρέφει, μέσω της μνήμης του πόνου και προκαλεί επαναλαμβανόμενα επεισόδια έντονου άλγους.

Είναι κοινό για τους ασθενείς να αναφέρουν έντονο άλγος υψηλής έντασης, όπως ένα μαχαίρι στην πλάτη ή πληγές από καυτό σίδερο. Ωστόσο, τα συμπτώματα μπορεί να παρουσιαστούν σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος και να έχουν ποικιλία στην ένταση. Τα είδη του πόνου που συνδέονται συχνά με ψυχογενή αίτια περιλαμβάνουν τον πονοκέφαλο, τον μυϊκό πόνο, τον πόνο στην πλάτη και τον πόνο στο στομάχι και την κοιλιά.

Ο μηχανισμός πίσω από το σύμπτωμα

Ο μηχανισμός του ψυχογενούς πόνου, μέχρι στιγμής, δεν είναι καλά κατανοητός. Πιστεύεται ότι αγχωτικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να εμπλέκονται και να συνδέονται με τις μεταβολές που συμβαίνουν στην κατάσταση λειτουργίας του νευρικού συστήματος. Ωστόσο, είναι πιθανό να είναι ένας πολύπλοκος συνδυασμός γεγονότων και παραγόντων που συμβάλλουν στην παθολογία του.

Ανάλογα με την κάθε περίπτωση, ενδέχεται να υπάρχει ένα ιδιαίτερο γεγονός, στο οποίο μπορεί να αποδοθεί η έναρξη των συμπτωμάτων και πιθανόν να σχετίζεται με την αιτία. Αυτό είναι συχνά ένα θετικό σημάδι, καθώς όταν ένα σημείο εκκίνησης είναι γνωστό, διευκολύνεται η διαχείριση της κατάστασης.

Θεραπευτικό πλάνο

Η διαχείριση του ψυχογενούς πόνου διακρίνεται από την διαχείριση των άλλων τύπων πόνου, κυρίως λόγω της αιτίας. Καθώς ο πόνος εμφανίζεται εξαιτίας μιας ψυχολογικής κατάστασης, τα υποκείμενα ψυχολογικά ζητήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η ανακούφιση του ασθενούς.

Η θεραπεία πρώτης γραμμής για τους ασθενείς σε αυτήν την περίπτωση είναι συνήθως η ψυχοθεραπεία. Επίσης, η φαρμακοθεραπεία με αντικαταθλιπτικά και ορισμένα παυσίπονα μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των πασχόντων.

Η πρόγνωση του ψυχογενούς πόνου είναι συνήθως πολύ θετική και οι περισσότεροι ασθενείς βρίσκουν ότι τα συμπτώματα βελτιώνονται σημαντικά μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Υπερβαίνουν τα όρια ασφαλείας τα 2/3 των μηχανημάτων σολάριουμ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ψωρίαση: Καθαρό δέρμα μετά από επανέναρξη της θεραπείας με σεκουκινουμάμπη

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Καρκίνος του ενδομητρίου: Το χαρακτηριστικό του σώματος που προστατεύει τις γυναίκες