Carole Ferguson (Industry Tracker): Ο χάλυβας πρέπει να γίνει πιο πράσινος και πιο ακριβός

Τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι χαλυβουργίες στο δρόμο για την προσαρμογή τους στις μηδενικές εκπομπές του 2050, εντόπισε η Carole Ferguson,  της Industry Tracker, μιλώντας στο ESG Investor. Για να μπορέσει να ανταπoκριθεί η χαλυβουργία στην ανάγκη μετασχηματισμού του επιχειρηματικού της μοντέλου και να γίνει πράσινη χρειάζεται τη στήριξη του δημόσιου τομέα, διατομεακές συνεργασίες και μεγαλύτερες ιδιωτικές επενδύσεις, σημείωσε.

Αν και όπως λέει η κα Feguson, οι κορυφαίες εταιρείες χάλυβα στον κόσμο, αναπτύσσουν τεχνολογίες για τη μετάβαση στην πρωτογενή παραγωγή χάλυβα χωρίς ορυκτά καύσιμα και με μηδενικές εκπομπές έως το 2050, συνολικά ο κλάδος της χαλυβουργίας είναι σαν το προβληματικό παιδί της βιομηχανίας στην πορεία προς το καθαρό μηδέν. Και εντοπίζει ότι ο χάλυβας, ένα στρατηγικό προϊόν που βρίσκεται στην εφοδιαστική αλυσίδα τόσων κλάδων, πρέπει να επενδύσει στο μετασχηματισμό του σε πράσινος και να γίνει πιο ακριβός.

Όπως εξηγεί η πρόκληση για τις χαλυβουργίες είναι ότι πρέπει να αλλάξουν  τα επιχειρηματικά τους μοντέλα εντάσεως κεφαλαίου και να προχωρήσουν στη μετάβαση σε νέες πράσινες τεχνολογίες, ιδιαίτερα το πράσινο υδρογόνο. Ωστόσο, αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με στήριξη του δημόσιου τομέα, διατομεακές συνεργασίες και μεγαλύτερες ιδιωτικές επενδύσεις.

Από τα χαλυβουργεία το 26% των παγκόσμιων εκπομπών

Η βιομηχανία του χάλυβα συμβάλλει περισσότερο από το ένα τέταρτο (26%) των παγκόσμιων εκπομπών CO2, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, όμως για να γίνει πιο πράσινη χρειάζεται επενδύσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.

Το Industry Tracker, είναι ένα παρατηρητήριο, δημιουργήθηκε για να καλύψει την έλλειψη πληροφορίας για τους επενδυτές που ήθελαν να αξιολογήσουν τις εκπομπές της βιομηχανίας

Η Ferguson, πρώην Επικεφαλής του τμήματος Αναλύσεων Επενδυτών στο Carbon Disclosure Project, λέει: «Θέλαμε να καταλήξουμε σε πολύ πιο εμπεριστατωμένες εκθέσεις, που παρέχουν πραγματικά στους επενδυτές τα απαραίτητα δεδομένα για να κατανοήσουν αυτούς τους [βιομηχανικούς] τομείς».

Σύμφωνα με μια έκθεση του Industry Tracker, για την ευρωπαϊκή βιομηχανία χάλυβα, αποκάλυψε ότι οι δέκα μεγαλύτερες εταιρείες διαθέτουν πλέον λιγότερο από το 26% του προϋπολογισμού τους για εκπομπές άνθρακα και «πρέπει να αλλάξουν γρήγορα τα επιχειρηματικά τους μοντέλα για να φτάσουν στο καθαρό μηδέν».

Επιπλέον, η έκθεση αναφέρει ότι ενώ η παραγωγή χάλυβα συμβάλλει στο 7-9% των παγκόσμιων εκπομπών CO2, (με τις ευρωπαϊκές εκπομπές από χάλυβα να αντιστοιχούν στο 6% αυτών),  ενώ  αντιπροσωπεύουν μόλις το 1% του MSCI All Companies World Index.

Η αναντιστοιχία μεταξύ της μικρής κεφαλαιοποίησης των εταιρειών χάλυβα και της σημαντικής συμβολής τους στην κλιματική αλλαγή μπορεί να καταστήσει ιδιαίτερα δύσκολο για τους επενδυτές να επηρεάσουν τις πολιτικές ESG του κλάδου και τα καθαρά μηδενικά μονοπάτια.

Επιπλέον, η Ferguson σημειώνει ότι οι εταιρείες χάλυβα δεν αποτελούν ελκυστικές επενδυτικές επιλογές για μακροπρόθεσμους επενδυτές, δεδομένου ότι είναι κυκλικές. Η Ferguson  λέει: «Οι  asset managers επενδύσουν σε βιομηχανίες χάλυβα γιατί είναι πολύ κερδοφόρες όταν οι τιμές χάλυβα είναι στην κορυφή του κύκλου τους. Αλλά ο κλάδος είναι ασταθής και δεν πληρώνει μερίσματα».

Οι εκπομπές του χάλυβα επηρεάζουν πλειάδα κλάδων

Σύμφωνα με την έκθεση Industry Tracker, ο αντίκτυπος των εκπομπών CO2 του χάλυβα είναι σημαντικός στη βιωσιμότητα ολόκληρης της εφοδιαστικής αλυσίδας, καθώς όντας πανταχού παρόν, ο χάλυβας μπορεί να ευθύνεται για μεγάλο ποσοστό των εκπομπών του Πεδίου 3  (εκπομπές εφοδιαστικής αλυσίδας) σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, όπως οι κατασκευές, η αυτοκινητοβιομηχανία και τα μηχανήματα, καθώς και οι υποδομές για την ενέργεια, το νερό και η αποχέτευση.

Γι αυτό και είναι σημαντικό να υπάρξουν στρατηγικές απαλλαγής ανθρακικών εκπομπών από το χάλυβα. «Πρέπει να κοιτάξουμε πέρα ​​από τις εταιρείες χάλυβα. Ο χάλυβας χρησιμοποιείται σε όλες τις άλλες βιομηχανίες και είναι κρίσιμος για τη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή», τονίζει η κα Ferguson.

Η αξιολόγηση του Industry Tracker για τις μεγαλύτερες εταιρείες χάλυβα στην Ευρώπη αναφέρει ότι αυτές οι εταιρείες θα πρέπει «να σταματήσουν να ανανεώνουν υψικάμινους πριν από το 2030 και θα πρέπει από τώρα έως το 2033 να αρχίσουν να επενδύουν σε νέες τεχνολογίες, όπως η παραγωγή χάλυβα από πράσινο υδρογόνο».

Το κόστος της μετάβασης σε πράσινη ενέργεια και της εγκατάλειψης των υψικάμινων εκπέμπουν το περισσότερο CO2 υπολογίζεται μεταξύ 4-34 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Το κόστος για κάθε εταιρεία εξαρτάται από το μέγεθος της βάσης του ενεργητικού της και από το βαθμό στον οποίο έχει ήδη επενδύσει στην πράσινη τεχνολογία.

Ωστόσο, τα στοιχεία του Industry Tracker υποδηλώνουν ότι οι κορυφαίες εταιρείες χάλυβα δεν επενδύουν σχεδόν τίποτα στην έρευνα και την ανάπτυξη τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Συνολικά, η μέση δαπάνη Ε&Α ως ποσοστό των πωλήσεων από το 2018-2020 ήταν μόλις 0,5%, με τις Evraz, Metinvest, Severstal να παραδέχονται μηδενική δαπάνη σε αυτόν τον τομέα.

Ο Ferguson προτείνει ότι η βιομηχανία χάλυβα είναι θύμα γεωπολιτικών αναμετρήσεων που τον κάνουν να κοστίζει πολύ λιγότερο από ότι θα έπρεπε για ένα κρίσιμο και στρατηγικά σημαντικό προϊόν.

«Οι εταιρείες πρέπει να πληρώνουν ακριβότερα τον χάλυβα. Ο τομέας έχει πολιτικοποιηθεί αφού η Κίνα πλημμύρισε τις αγορές με φθηνό χάλυβα, γεγονός που ώθησε την κυβέρνηση των ΗΠΑ να επιβάλει δασμούς στον εισαγόμενο χάλυβα. Χωρίς επαρκείς χρεώσεις, δεν μπορούν να υπάρχουν οι πόροι για να πληρωθούν για την καινοτομία και τις καθαρότερες πρακτικές», λέει η Ferguson.

Συνεργασίες για να προχωρήσει η μετάβαση

Τον περασμένο Οκτώβριο, η εταιρεία αυτοκινήτων Volvo με έδρα τη Σουηδία ανακοίνωσε μια συμφωνία με τον κατασκευαστή χάλυβα Ovako, η οποία προωθεί τη χρήση χάλυβα χωρίς ορυκτά καύσιμα. Η Volvo θα χρησιμοποιήσει το πλεόνασμα πράσινου υδρογόνου που παράγεται από τη δραστηριότητα της Ovako για την τροφοδοσία των οχημάτων κυψελών καυσίμου του κατασκευαστή αυτοκινήτων.

Προβλέπεται ότι θα προκύψουν και άλλες τέτοιες συνεργασίες καθώς οι καταναλωτές και οι πελάτες τους των χαλυβουργείων ζητούν χάλυβα χωρίς ορυκτά καύσιμα.

Τέτοιες συνεργασίες, όπως και ιδιωτική χρηματοδότηση αλλά και στήριξη από τη δημόσια χρηματοδότηση είναι κρίσιμες αφού – δεδομένης της κακής κατάστασης των τρεχόντων ισολογισμών των εταιρειών χάλυβα και των ελεύθερων ταμειακών ροών – απλώς δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τη μετάβαση μόνες τους.

Ο πράσινος χάλυβας της  H2GS

Ωστόσο, ο αγώνας για την προσέλκυση τέτοιων επενδύσεων και συνεργασίας γίνεται όλο και πιο δύσκολος για τις παραδοσιακές εταιρείες χάλυβα με την εμφάνιση του H2 Green Steel (H2GS).

Μια σουηδική επιχείρηση, η H2GS είναι μια νέα εταιρεία χάλυβα που στοχεύει στην παραγωγή πράσινου χάλυβα έως το 2024, με φιλοδοξία να παράγει πέντε εκατομμύρια τόνους έως το 2030. Η Industry Tracker λέει ότι η H2GS θα χρησιμοποιεί τεχνολογία με καύσιμο υδρογόνο και θα την αξιοποιήσει σε όλη την αλυσίδα αξίας.