Διαμέρισμα στους πρόποδες του Λυκαβηττού με θέα μέχρι τη θάλασσα

Η Ρούλα Στρατάκη επιμελήθηκε τον σχεδιασμό του διαμερίσματος στην οδό Αποκαυκών (εμβαδού 190m2) που βρίσκεται στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Το διαμέρισμα σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει μία τετραμελή οικογένεια που κατοικεί στα βόρεια προάστια και επιθυμεί να ανακτήσει δεσμούς με το ιστορικό, αλλά ταυτόχρονα σύγχρονο κέντρο της πόλης.

Το διαμέρισμα αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα – με την είσοδο να βρίσκεται στον χαμηλότερο όροφο μαζί με ένα υπνοδωμάτιο, πρόχειρο καθιστικό και μπάνιο. Στον όροφο συναντάμε την κουζίνα, ένα μεγάλο καθιστικό που στρέφεται προς κάθε πλευρά στην ανεμπόδιστη θέα, δύο επιπλέον υπνοδωμάτια με εσωτερικό μπάνιο το καθένα, και τον υπαίθριο χώρο-ταράτσα της πολυκατοικίας.

Βασικό χαρακτηριστικό του διαμερίσματος είναι ο μεγάλος υπαίθριος χώρος με την άπλετη θέα προς το λόφο του Λυκαβηττού, την Πάρνηθα, μέχρι νοτιότερα, το Πέραμα και τη θάλασσα. Από τη μια μεριά το μάτι σταματάει στον λόφο του Λυκαβηττού ενώ από την άλλη εποπτεύει την πόλη από ψηλά.

Η μελέτη αφορούσε στις εσωτερικές διαρρυθμίσεις, επιπλώσεις, εξοπλισμούς, φωτισμό και την αισθητική ταυτότητα της κατοικίας. Αρχικά ο σχεδιασμός των διαρρυθμίσεων έλαβε υπόψιν τα χαρακτηριστικά της θέας προς τις διαφορετικές κατευθύνσεις. Στη μια πλευρά του δώματος κατασκευάστηκε κήπος, ως οπτική φυσική συνέχεια του πρασίνου του λόφου προς τη κατοικία.

Πρόκειται για ένα κήπο-παρτέρι -ειδική υπερυψωμένη κατασκευή για τη διαχείριση των φορτίων- που φιλοξενεί αμφιθεατρικά φυτά της ελληνικής γης, συγγενή με τη βλάστηση και τα δέντρα του Λυκαβηττού που φαίνονται στο φόντο. Απέναντι από τον κήπο ανοίγεται το εσωτερικό της κατοικίας.

Η άμεση σχέση της με την ταράτσα οδήγησε στο σκεπτικό, ύπαιθρο και εσωτερικό να βρίσκονται σε συνεχή διάλογο. Για το λόγο αυτό, η βασική τραπεζαρία τοποθετήθηκε ως ενδιάμεσο συνδετικό στοιχείο σε στεγασμένο τμήμα του εξωτερικού χώρου.

Στο εσωτερικό, έπιπλα ειδικά σχεδιασμένα για τον κάθε χώρο συνδυάζονται με αντικείμενα design και φωτιστικά και συνθέτουν το ύφος του χώρου. Ειδικά σχεδιασμένο καμπύλο διαχωριστικό από ξύλο δρυός, τοποθετήθηκε σε άνοιγμα της σκάλας, εξασφαλίζοντας την απαιτούμενη ασφάλεια, ενώ λειτουργεί και ως γλυπτό δίνοντας συναίσθημα στο χώρο.

Συνεχίζοντας με την εσωτερική σκάλα στον όροφο, εμφανίζεται ο τοίχος της κουζίνας επικαλυμμένος με ειδικά διακοσμητικά πλακίδια – ως αναφορά στην αισθητική της παλιάς Αθήνας. Η συγκεκριμένη επιφάνεια ισορροπεί το λευκό που ενισχύεται μάλιστα από το άπλετο φυσικό φως, καθώς εισέρχεται από τις δύο πλευρές του χώρου.

Στην ίδια πλευρά σχεδιάστηκε έπιπλο μπουφέ ικανό να φιλοξενήσει την τηλεόραση που πέρα από τη χρηστική του σημασία, συμπληρώνει και ορίζει την αισθητική του χώρου. Για τις λειτουργικές ανάγκες της κατοίκησης σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν σταθερά και κινητά στοιχεία που συμπληρώνουν τη γενική εικόνα με μινιμαλιστική διάθεση.

Τέλος, τα υπνοδωμάτια του ορόφου από την πλευρά της οδού διαθέτουν δική τους ιδιωτική βεράντα που επικοινωνεί με το βασικό υπαίθριο χώρο μέσω ενός φυτεμένου περάσματος.