Φοροκαταιγίδα 2017: Ώδινεν όρος και έτεκε μυν

Εντάξει, μπορεί η κυβέρνηση να…. φορολογεί ό,τι κινείται (και δεν κινείται) ή αναπνέει, μπορεί τα νοικοκυριά να έχουν στραγγίξει και οι επιχειρήσεις να αναστενάζουν από τους φόρους, αλλά τουλάχιστον όλα αυτά έχουν ένα αντίκρυσμα στα έσοδα του Κράτους, σωστά; Κι όμως, λάθος. Γιατί, όπως αποδεικνύεται στην πράξη, η υπερφορολόγηση έχει τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα, αφού οι φορολογούμενοι προτιμούν να ρισκάρουν φοροδιαφεύγοντας για να γλιτώσουν ό,τι μπορούν από τη φοροκαταιγίδα, ενώ η οικονομική δραστηριότητα συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα τελικά τα χρήματα που μπαίνουν στα δημόσια ταμεία να μη δικαιολογούν τη δυσβάσταχτη υπερφορολόγηση.

Τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2017 είναι άκρως αποκαλυπτικά, και το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει από αυτά είναι ότι ναι μεν υπήρξε μία αύξηση των εσόδων, όμως αυτή ήταν πολύ μικρή: παρά τον καταιγισμό από νέα φορολογικά μέτρα, τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 45 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2016, ποσό σίγουρα μικρότερο από αυτό που θα περίμενε κανείς από μέτρα όπως η επιβολή φόρων στους λογαριασμούς σταθερής τηλεφωνίας και Internet και στον καφέ, η αύξηση της φορολογίας σε καπνικά προϊόντα και καύσιμα, καθώς και η αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ σε δεκάδες νησιά του Αιγαίου.

Ειδικότερα, τα φορολογικά έσοδα διαμορφώθηκαν στα 47,564 δισ ευρώ, έναντι 47,519 το 2016. Η αύξηση αυτή ήταν βέβαια υπεραρκετή για να επιτευχθούν οι στόχοι που είχαν τεθεί, και μάλιστα να ξεπεραστούν κατά 360 εκατ. ευρώ. Πώς προέκυψε όμως αυτή η αύξηση; Σε μεγάλο βαθμό, χάρη στους άμεσους και έμμεσους φόρους Προηγούμενων Οικονομικών Ετών, δηλαδή από ρυθμίσεις οφειλών, κατασχέσεις και πρόσθετους φόρους από παλιές οφειλές, αλλά και από τη ρύθμιση της εθελοντικής αποκάλυψης εισοδημάτων – δηλαδή, καμία σχέση με τη φοροκαταιγίδα, παρά μόνο έσοδα από “σαφάρι” για παλιά χρέη. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα έσοδα από άμεσους και έμμεσους φόρους Προηγούμενων Οικονομικών Ετών ήταν αυξημένα κατά 152 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου, ενώ σε σχέση με τα αντίστοιχα έσοδα του 2016 ήταν αυξημένα κατά 377 εκατ. ευρώ!

Επομένως, δε θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι οι κόποι μας πήγαν… χαμένοι. Η αύξηση των φορολογικών εσόδων προήλθε σε μεγάλο βαθμό από είσπραξη οφειλών προηγούμενων ετών, ενώ την ίδια στιγμή οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης σε καπνικά και καύσιμα και ο ΦΠΑ καπνού υποαπέδωσαν, φέρνοντας στα δημόσια ταμεία 85 εκατ. λιγότερα απ’ όσα υπολογίζονταν.

Όμως τα έσοδα που έπεσαν εντελώς έξω ήταν αυτά από αποκρατικοποιήσεις, που ήταν 247 εκατομμύρια χαμηλότερα από τα προϋπολογισθέντα – προφανώς αποτελεί πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να ρίξει το βάρος στην υπερφορολόγηση, αντί για τις αποκρατικοποιήσεις, και το αποτέλεσμα το ζούμε στο πετσί μας…